CD-recensie Rammstein - Live Aus Berlin
Door
Wieder zuruck...
Na de 2 succesvolle albums (Herzleid en Sehnsucht, zie review) was het een tijdje stil rond de oorspronkelijk Oost-Duitse metalband. Vrij "onverwacht" kwam dan ook de release van het live-album Live Aus Berlin dat is opgenomen tijdens een groot tweedaags live-concert in de thuishaven van de band: Berlijn. Om precies te zijn: in het Parkbuhne Wuhlheide op 22 en 23 augustus 1998. Soms word nog wel eens gesuggereerd dat Live Aus Berlin als een soort "tussenoplossing" werd gekozen tussen het laatste studio-album (Sehnsucht) en het nog te produceren studio-album (wat later uitdraaide op Mutter), maar velen zullen het met me eens zijn als ik zeg dat Live Aus Berlin een "volwaardig" album is, dat ook deze keer gewoon uit je speakers knalt en je overspoelt met schreeuwende tanzmetal...
Live
Wat Live Aus Berlin zo bijzonder maakt, is dat het (jawel) een live-opname is. Dit zorgt toch voor een apart sfeertje op de cd; zo hoor je niet alleen het schreeuwende, uitbundige publiek, maar bijvoorbeeld ook flarden van de "acts" op het podium zelf, zoals vuurwerk en "explosies". Vast staat dat er veel werk is gestopt in de mixage etcetera, want qua indeling is Live Aus Berlin een topper. De hele cd door hoor je vrijwel alle goeie nummers van de voorgaande albums voorbijkomen, en de geluidskwaliteit doet zeker niet onder voor de studio-opnames. Wat dat betreft hebben Till Lindemann, Christian Lorenz, Christoph Schneider, Paul Landers, Oliver Riedel en Richard Kruspe weer een meesterwerk afgeleverd.
Wieso... toll?
De nummers op de cd zijn over het algemeen erg goed. De start is in elk geval prima met Spiel Mit Mir. Persoonlijk vind ik deze live-versie beter dan de studio-opname. Nummer 2 op de cd is Bestraffe Mich, wat op zich best een goed nummer is, maar toch niet bij mijn favorieten thuis hoort. Hetzelfde geldt voor nummer 3, Weisses Fleisch, wel vind ik de intro van dit nummer zeer sterk. Sehnsucht, nummer vier, vind ik echt een topper, vooral het "Arabische" deuntje in het begin vind ik erg bijzonder. Asche Zu Asche (no. 5) is een soort van "gouwe ouwe", maar toch vind ik het lied niet zo. (Vooral qua opbouw, maar de muziek is wel typisch Rammstein: ongelofelijk strak en "ongezouten".)
Na dit nummer breekt ineens de beste periode op de cd aan: de nummers 6 tot en met 12 zijn absoluut geweldig. Wilder Wein is een voor Rammstein superzacht nummer met een donkere melancholische ondertoon, die het tot een vrij mysterieus, maar toch ook een super mooie plaat maakt. Heirate Mich (no. 7) begint een beetje als Wilder Wein, maar verandert toch in een goede metalplaat. Dan mijn 2 favoriete nummers van de band: Du Rieschst So Gut en Du Hast. Deze nummers zijn in een woord geweldig, vooral de tekst van Du Riechst So Gut spreekt me enorm aan, en verder vind ik de vioolpartijen in de laatste 2 refreinen geweldig. En dan Du Hast, waar ik haast nostalgische herinneringen aan heb, omdat het met dit nummer ooit allemaal is begonnen: gewoon in een woord geweldig. Strakke gitaren, het typische keyboard-deuntje en een pakkende tekst.
De nummers 10, 11, en 12 zijn ook bijzonder goed, vooral Rammstein is heel bijzonder. De tekst gaat over het dramatische ongeluk op de luchthaven Ramstein nabij Berlijn, waarbij ongeveer 80 mensen het leven lieten, en waaraan Rammstein haar naam dankt. Een fragment uit de tekst: "Rammstein, ein Mensch brennt, Rammstein, ein Kind stirbt". De tekst is gewoon erg ingrijpend en het lied is zeker een van de toppers op de cd. Van de laatste drie nummers vind ik Seemann het beste, het intro doet me een beetje denken aan een soort reggae-deuntje, en ook verderop in het liedje blijkt dat het een mooie, rustige afsluiting van dit toch wel explosieve album is.
