Doping

Hoofdstuk 1 Wat is Doping Doping is allerlei soorten middelen en stoffen die het lichaam in staat stellen betere resultaten te halen. Dat kan op een hele hoop manieren. Je kan je spieren sterker maken, waardoor ze meer aankunnen of meer kracht krijgen waardoor je bijvoorbeeld harder kan lopen of hoger kan springen. Je kan ook doping nemen als je heel moe bent, je krijgt dan weer extra energie waardoor je betere prestaties kan neerzetten. Dit zijn even twee voorbeelden van doping die in de sport vaak voorkomen. Natuurlijk komt het niet bij alle sporters voor dat ze doping gebruiken, het ligt er ook aan welke sport je doet. Over het algemeen gebruikt maar liefst 80% van de sporters doping. Een voorbeeld is atletiek, het ligt er aan welk onderdeel je beoefend. Bij hoogspringen, als je je beenspieren versterkt door middel van doping kan je hoger springen. Bij sprinten kan je harder afzetten en dus ook harder lopen. Bij kogelstoten, je armspieren worden sterker en je kan dus ook verder stoten. Doping wordt niet alleen in de atletiek gebruikt, ook bij zwemmen. Kijk maar naar de afgelopen Olympische spelen toen er een hele grote groep Chinese zwemmers thuisbleef. Wielrennen is ook een goed voorbeeld. De tour de France van 1998 werd geteisterd door dopinggevallen. Hele ploegen werden uit de koers gezet en nog steeds worden er invallen gedaan om te controleren of men geen doping gebruikt. Dopingcontroles worden niet alleen bij wielrennen, zwemmen en atletiek uitgevoerd, bij elke tak van sport wordt dat gedaan. Het is ook wettelijk verplicht om te controleren. In de meeste gevallen worden er geen personen positief bevonden, maar af en toe wel en die worden dan geschorst of krijgen een andere straf. Doping stimuleert dus het lichaam om betere prestaties te leveren, dat gebeurt door middelen in te nemen of in te spuiten, wat verboden is, maar wel af en toe wordt gedaan. In de middelen zitten bepaalde stoffen die hersencellen bevorderen tot het maken van bijvoorbeeld rode bloedcellen, of zorgen voor een verhoogde concentratie waardoor iemand heel alert kan reageren. Af en toe hoor je ook verhalen van sporters die alleen maar een hoestdrankje of neusdruppels hebben gebruikt, ook dat staat op de dopinglijst. In neusdruppels zit de stof efidrine. Die stof valt onder de stimulantia en is dus doping. Hierdoor kan het voorkomen dat sporters positief worden bevonden terwijl ze alleen hun neus gedruppeld hebben. Een hoop spelers gaan tegen de beschuldigingen van doping in. Ze ontkennen bijna altijd. Als ze beschuldigt worden gaan ze in beroep, omdat ze in een rechtzaak bijna altijd kunnen winnen. Dit komt doordat ze heel makkelijk medische specialisten kunnen strikken. De specialisten overtuigen de rechters vaak dat het een natuurlijke oorzaak heeft. Daarnaast hebben de sportbonden vaak weinig zin in rechtzaken omdat de sporters toch heel vaak gelijk krijgen. Waarna de sportbonden vaak veel geld als schadevergoeding moeten betalen en de dopingtests zelf zijn ook heel duur. De bonden hebben hun beperkte budget vaak alleen al nodig voor de sport zelf. Hoofdstuk 2 Gebruik van doping Doping wordt voornamelijk gebruikt om prestaties te verbeteren. Doping in de sport wordt vooral toegepast bij actieve sporten. Het gaat er dan meestal om dat je spiermassa groter wordt of dat je een betere concentratie krijgt. Doping kan ook worden gebruikt voor