Liesbreuk

Inhoud:

1. Inleiding

2. Wat is een liesbreuk?

3. Welke operatie moet je ondergaan?

4. Complicaties.

5. Slot

6. Logboek

7. Literatuurlijst

Inleiding

Ik heb voor de liesbreuk gekozen omdat ik nogal eens last van mijn lies heb.
Toen ik nog klein was, ben ik daarvoor ook een keer naar het ziekenhuis geweest, maar daar weet ik weinig meer van.
Als ik een verkeerde beweging maak dan doet het erg pijn.
Vooral bij het voetballen voel ik dan pijn in mijn lies.
Naar de dokter ben ik niet meer geweest, omdat het na wat rust meestal weer een tijd weg is.
Ik hoop van dit werkstuk er wat meer over te leren en misschien wat symptomen te herkennen.

1. Wat is een liesbreuk?

De meest voorkomende vorm is de liesbreuk bij pasgeboren jongetjes. Het kanaal waardoor de teelballen naar buiten zijn gekomen, heeft zich dan nog onvoldoende gesloten. Hierdoor kan er buikinhoud naar buiten puilen.

De tweede oorzaak van een liesbreuk is een zwakke plek in de buikspieren waardoor een abnormale opening ontstaat.
Als er in de buik gedurende langere tijd een hoge druk bestaat, kan de buikwand verzwakken.
Een breuk is een uitstulping van het buikvlies door een zwakke plek of opening in de buikwand. De breuk is herkenbaar als een zwelling ter plaatse.
De opening of verzwakking in de buikwand kan ontstaan door aangeboren factoren of door uitrekking van de buikwand. Uitrekking kan optreden in de loop van het leven, bijvoorbeeld door zwaar tillen, toename in lichaamsgewicht, persen bij bemoeilijkte stoelgang, veel hoesten.
Het is mogelijk dat de uitstulping van het buikvlies een gedeelte van de buikinhoud bevat.
Bij verhoging van de druk in de buik (zoals bij staan, bij persen of hoesten) kan er meer buikinhoud in de uitstulping komen. De breuk wordt dan groter.
De liesbreuk komt het meest voor van alle breuken (circa vier van de vijf breuken) en wel voornamelijk bij mannen.
Een liesbreuk veroorzaakt soms geen klachten maar vaak geeft hij aanleiding tot een trekkend, zwaar gevoel met wat misselijkheid, vooral later op de dag.
De breuk wordt in het verloop van de dag ook meestal wat groter, verdwijnt tijdens de nachtrust en kan meestal door de patiënt zelf teruggeduwd worden wanneer hij plat ligt.

Bij een liesbreuk bevindt de uitstulping zich in de liesstreek.
Klachten van een liesbreuk worden vaak aangegeven als een ongemakkelijk , een zeurend of branderig gevoel en/of pijn in de liesstreek, maar soms zijn er helemaal geen klachten.
Een liesbreuk verdwijnt nooit vanzelf en kan de neiging hebben groter te worden.
Dat kan dan meer klachten gaan geven.
Een enkele keer komt het voor dat een breuk bekneld raakt.
Dat gaat gepaard met veel pijn: een spoedoperatie is dan nodig.
Om een liesbreuk vast te stellen zijn in het algemeen geen ingewikkelde onderzoeken nodig. De arts kan de breuk meestal gemakkelijk vaststellen.
Wanneer een breuk is geconstateerd zal de chirurg bespreken, hoe de breuk behandeld kan worden.
In het algemeen zal een operatie worden geadviseerd.
Een breukband wordt nog maar zelden voorgeschreven.
Symptomen
• In eerste instantie een licht drukgevoel
• Stoornissen van de darmfunctie
• Zichtbare en voelbare uitstulping op de pijnlijke plaats
• Pijn bij de stoelgang, hoesten en inspanning

2. Welke operatie moet je ondergaan?

Afhankelijk van de omstandigheden kan de operatie worden uitgevoerd in dagbehandeling of tijdens een kortdurende opname.
De anesthesist zal bespreken of de operatie onder plaatselijke of algehele verdoving kan plaatsvinden.
Chirurgen gebruiken verschillende technieken om breuken te herstellen.
Deze technieken zijn terug te voeren tot twee methoden:

- De conventionele methode.
Hierbij wordt de operatie uitgevoerd via een snede ter plaatse van de breuk.
De uitstulping van het buikvlies wordt opgeheven. Zo nodig wordt de opening of zwakke plek in de buikwand hersteld.
Daarbij wordt de buikwand verstevigd, gebruik makend van het weefsel van de buikwand zelf (een 'plastiek' genoemd) of door een stukje kunststof in te hechten.
Dit kunststof materiaal "matje" of "plugje" is van hetzelfde materiaal als de gebruikte hechtingen; het "is veilig en wordt doorgaans goed door het lichaam geaccepteerd. Deze methode met kunststof is min of meer de standaard geworden

