Alles over autos

Beoordeling 5.4
Foto van een scholier
  • Werkstuk door een scholier
  • Klas onbekend | 1797 woorden
  • 6 mei 2003
  • 469 keer beoordeeld
Cijfer 5.4
469 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
1. Geschiedenis Vroeger zag men een auto als een niet door dieren voortgetrokken voertuig. Het begon allemaal in 1830 v.C., toen farao Amenemhet III op het idee kwam zeilwagens te bouwen. Na een tijdje bouwden ze die ook in China. Koning Philippus ontwierp in de 4de eeuw v.C. de trapgevechtswagens voortgedreven met pedalen. Eenpersoons trapauto’s kon je in 360 v.C. krijgen in Syracuse. Ze dachten ook aan staatsiekarossen met trappende en draaiende menselijke motoren van Dürer maar die kwamen niet verder dan gravures. Gielis de Boom uit Antwerpen construeerde in 1589 een voertuig dat doormiddel van vijzen voortbewoog, ze vermoeden dat die vijzen door mensenkracht schroefraderen in beweging brachten die op de wielen aangreep. Missionaris Verbiest uit Kortrijk bouwde in 1665 een stoomwagen, waarbij een stoomstraal tegen de borden van een rad gericht was om de wielen in beweging te brengen. De oudst bekende stoommobiel waarvan vaststaat dat hij kort rond reed, werd gebouwd door de Franse artillerieofficier Nicolas Joseph Cugnot. (Een kopie ervan bevindt zich in een museum in Parijs.) In 1885 construeerde Karl Benz de eerste, enigermate bruikbare auto, dit was een driewieler aangedreven door een één – cilinder viertakt benzinemotor die een snelheid kon bereiken van 13 km per uur. In 1883 bouwde Gottlieb Daimler zijn eerste benzinemotor waarmee hij in 1885 een motorfiets, in 1887 een experimenteel motorrijtuig en in 1891 reeds de eerste vrachtwagen, met luchtbanden uitgevonden door een Schotse dierenarts J.B. Dunlop, vervaardigde. 2. Type indeling Als eerste deelt men een wagen volgens het chassis en de carrosserie. Het chassis of onderstel is de onderkant van de auto waaraan de assen van de wielen, de motor, de accu,…, bevestigd zijn. Dit geheel, afgewerkt met het koetswerk of carrosserie die het voertuig, krijgt dan de gewenste vorm of model. In 1934 zag André Citroën in dat het afzonderlijk chassis niet zinvol was omdat de carrosserie zodanig gebouwd was dat ze zonder schade haar eigen gewicht kon dragen, daarmee ontstond de eerste zelfdragend carrosserie. Nu en dan worden voor - en achterdelen van het chassis nog gebruikt voor de geluidsisolatie en een goede bestuurbaarheid van het voertuig te verkrijgen. Een auto deelt men ook in volgens de plaats van motor en aandrijfwielen. Bij vierwielige voertuigen zitten de aandrijfwielen vooraan, achteraan of worden ze alle vier aangedreven. De plaats van de motor in de wagenromp speelt een belangrijke rol omdat dat de motor, de versnellingsbak,…, een belangrijke rol spelen in de gewichtsverdeling tussen voor - en achteras. Bij auto’s in de kleinere klassen wordt de maximale binnenruimte benut door de motor tot één blok samen te bouwen. Bij die bouwwijze kiest men meestal voor voorwiel aandrijving, de cilinders zijn achter elkaar in rijrichting, maar meestal met het cilinderblok dwars, gebouwd. In de jaren zeventig is bij een aantal wagentypes de versnellingsbak niet voorin met de motor samengebouwd, maar juist met de achterzijde samengevoegd. Als laatste is de auto ook ingedeeld volgens de belastingsheffing erop. In sommige landen wordt er betaald op het gewicht van de auto dus men voert daar gewichtsklassen in.
