Ahoy'
Het zal altijd de lelijke zwaan blijven in het rijtje van vaderlandse poppodia; Ahoy'. Toch is het de enige locatie in Nederland die het ontvangen van wereldacts op muziekgebied mogelijk maakt.
Zo mochten Coldplay en Moby onlangs bewijzen dat zij acts van wereldformaat zijn. Ahoy' zat in elk geval op vijf en zes november tot de nok toe vol.

Coldplay
De stemming van tevoren in het publiek is nogal huiverig. Zou Coldplay met de mooie, subtiele liedjes van Parachutes en A Rush Of Blood To The Head een grote zaal als Ahoy' wel aankunnen?
Het blijkt loze angst. Het door Idlewild goed opgewarmde publiek krijgt bij Coldplay's openingsnummer Politik gelijk een bak stevig geluid over zich heen. Niet ingetogen en rustig, maar muziek met kloten. Vooral zanger Chris Martin doet zijn pianokruk geweld aan bij zijn energieke performance. Vrijwel alle publieksfavorieten komen vervolgens langs waarbij blijkt dat de nummers van debuutplaat Parachutes iets beter ingespeeld zijn dan de nieuwe songs.
Hoogtepunten zijn er in de vorm van Everything's Not Last en Greeneyes waarbij gitarist Jon Buckland, tot hilariteit van het publiek, een gitaarsolo te vroeg inzet.
Nog meer cadeautjes: een in het Nederlands gezongen liedje ("Jij hebt hele mooie elleboog") en een pas geschreven, nooit eerder opgevoerd nummer. De toegift zet bovendien met een groene laserstraal bij Clocks de kroon op een puike lichtshow.
Ahoy' te groot? Coldplay te klein? No way!

[image:0:center:Coldplay]

Moby
De kleine kale man die op zijn slaapkamer oude bluessamples tot dansbare muziek maakt. Dat is Moby. En de op zijn slaapkamer gemaakte cd Play werd in 2000 toevallig en tot zijn eigen verbazing miljoenen keren verkocht.
Het vervolg, 18 werd dit jaar iets minder luid bejubeld, omdat het iets te veel gelijkenis met Play zou vertonen.
Live is het allemaal net iets anders. Een band, een violist, een lichtshow en een lijvige soulzangeres. En natuurlijk Moby.
Zijn beperkte lengte weerhoudt hem er niet van om het hele podium te bespringen en ongelofelijk veel energie te tonen. Het veldpubliek oogt wat mat, maar toch wordt er, zowel in het veld als op de tribunes, ruimschoots gedanst. Moby grijpt ook nog even de kans om zijn ongenoegen te uiten over de door de Republikeinen gewonnen congresverkiezingen in de VS en de in zijn eigen ogen fascistische president Bush.
De muziek blijft echter de hoofdmoot met hits als Porcelain, We're All Made Of Stars en zelfs Radiohead-cover Creep.
Dansen, dansen, dansen is het credo bij Moby. Hoe een kleine man groot kan zijn.

[image:1:center:Moby]

Conclusie
Van rock tot subtiel en van ingetogen tot uitgelaten. Ahoy' lijkt in deze twee dagen een brug te zijn die Coldplay en Moby zichtbaar moeiteloos, maar enorm energiek gebruiken om het publiek te vermaken.
Missie geslaagd.

Coldplay
5 november 2002
Ahoy' Rotterdam
voorprogramma: Idlewild

Moby
6 november 2002
Ahoy' Rotterdam
voorprogramma: Royksopp Gepubliceerd op 10 november 2002

---