Het is vandaag de dag waar veel scholieren al vanaf het begin van het jaar naar uitkijken. Smachtend naar een liefdesverklaring à la Jack en Rose op een drijvend stuk wrakhout. Het is de dag waarop schattige liefdesbriefjes worden rondgestuurd en grote bossen rozen worden afgeleverd.

Terwijl Cupido druk in de weer is met het afschieten van pijlen, sluit ik me op in mijn kamer. Voorzien van vijf Milka-repen, mijn hele collectie aan zielige-liefdes-huil-films en een stapel dekens wacht ik tot deze verschrikkelijke dag voorbij is. 14 februari, ik háát je.

Meisjes die desperate op zoek zijn naar de liefde, halen vandaag alles uit de kast. De liefde hangt in de lucht, ik kan hem ruiken, voelen, horen, proeven. Voor mensen zoals ik, die nooit een Valentijn hebben op de zo gevreesde 14^e februari, is dit hilarisch om te zien. Hopeloze gevalletjes, die in elk mannelijk wezen een potentiële Valentijn zien.

Kleenex

Ik moet toegeven, ook ik zou op Valentijnsdag wel eens rijkelijk verwend willen worden door een mooie jongen (denk aan een type als Leonardo DiCaprio of Zac Efron). Maar helaas gaat het altijd net een paar dagen voor de 14^e mis. Zo maakte ik een paar jaar terug mee dat mijn 'valentijn' het wel weer mooi geweest vond, een week voor De Dag. Dan denk je net wat aan de haak geslagen te hebben, en kijk je vervolgens de 14^e met een doos Kleenex op schoot alsnog in je eentje naar 'Alles is Liefde'.

Pijnlijk

Alle strontvervelende stelletjes die de behoefte voelen elkaar vreselijk te verwennen vandaag, doe dat alsjeblieft! Maak elkaar blij, maar dan wel minstens honderd meter van mij vandaan. Voor de mensen die niemand hebben om deze commerciële hartjesdag mee te delen kan het namelijk pijnlijk zijn om er een hele dag lang voortdurend mee geconfronteerd te worden.

Ook op school ontkom je er niet aan. Op mijn school kun je namelijk anoniem een roos naar iemand sturen. Terwijl de mooiste meisjes uit de klas worden overstelpt met verse rozen, zit de rest van de klas in stilte te wachten tot het 'Ooh nóg een roos!! Hihihii, deze is ook al anoniem!' en het 'Woow van wie zou ik die honderd rozen gekregen hebben?' eindelijk is gestopt. De verschrikking van het alleen zijn staat jammer genoeg op school ook al centraal. Ik smacht nu al naar morgen.

Valentijnskriebels

Toch is er elk jaar één iemand die aan mij denkt, mij een lief kaartje met een roze teddybeertje stuurt. Cupido schiet elk jaar weer raak als ik de kaart open. Met een 'Lieve Noah, fijne valentijnsdag!' heb je mij al te pakken. Dat de kaart afsluit met 'Veel liefs, oma' doet er dan eigenlijk niet meer toe.

Als ik de kaart een ereplekje op mijn vensterbank geef voel ik toch wat Valentijnskriebels. Volgend jaar weer nieuwe kansen. Misschien krijg ik dan wel twéé kaarten.

Goeie blogs zijn er om gedeeld te worden, vinden wij. Elke week plaatsen we daarom onze beste column door in 7Days, dé weekkrant voor jongeren die iets willen bereiken. Deze week was bovenstaand verhaal van Noah aan de beurt. En we werken veel vaker met 7Days samen: klik.