Feitelijke gegevens

• 2012
• 608 pagina's
• Uitgeverij: De Bezige Bij

Flaptekst

Eerste zin

Laat ik beginnen met het vertellen over Miss Frost.

Samenvatting

Al van jongs af aan interesseerde William zich in de verschillende seksen. Het viel hem op dat hij iedereen leuk vond en dat hij op iedereen verliefd kon worden. Omdat hij zich interesseerde in lezen, nam Richard hem al vanaf zijn achtste mee naar de bibliotheek. En hier wordt William verliefd op de vrouw die in de bibliotheek werkt: miss Frost. Ze doet altijd aardig tegen William en geeft hem literatuur waarvan zij denkt dat het interessant is om voor hem te lezen. Al snel vraagt William aan haar of ze ook een boek heeft over verboden liefdes. Hij heeft door dat hij op jongens valt en op school wordt hem altijd duidelijk gemaakt dat dit niet hoort. Homoseksualiteit hoort niet in de samenleving, en volgens schoolartsen kan dit makkelijk genezen worden.

William gelooft niet dat homo- en biseksualiteit genezen kan worden en maakt van dichtbij mee dat verschillende mensen transseksueel zijn. Richard is regisseur bij een toneelvereniging waar zo’n beetje de hele familie van William ook in speelt. De opa van William, opa Harry, speelt hier altijd een vrouw omdat hij het fijn vindt om een vrouw te spelen. En ook over miss Frost krijgt William op een gegeven moment vermoedens. Hij denkt dat zij vroeger stiekem een man was omdat ze nog steeds heel breed gebouwd is. Als hij dit aan haar vraagt krijgt hij geen duidelijk antwoord en zegt ze dat hij geen stempel op haar moet drukken. Ze is zoals ze is en niks anders.

Ondertussen is William zich op seksueel gebied heel erg aan het ontwikkelen. Hij rotzooit wat met verschillende mensen en gaat voor het eerst echt verder met een vriendin Elaine. Ze hebben geen relatie, maar zij zijn van jongs af aan al zo goed bevriend dat hij graag met haar verder wil gaan. Hij vindt het heel spannend maar iets houdt hem de hele tijd bezig: bh’s van meisjes. Hij vindt bh’s heel interessant en zou er zelf ook graag één willen hebben. Daarom neemt hij de bh van Elaine mee en legt die thuis onder zijn kussen. Zo kan hij elke avond even een bh aandoen.

Ook begint hij te rotzooien met miss Frost. Dit gebeurt elke keer in de bibliotheek. William weet dat er iets niet klopt, maar hij weet niet precies wat er niet klopt. Van familie hoort hij van alles over miss Frost, maar hij krijgt maar geen duidelijkheid. Later blijkt dat ze vroeger als een man door het leven ging. Ze heeft zich door middel van hormonen als een vrouw laten ontwikkelen, maar ze heeft nog wel een penis.

Om William heen beginnen steeds meer mensen biseksueel, homoseksueel en transseksueel te worden. Het begint een rage te worden en hij moet van Richard op worstelen om te leren hoe hij moet handelen als hij vanwege zijn seksuele voorkeuren in elkaar geslagen wordt.

Na jaren lang geen contact meer gehad te hebben met miss Frost breekt er een tijdperk vol met aids aan. William woont samen met Elaine en samen worden ze door heel veel oud-vrienden gevraagd of ze hen nog op willen zoeken. Doordat al deze vrienden aids hebben, hebben ze niet lang meer te leven en overlijden ze in een korte tijd. Er wordt dan nog heel veel onderzoek naar aids gedaan, want het is niet bekend wat het nou precies. Één ding is wel duidelijk: het komt alleen voor bij homoseksuelen. Heel veel mensen vermoeden dan ook dat William ook aids heeft, omdat hij met verschillende mannen het bed heeft gedeeld.

Toch krijgt William geen aids en weet hij alles te overleven. Iedereen om zich heen gaat dood, maar hij blijft over. Hij woont ook niet meer samen met Elaine omdat ze een vriend heeft met wie ze samen woont.

