Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2013
- 221 pagina's
- Uitgeverij: Meulenhoff
Flaptekst
Het is zomer en de zestienjarige Milla wil niets liever dan met haar vriendinnen op vakantie, maar haar ouders vinden haar nog te jong. Ze moet per se mee naar weer zo’n suf hotel in Spanje. Gelukkig gaat haar beste vriendin Claire mee, dan wordt het misschien nog wat.
De meiden vervelen zich stierlijk, totdat ze de negentienjarige Max leren kennen, die samen met een groep vrienden uitbundig aan het feesten is. Op een avond gaan Milla en Claire stiekem met de spannende Max en zijn vrienden mee… en komen terecht in een gruwelijke nachtmerrie.
De volgende ochtend blijkt dat er iets vreselijks is gebeurd met Claire, maar van Max en zijn vrienden is geen spoor meer te bekennen. Eenmaal thuis kan Claire niet langer leven met haar angst en schaamte en pleegt zelfmoord. Milla neemt zich heilig voor wraak te nemen
Eerste zin
\'Stella en Francien hebben echt een waanzinnige vakantie gehad in Salou’ merk ik op. Ik staarde naar de Facebook-foto’s op mijn telefoon waar mijn blije en zonverbrande schoolvriendinnen het plezier weerspiegelden dat ik was misgelopen.Samenvatting
Deel I
Milla is 16 jaar, woont in Rotterdam en moet tegen haar zin met haar ouders op vakantie mee naar Menorca. Ze wil liever namelijk alleen met haar schoolvriendinnen op vakantie. Haar vader, die beroepsmilitair is (Afghanistan), wil die bittere pil verzachten door haar Engelse vriendin Claire over te laten komen. Ze vliegen een dag later naar Menorca om daar in een luxe hotel onderdak te nemen.
Claire onderscheidt zich in die zin van Milla dat ze veel meer uit is op contact met jongens. Voor de eerste de beste knul (Max) die voorbijkomt op het strand, valt ze in zwijm. Ze wil contact met hem en is bereid ’s avonds een boottocht te maken. Milla dekt haar door te zeggen dat ze aan een migraineaanval leidt, maar ze komt in de problemen wanneer Claire later die nacht in een doornat jurkje terugkomt en beweert dat ze door maar liefst drie knullen verkracht is, nl. door Max, Jeroen en Patrick. Milla is woedend. Claire wil niet dat Milla iets vertelt aan haar ouders, want die zullen dan weer op hun beurt haar ouders moeten inlichten en haar moeder kampt al met een abortustrauma.
Flashbacks: Claires moeder
In een aantal korte flashbacks krijgt de lezer te horen dat Amanda, de moeder van Claire, vroeger na één keer seks te hebben gehad met een jongen (die maar bleef aandringen op vrijen) zwanger is geworden. Ze moet het haar ouders vertellen die de schande niet kunnen verwerken en haar tot een abortus aanzetten. De abortus wordt ook beschreven in een flashback en Amanda heeft het haar ouders nooit vergeven en er zelf een levenslang trauma aan overgehouden. Haar eigen dochter Claire moet daarom streng worden opgevoed.
Claire krijgt op Menorca te maken met angstdromen, waarin ze steeds weer opnieuw wordt verkracht door Max, Jeroen en Patrick. De hele vakantie wordt erdoor vergald. Vlak voordat Claire weggaat, stuurt ze nog een handgeschreven ansichtkaart naar huis. Na een week gaan ze terug en via Skype houden ze contact. Dan komt ineens het verschrikkelijke bericht in Rotterdam door dat Claire zelfmoord heeft gepleegd door zich op te hangen in haar kamer. Camilla en Milla wonen de begrafenis bij en Milla probeert daarna contact met Chan (Claires broer) te krijgen door hem te vertellen dat Claire in de vakantie verkracht is en dat ze heel bang was zwanger te zijn (haar moeders trauma). Chan en Milla besluiten wraak te nemen op de Hollandse jongens in Spaanse tijd. Haar moeder gaat elk jaar een week naar een tante in Cornwall en Milla mag deze keer alleen thuisblijven als ze elke dag contact opneemt met haar moeder. Maar dan komt diezelfde dag Chan Sawyer naar Nederland, een knappe, jonge rugbyspeler op wie ze meteen verliefd raakt. Maar eerst wacht er een andere taak: wraak nemen op de verkrachters.
