Rode Kruis

Het Rode Kruis

Het Rode Kruis is een hulporganisatie die wereldwijd mensen gaat helpen. Soms gaan zij mee als aanvulling van andere hulpdiensten uit België maar ook uit andere landen.

Het ontstaan van het Rode Kruis

Henry Dunant is de oprichter van het Rode Kruis. Hij werd geboren op 8 mei 1828 in Genève. Hij had heel rijke ouders. Zowel zijn vader en moeder deden veel om andere mensen te helpen. Henry’s vader hielp vooral de weeskinderen en gevangenen.
En met zijn moeder bezocht Henry elke week arme mensen in Genève. En zo leerde hij al op zeer jonge leeftijd mensen te helpen. Langzaam maar zeker werd de vereniging opgericht die Henry voor ogen had: het Rode Kruis. Henry Dunant schrijft een boek over een tafereel dat hij ooit gezien heeft: een oorlog tussen de fransen en Oostenrijkers. Hij zet de inwoners aan om de gewonden te verzorgen. Zijn boek wordt veel gelezen. Veel mensen zijn het met hem eens. In 1863 komen vertegenwoordigers van 16 Europese staten naar een vergadering in Genève. Ze keuren het voorstel van Henry Dunant goed om verenigingen van vrijwillige hulpverleners op te richten. Ook wordt als kenteken een rood kruis op een wit veld - het omgekeerde van de Zwitserse vlag - vastgesteld. Op 29 oktober 1863 eindigt de conferentie. Deze datum kan beschouwd worden als de geboortedag van het Internationale Rode Kruis.

Indeling van het Rode Kruis

Ze kunnen de mensen natuurlijk niet helpen vanaf afstand, daarom heeft het Rode Kruis meer dan 300 afdelingen verspreid over heel Vlaanderen. Dat is ongeveer één in elke gemeente. Als werkgebied kan een afdeling een gemeente, een stad, een deelgemeente of een groep gemeenten hebben. Een afdeling zorgt ook voor voldoende financiële middelen om de rodekruiswerking mogelijk te maken. Ook ondersteunen zij de internationale projecten van Rode Kruis-Vlaanderen, met geld of sensibiliseringsacties.
De andere activiteiten kunnen per afdeling verschillen, naargelang van de plaatselijke noden en mogelijkheden. Zo hebben 230 afdelingen een uitleendienst van krukken en andere hulpmiddelen. Een aantal taken worden enkel op provinciaal niveau georganiseerd. Maar er zijn ook zoveel dagelijkse taken van het Rode Kruis dat het Rode Kruis in Nederland opgedeeld is in 75 districten. Zo’n district zorgt voor de dagelijkse taken in de buurt van dat district.
Het Rode Kruis heeft in elke provincie een interventieteam. Een interventieteam bestaat uit 5 personen met minstens 1 verpleegkundige. De andere vier zijn meestal vrijwilligers.

Hoe worden de mensen verwittigd

Het wereldbureau van het Rode Kruis zit in Genève. Van hieruit wordt alles geregeld als er bijvoorbeeld een internationale ramp is gebeurd. Zij roepen dan de hulp in van Rode Kruis-verenigingen in verschillende landen. Bij een grote ramp kunnen er tot 100 mensen worden ingezet.
Als er ergens iets gebeurt maar toch niet echt een wereldramp wordt het Rode Kruis verwittigd door het hulpcenter 100. Die bellen het nummer 105 om bij het Rode Kruis terecht te komen. Vervolgens verwittigd de centrale dispatching van het Rode Kruis onmiddellijk een paar landen die dan weer mensen inschakelen om te helpen in het rampgebied en ze sturen ook hulpmaterialen En dit gebeurt allemaal zonder veel tijd te verliezen.

Door wie worden de acties uitgevoerd

De meeste acties zijn het werk van vrijwilligers. In Vlaanderen alleen zijn er al zo’n 16.000. Al die vrijwilligers krijgen naargelang hun taak een aangepaste opleiding en training. De vrijwilligers worden opgeleid door betaalde werkkrachten. Dat zijn meestal afgestudeerde verplegers en verpleegsters die zich ook bezighouden met bloedtransfusiecentra en de opvang van asielzoekers.

Geldinzameling van het Rode Kruis

Het Rode Kruis heeft eigenlijk bijna altijd geld nodig. Goede hulp is nu eenmaal duur. Gelukkig krijgt het Rode Kruis hulp van vrijwilligers, zij hoeven dus niet betaald te worden. Maar ambulances, tenten, dekens, rolstoelen, medicijnen, brancards en uniformen krijg je natuurlijk niet voor niks. Daar heb je veel geld voor nodig. Gelukkig zijn er veel mensen die het Rode Kruis wel waarderen. Die geld willen geven en lid willen worden van het Rode Kruis. Als lid kun je zelf bepalen hoeveel contributie je wilt betalen. Veel mensen en bedrijven doen ook spontane giften, omdat ze achter de doelen en visie van het Rode Kruis staan. Dankzij die giften kan het Rode Kruis de vrijwilligers een goede opleiding geven en nieuw hulpmateriaal kopen. Er wordt ook geld opgehaald met de collectebus.