bijvoorbeeld denksporten. (schaken, dammen en bridge) Er bestaan stoffen die als doping zijn aan te duiden voor denksporters. Dit is de conclusie van het onderzoek "Denksport & Doping" dat is uitgevoerd door het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken (NeCeDo) op verzoek van staatssecretaris Margo Vliegenthart vanVolksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Hierbij waren zowel eerdere wetenschappers, sportbestuurders of sporters zelf betrokken. In het onderzoek is gezegd dat doping bevordelijk voor de prestaties moet zijn. Voor de denksporten geldt dit voor de stoffen amfetaminen, efedrine, cocaïne, bètablokkers, nicotine en stoffen die zorgen voor een vergrote zuurstofbeschikbaarheid van de hersenen. De prestatiebevorderende effecten van deze stoffen zullen over het algemeen klein zijn. Op basis van de uitkomsten van het onderzoek heeft het NeCeDo het Ministerie van VWS geadviseerd ook voor de Nederlandse denksportbonden (schaken, dammen, bridge en zo) vast te houden aan de verplichting tot een actief anti-dopingbeleid. Er zou gecontroleerd moeten worden op de bovenstaande stoffen, met uitzondering van nicotine. Omdat denksporters best zouden kunnen roken en zei daarom in hun privesfeer zouden kunnen worden aangetast. Alle sportbonden die door VWS worden gesubsidieerd, zijn verplicht een actief anti-dopingbeleid te voeren. Voor de denksportbonden is deze maatregel opgeschort tot 2001, in afwachting van de uitkomsten van het NeCeDo-onderzoek. Internationaal gezien worden de denksportbonden ook geconfronteerd met de heersende dopingregels in de sport, mede vanwege de ambitie van sommige denksporten om een volwaardige Olympische sport te worden. Betrokken bonden hebben reeds aangegeven het advies van het NeCeDo als een beter alternatief te beschouwen dan het uitvoeren van dopingtesten volgens de algemeen geldende IOC-dopinglijst, zoals dat in sommige andere landen gebeurt. Ook op de laatste wereldkampioenschappen bridge werd op doping gecontroleerd volgens de standaard IOC-dopinglijst. Doping kan worden ingenomen op een aantal verschillende manieren. Het meest voorkomende zal het innemen van tabletten zijn. Het is gemakkelijk in te nemen met wat water en allerlei soorten doping zijn ook in tabletten te krijgen. Dopingmiddelen komen ook heel vaak als poeder voor. Je kan deze soorten opsnuiven of oplossen in bijvoorbeeld water en dan opdrinken. Nog een manier om doping in te nemen is door het in te spuiten. De doping moet dan vloeibaar zijn, of eventueel opgelost in een andere stof. De doping wordt dan in je bloedbanen gespoten waardoor je eigenlijk direct energie krijgt.
Hoofdstuk 3 Verboden middelen Verboden middelen kan je indelen in 5 groepen, stimulantia, narcotische analgetica, anabole middelen, diuretica en peptide hormonen, mimetica en analoga. Af en toe kan je die groepen nog verder opsplitsen, kijk maar bij anabole middelen. Hieronder staat een lijst van een hele hoop verboden middelen. Niet alle middelen staan hierbij, dat komt omdat er vaak nieuwe stoffen op de markt komen, bij het uitbrengen van deze lijst waren deze stoffen verboden, waarschijnlijk zijn daar nu alweer een aantal stoffen aan toegevoegd. Stimulania: AdrenalonAlmitrineAmfepramonAmfetamineAmfetaminilAmifenazolAmineptineBambuterol (1)Bamethaan (1)BemegrideBenzfetamineBitolterol (1)BromantanBufenine (1)Carbuterol (1)CarfedonCathine (2)ChloorfentermineCiticolineClenbuterol (1)ClobenzorexClorprenalineCocaïneCoffeïne (3)Cola preparaat (3) CropropamideCrotetamideCyclopentamineDeanolDexamfetamineDexfenfluramine DimetamfetamineDipivefrineDobutamineDopexamine (1)DoxapramEfedrine (2) EtafedrineEtamivanEtilamfetamine EtilefrineFencamfamineFendimetrazineFenetyllineFenfluramineFenmetrazineFenoterol (1)FenproporexFentermineFenylefrineFenylpropanolamine (2)FoledrineFormoterol (1)FurfenorexFurfurylamfetamineHeptaminolHexoprenaline (1) Hydroxyamfetamine (parahydroxyamfetamine)IbogaïneIbopamineIsoetarine (1)IsoprenalineIsoxsuprine (1)LevofacetoperanLobelineMazindolMeclofenoxaatMefenorexMefentermineMefexamideMesocarb MetaraminolMethamfetamineMethoxyfenamine Methyleendioxymetamfetamine Methylefedrine (+-)- (2) Methylefedrine (-) (2)MethylfenidaatMidodrineMorazonNicethamideNorfenfluramineOrciprenaline (1)OxedrineOxyfedrinePemolinePentetrazolPicrotoxinePipradolPirbuterol (1)ProlintanPropylhexedrinePseudo-efedrine (2)PyrovaleronReproterol (1)Rimiterol (1)Ritodrine (1)Salbutamol (1)(4)Salmeterol (1)SelegilineStrychnineTerbutaline (1)Tretoquinol (1)Xamoterol
Narcotische analgetica: AlfaprodineAlfentanilAnileridineBezitramideBuprenorfineButorfanolDextromoramideDiamorfineDipipanonEthoheptazineEthylnarceïneFenazocineFentanyl HydrocodonHydromorfonLevacetylmethadolLevorfanolMeptazinolMethadonMorfineNalbufineNicomorfineNormethadonOpium preparaatOpiumconcentraatOxycodon PentazocinePethidinePiritramideRemifentanilSufentanilThebaconTilidineOxymorfon Trimeperedine
Anabole middelen: 1 androgene anabole steroïden 2 ß2-agonisten
Androstanolon (dihydrotestosteron) AndrosteendiolAndrosteendionBolasteronBoldenonCalusteronClostebolDanazolDehydrochloormethyl- testosteronDrostanolon (dromostanolon) EthylestrenolFluoxymesteronFormebolonGestrinonMesterolonMetandiënon (methandrostenolon)Metenolon MethandriolMethyltestosteronMiboleron Nandrolon19-norandrosteendiol19-norandrosteendion NorethandrolonOxabolonOxandrolonOxymesteronOxymetholonQuinobolonPrasteron (DHEA, dehydroepiandrosteron)StanozololStenbolonTestosteron (5)Trenbolon Bambuterol (1)Bamethaan (1)Bitolterol (1)Bufenine (1)Carbuterol (1)Clenbuterol (1)Dopexamine (1)Fenoterol (1)Formoterol (1)Hexoprenaline (1)Isoetarine (1)Isoxsuprine (1)Orciprenaline (1)Pirbuterol (1)Reproterol (1)Rimiterol (1)Ritodrine (1)Salbutamol (1)(4)Salmeterol (1)Terbutaline (1)Tretoquinol (1) Diuretica: AcetazolamideAmilorideBendroflumethiazide BenzthiazideBumetanideCanrenoïnezuur ChloormerodrineChloortalidonChloorthiazideClopamideCyclopenthiazideDiclofenamideEpitizideEtacrynezuurFurosemide Hydrochloorthiazide HydroflumethiazideIndapamideMannitol (6)MefrusideMersalylMethyclothiazideMetolazonMetyraponPiretanidePolythiazideQuinethazonSpironolactonTorasemideTriamtereenXipamide
Peptide hormonen: BuserelineCetrorelix Choriongonadotrofine (7) Clomifeen (7)CorticorelineCorticotropineCyclofenil (7)EpoEpoëtineErytropoetineFollitropine (7)GonadorelineGoserelineInsuline aspart (8)Insuline glargine (8)Insuline lispro (8)Insuline lispro, protamine (8) Insuline gewoon (8) Insuline isofaan (8) LeuprorelineMecasermineMenopauzegonadotrofine (7)NafarelineOctreotideSermorelineSerumgonadotrofineSomatorelineSomatremSomatropineTamoxifen (7)TetracosactideTriptorelineUrofollitropine (7)Zinkinsuline, amorf (8)Zinkinsuline, kristallijn (8)ghjkhjk Hoofdstuk 4 Controle De sporter krijgt een formulier