Deel II
Via een fake account op Facebook komen ze erachter dat Jeroen vrachtwagenchauffeur bij een bedrijf op Rotterdam-Zuid is. Milla heeft haar haar geverfd en zich heel anders opgemaakt. Ze gaat staan liften en Jeroen trapt erin. Hij heeft een voorstelling van wat er mogelijk kan gebeuren met deze chick en ze spreken af voor die avond om te gaan stappen. Milla laat hem er met ogen open inlopen als ze naar een afgelegen parkje rijden en hij met haar wil vrijen. Op het moment dat hij wil beginnen, komt Chan in de auto en neemt hem in een wurggreep. Met een Stanleymes snijdt hij bij Jeroen zijn ballen eraf, die meteen in de vijver verdwijnen. Ze laten hem flink bloedend achter. Een flinke poging tot wraak kun je zeggen.
Wanneer ze weer bij Milla thuiskomen, belt de moeder van Chan op om te vertellen dat de politie argwaan bij de dood van Claire heeft gekregen. Het lijkt erop dat het zelfmoordbriefje dat gevonden is, niet door Claire zelf is geschreven. Het zou wel eens moord kunnen zijn en ze willen het lijk opgraven om autopsie te doen. Chan is er ondersteboven van. Het blijkt bovendien dat het handschrift op de ansichtkaart op Menorca hetzelfde is als het handschrift van de brief.
De angst die Milla heeft, wordt getroost door een innige kus van Chan. De volgende dag gaan ze op zoek naar nummer twee, Patrick. Die werkt bij een McDonalds restaurant op Zuid. Milla doet net alsof ze met haar moeder logeert in een Bastionhotel daarnaast en zich verveelt en paait Patrick met een sigaret. In de lunchpauze spreken ze af elkaar weer te zien. Chan blijft op de achtergrond afwezig, wanneer Patrick en Milla in de lunchpauze in de auto stappen. De jongen krijgt een berichtje van Max dat Jeroen gisteren gewond is aangetroffen. Milla wil naar een afgelegen plekje en daar wacht natuurlijk Chan weer die met zijn Stanleymes dezelfde truc uithaalt als de dag ervoor. Ook Patrick mist daarna zijn ballen. Ze nemen zijn telefoon mee en onderweg worden ze gebeld door Max die met Patrick wil praten. Ze spreken af op een rustige parkeerplaats, maar Max ruikt onraad. Hij rijdt met Milla naar een afgelegen kraakpand en vraagt haar waarom ze dat allemaal doen. Milla vertelt van de verkrachting, maar Max ontkent alles, wat een onzin is dat verhaal van Claire. Het is Claire zelf die heel raar is gaan doen. Ze was dronken en was met haar hoofd tegen de boot geslagen. Het was juist Max die haar leven had gered en hij had haar zeker niet verkracht. Claire was zelf naar het hotel gelopen. Milla gelooft hem niet. Wanneer Max gevaarlijk wordt, is ineens Chan ter plaatse. Max ontsnapt en roept dat hij de politie zal bellen vanwege zijn ontmande vrienden. Hij rijdt weg in zijn auto en Chan en Milla achtervolgen hem. Op de Charloisse Lagedijk knalt Max tegen een lantaarnpaal. Hij is dood.
Milla vertelt wat Max aan haar heeft verteld. Ze geloven het niet. Ze gaan weer naar huis en Chan gaat voor de eerste keer met Milla naar bed. Het doet wel een beetje pijn, maar ze vindt het geweldig. Wanneer ze bijkomen van die ervaring, belt de moeder van Chan weer. Ze vertelt dat er een autopsie is gedaan en dat bij Claire hersenletsel is aangetroffen door een harde klap waarschijnlijk. Ze lijdt aan confabulatie, wat herinneringsvervalsing betekent. Ze kan daardoor alles verzonnen hebben door de klap tegen de rand van de boor. Milla en Chan schrikken: waarschijnlijk heeft Max gelijk gehad en hebben ze zelf drie jonge mannen gewond en gedood. Ze komen in gewetensnood. Chan besluit snel naar Engeland te vertrekken voordat moeder weer thuiskomt. Milla brengt hem weg. Als ze weer thuiskomt, ligt er een Metro op de vloer. Er staan een bericht in die krant dat er een ernstig ongeluk is gebeurd op de Charloisse Lagedijk, waarbij de bestuurder zwaar gewond is afgevoerd. Milla schrikt zich dood. Max is dus niet overleden. Het is allemaal nog maar net begonnen.
