CD-recensie Pacewon - Won
Door
Gevaarlijke shit
A new millenium: everything's beautiful and bright. Except in the underground. Voor rapper Pacewon is er niks veranderd de afgelopen tien jaar, hiphop is nog steeds de gevaarlijkste muziekstijl in Amerika en zonder shit, homies en respect ben je nergens. Op Won heersen de rudeboys en vluchten de pussies naar huis. Zo gaat dat.
Flip Pennies
Pacewon begon ooit met de Fugees, speelde later met de Outsidaz. Hij mag rekenen op de medewerking van Wycleff Jean, Eminem en Morcheeba, om er maar een stel te noemen. Homies genoeg dus, zou je zeggen. Debuut-album Won is mede dankzij al die hulp heel behoorlijk geworden. Op veel tracks is het alsof ieder moment de Fugees kunnen losbarsten. Muzikale rap met de structuur van een popliedje, zoals Wycleff Jean dat altijd doet.
Muzikaal zit het wel snor, Pacewon rapt er lekker ouderwets op los. Niet erg vernieuwend, maar dat is tegenwoordig ook wel weer eens leuk. De teksten zijn jammer genoeg ook erg standaard, over meisjes, geweren en drugs. Pacewon is nog zo'n rapper die lekker agentjes pest.
Jammer genoeg blijft de persoon Pacewon dan ook een beetje vaag. Hij is een thug, zoals hij zelf zegt, een echte muthafucka. Maar op de een of andere manier is het eerder lachwekkend, al zijn geraas en getier. Wie denkt Pacewon wel dat hij is?
Support
Album Won is op z'n best als hij wat subtiele hulp krijgt van z'n vriendjes. Wycleff Jean op It's Yours bijvoorbeeld, of Flipmode's Rah Digga op Money Hungry. Dan moet de ouderwetse Pacewon opeens echt zijn best gaan doen, en klinkt het een stuk moderner allemaal.
Conclusie
Het is allemaal niet bijzonder, maar het is zeker geen miskoop voor rapfans. Het zijn ontspannen stukjes muziek: geheel in Fugees-stijl klinken overal soulkoortjes en steelguitars. Single I Declare War is door de geniale sample duidelijk een van de allerleukste nummers, de rest sukkelt daar een beetje achteraan. Echt vervelend is het vooral dat de hele CD volstaat met echt alle rap-cliche's ("this is fo' all my niggaz!") die we kennen. We zijn in ieder geval benieuwd naar de volgende release, want Pacewon heeft wel degelijk talent. Gepubliceerd op 10 november 2002
A new millenium: everything's beautiful and bright. Except in the underground. Voor rapper Pacewon is er niks veranderd de afgelopen tien jaar, hiphop is nog steeds de gevaarlijkste muziekstijl in Amerika en zonder shit, homies en respect ben je nergens. Op Won heersen de rudeboys en vluchten de pussies naar huis. Zo gaat dat.
Flip Pennies
Pacewon begon ooit met de Fugees, speelde later met de Outsidaz. Hij mag rekenen op de medewerking van Wycleff Jean, Eminem en Morcheeba, om er maar een stel te noemen. Homies genoeg dus, zou je zeggen. Debuut-album Won is mede dankzij al die hulp heel behoorlijk geworden. Op veel tracks is het alsof ieder moment de Fugees kunnen losbarsten. Muzikale rap met de structuur van een popliedje, zoals Wycleff Jean dat altijd doet.
Muzikaal zit het wel snor, Pacewon rapt er lekker ouderwets op los. Niet erg vernieuwend, maar dat is tegenwoordig ook wel weer eens leuk. De teksten zijn jammer genoeg ook erg standaard, over meisjes, geweren en drugs. Pacewon is nog zo'n rapper die lekker agentjes pest.
Jammer genoeg blijft de persoon Pacewon dan ook een beetje vaag. Hij is een thug, zoals hij zelf zegt, een echte muthafucka. Maar op de een of andere manier is het eerder lachwekkend, al zijn geraas en getier. Wie denkt Pacewon wel dat hij is?
Support
Album Won is op z'n best als hij wat subtiele hulp krijgt van z'n vriendjes. Wycleff Jean op It's Yours bijvoorbeeld, of Flipmode's Rah Digga op Money Hungry. Dan moet de ouderwetse Pacewon opeens echt zijn best gaan doen, en klinkt het een stuk moderner allemaal.
Conclusie
Het is allemaal niet bijzonder, maar het is zeker geen miskoop voor rapfans. Het zijn ontspannen stukjes muziek: geheel in Fugees-stijl klinken overal soulkoortjes en steelguitars. Single I Declare War is door de geniale sample duidelijk een van de allerleukste nummers, de rest sukkelt daar een beetje achteraan. Echt vervelend is het vooral dat de hele CD volstaat met echt alle rap-cliche's ("this is fo' all my niggaz!") die we kennen. We zijn in ieder geval benieuwd naar de volgende release, want Pacewon heeft wel degelijk talent. Gepubliceerd op 10 november 2002
ADVERTENTIE
Nieuw seizoen Studententijd de podcast!
Studenten Joes, Tess en Annemoon zijn terug en bespreken alles wat jij wilt weten over het studentenleven. Ze hebben het onder andere over lentekriebels, studeren, backpacken, porno kijken, datediners, overthinken, break-ups en nog veel meer. Vanaf nu te luisteren via Spotify en andere podcast-apps!
Luister nu