Na een hele tijd krijgt William ineens een brief van de vriend van zijn biologische vader. Zijn vader vraagt of hij op bezoek komt. Na zeventig jaar kan William eindelijk zijn biologische vader met zijn partner zien. Als hij dit doet komt hij de zoon van Kittredge tegen. Kittredge is een oude klasgenoot, de meest gehate persoon van vroeger. Dan krijgt hij een bevestiging dat Kittredge ook overleden is aan aids en wordt het hem duidelijk dat Kittredge ook homoseksueel was. Iets wat Kittredge altijd heeft ontkend.

Personages

William Francis Dean Junior

William is de verteller van dit verhaal. Hij is een schrijver en schrijft zijn hele levensverhaal van zijn geboorte tot 2010. Hij is geboren in maart 1942 en is dus in de zeventig als hij dit verhaal schrijft. Zijn ouders zijn gescheiden en hij heeft helemaal geen contact meer met zijn vader, dit komt pas later. William houdt heel erg van lezen en leest dan al van jongs af aan heel veel. Op jonge leeftijd heeft hij moeite met sommige woorden uitspreken en hier krijgt hij hulp voor. Ook zit hij een beetje met zijn voorkeur van seksualiteit in de knoop: de ene keer vindt hij een jongen leuk, dan weer een meisje en dan weer een transseksueel. Het lijkt soms alsof hij iedereen leuk vindt. Je merkt bij William heel sterk dat hij een verandering doormaakt. Aan het begin vindt hij het nog heel vreemd dat hij op jongens en meisjes valt, maar later schaamt hij zich nergens meer voor en doet hij gewoon wat hij wil doen. Het is voor anderen ook geen geheim dat hij op verschillende seksen valt.

Richard Abott

Richard Abott is de stiefvader van William. Al een hele tijd is Richard samen met de moeder van William en William weet dan ook niet beter. Richard is een knappe, lange, magere en donkere man. Hij interesseert zich heel erg in literatuur en heeft ook al veel boeken gelezen. Ook interesseert hij zich heel erg in toneel en hij is dan ook regisseur van een toneelgroep.

Miss Frost

Miss Frost, haar voornaam is Alberta, werkt als vrouw in een bibliotheek, maar ze is niet haar hele leven een vrouw geweest. Toen ze klein was ging ze als jongen door het leven en later heeft ze zich door middel van hormonen om laten bouwen. Ze is vanaf toen als vrouw door het leven gegaan. Maar toch was ze niet helemaal een vrouw: ze had nog brede schouders en heupen en had ook nog een piemel.

Elaine

Elaine is ook in 1942 geboren en een vriendin van William. Ze hebben af en toe samengewoond en hebben, toen ze klein waren, seksueel geëxperimenteerd met elkaar. Elaine lijkt af en toe net een jongetje omdat ze jongens broeken en overhemden draagt. Elaine is gewoon heteroseksueel.

Tante Muriel

Tante Muriel overlijdt op zestigjarige leeftijd net als William zijn moeder tijdens een auto-ongeluk. Tante Muriel speelt ook toneel.

Mary Marshall

Mary Marshall is de moeder van William en overlijdt op 58-jarige leeftijd tijdens een auto-ongeluk met tante Muriel. Ook de moeder van William is vaak in het theater te vinden. Ze speelt geen theater, maar is souffleuse.

Oom Bob

Oom Bob speelt ook toneel en is getrouwd met tante Muriel. Hij is een alcoholist.

Kittredge

Kittredge is een oud-klasgenoot van William. Ze mogen elkaar niet en maken elkaar het leven zo zuur mogelijk.

