Sinds de zomer 2006 waren we onafscheidelijk. Ik viel op zijn uiterlijk. Maar toen ik hem langer bij me had, leerde ik ook de rest kennen. Dat was een fijne ontdekking.

Ik was aan hem echt gehecht. Negen van de tien keer was hij bij me, binnen handbereik welteverstaan. Hij bleef trouw aan mijn zijde. Wanneer ik het moeilijk had, wanneer ik lol had, wanneer ik serieus studeerde.

Ik hield van hem

Hij hielp mij met contacten onderhouden, zonder hem was ik nergens. Als ik naar boven ging, ging hij zeker met me mee. Hij lag naast me terwijl ik sliep, hij maakte me wakker als ik wakker moest worden.

Hij kostte geld, maar dat is ook logisch. Het maakte me niets uit, want ik kreeg zoveel van hem terug. Tot op die ene dag. Hij liet me in de steek. Hij liet me gigantisch in de steek, en ik zat er mee. Ik had het nooit verwacht, en vooral toen niet. Hoe hij me dit heeft aan kunnen doen, zal voor mij een raadsel blijven en voor hem een weet. Het zal me nooit duidelijk worden wat er mis is gegaan, waarom hij mij heeft verlaten. Een LG C3380 praat nu eenmaal niet zo gemakkelijk over zijn gevoelens.

Gepubliceerd op 25 februari 2008

---