Iedere middelbare scholier kent ze: de groepjes in de kantine. De mate van aanwezigheid verschilt per school, maar is er altijd. De samenstelling van die groepjes kan op veel kenmerken gebaseerd zijn. Uiterlijk, sportieve capaciteiten en cijfers zijn allemaal factoren die essentieel kunnen zijn voor je fictieve abonnement op een tafel, hoek, stoel of bank. Die groepen zijn veelvoorkomend onder leerlingen, maar spelen ook bij een ander volk op school een belangrijke rol. Vlak voor de zomervakantie wierp ik tijdens de pauze eens een observerende blik in de docentenkamer.  Ik stelde vast dat de mate van groepsvorming van docenten die van leerlingen evenaart en misschien zelfs overtreft.

De testosteronbommetjes

Allereerst spotte ik in de rechterhoek aan de achterzijde, hangend op banken, een groep die naar mijn mening het beste te omschrijven is als ‘de testosteronbommetjes’. Deze groep trok mijn aandacht door de herrie die zij produceerden met hun luide gelach en gepraat en bestaat voornamelijk uit mannelijke gymdocenten van 20 tot 30 jaar oud. Het haantjesgedrag van de tweedeklassers is niks vergeleken met wat sommige docenten op deze banken vertonen.

De titeltjesgeilen

De groep naast deze haantjes kijkt minachtend en zuchtend naar hen. Zij zijn hier niet om indruk te maken op elkaar, maar enkel om carrière te maken. Deze groep bestaat uit ‘de titeltjesgeilen’, docenten die duidelijk klaar zijn met het zijn van een simpele docent en zuchtend en klagend wachten op hun kans om de functie van conrector, teamleider, coördinator of iets anders dat boeiend klinkt te bemachtigen. Wachten tot een leidinggevende, zoals de rector, de docentenkamer binnenkomt om daar dan 5 minuten mee te kunnen praten, is een activiteit die deze groep een hele pauze blijkt vol te houden.

De bejaarden

Verder heb je een vaste groep die eigenlijk niet in de kantine van een middelbare school thuishoort, maar in de eetzaal van een bejaardentehuis. In het geval van mijn school betreft dit vooral mannen met baarden, maar de uiterlijke kenmerken kunnen sterk variëren. De belangrijkste overeenkomsten binnen de groep ‘bejaarden’ zijn dat ze al lang lesgeven, veel vergeten en meer anekdotes/levenslessen vertellen dan lesgeven.

De nieuwen

Daarnaast zie ik een klein groepje mensen met veel verschillen in functie, vakgebied, uiterlijk en leeftijd. Wat kenmerkend is voor deze groep is, is dat ze nieuw zijn. Het zijn allemaal stagiaires, invallers en personeel dat net op deze school werkt. Deze mensen ogen bijzonder onwennig en zenuwachtig. Ze proberen iedereen constant te helpen (met ingewikkelde taken als het koffiezetapparaat bedienen) en voeren ondertussen ongemakkelijke gesprekken over hoe hun dag gaat of het weer.

Volg Scholieren.com ook hier op Instagram!

De trendy docent

Dan heb je nog een groep die de tijd waarin hun leerlingen leven bijzonder graag willen bijhouden. Ze doen hun best met onder andere straattaal, kleding en gadgets. Toch blijft het grootste deel van hen hangen in wanhopige pogingen tot het volgen van de trends van deze tijd. Wel blijkt het samen zoeken naar de uitknop van de nieuwe telefoon van een collega een pauze-vullende bezigheid, zeker wanneer iemands hippe petje in de koffie valt.

De gewone docent

Ook heb je nog de groep die er echt gezellig uitziet. Dit zijn veelal docenten die al langer op de school werken en ‘gewoon’ docent zijn. Leeftijden variëren, maar echt jong of oud zijn ze niet. Binnen de groep spot ik een paar verhalenvertellers, een stel goedlachse, een aantal grappenmakers en een enkele stille. Deze groep lijkt oprecht gezellig en grappig.

De overwerkten

Tot slot is er de groep die er eigenlijk niet is. Deze wordt gevormd door docenten die het bijzonder druk lijken te hebben. Ze moeten zenuwachtig over de gangen lopen, met leidinggevenden praten, leerlingen aanspreken of gefrustreerd op toetsenborden slaan. In de docentenkamer spot je deze docenten sporadisch, maar een wandelingetje richting de wc en terug levert veel uitzicht op deze soort docenten in hun natuurlijke habitat op.

Al met al blijkt de groepsvorming in de lerarenkamer behoorlijk heftig. Net als bij de leerlingen zal de mate en indeling per school verschillen, maar ik ben ervan overtuigd dat ook deze soort van groepering op iedere school te vinden is. Ik raad iedereen aan om dit nieuwe schooljaar eens een blik in het pauze-hok van de kennisverspreiders te werpen. Het herleiden en groeperen van soorten is niet alleen komisch, maar wellicht ook herkenbaar.