Quotes

"Ik moest denken aan het jaarlijkse praatje van dokter Harlow tijdens de ochtendbijeenkomst, over onze behandelbare aandoeningen. Ik herinnerde me dat ‘ongewenste seksuele gevoelens voor andere jongens of mannen’ in deze twijfelachtige, te genezen categorie viel. Ik moet de herinnering hebben verdrongen aan die jaarlijkse ochtendbijeenkomst waarop dokter Grau zijn verhaal deed – ‘Herr Doktor’ Grau, zoals de jongens de schoolpsychiater van Favorite River noemden." Bladzijde 119

"Mijn homovrienden waren er ook niet blij mee dat ik als biseksueel door het leven ging: of ze weigerden te geloven dat ik echt op vrouwen viel, of ze hadden het idee dat ik niet helemaal oprecht was in mijn homoseksualiteit (of gewoon van twee walletjes wilde eten). Voor de meeste heteromannen – zelfs voor een prins onder hen, wat Arthur ontegenzeggelijk was – was een biseksueel domweg een homo. Het enige wat hetero’s begrepen van een biseksueel was dat hij homo was. Dat zou Arthur allemaal over zich heen krijgen zodra hij tegen zijn maten op de worstelclub over mij begon." Bladzijde 388

Thematiek

Homofilie/ homoseksualiteit

Het thema van het verhaal is een jonge biseksuele jongen die vertelt over zijn leven van 1942 tot nu. Hij vertelt over de ontwikkeling tussen zijn familie over biseksualiteit en transseksualiteit. In de tijd van nu wordt transseksualiteit nog niet door iedereen geaccepteerd, maar het merendeel van de samenleving accepteert het wel. Rond 1950 was dit helemaal niet het geval. Het verhaal laat goed zien dat er mensen waren die het wel accepteerden en dat er mensen waren die het niet accepteerden. Ook voor families was het vreemd als er een transgender in de familie zat: zij moesten zich ook aanpassen. Het verhaal laat goed zien hoe de ontwikkeling tussen een familie is als er één of meerdere biseksuele en transseksuelen in de familie zitten.

Motto

Zo speel ik veel personen, in één mens, en geen voldaan.

- William Shakespeare, Richard II.

Shakespeare ging makkelijk om met het onderwerp seksualiteit en dat is precies waar dit verhaal over gaat.

Opdracht

Voor Sheile Heffernon en David Rowland, en voor Tony Richardson, in herinnering.

Het is niet bekend wie deze drie personen zijn.

Trivia

De schrijver van dit boek, John Irving, is zelf niet biseksueel of transseksueel. Het is dus geen echte biografie van hemzelf. Wel is hij net zoals de hoofdpersoon uit dit verhaal in 1942 geboren en houdt hij van worstelen. John Irving gebruikt dus verwijzingen uit zijn eigen leven in zijn boeken.

Titelverklaring

De titel is afgeleid uit de laatste akte van Richard II van William Shakespeare: zo speel ik veel personen, in één mens, en geen voldaan.

Dit is ook het motto van dit boek.

De titel ‘in een mens’ slaat op het onderwerp transseksualiteit dat in dit boek aan bod komt. Het laat zien hoe transgenders steeds een beetje beter geaccepteerd worden en hoe mensen meerdere identiteiten in één mens kunnen hebben. Zo gaat iemand tot zijn 20e als man over straat en laat hij zich vanaf zijn 20e ombouwen zodat hij een knappe vrouw wordt.

Structuur & perspectief

Voor het verhaal is een ik-persoon gebruikt. Alles wordt vanuit één persoon, de ik-verteller, geschreven. In dit verhaal wordt alles door de ogen van William Francis Dean Junior verteld. Je leest de gedachtes en de handelingen van William, maar van de andere personen niet.

Het verhaal begint met een informatieve opening: aan het begin van het verhaal worden de personages en de ruimtes waarin het verhaal zich afspeelt geïntroduceerd. Je maakt als het ware kennis met de ruimtes en de personages waardoor je een goed beeld kan vormen.

Het verhaal eindigt met een gesloten einde: alles is duidelijk. Het verhaal loopt niet verder terwijl het boek is afgelopen. Je blijft niet met vragen zitten omdat alles duidelijk is.

Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken die te herkennen zijn aan een cijfer met één of meerdere woorden onder dit cijfer. Deze woorden geven aan waar het hoofdstuk over gaat. In totaal heeft dit boek veertien hoofdstukken.