Personages
Milla
Milla is een 16-jarige Rotterdamse puber met een Engelse moeder Camilla en een Nederlandse vader Theo die beroepsmilitair in Afghanistan is. Vier jaar geleden is ze met haar ouders naar Nederland gekomen, maar ze heeft contact gehouden met haar Engelse vriendin Claire. Ze wil graag alleen op vakantie, maar haar ouders vinden dat ze nog te jong is. Dan mag haar vriendin Claire plotseling mee. Die durft wel wat meer dan Milla, die eigenlijk best goed naar haar ouders luistert en zich ook niet zo snel laat inpalmen door de Nederlandse vakantiegasten. Wanneer dan haar vriendin verkracht wordt en later zelfmoord pleegt, komt in haar de beer los. Ze besluit met hulp van Claires broer Chan wraak te nemen op de daders. Daarin gaat ze best ver. Iets anders waar ze in de vakantie tegen aanloopt, is de ontmaagding door Chan: het bekende inwijdingsmotief. Ze beseft aan het eind dat ze verkeerd hebben gehandeld en dat zal nog grote gevolgen hebben in de toekomst.
Claire
Claire Sawyer is eveneens 16 jaar en ze mag mee op vakantie met Milla. Ze is gemakkelijker te versieren dan Milla en gaat gretig in op de versierkunsten van Max. Ze beweert dat ze verkracht is, maar dat blijkt later op een gruwelijk misverstand te berusten. Ze wordt geplaagd door vervelende dromen en dat zet haar later aan tot zelfmoord. Het blijkt dat ze lijdt aan het verschijnsel van confabulatie (een hersenafwijking die leidt tot herinneringsvervalsing).
Chan
Chan Sawyer is Claires drie jaar oudere broer. Hij is een groot sportman (speelt hoog rugby) en wil met de plannen van Milla meedoen. Hij liegt tegen zijn ouders en vertrekt naar Blackburn, zegt hij. In Rotterdam smeedt hij snode plannen met Milla en hij is degene die de ballen van de jongeman snijdt. Daar moet je inderdaad wel “ballen voor hebben.” Ook hij is ontdaan wanneer blijkt dat zijn zus niet verkracht is.
Quotes
"Ze begon weer te huilen. “Dat is precies waar mijn moeder me altijd voor gewaarschuwd heeft. En nu.." Even sloot ik mijn ogen. Was het inderdaad mogelijk dat de nachtmerrie nog veel erger werd? Ook ik wist dat de reden dat Amanda Sawyer altijd zo streng voor Claire was werd veroorzaakt door het trauma van de gedwongen abortus in haar jeugd. Daar wilde haar eigen dochter uit alle macht voor behoeden. " Bladzijde 86
"Hij liet me zijn broek naar beneden trekken over twee trillende dunne benen. Ook zijn grijze boxershirt ging naar beneden, en vol afschuw keek ik naar het iele piemeltje dat als een knakworstje tussen zijn benen bungelde. Het ding had een andere kleur dan de rest van zijn lichaam, het was dof en vaal en er groeiden steile blonde plukken omheen. Snel wendde ik mijn blik af." Bladzijde 180
"Confabuleren is een vorm van herinneringsvervalsing. Dat je dingen denkt te hebben meegemaakt die feitelijk nooit zijn gebeurd. Maar voor jouw gevoel zijn ze wel degelijk echt, en je weet dus zelf absoluut niet dat je hersenen het eigenlijk verzonnen hebben. Sommige mensen houden er trauma’s aan over omdat ze voortdurend flashbacks hebben van iets wat eigenlijk niet is gebeurd. Ze krijgen last van vreselijke nachtmerries.." Bladzijde 214
Thematiek
Wraak / bloedwraak / eerwraakDeze young adult thriller is gebaseerd op het thema “wraak.” In de vakantie is Claire verkracht door drie jongens, ze lijdt daarna aan nachtmerries en wordt depressief waarna ze zelfmoord pleegt. Milla besluit dan Chan in te lichten over wat er is gebeurd en wil wraak te nemen op de daders. Nadat ze hen op het spoor is gekomen, ontmannen ze zowel Jeroen als Patrick. Wanneer derde (Max) aan de beurt is, ruikt hij onraad en vertelt aan Milla wat er volgens hem is gebeurd. Milla gelooft hem niet. Ze achtereenvolgens hem waarna hij tegen een lantaarnpaal knalt. Ze denken dat hij dood is maar een bericht in de krant meldt iets anders. Hij is zwaargewond, maar leeft. Het is een open einde waardoor er een mogelijkheid is voor een nieuw deel over Milla en Chan.
Motieven
Verkrachting/seksualiteit
Claire beweert dat ze door drie jongens is verkracht. Dat blijkt niet waar te zijn.
Zelfmoord
Claire houdt een trauma over aan de verkrachting en pleegt zelfmoord. Het blijkt echter een vorm van een hersenbeschadiging te zijn die ze heeft opgelopen.
Abortus
Claires moeder was ongewenst zwanger en moest van haar ouders een abortus ondergaan. Daaraan hield ze een trauma over.
Inwijding
Claires moeder werd door haar eerste vriendje verleid. Na één keer seks raakt ze zwanger. Milla wordt thuis in Rotterdam ontmaagdt door Chan.
Opdracht
Dit boek draag ik op aan mijn moeder
Dat wat ons verbindt is sterker dan wat ons scheidt!
(De moeder van Judith is recent overleden).
Titelverklaring
‘Hasta la vista’ is een Spaanse uitdrukking voor “Tot ziens.” In het eerste deel gaan Claire en Milla naar Menorca, waar volgens Claire iets verschrikkelijks gebeurt. Milla ziet de vermoedelijke daders terug in Rotterdam en doet eveneens iets verschrikkelijks. Maar omdat het eerste deel over Milla een vervolg moet krijgen, is er een open einde, dat een vervolgdeel vereist. “Tot ziens” is dus ook gericht tot de lezer.
Structuur & perspectief
Het verhaal wordt verdeeld in twee delen die geen titel hebben. Beide delen worden onderverdeeld in veel korte hoofdstukken zonder titel. In grote lijnen wordt het verhaal chronologisch verteld door de ogen van de 16-jarige Milla. Zij is de ik-verteller in de o.v.t. Maar om aan de beperkingen van de ik-verteller te ontvluchten heeft de schrijfster gebruik gemaakt van twee andere vertelmogelijkheden.
In het eerste deel is er in gecursiveerde tekst een andere ik-verteller, nl. Amanda Sawyer, die als tiener ongewenst zwanger is geworden en een gedwongen abortus heeft ondergaan. In een aantal flashbacks wordt verteld over dit abortustrauma.
Nadat Claire Sawyer denkt dat ze verkracht is, heeft ze een drietal dromen die ze in de ik-vorm vertelt. Ook deze dromen worden verteld in de o.v.t. Boven de dromen staat steeds Claire om de verwarring voor de lezer niet te groot te maken.
Op die manier is er dus sprake van een meervoudig perspectief: er zijn drie ik-vertellers: Milla, Amanda en Claire. Alleen de flashbacks van Amanda doorbreken de chronologische volgorde. Die gaan namelijk terug naar de tijd dat ze zelf nog een tiener was en dat moet ruim twintig jaar daarvoor zijn.
Decor
Het verhaal speelt zich af in enkele weken in de zomer, maar je kunt niet zeggen van welk jaar. Dat het een actueel verhaal is, blijkt uit het voortdurende gebruik van de iPad en Facebook, Skype. Milla brengt een week door op Menorca. Daarna hoort ze weer ongeveer een week later dat Claire zelfmoord heeft gepleegd. Ze gaat naar de begrafenis. Daarna komt Chan naar Nederland en binnen enkele dagen speelt de wraak zich af. Al met al omvat de vertelde tijd een periode van ongeveer drie/vier weken in een schoolzomervakantie. Van welk jaar wordt niet duidelijk , maar je kunt wel opmaken uit de tekst dat het een actueel verhaal is.
Het decor van deze thriller is vooral de havenstad Rotterdam. Milla woont daar met haar ouders en de wraak op de verkrachters vindt daar ook plaats. Wie Rotterdam kent, zal veel bekends tegenkomen. Visser schrijft heel vaak (zo niet altijd) over het Rotterdamse stadsleven (vgl. de andere werken: Trip, Stuk, Isabelle etc.).
