The white tiger door Aravind Adiga

Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2008
• 278 pagina's
• Uitgeverij: De Bezige Bij

Flaptekst

Eerste zin

Meneer de premier, geachte heer. Wij spreken geen van beiden Engels, maar sommige dingen kunnen alleen in het Engels gezegd worden.

Samenvatting

De Witte Tijger vertelt het verhaal van Balram Hawai, de zoon van een riksjachauffeur in het arme gedeelte van India. Hij leert lezen en schrijven op school, totdat hij van school wordt gehaald om in het theehuis te werken. Hij is ambitieus en brutaal en luistert de gasten in het theehuis af tijdens zijn werk. Hier komt hij erachter dat een baantje als chauffeur veel meer geld oplevert. Hij leert autorijden en gaat de straat op om zichzelf als chauffeur bij rijke mensen aan te bieden. Uiteindelijk komt hij in dienst te staan van meneer Ashok, een rijke Indiër die in Amerika is geweest.

Het verhaal heeft de vorm van een brief, uiteindelijk blijkt het een bekentenis, die is gericht aan de premier van China, meneer Jiabao. Het hele leven van Balram Hawai wordt in de brief beschreven, met als leidraad de groeiende opstandigheid tegen de rijken. Hij voelt zich opgesloten alsof hij in een hanenren zit en zijn grootste verlangen is om te ontsnappen. Hij werkt als chauffeur en luistert zijn baas af tijdens het rijden en zorgt er zo voor dat hij genoeg informatie heeft om uiteindelijk te kunnen ontsnappen: hij zal zijn baas moeten vermoorden.

Hij ziet zijn kans schoon wanneer er een grote rode tas met geld vervoerd moet worden en doet alsof er iets mis is met de auto. Hij stopt langs de weg en wanneer hij vraagt zijn baas uit te stappen, staat hij klaar met een kapotte drankfles. Hij vermoordt zijn baas en ontsnapt naar het zuiden, Bangalore, om daar een nieuw leven te beginnen. Dit doet hij door met de tas met geld de politie om te kopen en een taxibedrijf te beginnen. Dit is wat hij altijd heeft gewild: niet meer een bediende zijn, maar juist de baas zijn.

In een persbericht is aangekondigd dat de Chinese premier een staatsbezoek aan India wil brengen en ondernemers in het economische 'booming' Bangalore wil spreken om hun succesverhaal te horen. Balram Halwai schrijft deze premier in zeven nachten lange brieven waarin hij hem zijn levensverhaal vertelt en hem uiteenzet hoe de situatie in India werkelijk is.

Personages

Balram Hawai

De hoofdpersonage in het verhaal. Hij is ambitieus als kind en wordt geboren zonder naam. Op school krijgt hij de naam 'munna' die 'jongen' betekent. Van zijn leraar krijgt hij later de bijnaam 'De Witte Tijger', naar een fenomeen dat maar eens per generatie voorkomt. Balram is een trouwe bediende, althans dat lijkt zo: hij is ambitieus en doet er alles aan om te ontsnappen uit wat hij zelf de 'hanenren' noemt.

Meneer Ashok

De baas van Balram in Delhi. Hij is rijk en een belangrijke zakenman. Ondanks wat anderen over zijn bedienden zeggen blijft hij altijd trouw aan Balram, wat er ook gebeurt.

Madam Pinky

De vrouw van meneer Ashok

Kusum

De strenge oma van Balram van wie hij regelmatig brieven en berichten ontvangt dat hij meer geld naar zijn familie moet sturen.

Dharam

Een neef van Balram, wie aan het einde van het verhaal de assistent-bediende wordt.

Quotes

"'s Nachts lag ik onder mijn klamboe, het peertje in mijn kamer brandde en ik keek naar de donkere kakkerlakken die over het net kropen met sidderende, bevende voelsprieten als eindjes van mijn eigen zenuwen; en ik lag in bed, nog te opgewonden om mijn hand uit te steken en ze te vermorzelen." Bladzijde 203

"Ze zei niets, maar ik zweer dat ik haar tanden kon horen knarsen. Maar meneer Ashok had er geen erg in, hij begon een filmliedje te neuriën, tot ze zei: 'What a fucking joke.' 'Wat nou?' 'Dat loog je, over teruggaan naar Amerika, hè Ashok? Je gaat nooit meer terug, toch?' 'Er is een chauffeur bij Pinky. Ik leg het allemaal later wel uit.' 'Wat doet hij ertoe! Het is maar een chauffeur. En je begint weer over iets anders!'" Bladzijde 75

"Ik zal u hetzelfde antwoord geven op uw vraag, meneer Jiabao. U vraagt of ik een mens of een demon ben? Geen van beide, zeg ik. Ik ben wakker geworden en de rest van jullie slaapt nog, en dat is het enige verschil tussen ons. Ik moet helemaal niet aan ze denken. Mijn familie." Bladzijde 274

Thematiek

Aanklacht tegen de maatschappij

Het verhaal schetst een scherp beeld over hoe de maatschappij in India eruit ziet. Er wordt niet langer gesproken over tegenstellingen tussen kasten, maar over twee 'teams': de mensen met dikke buiken en de mensen zonder dikke buiken. De maatschappij verandert en het is lastig om hieruit te komen.