-De laparoscopische methode (kijkoperatie).
Dit is een nieuwe methode waarvan de resultaten op langere termijn nog niet bekend zijn.
Het is van belang te weten, dat deze methode niet standaard wordt toegepast.
Bovendien is deze methode niet voor iedere patiënt geschikt, bijvoorbeeld als de breuk niet terug in de buik te duwen is.
Bij deze methode worden via een aantal gaatjes in de buikhuid instrumenten en een camera, die verbonden is met een TV-monitor, naar binnen gebracht.
De operatie wordt nu vanuit de binnenzijde van de breuk uitgevoerd, waarbij de chirurg zijn handelingen ziet op het Tv-scherm.
Ook nu wordt de uitstulping van het buikvlies opgeheven. Bij deze operatie wordt de opening of zwakke plek in de buikwand meestal hersteld met een stukje kunststof. De methode is minder veelbelovend als oorspronkelijk gedacht (veel recidieven) en wordt daarom slechts bij uitzondering toegepast.

De chirurg zal bespreken welke techniek het beste is.
Na de operatie zal het operatiegebied een paar dagen pijnlijk zijn.
Meestal wordt er een beleid voor pijnstilling afgesproken.
In het directe beloop na de operatie is het vaak raadzaam het wondgebied wat te ondersteunen met de hand, vooral bij drukverhoging (hoesten, persen).
Afhankelijk van de operatiemethode, de grootte van de ingreep en individuele factoren zal je er na ontslag nog enige tijd hinder kunnen ondervinden van het operatiegebied.
Ook het hervatten van de dagelijkse activiteiten en de mogelijkheid om weer wat te tillen zullen daarvan afhankelijk zijn.
De arts zal daar enkele adviezen over geven.
Het is belangrijk om het een paar maanden rustig aan te doen.
Wel moet je proberen je buikspieren wat te versterken door bijvoorbeeld oefeningen.
In het algemeen mag je doen wat je denkt te kunnen.
Bij ontslag uit het ziekenhuis krijg je een afspraak mee voor controle op de polikliniek.

Bij slechts één tot drie procent van de mensen bij wie de liesbreuk operatief is verholpen, komt de liesbreuk weer terug.

3. Complicaties

Geen enkele ingreep is vrij van de kans op complicaties.
Zo zijn er ook bij deze operatie de normale risico's op complicaties van een operatie, zoals trombose, longontsteking, nabloeding, wondinfectie.
Een geringe uiting van een bloeding kun je na enkele dagen herkennen in de vorm van een blauwe verkleuring in het wondgebied, die kan uitzakken naar de basis van de penis en de balzak bij de man en naar de grote schaamlip bij de vrouw.
Dat is niet verontrustend, evenmin als de zwelling van het wondgebied in de eerste paar weken.
Het resultaat van de operatie kan goed lijken.
Toch kan het voorkomen dat na verloop van tijd bij een klein aantal van de geopereerde patiënten er op dezelfde plaats opnieuw een breuk ontstaat (een recidief breuk).
Hoe zo'n recidief breuk hersteld moet worden, zal door de behandelend chirurg beter besproken worden. Meestal zal er dan weer een operatie nodig zijn.
Omdat in het operatiegebied enkele zenuwen lopen - bij de man ook nog de zaadstreng - is een beschadiging van deze structuren denkbaar.
Deze complicaties treden gelukkig zelden op.
De consequentie van schade aan een zenuw kan zijn gevoelloosheid of soms juist een blijvende pijnklacht rond het operatiegebied.
Om dit te voorkomen wordt vaak een zenuw uitgeschakeld, waardoor de lies wat doof kan aanvoelen.
De gevolgen van schade aan de zaadstreng zelf of een bloedvat daarvan kunnen zijn het kleiner en gevoelloos worden van de zaadbal.

Slot

Ik ben veel over de liesbreuk te weten gekomen door dit werkstuk te maken.
Ook weet ik nu dat de liesbreuk een van de meest voorkomende breuken is en dat er meer dan 15.000 mensen per jaar aan geholpen moeten worden.
Ik denk nu dat ik zelf geen liesbreuk heb of heb gehad, omdat het niet alleen pijn is, maar ook zwellingen en die heb ik nog niet ontdekt.

Het was leuk om aan dit werkstuk te werken, ik heb toch wat nuttigs geleerd.
Ik hoop dat degene die dit lezen ook meer te weten komen over een liesbreuk.

Logboek

16 April: Werkstuk opgekregen

23 April: Eerste opdracht ingeleverd

30 April: Vrij (aan opdracht gewerkt thuis)

07 Mei: Vakantie werkstuk grotendeels afgemaakt (hoofdstukken)

14 Mei: Slot en logboek gemaakt

17 Mei: Werkstuk ingeleverd

Literatuur

http://www.e-gezondheid.be/guide/article_7440_978.htm
http://medischcontact.artsennet.nl/content/dossiers/138959789/63655/AMGATE_6059_138_TICH_R1288751378120678/

http://www.1stekeuze.nl/details/1007456251.html

http://www.cz.nl/particulier