Geschiedenis cryptografie

Geschiedenis van de Crytografie

Crytografie is ontstaan toen de mensen begonnen te communiceren. Ze moesten steeds zoeken naar middelen om er zeker van te zijn dat gecommuniceerde geheimen ook geheim bleven.
Het woord cryptografie komt van de twee Griekse woorden, die ‘verborgen geheim’ en ‘ schrijven’ betekenen. Cryptografie betekend dus letterlijk: ‘geheimschrijven’.
Het eerste gebruik van technische middelen om berichten te coderen, is begonnen bij de Grieken. Rond 6 jaar voor Christus werd er bij hen een stok genaamd de "scytale" gebruikt. Dat werkte als volgt: degene die het bericht stuurde, bond een stuk papier om de stok en schreef er in de lengterichting een bericht op. Daarna haalde hij het papier van de stok en stuurde het naar de bedoelde ontvanger. Om de tekst te kunnen decoderen, had je een stok nodig van dezelfde dikte. De dikte van de stok was hierbij de sleutel. Later maakten de Romeinse legers gebruik van Caesar's code om te communiceren. Letters verschoven dan een factor naar rechts op in het alfabet. De A werd een D, de B werd een E enzovoort.

In de eeuwen die volgden zijn er heel wat coderingssystemen verzonnen, sommige met en sommige zonder resultaat. In de 19e eeuw schreef Kerchoffs over de principes van de moderne cryptografie. Een van die principes zegt dat de veiligheid van een cryptografisch systeem niet afhangt van het gebruikte cryptografische proces, maar van de gebruikte sleutel.
De bestaande systemen misten echter nog steeds een wiskundige achtergrond, en dus ook de greeedschappen om te meten hoe gevoelig ze waren voor aanvallen en kraak-pogingen. Er werkt dus nog doorgewerkt aan een systeem die 100% veilig was. In 1948 en 1949 werd er een wetenschappenlijke achtergrond opgesteld door Cluade Shannon, hij schreef twee essay's over het onderwerp: "A Mathematical Theory of Communication" en"The Communication Theory of Secrecy Systems". Door deze artikelen had men geen hoop en vooroordelen meer. Shannon bewees dat Vernam's codering (One Time Pad) , die een paar jaar eerder was uitgebracht, de enige veilige methode was die ooit zou kunnen worden ontwikkeld. Maar het bleek dat ook dit systeem niet goed kon worden ontwikkeld. Daarom worden de systemen van tegenwoordig eerst berekend op veiligheid. Een geheime versleutelmethode is pas veilig als geen enkele bekende berekenmethode beter en sneller werkt dan een oneidig aantal pogingen tot de correcte sleutel gevonden is.
De bestaande systemen misten echter nog steeds een wiskundige achtergrond, en dus ook de greeedschappen om te meten hoe gevoelig ze waren voor aanvallen en kraak-pogingen. Er werkt dus nog doorgewerkt aan een systeem die 100% veilig was. In 1948 en 1949 werd er een wetenschappenlijke achtergrond opgesteld door Claude Shannon, hij schreef twee essay's over het onderwerp: "A Mathematical Theory of Communication" en"The Communication Theory of Secrecy Systems". Door deze artikelen had men geen hoop en vooroordelen meer. Shannon bewees dat Vernam's codering (One Time Pad) , die een paar jaar eerder was uitgebracht, de enige veilige methode was die ooit zou kunnen worden ontwikkeld. Maar het bleek dat ook dit systeem niet goed kon worden ontwikkeld. Daarom worden de systemen van tegenwoordig eerst berekend op veiligheid. Een geheime versleutelmethode is pas veilig als geen enkele bekende berekenmethode beter en sneller werkt dan een oneidig aantal pogingen tot de correcte sleutel gevonden is.
Er zijn twee duidelijk verschillende vormen van cryptografie: asymmetrisch en symmetrisch.
Bij symmetrische cryptografie wordt dezelfde sleutel gebruikt bij vercijferen en weer ontcijferen.
Bij asymmetrische cuptografie gebruikt men 2 sleutel, een publieke (voor iedereen beschikbaar) en een geheime sleutel.

In oktober 2000 heeft het Amerikaanse NIST (National Institute of Standards and Technology) de goedkeuring van een nieuwe geheime versleutelcode aangekondigd. Dit nieuwe standaard algoritme is bedoeld als vervanging van het oude DES algoritme waarvan de sleutellengte te klein begon te worden. Het nieuwe systeem werd uitgevonden door Rijmen en Deamen. De naam is Rijndeal. Het werd uitgekozen als toekomstige AES (Advanced Encryption Standard).

Bron:
http://www.linuxfocus.org/Nederlands/May2002/article243.shtml
http://jelmer.vernstok.nl/publications/cryptografie.pdf