CD-recensie K's Choice - Live
Door
Happy
Eindelijk! K’s Choice komt met een live-album uit. Na jaren aan de (internationale) top te hebben gebivakkeerd met succes-albums als Cocoon Crash en het vorig jaar verschenen Almost Happy, mag de Belgische formatie rond Sara en Gert Bettens ons betoveren met de podiumkunsten. De verwachtingen zijn hooggespannen temeer daar K’s Choice kan terugkijken op succesvolle optredens afgelopen jaar op grote Europese festivals, waaronder Pinkpop. Deze dubbel-CD biedt dan ook op de ene schijf materiaal van die succesvolle festivaloptredens. Op de andere CD staan akoestische nummers van optredens bij onder andere TMF en de 2 meter sessies. De vraag wordt echter of K’s Choice alle hoge verwachtingen kan inlossen. Laten we maar met het meest positieve beginnen: de akoestische CD.
Akoestisch
De akoestische CD bevat wat minder bekende nummers van K’s Choice. Toch zijn dit zeker geen mindere liedjes. Winter bijvoorbeeld sleept je mee naar hogere oorden en ook Life For Real is een absolute topper. Het erg herkenbare gitaarspel begint echter redelijk snel te vervelen. Zeker bij zo’n akoustische CD kan dat op een gegeven moment irritante vormen aan gaan nemen. Gelukkig wijkt het prachtige Elegia iets af van dit patroon. Shadowman (zang door Gert Bettens) begint zelfs een beetje spannend, maar valt al snel terug op het oude geluid. Niet dat dat geluid slecht is, maar na zes van zulke nummers voel je toch dat er wat begint te kriebelen.
Optreden
Misschien dat de andere CD wat afwisseling kan bieden. Het begint goed met publiekslievelingen als Everything For Free en Believe. Maar dan begint toch al snel weer de verveling toe te slaan. Niet dat het slecht klinkt, zeker niet, maar om nou te zeggen dat de nummers zeer verschillen van de studio versies. En dan kan het publiek wel hard meegillen op Not An Addict en meeklappen op I Smoke A Lot, het kan niet verhullen dat K’s Choice niet anders klinkt dan op de reguliere studio-albums. En dat is toch doorgaans de bedoeling van een live-album; dat je meer brengt dan je op de gewone albums laat horen, je geeft in feite een andere dimensie aan de nummers.
Conclusie
Maar laat ik mij maar niet gaan bemoeien met muziektheorieën, want muziek is geen wiskunde. Alhoewel, als je het wiskundig bekijkt; als band breng je meestal elke twee jaar een studio-album uit. Om het contact met je fans te behouden, breng je na ongeveer 3 à 4 studio-albums een live-album uit. Daar heeft K’s Choice zich dan ook keurig aan gehouden. Maar daar ontmoeten we gelijk het grote probleem: K’s Choice is te keurig op deze plaat. Er is te weinig afwisseling te vinden, maar daar hebben de fans geen boodschap aan. Gelukkig maar voor K’s Choice.
Gepubliceerd op 16 oktober 2001
Eindelijk! K’s Choice komt met een live-album uit. Na jaren aan de (internationale) top te hebben gebivakkeerd met succes-albums als Cocoon Crash en het vorig jaar verschenen Almost Happy, mag de Belgische formatie rond Sara en Gert Bettens ons betoveren met de podiumkunsten. De verwachtingen zijn hooggespannen temeer daar K’s Choice kan terugkijken op succesvolle optredens afgelopen jaar op grote Europese festivals, waaronder Pinkpop. Deze dubbel-CD biedt dan ook op de ene schijf materiaal van die succesvolle festivaloptredens. Op de andere CD staan akoestische nummers van optredens bij onder andere TMF en de 2 meter sessies. De vraag wordt echter of K’s Choice alle hoge verwachtingen kan inlossen. Laten we maar met het meest positieve beginnen: de akoestische CD.
Akoestisch
De akoestische CD bevat wat minder bekende nummers van K’s Choice. Toch zijn dit zeker geen mindere liedjes. Winter bijvoorbeeld sleept je mee naar hogere oorden en ook Life For Real is een absolute topper. Het erg herkenbare gitaarspel begint echter redelijk snel te vervelen. Zeker bij zo’n akoustische CD kan dat op een gegeven moment irritante vormen aan gaan nemen. Gelukkig wijkt het prachtige Elegia iets af van dit patroon. Shadowman (zang door Gert Bettens) begint zelfs een beetje spannend, maar valt al snel terug op het oude geluid. Niet dat dat geluid slecht is, maar na zes van zulke nummers voel je toch dat er wat begint te kriebelen.
Optreden
Misschien dat de andere CD wat afwisseling kan bieden. Het begint goed met publiekslievelingen als Everything For Free en Believe. Maar dan begint toch al snel weer de verveling toe te slaan. Niet dat het slecht klinkt, zeker niet, maar om nou te zeggen dat de nummers zeer verschillen van de studio versies. En dan kan het publiek wel hard meegillen op Not An Addict en meeklappen op I Smoke A Lot, het kan niet verhullen dat K’s Choice niet anders klinkt dan op de reguliere studio-albums. En dat is toch doorgaans de bedoeling van een live-album; dat je meer brengt dan je op de gewone albums laat horen, je geeft in feite een andere dimensie aan de nummers.
Conclusie
Maar laat ik mij maar niet gaan bemoeien met muziektheorieën, want muziek is geen wiskunde. Alhoewel, als je het wiskundig bekijkt; als band breng je meestal elke twee jaar een studio-album uit. Om het contact met je fans te behouden, breng je na ongeveer 3 à 4 studio-albums een live-album uit. Daar heeft K’s Choice zich dan ook keurig aan gehouden. Maar daar ontmoeten we gelijk het grote probleem: K’s Choice is te keurig op deze plaat. Er is te weinig afwisseling te vinden, maar daar hebben de fans geen boodschap aan. Gelukkig maar voor K’s Choice.
Gepubliceerd op 16 oktober 2001
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
