Enkelblessure

De enkel dat is een gewricht tussen het onderbeen en de achtervoet en wordt ook wel spronggewricht genoemd. Dit is het meest voorkomende sportletsel. Wanneer een gewricht omzwikt, dan kunnen de banden rondom het gewricht uitrekken of zelfs scheuren. Dit wordt een verzwikking of verstuiking genoemd.

De enkelverstuiking kun je indelen in 3 graden.
Graad 1: Lichte oprekking en een geringe scheuring van hooguit 1 gewrichtsband. Als het nodig is kun je deskundige hulp inschakelen.
Graad 2: Twee banden en gewrichtskapsel zijn zodanig ingescheurd dat er teveel speling in het enkelgewricht ontstaat. Deskundige hulp gewenst.

Graad 3: De schade is hierbij zo groot dat het enkelgewricht volledig instabiel is. Dan zijn alle drie banden afgescheurd. Hierbij is deskundige hulp noodzakelijk.

E.H.B.O
Wat te doen bij een enkelblessure; - rust = immobilisatie
- altijd hoog houden = elevatie
- drukverband = compressie
- en vooral ijs erop houden.

Revalidatie
Om zo goed en snel mogelijk te herstellen van een enkelblessure volgen hieronder enkele aandachtspunten. Het tempo waarop je de revalidatie doet hangt af van de ernst van de blessure.
0-2 dagen
- De eerste 2 dagen moet je je houden aan de hierboven gestelde eisen.
2-4 dagen
- belast de enkel niet; dit kan door op krukken te lopen.
- Oefen zittend met afhangend onderbeen het buigen en strekken van de enkel.
- voorzie de enkel van tape.

4-7 dagen
- steun de enkel met behulp van krukken.
7-14 dagen
- gebruik deze dagen geen krukken meer.
- dagelijks 5-30 minuten zwemmen of fietsen om je conditie op peil te houden.
15-21 dagen
- doe looptraining op een vlakke ondergrond.
- Tape de enkel in
- Doe oefeningen om de enkel- en voetspieren te versterken
Vanaf dag 21
- voer looptraining uit op oneffen ondergrond.
Vanaf dag 28
- bij voldoende fitheid kun je weer volledig meedoen aan wedstrijden.

Gewrichtsbanden
De gewrichten worden verstevigd met gewrichtsbanden die ligamenten worden genoemd. De banden bestaan uit lagen sterk bindweefsel. Het gewrichtskapsel van de enkel wordt aan de buiten- en binnenzijde versterkt door ligamenta.
Aan de binnenzijde bevindt zich een ligamentum dat driehoekig van vorm is. Deze band is zo sterk dat bij een eventueel ongeval er eerder een botbreuk aan de binnenkant van het scheenbeen optreedt dan dat deze band scheurt. Aan de buitenzijde bevindt zich de buitenband die in feite uit drie bandjes bestaat. Het voorste en het achterste bandje loopt van de onderkant van het kuitbeen naar het sprongbeen en het middelste bandje loopt van de onderrand van het kuitbeen naar het hielbeen.

Ook het gewrichtskapsel van het onderste spronggewricht wordt aan alle zijden versterkt door gewrichtsbanden.

Spieren
De spier (spier = musculus) die de voet in spitsstand brengt is de kuitspier die met de achillespees op de achterzijde van het hielbeen aanhecht. De spier die de voet optrekt is de musculus tibialis anticus (musculus = spier, tibialis = met betrekking tot het scheenbeen en anticus = voor. Dus de spier die met betrekking tot het scheenbeen aan de voorzijde ligt).
De spier die de voet naar binnentrekt waardoor de voet naar binnen wendt, is de musculus tibialis posticus (musculus = spier, tibialis = met betrekking tot het scheenbeen, posticus = achterzijde). De pees van deze spier loopt aan de achterzijde van de binnenzijde van de enkel naar de binnenzijde van de voet.
De spieren die de voet naar buiten trekken, zijn de musculus peroneus longus en de musculus peroneus brevis (musculus = spier, peroneus = met betrekking tot het kuitbeen, longus = lang, brevis = breed). Deze spieren lopen aan de buitenachterzijde van het kuitbeen naar de buitenzijde van de voet toe. (Fibula betekent niet kuitbeen maar gesp. Van het kuitbeen van dieren werden rond het begin van onze jaartelling gespen gemaakt.)