toegestuurd waarin staat dat hij is uitgekozen om test te ondergaan. Eenmaal bij het dopingcontrolestation wordt de identiteit gecontroleerd en moet de sporter een contract ondertekenen waarin hij toestemming geeft voor de tests. Voordat de sporter een urinemonster mag produceren, wordt hem gevraagd een opvangbeker te kiezen. Elke opvangbeker is apart verpakt. Vervolgens moet de sporter in de door hem gekozen opvangbeker tenminste 75ml urine produceren, en vervolgens de opvangbeker zelf sluiten. Dit alles wordt gecontroleerd door een persoon van hetzelfde geslacht. Wanneer de sporter niet genoeg urine kan produceren, wordt de beker gesloten en wordt er gewacht tot het moment waarop de sporter wel kan produceren en als de sporter geproduceerd heeft, worden de twee bekers samengevoegd. Vervolgens wordt de sporter gevraagd een setje containertjes te kiezen. In de containertjes zitten twee flesjes. Vervolgens verdeelt de sporter onder toezicht de urine in de flesjes A en B, in flesje A moet minimaal 50 ml en in flesje B minimaal 25 ml. Er moet wat urine achterblijven in de opvangbeker om te testen of de urine bruikbaar is. Vervolgens sluit de sporter de containertjes zelf, en moet erop letten dat deze goed gesloten zijn en vervolgens verzegeld de sporter de containertjes. Van achtergebleven urine wordt de PH-waarden het soortelijk gewicht gemeten om er zeker van te zijn om bruikbare urine te hebben. De meetwaarden worden genoteerd op het dopingcontroleformulier. Vervolgens wordt de sporter gevraagd welke geneesmiddelen en/of andere relevante substanties hij heeft gebruikt gedurende zeven dagen voorafgaand aan de dopingcontrole. Deze worden genoteerd op het doping controleformulier. Tot slot moet de sporter het doping controleformulier ondertekenen, de sporter kan hierop nog aanmerkingen maken over de controle, maar moet het ondertekenen. Wanneer er niet wordt getekend wordt het gezien als obstructie en is daardoor strafbaar. Hierboven staat een voorbeeld van een controle. Het grote nadeel van deze controles is dat ze heel erg duur zijn. Op de Olympische Spelen in Sydney werd er maar liefst 400.000 dollar uitgegeven aan dopingtests. Als mensen getest worden buiten de sport om, kunnen de kosten oplopen tot miljoenen dollars, de zogenaamde out of competition controles". Er zijn ook een hele hoop mogelijkheden om de controles te frauderen. In het boek dat Willy
Voet, de Festina verzorger, heeft geschreven, beschrijft hij een manier die de Festina renners hebben gebruikt om de dopingtests te saboteren. Ze hadden een soort condoom in hun anus, gevuld met zuivere urine. Aan deze condoom was een buisje bevestigd, gecamoufleerd met haar met aan het uiteinde een dopje. Wanneer de renner naar de controle moest en urine moest afstaan, haalde hij het dopje van de condoom af en liet de zuivere urine in het buisje lopen. Zo konden de renners nooit positief worden bevonden. Het grote probleem van urinetests is dat men niet 100 % zeker kan weten of de urine wel van de desbetreffende persoon afkomstig is. Op dit moment zijn ze de instanties intensief bezig met het ontwikkelen van nieuwe tests. De meeste problemen worden veroorzaakt die niet toestaan om bloed af te nemen zonder enige aanleiding. Tests zullen nooit 100 % betrouwbaar zijn omdat de medische staf van de sporters vaak beter zijn ingelicht over de mogelijkheden van doping dan de controleurs zelf.