Decor

Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af. Het verhaal zelf, dus de verhalen over transseksualiteit, spelen zich af rond New York. Verder heeft William veel gereisd en heeft hij een periode in Berlijn, Duitsland, gewoond. Hier studeert hij en probeert hij een leven op te bouwen. Ook is hij met een vriend in Amsterdam geweest om naar de Gay Pride te gaan. Naast deze plaatsen speelt het verhaal zich ook nog in Europa af. De plaatsen hiervan zijn onbekend omdat die niet genoemd worden.

Er is in dit verhaal geen gebruik gemaakt van een belangenruimte. Een belangenruimte is een ruimte waarin de gevoelens van de personages overeen komen met de gebruikte ruimte.

Het verhaal speelt zich over een lange tijd af. In 1942 is William geboren en het verhaal begint als hij ongeveer een jaar of acht is. Omdat het verhaal is geschreven als een heel levensverhaal, eindigt het pas in 2010. William is dan al begin zeventig.

Stijl

Kenmerkend voor de schrijfstijl van John Irving in dit verhaal is de beeldende manier van schrijven. Er worden veel details gebruikt waardoor je je alles voor je ziet en het lijkt alsof er een film afspeelt. Dit verhaal is als een biografie geschreven en daardoor lijkt het alsof je het hele levensverhaal van William leest.

Het is wel op een ingewikkelde manier geschreven. Er is gebruik gemaakt van lange zinnen en moeilijke woorden die vaak niet uit tekstverband te begrijpen zijn.

Je loopt soms wel wat leesvertraging op door de hoeveelheid details. Over één klein moment kunnen bladzijdes verteld worden. Deze leesvertraging is niet storend en is juist interessant om te lezen.

Het verhaal is niet op een chronologische manier geschreven en dat is soms heel verwarrend. Vooral aan het begin van het boek is William de ene keer acht en de andere keer weer twaalf. Als je dit eenmaal door hebt is het niet meer storend, maar het is wel heel erg wennen. Ook wordt er heel veel gebruik gemaakt van tijdssprongen. Soms wordt er over tien jaar niet verteld en is het in het verhaal ineens tien jaar later.

Een citaat om de schrijfstijl van John Irving te verduidelijken:

‘Dus ik ben niet alleen vanwege druiperdeskundige (met zijn duidelijk vooroordeel jegens biseksuele) condooms gaan gebruiken; alle eer aan Esmeralda, omdat ze me leerde om condooms leuk te vinden; ik miste Esmeralda – en hoe.

Maar goed, toen ik weer van Tom Atkins hoorde, was ik condoomdrager geworden en had arme Tom een vrouw en kinderen. Alsof dat nog niet genoeg was, bestond onze briefwisseling nu uit kerstkaarten! ‘ – blz 352

In dit citaat is heel goed te zien hoe het als een soort dagboek geschreven is.

Slotzin

Is het gek dat ik hetzelfde zei tegen de jonge Kittredge, de hanige zoon van mijn oude Nemesis, mijn verboden liefde?

Beoordeling

Het verhaal is op zo’n aparte manier geschreven dat het alleen maar boeiend blijft om te lezen. Ik heb niet vaak meegemaakt dat een boek als een biografie is geschreven terwijl het helemaal geen biografie van de schrijver is. Het lijkt alsof dit boek het hele levensverhaal van John Irving is, maar dit is het niet.

De intrigerende manier van schrijven houdt het heel leuk om te lezen. Doordat er met het onderwerp een kritiek op de samenleving van nu gevormd wordt, is het een boek dat je elke keer aan het denken zet. Het laat de problemen en de kijk van mensen goed zien. Daarnaast laat het de acceptatie van transseksualiteit en homoseksualiteit ook zien.

Kortom: ik vond het een goed verhaal met een subtiele kritiek op de samenleving.

Recensies

"Mooie zinnen, interessante helden, een boeiend plot, veel seks en veel humor. Het boek is zeker de moeite van het lezen waard." http://www.tzum.info/2012...-een-mens/

"Het is niet alleen het knap afgeronde verhaal dat van In een mens aangrijpende, boeiende literatuur maakt." http://www.athenaeum.nl/r...n-een-mens