Misschien heb je de boeken gelezen. Misschien vond je The Devil Wears Prada geweldig. Misschien ben je zelf een shopaholic. Misschien heb je zelfs al zoveel schoenen dat je niet meer door je kamer kunt lopen. Zo ja, dan vind je Confessions of a Shopaholic, gebaseerd op de boekenreeks van Sophie Kinsella, vast fabulous.
Ik zelf vond deze Disneyfilm een beetje te zoetsappig.

Shop 'til you drop
Confessions is leuk om te kijken als je meer dan anderhalf uur niets te doen hebt en veel fantastische outfits wilt zien. Het idee is vermakelijk: een meisje zit torenhoog in de schulden omdat ze geen enkele winkel voorbij kan lopen zonder er iets te kopen. Door haar koopverslaving heeft ze op nagenoeg elke creditcard haar limiet bereikt.

Zoetsappig zonder praten
De emotionele ontwikkeling van de personages in de film is echter ronduit slecht. Rebecca vindt haar baas leuk, die vond eerst iemand anders leuk maar plotsklaps staan ze toch op een dak te zoenen. Zonder dialoog. Dialoog met enige diepgang is sowieso ver te zoeken, al zijn Becky’s bezoeken aan de therapiegroep wel geinig. Typische film voor een girls’ night out, en dan genieten van de over-the-top shopverslaving en de paar stevige shopgevechten.

12 maart gaat Confessions of a Shopaholic landelijk in première.

Gepubliceerd op 11 maart 2009

---