Anorexia

Inhoudsopgave:

• Voorkant blz. 1
• Inhoud blz. 2
• Inleiding blz. 3
• Wat is anorexia? blz. 3
• Wat zijn de oorzaken van anorexia? blz. 3+4
• Wat zijn de signalen van anorexia? blz. 4
• Wat zijn de gevolgen van anorexia? blz. 5
• Hoe kom je van anorexia af? blz. 5+6
• Het verhaal van een anorexia patiënt blz. 6
• Krantenartikel blz. 6+7
• Conclusie blz. 7
• Bronnenvermelding blz. 8

Inleiding:

Wij hebben het onderwerp anorexia gekozen omdat we het een interessant onderwerp vinden en we wilden er graag meer over weten. Persoonlijk kennen we geen mensen met anorexia, we lezen er wel eens boeken over of zien het op internet. Om hier een werkstuk van te maken vinden wij leuk en leerzaam. Wij hopen meer informatie over het onderwerp te weten te komen en dat ook andere mensen gaan realiseren hoe ernstig anorexia kan zijn. Onze hoofdvraag is: Hoe zit het met anorexia in Nederland?.


Wat is anorexia?
Anorexia Nervosa is een eetstoornis. Mensen met anorexia proberen met alle macht zoveel mogelijk af te vallen. Anorexiepatiënten zijn als het ware verslaafd aan afvallen. Ze zijn geobsedeerd door alles wat te maken heeft met gewicht. Ze tellen calorieën en piekeren voortdurend over wat ze wel of niet mogen eten. Mensen met anorexia hebben wel honger, maar proberen dit gevoel tegen te houden. Door anorexia heb je last van je sociale, emotionele en lichamelijke problemen. Met sociale problemen wordt bijvoorbeeld bedoeld dat je minder met mensen om gaat, en heel erg in je eigen wereldje zit. Met emotionele problemen dat je sneller een boze aanval kan krijgen, of dat je zomaar zonder reden in huilen kan uitbarsten. En met lichamelijke problemen kan je kans hebben op bijvoorbeeld hele slappe benen.
De kans op doodgaan is 5 keer groter dan iemand zonder anorexia. Maar anorexia is vrij zeldzaam. Ongeveer 5600 mensen hadden het afgelopen jaar anorexia. Per jaar komen er 1300 bij, en ongeveer evenveel genezen er per jaar.

Wat zijn de oorzaken van anorexia?

De oorzaken van anorexia zijn nog niet helemaal duidelijk. Er zijn wel een aantal oorzaken, waar het aan kan liggen. Zoals de onderstaande gevallen. Maar er zijn er nog veel meer. Het heeft vooral te maken met het geslacht en de leeftijd, met de omgeving, levensgebeurtenissen en individuele kwetsbaarheid.

Geslacht en leeftijd
• 90-95% is vrouw.
• Er zijn weinig verschillen tussen mannen en vrouwen.
• Het komt vooral voor bij jonge vrouwen.
Omgeving
• De omstandigheden in het gezin maken het risico op anorexia niet groter. De ruzies in gezinnen met anorexia, komen eerder door de anorexia zelf, dan dat ze anorexia veroorzaken. Ruzies kunnen wel ervoor zorgen dat iemand anorexia houdt of dat het erger wordt.
• In steden komt het even vaak voor als op het platteland.
• Onder balletdanseressen komt het vaker voor. Komt dit door de druk om dun te zijn als je aan ballet doet, of trekt ballet juist meisjes aan die gevoelig zijn voor anorexia? Dat is nog onduidelijk.

