CD-recensie Solex - Low Kick And Hard Bop
Door
Samplepop
In een gekke bui kocht de Amsterdamse Elisabeth Esselink op een veiling een sampler en achtsporenrecorder uit het jaar nul. Nog gekker is de muziek die ze eruit weet te toveren: obscure samplepop opgebouwd uit fragmenten van waardeloze platen. Onder de naam Solex, vernoemd naar het kneuzige Hongaarse brommertje, stuurde ze wat demo’s op naar platenmaatschappijen. Een paar dagen later lagen twee vliegtickets naar New York op de deurmat: Matador, het label van o.a. Pavement en Jon Spencer had wel interesse.
Typisch
Hitsige trompetjes, vrolijke fluitjes en geflipte beats, je kunt het zo gek niet bedenken of het komt wel voorbij in een Solex-nummer. En toch zijn het altijd échte liedjes, met een begin en een eind. Of in ieder geval een begin.
Low Kick And Hard Bop is alweer haar derde album en klinkt weer typisch Solex: rommelig maar dan toch zorgvuldig georganiseerd. Vijftien hapklare liedjes in de lijn van Solex’ vorige album Pick-Up, alleen nóg vreemder en bovendien een stuk jazzier. Het is geen jazz, er komen wel een hoop jazz-samples voorbij.
Het is geen jazz
Absoluut niet, maar wat het wél is weet niemand. Esselink zelf? Zij vindt het allemaal maar wát normaal, die muziek van haar. Nou, normaal is het zeker niet, dat hoort iedereen, maar toch schrikt een ervaren Solex-luisteraar allang niet meer van plots opduikende slide-gitaren of monharmonica’s die volkomen overstuur lijken te zijn.
Na Solex’ debuutalbum Solex vs. The Hitmeister werd Esselink gelijk gebombardeerd tot samplekoningin van Nederland. Een predikaat dat ze met Low Kick And Hard Bop ruimschoots waarmaakt. Heerlijke speelse deuntjes, vreemde samples en vrolijke zanglijnen. Alles wat schots en scheef, netals bij dat brommertje.
I Say Aardappel
“Say to, say pel”, dat is de hele tekst van You Say Potato, I Say Aardappel. Een kort, vreemd nummer met orkestuitbarstingen en een beat die rommelt aan alle kanten. Er is geen touw aan vast te knopen. Ook heel eigenzinnig is het titelnummer, waarop Esselink voor het eerst ook stemsamples heeft gebruikt: wegens gebrek aan rap-talent heeft ze samples van gesproken tekst achter elkaar geplakt tot een behoorlijke, maar hele vreemde rap waar ze ook nog eens een rijmende tekst overheen zingt. En het pakt allemaal nog goed uit ook. Zo bevat Low Kick And Hard Bop nog wat muzikale experimentjes, maar gelukkig is het album voor een groot deel gevuld met redelijk toegankelijke, maar altijd eigenwijze nummers. Op Mere Imposters klinkt Elisabeth als een speels meisje, terwijl ze op Comely Row fel zingt over Popeye the Sailorman.
Conclusie
De prachtige melodie van hoogtepunt Good Comrades Go To Heaven en de travestieten die hun mondbewegingen oefenen in Ease Up You Fundamentalist!, ach, het is allemaal prachtig. Low Kick And Hard Bop is eigenzinnig, uitgebalanceerd en volwassen. En, zoals een oude man ooit zei: “Een Solex, daar moet je trots op zijn, want daar zijn er niet zo veel van.” Hij had verdomde gelijk.
Gepubliceerd op 8 oktober 2001
In een gekke bui kocht de Amsterdamse Elisabeth Esselink op een veiling een sampler en achtsporenrecorder uit het jaar nul. Nog gekker is de muziek die ze eruit weet te toveren: obscure samplepop opgebouwd uit fragmenten van waardeloze platen. Onder de naam Solex, vernoemd naar het kneuzige Hongaarse brommertje, stuurde ze wat demo’s op naar platenmaatschappijen. Een paar dagen later lagen twee vliegtickets naar New York op de deurmat: Matador, het label van o.a. Pavement en Jon Spencer had wel interesse.
Typisch
Hitsige trompetjes, vrolijke fluitjes en geflipte beats, je kunt het zo gek niet bedenken of het komt wel voorbij in een Solex-nummer. En toch zijn het altijd échte liedjes, met een begin en een eind. Of in ieder geval een begin.
Low Kick And Hard Bop is alweer haar derde album en klinkt weer typisch Solex: rommelig maar dan toch zorgvuldig georganiseerd. Vijftien hapklare liedjes in de lijn van Solex’ vorige album Pick-Up, alleen nóg vreemder en bovendien een stuk jazzier. Het is geen jazz, er komen wel een hoop jazz-samples voorbij.
Het is geen jazz
Absoluut niet, maar wat het wél is weet niemand. Esselink zelf? Zij vindt het allemaal maar wát normaal, die muziek van haar. Nou, normaal is het zeker niet, dat hoort iedereen, maar toch schrikt een ervaren Solex-luisteraar allang niet meer van plots opduikende slide-gitaren of monharmonica’s die volkomen overstuur lijken te zijn.
Na Solex’ debuutalbum Solex vs. The Hitmeister werd Esselink gelijk gebombardeerd tot samplekoningin van Nederland. Een predikaat dat ze met Low Kick And Hard Bop ruimschoots waarmaakt. Heerlijke speelse deuntjes, vreemde samples en vrolijke zanglijnen. Alles wat schots en scheef, netals bij dat brommertje.
I Say Aardappel
“Say to, say pel”, dat is de hele tekst van You Say Potato, I Say Aardappel. Een kort, vreemd nummer met orkestuitbarstingen en een beat die rommelt aan alle kanten. Er is geen touw aan vast te knopen. Ook heel eigenzinnig is het titelnummer, waarop Esselink voor het eerst ook stemsamples heeft gebruikt: wegens gebrek aan rap-talent heeft ze samples van gesproken tekst achter elkaar geplakt tot een behoorlijke, maar hele vreemde rap waar ze ook nog eens een rijmende tekst overheen zingt. En het pakt allemaal nog goed uit ook. Zo bevat Low Kick And Hard Bop nog wat muzikale experimentjes, maar gelukkig is het album voor een groot deel gevuld met redelijk toegankelijke, maar altijd eigenwijze nummers. Op Mere Imposters klinkt Elisabeth als een speels meisje, terwijl ze op Comely Row fel zingt over Popeye the Sailorman.
Conclusie
De prachtige melodie van hoogtepunt Good Comrades Go To Heaven en de travestieten die hun mondbewegingen oefenen in Ease Up You Fundamentalist!, ach, het is allemaal prachtig. Low Kick And Hard Bop is eigenzinnig, uitgebalanceerd en volwassen. En, zoals een oude man ooit zei: “Een Solex, daar moet je trots op zijn, want daar zijn er niet zo veel van.” Hij had verdomde gelijk.
Gepubliceerd op 8 oktober 2001
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
