Anton Corbijn

Anton Corbijn, geboren in 1955 in Strijen in de Hoekse Waard, een eiland nabij Rotterdam met typische Nederlandse landschappen. Hij is bekend geworden door zijn foto's van jazz- en popmuzikanten. Hij heeft met vele bekendheden gewerkt zoals bijvoorbeeld David Bowie, Miles Davis en Captain Beefheart. Hij heeft ook tientallen platen hoezen gemaakt voor onder anderen Nick Cave, Rolling Stones, R.E.M, The Bee Gees en John Lee Hooker. Hij woonden in Strijen tot zijn elfde en maakte hier zijn eerste foto's met de camera van zijn vader. Die foto's bleken de aanzet te zijn tot zijn fotografische carrière. In 1972 verhuisde Anton naar Groningen. Hij verhuisde in de zomervakantie dus had er geen vrienden. Vlak voordat de school begon, was er een concert op de Grote Markt, waar Solution speelde. Hij was erg gefascineerd en wilde dolgraag vooraan staan bij dat concert. Maar omdat hij van naturen vrij verlegen is, heeft hij zijn vaders camera meegenomen, als excuus om naar voor te lopen. Hij heeft die foto's laten ontwikkelen om de hoek en ze opgestuurd naar het blad, Muziek Parade. Die foto's stonden er daadwerkelijk in. In 1974 volgde Anton Corbijn anderhalf jaar lang de MTS voor fotografie in Den Haag, waarna hij acht maanden assistent was van Gijsbert Hanekroot in Amsterdam. Hij vond het maar niks. Hij ging nooit mee, bleef achter in de studio, ontwikkelde zijn film en drukt ze af. Ook moest hij voor hem fotograferen. Maar voor een ander fotograferen beviel hem Corbijn niet.

'Mijn fotografie bestond voornamelijk uit het fotograferen van mannen. Ik moest een behoorlijke barrière overwinnen om vrouwen te fotograferen'.

Tot 1976 was hij wekelijks in de Toppop studio terug te vinden. Een periode die Corbijn omschrijft als 'aapjes kijken'. Opgedirkte modelletjes die gevolgd werd door de koppige houding van de punkscene. Een periode die Corbijn sterk aanspreekt. In 1976 is Anton als zelfstandige fotograaf begonnen en was een lange tijd hoofdfotograaf van de Nederlandse muziekkrant OOR. In 1977 en 1978 verbleef Corbijn veel in Londen. Hij kreeg nu de kans om zijn verlanglijstje, die hij al lang in zijn hoofd had, te realiseren. Hij kreeg al snel de opdracht voor een fotootje van Bill Haley, bekend als de 'vader' van rock 'n roll. Daarna mocht hij een portret maken van Joe Jackson. De opdrachten beginnen binnen te stromen.

In 1978 bezocht Corbijn, samen met een hardrock journalist, voor het eerst Amerika.

Anton Corbijn verhuisde eind 1979 naar Londen waar hij 5 jaar lang fotografeerde voor het Engelse muziek weekblad NME.

In de jaren tachtig vindt Corbijn dat hij de mensen van de band en hun muziek moet waarderen om ze te kunnen fotograferen, anders was het immoreel. Bij U2 was hij zo betrokken dat hij bijna deel uit maakte van de band. Corbijn is in tegenstelling tot veel fotografen een aanwezigen in de ruimte. Hij komt binnen in een bestaande situatie en maakt gebruik van de informele sfeer. De te portretteren persoon kan zo gek of normaal doen as gij zelf wil. Hij kan zijn wie hij wil zijn, spelen wie hij wil spelen.