Levensgebeurtenissen
• Negatieve ervaringen als mishandeling, verwaarlozing, seksueel misbruik in de jeugd maken de kans op anorexia niet of nauwelijks groter. Zulke ervaringen maken de anorexia ook niet erger.
• Negatieve jeugdervaringen komen wel vaker voor bij mensen die eetbuiten hebben en vervolgens hun eten er weer uit werken. (boulimia)
Individuele kwetsbaarheid
• Erfelijkheid speelt duidelijk een rol.
• Kinderen van ouders met anorexia hebben 11 keer meer kans het ook te krijgen.
• Kinderen van ouders met een angst- of stemmingsstoornis (depressie, stoornissen) hebben 3 keer meer kans op anorexia.
• Kinderen van ouders die dwangmatig zijn, hebben 3 tot 4 keer meer kans.
• Karaktertrekken als perfectionisme en een negatief beeld van zichzelf zijn waarschijnlijk niet zulke grote risico's.
• Mensen met anorexia zijn 5 keer zo vaak vegetarisch. Ze eten dus geen vlees, maar waarschijnlijk is dit meer een manier om af te vallen.
• Kinderen die te vroeg worden geboren, hebben 3 keer meer kans het te krijgen. Hebben ze ook nog eens een te laag geboortegewicht, dan wordt de kans 5 keer zo groot.
• Lichamelijke aandoeningen maken de kans op anorexia niet groter.

• Door de ondervoeding gaat de spijsvertering langzamer. Dit houdt de anorexia in stand.

Wat zijn de signalen van anorexia?
• Extreem weinig wegen en jezelf toch te dik vinden.
• Overmatig sporten. Niet omdat het leuk is maar om af te vallen.
• Het niet-eten verbergen. Bijvoorbeeld steeds uitvluchten bedenken om maar niet samen met anderen te eten.
• Na het eten alles uitbraken. Dit kan voor de omgeving bijvoorbeeld merkbaar zijn doordat iemand verdacht vaak tijdens of vlak na het eten naar de wc gaat. En daarna bijvoorbeeld naar pepermunt ruikt om de braaklucht te verbergen.
• Laxeermiddelen gebruiken om eten kwijt te raken.
• Vaak op de weegschaal staan, bijvoorbeeld meerdere keren per dag.
• In paniek raken bij de kleinste aangekomen kilo’s
• Je sterk voelen als je niet eet.
• Je letterlijk alleen maar bezighouden met afvallen en jezelf intussen wijsmaken dat er niets aan de hand is.
• Urenlang in de keuken staan om lekker te koken voor anderen maar er zelf geen hap van eten.
Wat zijn de gevolgen van anorexia?
Lichamelijke gevolgen

Anorexia is een aandoening met ernstige lichamelijke gevolgen. De stofwisseling en hormoonhuishouding raken ontregeld. Mogelijke klachten zijn onder andere:
• het tijdelijk stoppen van de menstruatie bij vrouwen en daardoor tijdelijke onvruchtbaarheid
• een langzame ademhaling en hartslag, en een lage bloeddruk: je lichaam gaat in de ‘spaarstand’ om energie te besparen
• verstoppingen en andere maag- en darmklachten
• last van kou, o.a. koude, blauwe handen en voeten
• slecht slapen, zoals moeilijk inslapen en/of vroeg wakker worden
• concentratieproblemen, moeite hebben dingen te onthouden
• een slappe, droge, schilferige huid met soms donsachtige beharing in het gezicht, op de armen, borst en rug
• vooral bij mensen die braken of laxeermiddelen gebruiken kan er bijvoorbeeld een kaliumtekort ontstaan, met als gevolg nier- en leverbeschadigingen, spierkramp, hartritmestoornissen en zelfs een hartstilstand
• later ontstaan botafbraak, vochtophoping (vooral in de onderbenen) en spierzwakte
• een gekrompen maag, waardoor iemand steeds minder kan eten en snel misselijk wordt

