Trance

De geschiedenis van trance Trance; geestvervoering; droomtoestand Grappig, die omschrijvng van trance in prisma’s woordenboek van de Nederlandse taal. Weinig op aan te merken, hoogstens dat er nog wel een uitleg zou toegevoegd mogen worden: elektronische muziekstijl, grootgemaakt door Nederlandse dj’s en producers als Tiësto en Ferry Corsten. Tiësto, wereldberoemd ambassadeur van de Dutch sound, zegt het zelf zo: “Trance is helemaal in de muziek verdwijnen.” Het is een gevoel dat iedereen kent die ooit op de dansvloer heeft gestaan. Betoverd en meegevoerd worden op de golven van de muziek. ‘Trance Formed From Beyond’ Zo kwam de term trance ooit ook terecht in de housewereld: jezelf in trance dansen was de sleutel tot de ware house-experience. Ongeveer tien jaar geleden werd trance langzaam maar zeker ook de naam van een complete muziekstijl naast andere dance-vertakkingen als house, techno en hardcore. In 1992 verscheen de cd die later de geschiedenis in zou gaan als de eerste tranceverzamel-cd: ‘Trance Formed From Beyond.’ Andere compilaties volgden al snel, met allemaal ‘trance’ in de naam: Trance Europe Express, Secret Life Of Trance en Entranced. De muziek van toen verwijst heel af en toe naar de trancesound die wij nu kennen. Wat hetzelfde is gebleven, zijn de hypnotiserende computerbeats, repeterende sequencerpatronen en veel zweverige synthesizerlijnen.
Rafelige neo-hippies Trance bereikt een kort maar hevig hoogtepunt in het midden van de jaren 90, met Engelse groepen als East Static. Een stelletje rafelige neo-hippies, die trance een bovennatuurlijk tintje gaven. Dit deden zij door in de titels en op de cd-hoezen talloze verwijzingen naar UFO’s en buitenaardse beschavingen te plaatsen. In 1996 was het duo de afsluiter van het hoofdpodium van het Dance Valley-festival, maar sindsdien ging het met hun carrière bergafwaarts en werd er nog maar weinig van ze vernomen. Verwant aan de space-trance van East Static was de in dezelfde periode razend populaire Goa-trance, genoemd naar het voormailige hippie-paradijs Goa in India. Goa is legendarisch geworden als de plaats van waar XTC zich in de jaren 80 over Europa had verspreid. De talloze Goa-trance sites op het internet geven een kleurrijk beeld van de Goa-scene, en geven ook een goed beeld van een trance-roes die door XTC en paddestoelen is opgewekt. Maar ook deze trancestijl was maar korte tijd echt populair en verdween al weer snel uit beeld. Klassieke trance Rond 1994 werden er nummers uitgebracht met klassieke muziek, een voorbeeld hiervan is ‘The Orange Theme’ met muziek van de Duitse klassieke componist Ludwig von Beethoven. Het was een enorme hit. Dus ‘The Orange Theme’bewees dat het best mogelijk was complexe muzikale structuren op een house beat te zetten – iets wat in de jaren daarop steeds meer zou gaan gebeuren. Zo maakte de Engelse producer William Orbit, bekend van zijn productie van Madonna’s cd ‘Ray of Light’, een compleet album met elektronische bewerkingen van klassieke composities. Toen Orbit de Rotterdamse producer Ferry Corsten vroeg om een remix te maken van een eigen lied van Orbit, was het resultaat opnieuw (na The Orange Theme) een trancekraker die was gebaseerd op een werk uit de klassieke traditie. Toen deze liedjes allemaal op de markt kwamen, was de trance in Duitsland op zijn hoogtepunt. Maar die periode zou nog een jaar of 2 duren voordat trance uitgebloeid was.Vele labels maakten daarom een overstap naar bijvoorbeeld de minimale techno. Dit was een muziekstijl zonder alle kitscherige overdaad en bombast waardoor de Duitse trance zo loodzwaar was geworden. Maar dit was niet einde verhaal voor de trance, het moest eigenlijk nog beginnen en zeker in Nederland. Tiësto was toen nog een onbekende dj die toen nog voor een paar honderd gulden een avond te boeken was. Dutch Invasion Tiësto’s latere Nederlandse doorbraak op het eerste innercity-feest in de Amsterdamse RAI (1999) viel samen met zijn eerste internationale successen. Engeland, dat zich jaren blind gestaard had op big beat, drumm ‘n bass en speedgarage, ging onverwacht helemaal plat voor trance. Het werd het nieuwe dance-sound van de laatste jaren van de 20e eeuw. Nederland speelde daarbij, voor het eerst in de dance-geschiedenis, een hoofdrol. Behalve Tiësto was er ook internationaal succes voor dj’s als Jean, Ferry Corsten, Marco V., Armin van Buuren: een haast eindeloze rij, die de internationale dance-scene voor het eerst trakteerde op een ware Dutch Invasion. Hoe ver de Dutch trance het heeft geschopt, werd deze zomer nog eens bevestigd door Tiësto’s uitverkiezing tot beste dj van de wereld tijdens de Londonse Dance Star Awards. Maar wat te doen als de hele trance-scene ooit in elkaar stort, zoals dat vroeg of laat gebeurt met elke dance-stijl die het voortouw heeft genomen? Tiësto zelf heeft in ieder geval weinig te vrezen. Zijn definitie van trance zegt niets over de oppervlakkige buitenkant – de trancesound die we inmiddels allemaal kennen. Nee, zijn definitie is tijdloos en van toepassing op elke dansvloer: helemaal in de muziek verdwijnen, dat is waar het om gaat.