Hoe is het om als tienjarige naar de andere kant van de wereld te verhuizen? Hoe ga je ermee om als je, na een leven in Nederland, ineens drie jaar in Azië moet gaan leven?

Het gebeurde Lieke: een oer-Hollands meisje van nu 13 jaar, dat 3 jaar in China heeft gewoond en daar op school heeft gezeten. Dat schreef ze in een reactie op een nieuwsbericht op het weblog over Chinees leren op school. Nu haar verhaal.

"Ik sprak geen woord Engels!"
"We verhuisden naar China omdat mijn vader een baan in Sjanghai kreeg aangeboden. Het engste aan het nieuwe leven in China vond ik niet de cultuur, de taal of de mensen, maar het feit dat er op school in het Engels les werd gegeven! Ik sprak geen woord Engels. Gelukkig kwam ik in de pauze een ander Nederlands meisje tegen. Zij sprak wel Engels en heeft me enorm geholpen. Inmiddels spreek ik het zelf ook erg goed."

Een typische dag uit het Chinese scholierenleven? "Rond kwart voor acht komt de schoolbus. Er is één schoolbus per wijk. Vervolgens zit je vanaf half negen tot kwart voor drie op school. In het gedeelte van Sjanghai waar ik woonde waren vooral pubs en discotheken, niet echt plaatsen waar ik heen kon. Thuis sprak ik wel eens met Nederlandse vriendinnen af die ook in China woonden. Het dagelijks leven komt behoorlijk overeen met dat in Nederland, maar ik kon niet zomaar overal heen gaan."

Begrijpelijk. Sjanghai is een stuk enger en groter dan Amsterdam, of Assen.

Het jaar 4706
"Behalve overeenkomsten waren er natuurlijk ook verschillen. Over de cultuur leerde ik niet veel op school, maar wel door dingen die ik in die drie jaar tegen ben gekomen. In China geven ze bijvoorbeeld wel cadeautjes aan kinderen wanneer die jarig zijn, maar aan volwassen mensen geven ze alleen eten. Dat is een vreemde gewoonte. Ook vieren ze Chinees Nieuwjaar, in februari. In 2009 is het volgens de Chinese jaartelling jaar 4706."

Ging het er op school ook anders aan toe? "Ja, sowieso draagt men daar een uniform. Bovendien past de school waar ik op zat een andere vorm van leren toe. In Nederland heb je allerlei s.o.’s en mondelingen tussendoor, dat is daar niet zo. In plaats daarvan leer je uit de praktijk; je doet iets heel vaak, daarna heb je één toets."

"Hier is het echt stampen, stampen, stampen!"
Ondanks dat Lieke op haar dertiende al drie jaar in het buitenland heeft geleefd, vindt ze niet dat ze verder ontwikkeld is dan andere Nederlanders van haar leeftijd. "Nee, ik heb eigenlijk net zoveel les gehad. Nu zit ik in 2 atheneum aan het Reynaert College in Hulst. Echt raar om terug te zijn is het niet, maar ik kan wel zeggen dat ik het moeilijk vind. In China was het vooral praktijk, hier is het echt stampen, stampen, stampen. Het enige verschil is eigenlijk dat ik al een jaar natuur- en scheikunde achter de rug heb, en dat ik Chinese les heb gehad.”

Van die Chinese les heeft Lieke nog een paar leuke zinnetjes voor ons!

你好，	Hallo
我是韩莉可。	Ik ben Lieke
我很喜欢中国。	Ik vond China leuk
我住过中国三年了！	Ik heb er drie jaar gewoond
在中国我在一个英国学校上课。	Ik zat in China op een internationale school
谢谢你，再见！	Dank u, tot ziens

Gepubliceerd op 16 november 2009

---