Funky!
Die Anarchistische Abendunterhaltung. De band met de onuitspreekbare naam. Spreekt tot de verbeelding maar stoot tegelijk af. Je kent de naam maar hebt nooit uitgezocht wie ze eigenlijk zijn of wat ze zoal maken. Spijtig, want het is de moeite meer dan waard.
Eerste kennismaking: Mary Go Round, ingezongen door Ya Kid K - u allen bekend van Technotronic - een uptempo nummertje met veel swung en vooral een grote portie originaliteit. Beeld u in: zachtzoete violen gekoppeld aan een ritmische rap-stem en bijgestaan door geprogrammeerde funky beats. Controversieel? Anarchistisch. Catchy, klassiek, vernieuwend, emotioneel. Dat alles is de muziek van onze Abendunterhaltung (nvdr: avond entertaining). En nog veel meer.

Violence
U zei dat violen saai zijn? Fout. Ze vormen de meest aangrijpende en onvoorstelbare klanken, nemen je hardnekkig vast bij de kraag en laten je nooit los. Ze krassen nu eens diep door in je vel, dan weer worden je gedachten doorsprenkeld met een melige melancholie, soms staan je haren gewoon rechtop. Kippenvel. Je bent emotioneel.
En het goede nieuws is dat DAAU ze beestig goed kan bespelen. Beter nog, ze maken melodieën om "u" tegen te zeggen: zo samenhangend, zo perfect klinkend, zo dromerig. Ze nemen je mee op een wolkje, op een vliegend tapijt, op weg naar de muzikale hemel. Waar alles goed klinkt, geen één foute noot. Je voelt alles goed worden om je heen, je slaapt klaarwakker. Met de ogen toe, met de oren wagenwijd open en genietend.
Pas op! Soms nemen ze je ook mee door donkere paden, rechstreeks naar het hellevuur, je huivert. Neem nu A Radical Chinese Duke... je zou haast tranen in de ogen krijgen. Maar net wanneer je begint te overwegen om bang te worden, nemen de zachte klanken het weer over.
Deze cd is een trip naar hogere sferen, een muziekdroom op wolkjes die niet door lucht maar door violen worden gedragen. Nu en dan heerst er een storm en slaat de bliksem in. Maar dat is slechts een illusie, het zijn nog steeds die violen... ze laten je niet los...

Uienkoning
DAAU heeft de perfecte mix gevonden tussen hedendaagse en klassieke muziek. Hun concerten zijn om van te smullen. Zo'n precisie, en ja: emoties.
King of the Garlic is een snelle trip. Je hoort de koning jammeren, het raakt je.
A Rain Song regent letterlijk over je neer. Die pianolijn! Subliem! Deze song is hoe de regen zou klinken moest hij kunnen praten.
Piano Dub is ongewilde ruzie. De pijn, voel je?
Voodoo Sim swingt erop los met zijn zorgeloos deuntje. De tamtammen klinken niet eens overbodig. Dan heb je die trombonen. Soyons un peu heureux!
Lampshade komt traag op gang, maar dat verhoogt alleen maar het inlevings- en droomgehalte. Het eindigt euforisch, haast utopisch (net zoals A Radical Chinese Duke trouwens).
Je vriest net niet dood bij het horen van Freeze. Hart en nieren voelen het... klaagzang op z'n best.

Klassiek geschoold, anarchist geworden.
DAAU heeft al twee platen achter de rug en de creativiteit is nog steeds een van de grootste troeven van dit klassiek geschoold bandje. Deze cd zit barstensvol muzikale hoogstandjes, originaliteiten en rariteiten met als rode draad het perfectionisme (of mag ik anarchisme zeggen).

Conclusie
DAAU heeft een meestwerk gemaakt. Het is een prachtschijf, een engelenplaat. Iedereen zou spontaan uit zijn krot moeten rennen en zonder aarzelen de cd gaan kopen. Ik raad hem iedereen aan. Behalve de sado-masochist die zichzelf graag leed aandoet. Anarchist of niet.

Gepubliceerd op 3 april 2002

---