Conclusie
En dan komen we nu alweer bij de conclusie. Persoonlijk vind ik dat Rammstein met Live Aus Berlin de fans perfect tegemoet is gekomen. Immers, na Sehnsucht zou het nog wel een tijdje duren voordat er weer gloednieuw materiaal voor een nieuw album beschikbaar zou komen. Om dan juist te kiezen voor een live-album is een schot in de roos! Het uitzinnige publiek, de keiharde gitaren en de af en toe mysterieuze en toch ook wel indringende keyboard- en vioolpartijen zorgen er weer voor dat Live Aus Berlin opnieuw een Oost-Duits succes is geworden. Met goed geselecteerde nummers en een goede vormgeving is Live Aus Berlin een welkome aanvulling voor de verzameling van fans of een prima optie voor mensen die graag vrijwel alle toffe nummers op één cd willen hebben. Conclusie: Rammstein macht spass, wirklich super!!!! Gepubliceerd op 28 juli 2001
Na de 2 succesvolle albums (Herzleid en Sehnsucht, zie review) was het een tijdje stil rond de oorspronkelijk Oost-Duitse metalband. Vrij "onverwacht" kwam dan ook de release van het live-album Live Aus Berlin dat is opgenomen tijdens een groot tweedaags live-concert in de thuishaven van de band: Berlijn. Om precies te zijn: in het Parkbuhne Wuhlheide op 22 en 23 augustus 1998. Soms word nog wel eens gesuggereerd dat Live Aus Berlin als een soort "tussenoplossing" werd gekozen tussen het laatste studio-album (Sehnsucht) en het nog te produceren studio-album (wat later uitdraaide op Mutter), maar velen zullen het met me eens zijn als ik zeg dat Live Aus Berlin een "volwaardig" album is, dat ook deze keer gewoon uit je speakers knalt en je overspoelt met schreeuwende tanzmetal...
Live
Wat Live Aus Berlin zo bijzonder maakt, is dat het (jawel) een live-opname is. Dit zorgt toch voor een apart sfeertje op de cd; zo hoor je niet alleen het schreeuwende, uitbundige publiek, maar bijvoorbeeld ook flarden van de "acts" op het podium zelf, zoals vuurwerk en "explosies". Vast staat dat er veel werk is gestopt in de mixage etcetera, want qua indeling is Live Aus Berlin een topper. De hele cd door hoor je vrijwel alle goeie nummers van de voorgaande albums voorbijkomen, en de geluidskwaliteit doet zeker niet onder voor de studio-opnames. Wat dat betreft hebben Till Lindemann, Christian Lorenz, Christoph Schneider, Paul Landers, Oliver Riedel en Richard Kruspe weer een meesterwerk afgeleverd.
Wieso... toll?
De nummers op de cd zijn over het algemeen erg goed. De start is in elk geval prima met Spiel Mit Mir. Persoonlijk vind ik deze live-versie beter dan de studio-opname. Nummer 2 op de cd is Bestraffe Mich, wat op zich best een goed nummer is, maar toch niet bij mijn favorieten thuis hoort. Hetzelfde geldt voor nummer 3, Weisses Fleisch, wel vind ik de intro van dit nummer zeer sterk. Sehnsucht, nummer vier, vind ik echt een topper, vooral het "Arabische" deuntje in het begin vind ik erg bijzonder. Asche Zu Asche (no. 5) is een soort van "gouwe ouwe", maar toch vind ik het lied niet zo. (Vooral qua opbouw, maar de muziek is wel typisch Rammstein: ongelofelijk strak en "ongezouten".)
Na dit nummer breekt ineens de beste periode op de cd aan: de nummers 6 tot en met 12 zijn absoluut geweldig. Wilder Wein is een voor Rammstein superzacht nummer met een donkere melancholische ondertoon, die het tot een vrij mysterieus, maar toch ook een super mooie plaat maakt. Heirate Mich (no. 7) begint een beetje als Wilder Wein, maar verandert toch in een goede metalplaat. Dan mijn 2 favoriete nummers van de band: Du Rieschst So Gut en Du Hast. Deze nummers zijn in een woord geweldig, vooral de tekst van Du Riechst So Gut spreekt me enorm aan, en verder vind ik de vioolpartijen in de laatste 2 refreinen geweldig. En dan Du Hast, waar ik haast nostalgische herinneringen aan heb, omdat het met dit nummer ooit allemaal is begonnen: gewoon in een woord geweldig. Strakke gitaren, het typische keyboard-deuntje en een pakkende tekst.
De nummers 10, 11, en 12 zijn ook bijzonder goed, vooral Rammstein is heel bijzonder. De tekst gaat over het dramatische ongeluk op de luchthaven Ramstein nabij Berlijn, waarbij ongeveer 80 mensen het leven lieten, en waaraan Rammstein haar naam dankt. Een fragment uit de tekst: "Rammstein, ein Mensch brennt, Rammstein, ein Kind stirbt". De tekst is gewoon erg ingrijpend en het lied is zeker een van de toppers op de cd. Van de laatste drie nummers vind ik Seemann het beste, het intro doet me een beetje denken aan een soort reggae-deuntje, en ook verderop in het liedje blijkt dat het een mooie, rustige afsluiting van dit toch wel explosieve album is.
Conclusie
En dan komen we nu alweer bij de conclusie. Persoonlijk vind ik dat Rammstein met Live Aus Berlin de fans perfect tegemoet is gekomen. Immers, na Sehnsucht zou het nog wel een tijdje duren voordat er weer gloednieuw materiaal voor een nieuw album beschikbaar zou komen. Om dan juist te kiezen voor een live-album is een schot in de roos! Het uitzinnige publiek, de keiharde gitaren en de af en toe mysterieuze en toch ook wel indringende keyboard- en vioolpartijen zorgen er weer voor dat Live Aus Berlin opnieuw een Oost-Duits succes is geworden. Met goed geselecteerde nummers en een goede vormgeving is Live Aus Berlin een welkome aanvulling voor de verzameling van fans of een prima optie voor mensen die graag vrijwel alle toffe nummers op één cd willen hebben. Conclusie: Rammstein macht spass, wirklich super!!!! Gepubliceerd op 28 juli 2001
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