• een compleet verstoord honger- en verzadigingsgevoel.
Gevolgen voor het sociale leven
Voor vrienden en familie is het vaak moeilijk te begrijpen dat iemand niet normaal eet terwijl ze supermager is. Wanneer zij hun bezorgdheid daarover tonen, wordt dit meestal niet gewaardeerd. Integendeel. Degene die anorexia heeft zal juist de neiging krijgen contacten tegen te gaan. Dat kunnen ze doen met allerlei vage smoesjes en ‘leugentjes om bestwil’. Zo sluiten de mensen zich steeds meer van de buitenwereld. Wat overblijft is: niet eten, calorieën tellen en op de weegschaal staan. Een rotleven dus. Dit kan veel stress opleveren, en zelfs stemmingswisselingen. Het niet-eten kost zo veel energie dat er nauwelijks energie overblijft voor anderen en de interesse in andere mensen afneemt. En zo wordt hun leven steeds kleiner en leger.

Hoe kom je weer van anorexia af?
Als de patiënt erg veel is afgevallen, zal ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. Als ze echt niets meer kan eten, zal er sondevoedsel gegeven worden. Sondevoedsel is vloeibare voeding, dat via een slangetje door de neus of mond direct naar de maag kan worden gebracht. Als ze weer iets aangekomen is, wordt een voedingsprogramma samengesteld. Hierin staat hoeveel en wanneer de patiënt per dag moet eten.
Tegelijk zal ze een therapie moeten volgen. Tijdens de therapie zal een therapeut haar helpen te begrijpen dat ze meer moet eten en niet meer mag afvallen. Hierbij is het grootste probleem, dat de patiënt het fijn vindt om controle over haar lichaam te hebben. Voor haar betekent dit dat ze controle over haar eigen leven heeft. Dit betekent dat het voor haar moeilijk is om de hulp te accepteren.
Als de patiënt weer het juiste gewicht heeft, mag ze naar huis. Toch is ze dan nog niet helemaal genezen. Er is altijd een kans dat de anorexia terug kan komen. Dit betekent dat ze weer ziek zal worden en veel zal afvallen. Om dit te voorkomen zal de familie haar in de gaten moeten houden. Ook zal ze nog regelmatig naar de huisarts moeten gaan voor controle.

Het verhaal van een anorexia patiënt:

In 2006 heb ik anorexia gehad. Ik wou niks meer eten, en voelde me dik. Ik at zo min mogelijk. Ik ontbeet niet en ik gooide op school mijn eten weg. uiteindelijk kreeg ik een hele heftige depressie, en heb ik hulp gekregen en veel steun. Ik ben er toen bovenop gekomen. maar nu heb ik denk ik weer een terug val. Alles wat ik eet moet er weer uit. Ik wil alleen nog maar gezond eten en elke dag zo lang mogelijk sporten. Ik ben al heel wat kilo’s afgevallen en elke keer als ik voor de wc zit heb ik spijt. Maar zodra ik niet over ga geven na het eten zie ik mezelf bijna letterlijk dikker worden. Er is niemand die dit van mij weet, en dit speelt ook al een poosje. Er zijn mensen die naar me toe komen en tegen me zeggen dat ik dunner ben geworden, maar dat ontken ik dan. Eerder at ik altijd gewone porties met eten en nu vind ik 2 aardappels en een schepje groente eigenlijk al te veel. Mijn moeder zegt hier ook wel wat van maar ik zeg gewoon dat ik geen honger heb. Ik kan urenlang voor de spiegel staan en hoe langer ik kijk, hoe meer ik er af wil hebben. Ik schaam me door voor mijn lichaam. Ondanks dat ik al mijn ribben kan tellen en mijn bekken duidelijk zichtbaar is, zijn er bepaalde plekken waar het vet niet weg wil. Ik ben al een paar weken van plan dit aan mijn moeder te vertellen, of in ieder geval aan een vriendin. Maar het geeft me zo’n gevoel van macht. Macht over mijn eigen lichaam. Ik ben ook heel stil geworden. Als we eten eet ik zo langzaam mogelijk zodat als de rest klaar is ik dan ook “klaar” ben. Ik schrijf op hoe veel ik eet en hoeveel ik daar ongeveer van uitkots en ik voel me verschrikkelijk als ik naar mijn idee te veel eten binnen heb gekregen. Maar ik weet wel dat ik dit niet lang meer voor me kan houden en wil houden. Ik ben gewoon bang.


