Special Motel Mozaique - Concert
Door
Motel Mozaique
Datum: 5/6 april 2002
Locatie: Schouwburg en Nighttown
Plaats: Rotterdam
Kille nieuwbouw in Rotterdam? Dit weekend bewees de festivalorganisatie van het voor de tweede keer gehouden kunstfestival Motel Mozaique dat ook in de schouwburg van Rotterdam een hartverwarmend optreden kan plaatsvinden en dat Nighttown een prima lokatie kan zijn voor een Cubaans feestje. Dat was vooral verdienste van de uitgelezen selectie artiesten die optrad, maar dat geeft niet. De organisatie maakt goede sier, en wij vonden het prima: een rijtje namen op het affiche om je vingers bij af te likken.
[plaatje4]
[plaatje0]
Neem bijvoorbeeld de fantastische afro-dance van Femi Kuti of de sterke hip-hop van het Nederlandse Relax, als openers op de vrijdag. Verder was de eerste dag het optreden van (ex-Lemonhead) Evan Dando opvallend, stoned als altijd en harder spelend dan ooit.
Maar met een magere 600 bezoekers op deze dag, moest het echte succes van de zaterdag komen. Zaterdag was namelijk de dag van hoofdact Belle & Sebastian. Een lieve Schotse band met lieve liedjes en sympathieke bandleden. Een van hen, celliste Isobel Campbell, verzorgde het voorprogramma van het optreden. Samen met jazzpianist Bill Wells bracht ze filmische muziek met een experimenteel Bjork-smaakje. Isobel zingt een beetje vals, en een echt overtuigende set konden zelfs de fans het maar moeilijk noemen. Op het podium gebeurde weinig, en mr. Wells leunde in muzikaal opzicht wel erg lui tegen de sampletjes aan, maar het deerde niet. Op deze manier was het in ieder geval interessant wachten op de hoofdact.
Dat wachten duurde nog een heel poosje, want iedereen was erg op tijd gekomen. Bijna iedereen. Wie zich niet al meer dan een uur van tevoren bij de Schouwburg had gemeld, kon een optreden van Belle & Sebastian wel vergeten. Hoe ironisch is het dan, dat gastvrijheid sleutelbegrip van Motel Mozaique 2002 was. Teleurgestelde fans proberen hun kaartje te verkopen, om het verdiende geld te verdrinken in een bruin café.
[plaatje2]
Wie wel op tijd binnen was (zo’n 900 man), kon genieten van een werkelijk magisch optreden van Belle & Sebastian. Meer dan anderhalf uur hartverwarmende popliedjes. Er werd gelachen, geschreeuwd, enthousiast meegeklapt waar nodig. De kwaliteit van het geluid was fantastisch en de band speelde een gedreven set. Zelfs de grappen tussen de nummers door waren leuk, covers van The Beatles en Elvis Costello pakten prima uit en over het geheel genomen waren de jongens (en meisjes) van Belle en Sebastian in top-vorm.
Een half uurtje napraten later was men weer een beetje bij zinnen, en stroomde de schouwburg leeg voor een after-party in Nighttown. Vlug door de kaart-controles heen met onze pers-kaartjes, om de tweede helft van de show van Orishas mee te maken.
Orishas maakt Cubaanse hiphop, en je moet wel erg houterig Nederlands zijn wil je niet met je handen in de lucht “Put your hands up, yo!” roepen als rapper Ruzzo dat vraagt. Swingend, vol energie geven de heren alles om het Nighttown publiek tevreden te stellen. En tevreden was dat publiek zeker, zelfs de gewoonste mensen waren voor even Cubaans hip-hopper. Dus was het optreden meer dan goed.
[plaatje3]
Tijd om te dansen was er ook. Drie zalen van Nighttown waren gereserveerd voor internationale DJ’s van naam. House-grootheid Todd Terry probeerde het in de Mainhall, maar struikelde over een vrij verouderde muziekselectie. In een overvol Nighttown Theater konden The Fucking DeWaele Brothers (Soulwax) het publiek wél overtuigen van hun draaikunsten. De mengelmoes van muziek uit elk decennium dat je kunt bedenken deed het vanzelfsprekend goed. Geen vernieuwing, wel entertainment.
DJ Lucien Foort draaide vervolgens door in het holst van de nacht, met stevige beats en af en toe wat synthetische mistwolken. Knallende trance die zorgt dat je wakker blijft, maar het had weinig met de artistieke insteek van Motel Mozaiek van doen.
Kortom, het was tot in de vroege uurtjes prima vertoeven in het Motel. En voor redacteuren die in alle opwinding van het discodansen hun jassen waren vergeten op te halen bij de inmiddels gesloten Schouwburg, werden de deuren nog éénmaal geopend. Zo was weer een griep voorkomen en de gastvrijheid van het festival bevestigd. Gepubliceerd op 9 april 2002
Datum: 5/6 april 2002
Locatie: Schouwburg en Nighttown
Plaats: Rotterdam
Kille nieuwbouw in Rotterdam? Dit weekend bewees de festivalorganisatie van het voor de tweede keer gehouden kunstfestival Motel Mozaique dat ook in de schouwburg van Rotterdam een hartverwarmend optreden kan plaatsvinden en dat Nighttown een prima lokatie kan zijn voor een Cubaans feestje. Dat was vooral verdienste van de uitgelezen selectie artiesten die optrad, maar dat geeft niet. De organisatie maakt goede sier, en wij vonden het prima: een rijtje namen op het affiche om je vingers bij af te likken.
[plaatje4]
[plaatje0]
Neem bijvoorbeeld de fantastische afro-dance van Femi Kuti of de sterke hip-hop van het Nederlandse Relax, als openers op de vrijdag. Verder was de eerste dag het optreden van (ex-Lemonhead) Evan Dando opvallend, stoned als altijd en harder spelend dan ooit.
Maar met een magere 600 bezoekers op deze dag, moest het echte succes van de zaterdag komen. Zaterdag was namelijk de dag van hoofdact Belle & Sebastian. Een lieve Schotse band met lieve liedjes en sympathieke bandleden. Een van hen, celliste Isobel Campbell, verzorgde het voorprogramma van het optreden. Samen met jazzpianist Bill Wells bracht ze filmische muziek met een experimenteel Bjork-smaakje. Isobel zingt een beetje vals, en een echt overtuigende set konden zelfs de fans het maar moeilijk noemen. Op het podium gebeurde weinig, en mr. Wells leunde in muzikaal opzicht wel erg lui tegen de sampletjes aan, maar het deerde niet. Op deze manier was het in ieder geval interessant wachten op de hoofdact.
Dat wachten duurde nog een heel poosje, want iedereen was erg op tijd gekomen. Bijna iedereen. Wie zich niet al meer dan een uur van tevoren bij de Schouwburg had gemeld, kon een optreden van Belle & Sebastian wel vergeten. Hoe ironisch is het dan, dat gastvrijheid sleutelbegrip van Motel Mozaique 2002 was. Teleurgestelde fans proberen hun kaartje te verkopen, om het verdiende geld te verdrinken in een bruin café.
[plaatje2]
Wie wel op tijd binnen was (zo’n 900 man), kon genieten van een werkelijk magisch optreden van Belle & Sebastian. Meer dan anderhalf uur hartverwarmende popliedjes. Er werd gelachen, geschreeuwd, enthousiast meegeklapt waar nodig. De kwaliteit van het geluid was fantastisch en de band speelde een gedreven set. Zelfs de grappen tussen de nummers door waren leuk, covers van The Beatles en Elvis Costello pakten prima uit en over het geheel genomen waren de jongens (en meisjes) van Belle en Sebastian in top-vorm.
Een half uurtje napraten later was men weer een beetje bij zinnen, en stroomde de schouwburg leeg voor een after-party in Nighttown. Vlug door de kaart-controles heen met onze pers-kaartjes, om de tweede helft van de show van Orishas mee te maken.
Orishas maakt Cubaanse hiphop, en je moet wel erg houterig Nederlands zijn wil je niet met je handen in de lucht “Put your hands up, yo!” roepen als rapper Ruzzo dat vraagt. Swingend, vol energie geven de heren alles om het Nighttown publiek tevreden te stellen. En tevreden was dat publiek zeker, zelfs de gewoonste mensen waren voor even Cubaans hip-hopper. Dus was het optreden meer dan goed.
[plaatje3]
Tijd om te dansen was er ook. Drie zalen van Nighttown waren gereserveerd voor internationale DJ’s van naam. House-grootheid Todd Terry probeerde het in de Mainhall, maar struikelde over een vrij verouderde muziekselectie. In een overvol Nighttown Theater konden The Fucking DeWaele Brothers (Soulwax) het publiek wél overtuigen van hun draaikunsten. De mengelmoes van muziek uit elk decennium dat je kunt bedenken deed het vanzelfsprekend goed. Geen vernieuwing, wel entertainment.
DJ Lucien Foort draaide vervolgens door in het holst van de nacht, met stevige beats en af en toe wat synthetische mistwolken. Knallende trance die zorgt dat je wakker blijft, maar het had weinig met de artistieke insteek van Motel Mozaiek van doen.
Kortom, het was tot in de vroege uurtjes prima vertoeven in het Motel. En voor redacteuren die in alle opwinding van het discodansen hun jassen waren vergeten op te halen bij de inmiddels gesloten Schouwburg, werden de deuren nog éénmaal geopend. Zo was weer een griep voorkomen en de gastvrijheid van het festival bevestigd. Gepubliceerd op 9 april 2002
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