3. De wrijvingskrachten tussen band en wegdek Het feit dat voertuigen uitsluitend gebruik maken van de wrijvingskrachten tussen band en weg, heeft ertoe geleid dat in auto’s een reeks mechanismen voorkomen die erop gericht zijn de wrijvingskrachten maximaal te benutten. De systemen waarover het gaat zijn de aandrijving, de beremming en de stuurinrichting, en dat ligt in nauw verband met het veersysteem of de wielophanging, die zijn nodig omdat het moeilijk is voor vier – of meerwielige voertuigen om op de van nature oneffen wegen te rijden. De maximale kracht waarmee de wielen op het grondvlak kunnen afzetten, is gelijk aan de maximale optredende wrijvingskracht, deze is een gedeelte van de normaalkracht. De grootte van de normaalkracht geeft men aan met de wrijvingscoëfficiënt. De grootte van de wrijvingscoëfficiënt wordt bepaald door: - De materialen van wegdek, wiel en band, - De gladheid van het oppervlak, - De aanwezigheid van vloeistof of korrelvormig materiaal in de contactzone. Om de snelheid van een wagen af te remmen zijn er trommel -of schijfremmen. Met het rempedaal doseer je de remkracht, dat gebeurt, bij personenwagens, met hydraulische druk. Remmen kunnen ook blokkeren, daarvoor bestaat ABS of antiblokkeersysteem, daardoor ontstaat een optimale beremming en blijft het voertuig steeds bestuurbaar. Van groot belang voor de te bereiken snelheid op een oneffen wegdek is het veersysteem. Het veersysteem van een personenwagen is een twee - massasysteem. De band is een deel van het veersysteem, met als eerste massa het wiel met rem, as of ophangingsysteem. Tussen de wagenromp bevindt zich het hoofdveersysteem met de schokdempers. De hydraulisch werkende schokdemper dient om te voorkomen dat de romp op de veren gaat deinen op wegen met een golvend oppervlak of wegen met bulten. De schokdemper heeft als tweede functie te voorkomen dat de wielen van het wegdek springen. Hoe sterker de schokdemper hoe meer snelheid je kan bereiken op grint - en keienwegen. Bij het besturen van een auto speelt behalve de voorwielen ook de achteras een rol, omdat van de achteras ook stuureffecten uitgaan. Nieuw is de vierwielbesturing, waarbij behalve de voorwielen ook de achterwielen mee - of tegensturen. 4. Veiligheid De onvrede over de veiligheid in het verkeer was voor de regering van de Verenigde Staten aanleiding om een reeks toelatingseisen te formuleren. Deze stap heeft de kennis van de mechanica van botsende auto’s en de risico’s van de inzittende veel verhoogd, maar er is nog nergens ter wereld een spectaculaire verbetering in de verkeersonveiligheid vastgesteld. Men splitst de te nemen maatregelen in twee groepen: - Maatregelen ten dienste van de actieve veiligheid - Maatregelen voor de passieve veiligheid
Van de eerste maatregel veronderstellen ze dat het de bediening en besturing van het voertuig verbeterd, en van de passieve maatregel wil men , als een botsing niet te vermijden is , een voertuigconstructie realiseren die de inzittenden het beste beschermt tegen letsels. Straatraces
5. Wat zijn straatraces?
Straatraces zijn races met ver opgevoerde auto`s. straatraces worden meestal s`avonds op industrieterreinen of afgelegen landweggetjes gehouden. Het enige wat nodig is zijn een lange rechte of bijna rechte geasfalteerde weg en een groep racers met opgevoerde auto`s. Streetracing is een sprint van 405 meter vanuit stilstand met 2 auto's de gene die als eerste over de streep komt die wint vrij simpel het is in Amerika ontstaan en daar rijden ze een kwart mile en dat is dus 405 meter maar het bestaat in Nederland al een hele tijd alleen de laatste tijd is het veel in de media gekomen en in een kwaad daglicht geplaatst terwijl niemand er ooit last van heeft gehad (en het bestaat al jaren) ...de illegale races worden altijd op een afgelegen stuk weg gehouden die meestal doodlopend is want de racers zelf zitten ook niet te wachten op verkeer. ...er word meestal op industrie terrein gereden
