CD-recensie Dimmu Borgir - For All Tid
Door
De band
Velen van jullie zal Dimmu Borgir niet echt een lichtje doen opgaan. Temeer omdat licht niet echt in hun straatje past, maar vooral toch nog omdat de band hier heel onbekend is. Toch maken ze verslavende black metal. Begonnen in de early 90's in Noorwegen, zette Dimmu Borgir gelijk al een trend in Scandinavië met haar songs en teksten. Zoals het een goede black metal-band betaamt schrijven/ zingen zij over hel, verdoemenis en pijn. Ze begonnen met teksten in het Noors, maar vanaf hun album Enthrone Darkness begonnen zij ook in het Engels te zingen. Hiermee verwierven ze ook internationale faam.
Soort muziek
Dimmu Borgir klinkt niet als een doorsnee black metal-band. Sterker nog, het laat de heren van Cradle of Filth lijken op een stel onschuldige poesjes. Ze maken melodische black metal. Heel anders dan wat de meeste mensen onder black metal verstaan, soms zelfs heel rustgevend. Vooral het album For All Tid, dat volledig in het Noors gezongen wordt, is heel melodieus en ademt een lekker duistere sfeer uit. Wie de teksten wil begrijpen hoeft enkel een Noors woordenboek te pakken en de woorden te vertalen. Als dat teveel werk voor de lamballen onder ons is, dan kun je al uit de muziek zelf opmaken waar elk liedje over gaat ;-).
Thema
Het thema is "voor altijd", wat dus letterlijk in het Noors vertaald wordt als For All Tid. Het gaat over eeuwig lijden in hel, pijn en over de koning van de hel. Elk nummer is doorspekt met kwaadaardige stemmen, demoonschreeuwen en veel vikingachtig gezang door de leadzanger. De mooiste stukken zang gaan over in een schreeuw. De schreeuwen symboliseren de pijn, de duisternis en de wanhoop in de hel. Nu moet je niet denken dat Dimmu Borgir dat lijden verafschuwt en dat ze daarom zo schreeuwen, ze verheerlijken de hel juist. Het zijn echte satanisten, en dat is ook wat veel mensen afschrikt. De echte black metal-fan zal echter zijn of haar vingers bij deze band aflikken.
Conclusie
Dimmu Borgir is een nog onbekend fenomeen en zal dat waarschijnlijk ook blijven; black metal spreekt van oudsher al een redelijk klein publiek aan. Ikzelf vind het een goede band, maar ook weer te overdreven satanistisch ingesteld om er echt een fan van te zijn.
Als je een black metal-fan bent: KOPEN!
Geschreven op 21-02-2001 Gepubliceerd op 21 februari 2001
Velen van jullie zal Dimmu Borgir niet echt een lichtje doen opgaan. Temeer omdat licht niet echt in hun straatje past, maar vooral toch nog omdat de band hier heel onbekend is. Toch maken ze verslavende black metal. Begonnen in de early 90's in Noorwegen, zette Dimmu Borgir gelijk al een trend in Scandinavië met haar songs en teksten. Zoals het een goede black metal-band betaamt schrijven/ zingen zij over hel, verdoemenis en pijn. Ze begonnen met teksten in het Noors, maar vanaf hun album Enthrone Darkness begonnen zij ook in het Engels te zingen. Hiermee verwierven ze ook internationale faam.
Soort muziek
Dimmu Borgir klinkt niet als een doorsnee black metal-band. Sterker nog, het laat de heren van Cradle of Filth lijken op een stel onschuldige poesjes. Ze maken melodische black metal. Heel anders dan wat de meeste mensen onder black metal verstaan, soms zelfs heel rustgevend. Vooral het album For All Tid, dat volledig in het Noors gezongen wordt, is heel melodieus en ademt een lekker duistere sfeer uit. Wie de teksten wil begrijpen hoeft enkel een Noors woordenboek te pakken en de woorden te vertalen. Als dat teveel werk voor de lamballen onder ons is, dan kun je al uit de muziek zelf opmaken waar elk liedje over gaat ;-).
Thema
Het thema is "voor altijd", wat dus letterlijk in het Noors vertaald wordt als For All Tid. Het gaat over eeuwig lijden in hel, pijn en over de koning van de hel. Elk nummer is doorspekt met kwaadaardige stemmen, demoonschreeuwen en veel vikingachtig gezang door de leadzanger. De mooiste stukken zang gaan over in een schreeuw. De schreeuwen symboliseren de pijn, de duisternis en de wanhoop in de hel. Nu moet je niet denken dat Dimmu Borgir dat lijden verafschuwt en dat ze daarom zo schreeuwen, ze verheerlijken de hel juist. Het zijn echte satanisten, en dat is ook wat veel mensen afschrikt. De echte black metal-fan zal echter zijn of haar vingers bij deze band aflikken.
Conclusie
Dimmu Borgir is een nog onbekend fenomeen en zal dat waarschijnlijk ook blijven; black metal spreekt van oudsher al een redelijk klein publiek aan. Ikzelf vind het een goede band, maar ook weer te overdreven satanistisch ingesteld om er echt een fan van te zijn.
Als je een black metal-fan bent: KOPEN!
Geschreven op 21-02-2001 Gepubliceerd op 21 februari 2001
ADVERTENTIE
Nieuw seizoen Studententijd de podcast!
Studenten Joes, Tess en Annemoon zijn terug en bespreken alles wat jij wilt weten over het studentenleven. Ze hebben het onder andere over lentekriebels, studeren, backpacken, porno kijken, datediners, overthinken, break-ups en nog veel meer. Vanaf nu te luisteren via Spotify en andere podcast-apps!
Luister nu