Hoofdstuk 5 Bijwerkingen en gevolgen De Britse sportarts Turner schatte tijdens de afgelopen Olympische Spelen dat ongeveer 60% van alle atletiekdeelnemers verboden middelen gebruikte. De Nederlandse ex-topsporter en ex-trainer schatte dit percentage zelfs op 90%. Wat het echte percentage is, is niet bekend, maar doordat er waarschijnlijk zoveel dopinggebruikers in de sport zijn is de kans groot dat bij sommige sporters er bijwerkingen komen. Deze zijn heel erg belastend voor de sporter, want als er veel klachten zijn kan hij bijvoorbeeld niet meer meedoen aan zijn sport. Ook worden de dopingmiddelen gebruikt om het ouder worden te onderdrukken. Natuurlijk kan dit ook bijwerkingen tot gevolg hebben. Soms worden ze ook gebruikt om agressie en vechtlust op te voeren. Dit werd vooral gebruikt bij de maffia. Hierdoor kregen de mannen een te hoog testosterongehalte en hierdoor kregen ze een hoge stem. Dit werd ook een handelskenmerk van een groot aantal maffiosi in de wereld. Pas enkele tientallen jaren later kwam men erachter wat testosteron nou echt deed met het lichaam, in de tijd van de maffiosi wist men nog helemaal niet dat het gebruik van doping die hoge stem veroorzaakte. Een andere nadelige bijeenkomst bij het gebruiken van testosteron is dat het aanzienlijk de kans op prostaatkanker vergroot. Bij overmatig gebruik van dit middel zet het mannelijke lichaam de hormonen om in vrouwelijke hormonen genaamd bètaoestradiol. Hierdoor kan een man last krijgen van borstvorming. Hieronder de bijwerkingen. Lever: Anabolen Steroïden (AS) zijn giftig en moeten in de lever worden afgebroken. Daarbij worden enzymen, die je lever nodig heeft om te functioneren, vernietigd. Op de langere termijn kan die schade zo ernstig zijn, dat je lever niet meer goed werkt. Omdat je lever de zuiveringsinstallatie van je bloedbaan is, houdt dat in dat je jezelf vergiftigt. In de praktijk komt dat erop neer dat je tekenen van geelzucht gaat vertonen. Voortdurende blootstelling aan AS kan leiden tot leverkanker. Dit een ernstige ziekte waaraan je makkelijk dood aan kan gaan als je er niet snel bij bent. Leverstoornissen zijn NIET zeldzaam. In elk overzichtsartikel over de effecten van AS worden ze genoemd. Het goede nieuws: als je geen al te stomme dingen doet, dan herstellen de natuurlijke waarden zich weer. Het basisbestanddeel van AS is testosteron. Je kunt leverkanker voorkomen door de volgende dingen te doen als je ze moet slikken. A. Geen megadoseringen te nemen; B. Niet te lang te gebruiken; C. Op te passen met de orale giftige middelen; D. De dosering op- en af te bouwen; E. Jezelf goed in de gaten te houden, door jezelf te laten onderzoeken door een arts en door als je aanhoudend pijn in je lever hebt, je gebruik af te gaan bouwen en naar een dokter te gaan. Cholesterol: Door de werking van je lever te verstoren, veranderen AS je bloedwaarden. Als we de vergiftigingsverschijnselen, waarover we het hierboven al hadden even laten voor wat ze zijn, en ons richten op het cholesterol, dan kun je zeggen dat AS de concentratie van het 'goede' cholesterol (HDL) naar beneden jagen. Sommige agressieve AS laten het 'slechte' cholesterol stijgen, maar de mildere middelen, zoals stanozolol of nandrolon-decanoaat, doen dat niet. Als je zorgt voor je lever, zorg je ook voor je cholesterol. Het voorzichtig zijn met de agressieve anabolen is dus het allerbelangrijkste. Een of twee glazen alcohol per dag helpen het cholesterol op peil te houden. Meer alcohol werkt averechts. Niet de gewone koffie, maar wel veel oploskoffie, espresso en andere koffiesoorten bevatten cafestol, een stof die het cholesterol verhoogd en dus niet goed om te drinken als je het cholesterol naar beneden wilt halen. De gewone filterkoffie kan gewoon gedronken worden. Een dieet met veel groenten en fruit bevat