Meisjes zijn achterbakse bitches. Onder elkaar, tenminste. Als ze eenmaal boos zijn, lijkt 't alsof er een Derde Wereldoorlog is uitgebroken. Een stillere versie dan: meisjes kunnen elkaar wekenlang negeren. Maar waarom? Hidde vraagt 't zich af.

In deze rubriek schrijven Hidde en Jorieke elkaar brieven. Over typische jongens/meisjes-vraagstukken waar niemand je het antwoord op kan geven. Ze schreven bijvoorbeeld al over stille hints en de schaamteloosheid van jongens. Nieuwsgierig? Teruglezen kan in 't archief.

Hidde: de jongen

Lieve Jorieke,

Meisjes blijven heul erg lang boos. Als jullie weer eens ruzie maken - en dat gebeurt vaak - is dat drie dagen later nog niet opgelost. En een week later ook nog niet. Sterker nog, soms kunnen jullie elkaar wekenlang negeren. En dat om van die kleine onbenullige dingetjes. Maakt het nou écht zoveel uit dat vriendin X hetzelfde shirtje heeft gekocht?

Wij jongens zijn toch wat makkelijker: als we het niet eens zijn met de ander, geven we 'm gewoon een keiharde vuist op z'n kaak. Klaar. Opgelost. De volgende dag drinken we gewoon weer samen een biertje. Doen we niet moeilijk over. Jullie meisjes moeten daar minstens de hele week over bitchen op Twitter. Of jullie weigeren elkaar aan te kijken, doen alsof de ander lucht is, enzovoorts. Ik begrijp 't niet.

Lieve Jorieke, waarom blijven meisjes zo lang boos?

Liefs,
Hidde

Jorieke: het meisje

Lieve Hidde,

Een leraar van mij zei ooit ''De keerzijde van onzekerheid is arrogantie.'' En daar heeft hij gelijk in. Bijna alle meisjes (zo'n, pak 'm beet, 99,99% van het totaal) zijn ontzettend onzeker. Zit mijn haar wel goed? Kom ik wel leuk over op de groep? Wat denkt iedereen van me? En die onzekerheid reageren we dan blijkbaar af op onze soortgenoten. Onwijs vermoeiend en eigenlijk nergens voor nodig.

Wij meisjes blijven zo lang boos op elkaar, om maar niet opnieuw gekwetst te worden. Bang voor een nog grotere deuk in het zelfvertrouwen, waarschijnlijk. Afstand houden is dan een stuk makkelijker, op elkaar bitchen ook.

Wat je moet doen om ons weer blij te krijgen? Heel veel goedpraterij en moeite. Na een paar dagen zijn we wel weer afgekoeld. Oh, en met een grote reep witte chocolade kom je ook een heel eind.

Liefs,
Jorieke