De races worden vaak afgesproken om speciale beveiligde sites waar alleen leden worden aangenomen die echt racen. De races zijn illegaal omdat de verkeersveiligheid in gevaar word gebracht en er natuurlijke nergens zo hard mag worden gereden. Alle mensen die deelnemen aan de races doen mee voor kick van snelheid en gevaar. Er gebeuren ook dikwijls ongelukken met dodelijke afloop maar dat schrikt de racers niet af om door te gaan. 6. Hoe gaat een straatrace in zijn werking? De racers spreken elkaar via Internet en telefoon en eens in de paar weken word er een afspraak gemaakt om ergens te gaan racen. Als het grootste deel van de “club” aanwezig is begint het racen, meestal twee racers tegelijk die dan naast elkaar beginnen. Na het startsein scheuren de racers weg en een paar seconden later moeten ze alweer in remmen; de race is voorbij. In de paar seconden dat de race duurt hebben de racers wel een paar honderd meter afgelegd. Om te bepalen wie er gewonnen heeft word simpelweg gekeken naar de gene die als eerste over de finishlijn heen is. Het doel van een straatrace is dus gewoon om je auto zo hard mogelijk te laten rijden en vooral zo hard mogelijk te laten optrekken. Er zijn auto`s bij die in vijf seconden honderd kilometer per uur halen.
7. Waarom zijn straatraces illegaal? Aan de ene kant begrijp ik best dat straatraces illegaal zijn, want het is toch wel een beetje is gevaarlijk. Toch vind ik dat straatraces legaal moeten worden, het gevaar is gewoon voor eigen rekening. Het is natuurlijk dan wel vanzelfsprekend dat de straatracers een eigen weg moeten krijgen om ongelukken met andere verkeersdeelnemers. De politie probeert straatraces te voorkomen door mensen op te pakken en hoge boetes uit te delen. Soms worden er zelfs auto`s in beslag genomen. Dit alles weerhoudt de meeste racers niet om ermee te stoppen maar ze vinden het juist leuker omdat het racen spannender wordt. 8. Zijn straatraces erg gevaarlijk? ik vind dat straatraces gevaarlijk zijn, het is misschien wel leuk maar levensgevaarlijk meestal is het illegaal en dus als er iets gebeurt zit je goed in de shit mensen moeten dus op eigen risico meedoen. Natuurlijk is de mening van de fans en racers niet hetzelfde als de mijne. Het openbaar ministerie vind dit ook gevaarlijk. Het is te begrijpen dat zij de straatraces verbieden om voor veiligheid van de racers zelf en de burgers moeten zorgen, maar door de races te verbieden helpt dit niet. Ik denk dat als het openbaar ministerie de races veiliger maakt door de racers een eigen stuk weg te geven om te racen het racen een stuk veiliger wordt. 9. De 1ste legale straatrace De legale races op een airstrip bij Drachten zijn georganiseerd door het gemeentebestuur en de Dutch Hot Road Association (zo heet dat ook in het nederlands). Driehonderd coureurs kunnen twee avonden meedoen aan de wegraces, gadegeslagen door naar schatting 2500 bezoekers. De deelnemers komen uit Nederland, Duitsland en België. In Duitsland worden ook legale straatraces gehouden op een vliegveldje bij Bitburg.De politie zet circa honderd man in om de races in goede banen te leiden, verkeerschaos te voorkomen en om voorlichting te geven over veiligheidseisen.De deelnemers mogen alleen gekeurde auto's gebruiken, die voldoen aan de normale eisen voor weggebruik. Ook de brandweer en vrijwilligers van het Rode Kruis staan paraat.De legale straatraces moeten voorkomen dat de jeugd uit Drachten en omgeving clandestien scheuren, zoals in het verleden. Bij die illegale wegraces ontstond een kat-en-muis-spel tussen de coureurs en de politie. Een georganiseerde straatrace zou goedkoper zijn en bovendien veiliger. 10. mening mijn mening over dit onderwerp ik heb voor auto’s gekozen omdat ik geen ander onderwerp wist en auto’s interesseert me ook best wel oké niet de geschiedenis en zo maar ja het was voor dit werkstuk dus moet je zo veel mogelijk vertellen. Vond ik dit een leuk onderwerp? Nee (ik vind werkstukken nooit leuk welk onderwerp dan ook).

REACTIES

S.

S.

Een hele boeiende onderwerp. Erg leerzaam en tegelijkertijd makkelijk te onthouden. Bedankt voor deze website en ik zal ook gebruik van maken.
groetjes Silvia

13 jaar geleden

M.

M.

De juiste naam van de Nederlandse dragraceclub is: Dutch Hot Rod Association (niet 'Road').
Zie: www.dhra.nl/.

11 jaar geleden

N.

N.

ik wil niet naar www.dhra.nl/.

9 jaar geleden

M.

M.

hoeveel a4 bladen is deze werkstuk dan ?

10 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.