Krantenartikel
Meisjes onderling: eet zo min mogelijk

Door onze redacteur Juliette Vasterman
Rotterdam, 2 sept. Meisjes moedigen elkaar op internet aan om zo min mogelijk te eten. Dat doen zij op zogenoemde pro-ana (pro anorexia) weblogs en internetsites.

Zoekmachines geven aan dat er honderden Nederlandse ‘pro-ana’ sites zijn. De sites verdwijnen geregeld en duiken later ergens anders op.
Er zijn in Nederland naar schatting 40.000 mensen met een eetprobleem. Op de sites houden jonge vrouwen dagboeken bij over wat ze eten en hoeveel ze wegen. Ze geven tips over hoe je het beste kan afvallen en hoe je dat voor je omgeving verborgen houdt. Ook organiseren ze wedstrijden wie het meest kan afvallen in een week tijd.
Filmpjes met daarin dunne modellen en gedichten moeten het systematisch niet-eten bevorderen. De pro-ana meisjes zien ‘Ana’ als een leidster, een denkbeeldige vriendin die helpt om af te vallen. De tieners vermelden bovendien links naar andere sites waar calorietabellen en afvalmethodes staan.
Onder de schuilnaam ‘myrkur’ schrijft een meisje op haar weblog wat ze vandaag heeft gegeten. Ontbijt: n.v.t., middageten: appel, avondeten: 12 frietjes, drie liter water, bakje druiven en banaan. „Dus het ging op zich nog wel.” Op het weblog van ‘ super kuiken’ staan tal van tips en trucs. „Zorg dat je grote wijde zakken hebt. Eet dan een droog beschuitje dat je in drie stukken breekt, twee stukken doe je omstebeurt in je zakken en een stuk kauw je fijn en spuug dit zodra je van tafel bent weer uit.”
In Amerika zijn de sites verboden. Uit Amerikaans onderzoek van de universiteit van Stanford blijkt dat meisjes die deze weblogs bezoeken vaker in het ziekenhuis worden opgenomen dan jongeren met eetproblemen die niet op deze sites komen. Het merendeel van de bezoekers neemt de adviezen over en gaat experimenteren met de aanbevolen diëten.

Conclusie:

Zoals je ziet is anorexia een gevaarlijke ziekte die veel mensen het leven kost. Er zijn veel sites waar je tips kan vinden om snel af te vallen bijvoorbeeld www.pro-ana.nl. Anorexia nervosa is een eetstoornis. Vaak heb je last van je sociale, emotionele en lichamelijke problemen. Ongeveer 5600 mensen hadden het afgelopen jaar anorexia. Per jaar komen er 1300 bij, en ongeveer evenveel genezen er per jaar. De oorzaken van anorexia zijn nog niet helemaal duidelijk. Het kan liggen aan de omgeving, levensgebeurtenissen of individuele kwetsbaarheid. De signalen zijn meestal heel duidelijk, bijvoorbeeld het niet eten en het eten uitspugen na het eten. De gevolgen zijn niet goed voor de gezondheid. Vochtophoping, tijdelijke stop van de menstruatie, enzovoort.
Gelukkig zijn er ook veel sites met tips om van anorexia af te komen. Meestal lukt je dat niet alleen, je hebt daarbij je vrienden en familie hard nodig. In de meeste gevallen moeten ze een therapie volgen, de therapeut zal ervoor zorgen dat je weer normaal gaat eten.

Dit was ons werkstuk over anorexia. Wij hebben veel meer geleerd over het onderwerp en realiseren dat het heel ernstig kan zijn.

Bronvermelding: