kamp westerbork

Beoordeling 6.4
Foto van een scholier
  • Werkstuk door een scholier
  • 4e klas vwo | 765 woorden
  • 4 juni 2003
  • 90 keer beoordeeld
Cijfer 6.4
90 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
Opdracht 2: herinneringscentrum kamp Westerbork

a) Er wordt in kamp Westerbork herinnerd en herdacht dat er vele joden via dit kamp zijn gedeporteerd naar andere kampen en hoe ze daar meestal een gruwelijke dood stierven

Algemene informatie over kamp Westerbork

Kamp Westerbork was een doorvoerkamp. Er werden joden en zigeuners doorgevoerd naar vernietigingskampen zoals Auschwitz, Sobibor, Theresiënstad en Bergen-Belsen. Iedereen in het kamp was bang om op een dag op transport te moeten. De meeste mensen probeerden een baantje te krijgen want dan had men meer kans om niet op transport te hoeven. Een werkweek van 60 uur was doodgewoon maar je moest er wat voor over hebben om niet op transport te hoeven.

In kamp Westerbork waren er verschillende barakken, er waren ‘gewone’ barakken maar ook strafbarakken. Deze waren omheind door prikkeldraad en afgezonderd van de andere barakken. Hier kwamen de Joden die onder hadden gedoken of die in Westerbork een misdaad hadden begaan. Hun vooruitzichten waren slecht, ze werden helemaal kaal geknipt en kregen herkenbare kleren aan. Ze werden ook veel strenger behandeld.
Wanneer je in een zo’n strafbarak zat, ging je mee op het eerst volgende transport richting een vernietigingskamp. Er probeerden maar heel weinig Joden te ontsnappen. Dit kwam omdat je familie en barakgenoten dan meteen met de eerst volgende trein mee moesten. Dit hield velen mensen tegen.
Het was voor degenen die een baantje hadden in het kamp ook niet makkelijk,soms moesten ze namelijk ook mensen op het transport zetten. Ze voerden soms hun eigen familie en kennissen af.
In eerste instantie gingen de treinen nog niet zo heel vaak maar al gauw werd de dinsdag de vaste ‘transportdag’. De bewoners van Westerbork leefden dus van dinsdag tot dinsdag, in de hoop niet weggevoerd te worden.
De wagons waren veewagens, ze waren potdicht op 2 kleine raampjes na met tralies er voor. Vluchten was dus geen mogelijkheid. De reizen duurden vaak enkele dagen en nachten en soms nog langer. Er zaten vaak veel te veel mensen in zo’n wagon en dit veroorzaakte vaak ziekte en doden.

Uiteindelijk zijn er vanuit Westerbork ongeveer 60 330 joden gedeporteerd naar Auschwitz waarvan minder dan 4000 overleefden. Naar Sobibor gingen 34 313 joden en er kwamen er maar 18 terug. Naar Theresiënstad werden 4870 joden gedeporteerd en er kwam niemand terug en naar Bergen-Belsen gingen 3751 joden en er kwamen er 2050 terug.

b) Van het kamp op zich is er weinig overgebleven. Er zijn wel vele monumenten aanwezig maar die zijn later gebouwd. Het kamp heeft na de Tweede Wereldoorlog ook nog andere functies gehad en daarom is bijna alles er afgebroken. Er zijn wel verhogingen te zijn op de grond waar aangegeven wordt waar bijvoorbeeld de barakken stonden. Er was ook nog prikkeldraad te zien op de plek waar de strafbarakken zich bevonden.

Zo hier en daar staan er ook nog een paar betonnen muurtjes (vroeger was dit van hout) om aan te geven hoe hoog de barakken ongeveer waren en om je toch wat meer een beeld te geven van hoe het er in die tijd uit zag.

Er staat ook nog steeds een hoge wachttoren vlak naast het monument van de spoorlijn. Maar ik weet niet of die origineel is.
Een ander monument die op het terrein van kamp Westerbork aanwezig is, is die van de 102 000 stenen. Voor iedere jood die gedeporteerd was en niet terug kwam een is een steen geplaatst. Er zijn ook een paar stenen voor omgekomen zigeuners.
De stenen zijn in de vorm van Nederland neergezet (zie plaatje).

Een ander monument is de omhooggebogen spoorrails. Deze symboliseert de verschrikkelijke vernietiging.

Langs de voormalige spoorlijn staan er vier grote stenen in de vorm van huizen/barakken met de namen van de vernietigingskampen er op. Ook het aantal doden staat hier op vermeld.

Alle monumenten en andere gebouwen laten je een aardig beeld van de toenmalige situatie zijn. En het geeft je ook een goed beeld van hoe het terrein er vroeger uitzag. Ook het huis van de kampcommandant is nog steeds aanwezig.

c) Door de film die we gezien hebben, de verhalen van de gids, het museum en het Kamp zelf kan ik me een aardig beeld vormen van hoe het er vroeger aan toe is gegaan. De gids gaf veel gedetailleerde informatie bij allerlei monumenten en gebouwen.

Toen we buiten gingen kijken op het terrein, moesten we eerst 3,5 kilometer lopen, we kwamen nog langs de radiowacht voordat we bij Westerbork aankwamen.

Ik kan me nu goed voorstellen hoe het er in kamp Westerbork vroeger heeft uitgezien. Ik kan me er echter geen goede voorstelling bij maken hoe de mensen zich gevoeld hebben vroeger.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.