Verlangen naar vrijheid / vrijheidsdrang

Balram voelt zich gevangen in zijn kaste en probeert dit lot hoe dan ook te ontkomen. Dit doet hij door te leren autorijden en uiteindelijk zijn baas te 'overwinnen' door hem te vermoorden, van hem te stelen en met dat geld een beter leven voor zichzelf te realiseren.

Motieven

Rijkdom

Balram is constant omringt met rijkdom en de voordelen die de rijke mensen ervaren. Balram streeft ernaar om ooit net zoveel te bezitten als zij.

Eer

Balram wil eer behalen door het leven van bedienden te doorbreken: hij wil niet langer de bediende zijn, maar de baas.

Trivia

Aravind Adiga won in 2008 met zijn debuutroman De Witte Tijger de Man Booker Prize.

Titelverklaring

De hoofdpersoon heeft als bijnaam De Witte Tijger, omdat hij een uniek exemplaar van zijn soort blijkt te zijn: hij is slim, ambitieus en wil de normale gang van zaken voor zichzelf doorbreken.

Structuur & perspectief

Het boek is opgedeeld in acht 'hoofdstukken':

'De eerste nacht' p.9-p.41.
'De tweede nacht' p.45-84.
'De vierde morgen' p.87-102.
'De vierde nacht' p.105-p.149.
'De vijfde nacht' p.153-p.171.
'De zesde morgen' p.175-p.196.
'De zesde nacht' p.199-p.250.
'De zevende nacht' p.253-p.278.

De titels van de hoofdstukken verwijzen naar het tijdstip waarop de hoofdpersonage de brief schrijft. Het perspectief is vanuit Balram Hawai: je leest zijn beschrijving van alle gebeurtenissen en zijn mening daarover.

Decor

Zoals de titels van de hoofdstukken al aangeven, wordt de brief geschreven in een tijdsperiode van zeven nachten. De brief wordt geschreven door Balram Hawai, in zijn onderkomen in Bangalore, India. Het verhaal begint in het dorpje Laxmangarh, waar Balram is opgegroeid en speelt zich later voornamelijk af in Delhi, wanneer hij bediende en chauffeur is.
Het decor van het verhaal is het arme dorp waarin hij is opgegroeid en de rijke omgeving waarin hij werkt en uiteindelijk terecht komt als eigen baas.

Stijl

De stijl van de schrijver is direct, krachtig en rauw. Hij zet gebeurtenissen flink aan en weet alles heel direct te beschrijven. Geen enkel detail wordt achterwege gelaten en de mening van de hoofdpersonage komt ook altijd duidelijk naar voren. Je weet precies waar je aan toe bent. 

Slotzin

Voor altijd de uwe, Ashok Sharma De Witte Tijger Van Bangalore Boss@whitetiger-technologydrivers.com

Beoordeling

De Witte Tijger is een bijzonder verhaal over het leven in India. Je komt meer te weten over een kant die je normaal niet zo snel zou zien. Het verhaal is goed opgebouwd en sluit goed aan bij de boodschap van de hoofdpersonage. Deze aspecten samen zorgen ervoor dat het een aanrader is.

Recensies

"Wat volgt is het relaas van zijn persoonlijke weg naar de top, die bezaaid ligt met hilarische observaties, kleine en grote tragedies en meer dan een paar duistere geheimen (waaronder één lijk). Je leest hoe hij opgroeide in het straatarme plattelandsdorpje Laxmangarh, als zoon van een riksjarijder onder de schaduw van de meedogenloze landheren van de streek - bijnamen de Buffel, de Ooievaar, de Raaf en het Everzwijn. Hoe hij in Delhi als chauffeur en veredeld huisslaafje van een rijke zakenman en diens verveelde, verwesterde zoon kennismaakte met de kansen die het kapitalisme biedt, als je maar opportunistisch genoeg bent. En hoe hij uiteindelijk aan de zak geld kwam die zijn startkapitaal werd." https://www.parool.nl/kun...er~a37227/

"In de persoon van Balram Halwai maakt Aravind Agida korte metten met de nog altijd niet geheel verdreven romantische illusie dat armoede iets 'zuivers' of zelfs 'nobels' heeft. Zijn standpunt is dat armoede - net als rijkdom, ironisch genoeg - corrumpeert; dat het monsters voortbrengt. Agida is er daarbij in geslaagd exact de juiste verteltoon te vinden. Zijn hoofdpersoon is weliswaar een schurk, maar wel een voor wie je sympathie blijft voelen en wiens avonturen je daarom met belangstelling blijft volgen." https://www.volkskrant.nl...bdec9cb6d/