Shaolin

Shaolin

De Shaolin Tempel
De Shaolin tempel is gebouwd na het jaar 496 na Christus. De tempel werd gebouwd voor de Indiase monnik Buddhabhadra. De monnik was naar China gekomen om er verlichting te zoeken. De keizer in die periode wist dat Buddhabhadra zich vaak afzonderde in de omgeving van het Song gebergte. Hij besloot om voor de monnik een tempel te laten bouwen.
Het Song gebergte bevindt zich in de provincie Henan. In de buurt van de tempel vind je bossen en een klein riviertje. Door het jaar heen valt er niet veel regen. De verschillen tussen zomer en winter zijn groot: 's winters ligt er sneeuw en 's zomers is het erg heet

Shaolin Monniken
De monniken van de Shaolin tempel zijn herkenbaar aan de oranje gewaden en de kaalgeschoren hoofden. Ze houden zich dagelijks bezig met urenlange meditatiesessies. Daarnaast voeren ze oefeningen uit om hun lichaam in goede vorm te houden.
Om urenlang te mediteren is veel concentratie nodig. De lichamelijke oefeningen helpen om scherp te blijven. De oefeningen zijn al heel oud en zijn in de loop der jaren verbeterd en uitgebreid. Ze bestaan uit onder meer ademhalingstechnieken, vechttechnieken en technieken om het lichaam te zuiveren.
De Shaolin monniken zijn tot dingen in staat die door normale mensen tot onmogelijk uit te voeren geacht worden.
Zo zijn er monniken die perfect met wapens om kunnen gaan, stenen kunnen doorbreken met de blote hand of het blote hoofd, op een speerpunt gaan liggen, op twee vingers kunnen staan (op de kop) en met een naald door een glasplaat kunnen gooien.
Met de beheersing van lichaam en geest wil een monnik verlichting bereiken. Het grootste deel van de monniken blijft hun leven lang in de tempel wonen.

Religie
In China is het boeddhisme de grootste religieuze stroming. Overal in het land vind je boeddhistische tempels. Boeddhisme is een religie waarin de beoefenaars geloven in verlichting. Een boeddhistische monnik die verlichting wil bereiken kan daar zijn hele leven over doen.
Verlichting is een bewustzijnstoestand waarin het ego is uitgeschakeld. Je ego bestaat uit herinneringen, gewoontes, verlangens, opinies, enz. Het ego bepaalt wie je bent en hoe anderen jouw zien. Boeddhisten stellen dat het ego vergankelijk is. Iemand die verlicht is kijkt dus onbevooroordeeld naar personen en de wereld.
De eerste monniken uit de Shaolin tempel probeerden verlichting te bereiken door te mediteren en geschriften over het boeddhaschap te bestuderen en kopiëren.
In India werd in het jaar 440 na Christus Bodhidharma geboren. Hij was een zoon van de koning. In zijn jeugd bekeerde hij zich tot het boeddhisme. Zijn leraar vroeg hem om in China het boeddhisme te gaan verkondigen. Op zijn vijfendertigste kwam Bodhidharma aan in China. In China heeft hij veel rondgereisd. Toen hij ongeveer 60 jaar oud was kwam hij bij de Shaolin tempel aan.
Bodhidharma had een aparte kijk op het boeddhisme. Hij vond dat verlichting niet iets was wat je kon bereiken door geschriften te bestuderen of door te mediteren. Hij stelde dat er geen lange weg nodig is om verlichting te bereiken. Verlichting is iets wat altijd aanwezig is, of je nu eet, loopt of mediteert. Door zijn unieke visie wordt Bodhidharma gezien als de grondlegger van het Zen-Boeddhisme.

Vechtkunst
De oorsprong van alle oosterse vechtsporten is Shaolin kungfu. De eerste vechttechnieken werden ontwikkeld door de Indiase monnik Budhadharma (zie Religie). Ze werden de 18 oefeningen van Luohan genoemd. De technieken hadden tot doel om de lichamelijke conditie te verbeteren. De monniken zouden zich beter kunnen concentreren op meditatie. Dit is één van de redenen dat vreedzame boeddhisten zich bezighielden met vechtsport.
De tweede reden dat er in vechttechnieken werd geoefend was zelfverdediging. De tempel was gebouwd in een gebied dat nogal afgelegen lag. Om zichzelf te kunnen verdedigen tegen indringers hadden de monniken als sinds de bouw van het klooster kennis van vechttechnieken.
Binnen de tempel waren er monniken die enkele jaren vertrokken om rond te reizen en het boeddhisme te verspreiden. Als de monniken terugkeerden naar de tempel hadden ze hun kennis van vechttechnieken verbeterd en uitgebreid. Allerlei vechtsporten binnen en buiten China hebben dus ook een groot deel van hun vechttechnieken van de Shaolin tempel meegekregen.
De jarenlange ontwikkeling van de technieken en wapens heeft geleid tot het gebruik van tientallen verschillende wapens en tot het ontstaan van verschillende vechtstijlen. Shaolin kungfu is dus eigenlijk een verzameling vechttechnieken. De Shaolin monniken hebben het -door perfecte uitoefening- tot een kunst verheven.