een enorm aantal anti-oxidanten. Daarvan is slechts een fractie bekend – ze zitten dus niet in supplementen. Die anti-oxidanten beschermen niet alleen tegen kanker, maar zorgen ook dat je cholesterol weinig schade aanricht. AS zijn dermate riskant, dat een supergezonde levensstijl beslist geen overbodige luxe is. De combinatie van veel alcohol, drugs, speed en AS is vragen om moeilijkheden. Gelukkig zullen in de meeste gevallen ook deze waarden ten goede veranderen als je stopt met kuren, als er geen rare hoeveelheden in het lichaam zitten. Prostaat: AS werken in op het prostaat van de man (vrouw heeft er geen). Het prostaat reageert zelfs sterker op AS dan de spiercellen, omdat in het prostaat meer receptoren voor androgenen zitten dan in je spieren. Daarom merk je bij bijna elke kuur, dat er bloed in je urine zit. Bij lichte kuren is dat na enkele weken weer weg. Bij zware niet. Je merkt ook, dat je vaker naar de WC moet, zonder dat je er nu zoveel urine uit ziet lopen, en dat je er soms behoorlijk over kunt doen voor je uitgepinkeld bent. Wordt je prostaat te vaak, te lang of te hevig blootgesteld aan AS, dan loop je een verhoogde kans op kanker. Prostaatkanker is een venijnige vorm van kanker, die nog steeds niet echt goed te behandelen is. Operaties resulteren soms in blijvende impotentie. Des te androgener het middel, des te meer je gebruikt, des te langer je gebruikt, des te groter de kans op kanker. Ook worden middelen gevaarlijker naarmate ze sneller aromatiseren. Matigheid, lange rustperiodes tussen de kuurtjes door, en het zoveel mogelijk mijden van de gevaarlijke soorten AS, de heftige DHT-anabolen en het testosteron, verminderen de risico's. Uit recent onderzoek is gebleken, dat hoge doseringen vitamine D de kans op het krijgen van prostaatkanker verminderen. Het middel met beetjes nemen is dus aan te bevelen. Er zijn ook aanwijzingen dat glucosinolaten de kans op prostaatkanker kunnen verminderen. Dat zijn de 'bitterstoffen' in koolsoorten. Te koop als supplementen - en in de supermarkt. Hoge doseringen vitamine B-12 blijken het DNA te kunnen beschermen tegen aantasting. B-12 vermindert de kans op kanker dus in het algemeen. De aangeraden hoeveelheid is 1 milligram per dag. Momenteel wordt er studie gedaan naar de prostaatbeschermende effecten van vitamine E en selenium. Bij rokers met een verhoogde bloeddruk werkt dit anti- prostaatkankermiddel echter niet. Het gebruik van AS komt vaak voor. In de jaren zeventig bleek bij patiënten, die met AS behandeld werden, zo vaak prostaatkanker voor te komen, dat het gebruik van AS werd verminderd. We weten ook, dat mensen die van nature iets meer testosteron aanmaken, een hogere kans op prostaatkanker hebben. Hersenen: AS beïnvloeden de geest. De hersenen van gebruikers maken meer dopamine aan, en daardoor word je agressiever, kun je slechter slapen, en als je er gevoelig voor bent, kun je het contact met de realiteit verliezen (= psychose). In een aantal gevallen heeft de door AS veroorzaakte gewelddadigheid geleid tot verschrikkelijke dingen. AS-gebruik wordt wel eens in rechtszaken als 'verzachtende omstandigheid' aangevoerd, al luisteren rechters er nooit naar. Ook is met het er binnen de sportgemeenschap over eens, dat het gewelddadige gedrag van een aantal sporters kan worden toegeschreven aan hun AS-gebruik. IJzervreters laten zich niet graag kennen. Daarom wordt er niet gesproken over wat AS met je geest doen. Ik persoonlijk denk dat het erg onderschat wordt, en dat dit wel eens de meest voorkomende schadelijke bijwerking zou kunnen zijn. Dit maak ik op uit alle info die ik op het internet heb gezien. Hoofdstuk 6 Alternatieven voor doping In de sportwereld nemen sporters doping om beter te kunnen presteren. Sporters doen dit voor de faam en het geld dat ze kunnen verdienen. Op