Deel I speelt zich ook voor een groot deel af op het Spaanse eiland Menorca, waar Claire en Milla op vakantie zijn met de ouders van Milla. Daar vindt het bizarre avontuur van Claire plaats. Er is nog een derde decor: de Engelse woonplaats van Claire waar haar begrafenis plaatsvindt. Maar hier worden slechts enkele pagina’s aan gewijd.
Stijl
De stijl van Judith Visser is geheel afgestemd op een jong lezerspubliek. Er zijn geen moeilijke woorden in de tekst en de hoofdpersonen die pubers zijn spreken ook pubertaal (vgl woorden als 'vet' en 'cool').
Slotzin
Niet letterlijk maar samengevat omdat er sprake is van een krantenbericht: De slotpassage is uit Metro, waarin staat dat er een auto-ongeluk is geweest op Rotterdam-Zuid en dat de bestuurder van de auto zwaargewond naar het ziekenhuis is gebracht. Hoe de auto van de weg is kunnen raken, is niet bekend. De bestuurder was niet onder invloed van alcohol.Beoordeling
Een spannend verhaal dat geheel is afgestemd op de jeugd van 15-17 jaar. Er is sprake van een verkrachting waarvoor wraak genomen moet worden. Dat laat Judith Visser op een nogal heftige manier gebeuren. Ze laat de beide jongens door Chan castreren en dat gebeurt bepaalt niet zachtzinnig. Judith Visser beschrijft in andere boeken ook vaal heftige scenes op het gebied van seks en lichamelijkheid. Daarvoor moet je wel even op je hoede zijn. Het verhaal heeft een enorme snelheid, de vertelde feiten zitten dicht op elkaar: in kort tijdsbestek wordt enorm veel door de personages beleefd. Dat is natuurlijk wel lekker om te lezen en door de ruime bladspiegel vlieg je door het boek heen.
Het boek is geschikt voor de wat rijpere eindexamenkandidaat Mavo en voor de voorexamenklassen van havo en vwo. Door het open einde weet je dat er een vervolgdeel op Hasta la Vista moet komen.
Recensies
"Ik wil dit boek een mooie 7 geven: Normaal gesproken lees ik dit soort boeken niet echt, maar ik vond het wel verfrissend om te lezen. Omdat het einde zo’n goede en onverwachte wending heeft en de afwisseling tussen heden en verleden vond ik het echt een goed boek. Ik zou dit boek zeker aanraden voor wie niet vies is van een jeugdthriller!" http://booksandkisses.nl/...th-visser/
"Judith Visser heeft met deze YA-thriller weer een bijzonder sterk boek afgeleverd. Het begint allemaal als een gewoon YA-boek, waarin een zestienjarig meisje moppert omdat zij nog niet met haar vriendinnen op vakantie mag. Ze heeft ook nog nooit een vriendje gehad. Net zoals haar vriendin Claire. Het onschuldige weet Judith volledig af te nemen in het thrillergedeelte, wat het eigenlijk al snel wordt, want de spanning is vanaf de ontmoeting met Max en Jeroen al voelbaar." http://whoopsieleesie.nl/?p=25130
"Neem deze zomer naar het strand ook een zonnebril mee als je Hasta la vista gaat lezen. Die kan van pas komen bij het verbergen van je vochtige ogen. Het verhaal is namelijk niet alleen spannend, maar ook vrolijk en verdrietig. Na het omslaan van de laatste pagina van het verhaal is het eerste wat je je afvraagt: wanneer komt er een vervolg? Gelukkig kondigt Visser direct aan het eind van het boek aan dat er een tweede deel komt, het verhaal van Milla smaakt namelijk naar meer!" http://www.crimezone.nl/w...-vista.htm
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector. In 2004 begon ik aan mijn eerste boekverslag voor scholieren.com. Dat is dus ruim twintig jaar geleden.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de vaak verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk gewoon leuk zijn. Het is de taak van een docent om het lezen te stimuleren.
Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze (erg) leuk gevonden hebben. Dat is vaak de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is. Hoewel smaken altijd blijven verschillen..
Ik heb tot nu ( 1 maart 2025) 1513 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan de laatste jaren aan het einde van het verslag vragen over de inhoud en de structuur, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht van de lezer willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of zelfs beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens uit tijdgebrek alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
REACTIES
1 seconde geleden