de Olympische Spelen maakt het heel veel uit of je eerste of tweede wordt, ook al is de Olympische gedachte: meedoen is belangrijker dan winnen, het maakt toch miljoenen dollars uit of je eerste of tweede wordt. Voor vele sporters is de verleiding naar doping dan zo groot omdat ze al dat geld en die faam willen. Dat ze er dan aan onderdoorgaan. Gelukkig zijn er ook nog een flink aantal sporters die op een eerlijke wijze de top willen bereiken. Voor deze sporters is het niet onmogelijk om zonder doping de top te kunnen halen. Er zijn alternatieven. Om goed te kunnen presteren moet je aan sommige dingen denken. Naast een goede training moet je ook goed eten en veel slapen. Dit is natuurlijk logisch maar een heleboel sporters doen dit niet, omdat ze denken dat er met doping wel komen. Met voedsel is groente niet genoeg maar je moet er voor zorgen dat je alle juiste stoffen binnenkrijgt. In EPO zitten stoffen die rode bloedlichaampjes aanmaken. Deze rode bloedlichaampjes zorgen ervoor dat je beter zuurstof opneemt, door deze verbeterde zuurstofopname kan een sporter meer zuurstof opnemen in zijn/haar bloed en verbeterd de prestatie. Voor een toename van rode bloedlichaampjes zijn er ook manieren die wel mogen. Een van de meest makkelijke alternatieven voor EPO is het volgen van hoogtestages. Sporters verblijven dan een bepaalde periode op een hoge berg. De lucht wordt naar mate je hoger komt ijler. In ijle lucht is een lager percentage zuurstof aanwezig waardoor het lichaam meer rode bloedlichaampjes aan moet maken om een gelijke hoeveelheid zuurstof op te kunnen nemen als op zeeniveau. Door deze hoogte stages nemen de rode bloedlichaampjes toe en dus ook het prestatievermogen van de sporter. Naast het volgen van hoogtestages zijn er nog andere dingen meer rode bloedlichaampjes te krijgen. De techniek staat ook niet stil, er zijn inmiddels twee methodes ontwikkeld ervoor kunnen zorgen dat je meer rode bloedlichaampjes krijgt. De eerste is een speciale tent die sporters gewoon in hun hotel kamer boven op hun bed kunnen zetten. Deze tent is zo gemaakt dat er een lager percentage zuurstof in de lucht in de tent zit waardoor hetzelfde effect wordt gecreëerd als dat je naar een hoge berg zou gaan. Het grote voordeel van deze tenten is dat het makkelijk te gebruiken is en dat je het ook overal kan gebruiken. Het grote nadeel van de tenten is dat ze verschrikkelijk duur zijn en het effect niet zo snel komt als met EPO of een hoogte stage. De tweede mogelijkheid die door is ontwikkeld is een turbine waarin de sporters ook gewoon kunnen slapen, in deze turbine kan van alles worden geregeld van de luchtdruk tot het percentage zuurstof. Het grote voordeel van deze turbine is dat sporters niet meer ver hoeven te reizen en het effect is beter dan bij een hoogte stage. Het grote nadeel van de turbine is dat ze ongelooflijk duur zijn en ze niet echt makkelijk mee te nemen is. Dit lijkt dan wel veel op doping maar het mag wel, en dus denk je dat elke sporter het kan gebruiken zonder risico te lopen om gediskwalificeerd te worden. Dit gaat dus nog wel eens mis. Bij onderzoek naar EPO wordt naar de hematocrietwaarde gemeten. Deze waarde geeft
het percentage rode bloedlichaampjes aan in het bloed. Bij een te hoge hematocrietwaarde
wordt je gediskwalificeerd. De waarde is zeer onbetrouwbaar. Je kan namelijk niet zomaar aangeven of je doping of EPO hebt gebruikt om meer rode bloedlichaampjes te hebben. Bij de een maakt zijn/haar lichaam nou eenmaal meer rode bloedlichaampjes aan dan bij de ander. Ook kan het percentage zijn ontstaan door hoogtestages of door een ander van de bovenstaande methodes. Je moet dus uitkijken dat je niet te vaak van die methodes gaat doen. Bronvermelding: www.digitalscool.com/anw/ http://europa.eu.int/comm/sport/key_files/doping/b_what_en.html