Vergeving

Vergeving “Toen kwam Petrus bij Hem en zeide: Here, hoeveel maal zal mijn broeder tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Jezus zeide tot hem: Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventig maal zevenmaal.” (Mattheüs 18:21-22) Het is een moeilijke opdracht die Jezus hier geeft, maar het is wel noodzakelijk. Hij Zelf zei immers in Matth. 6:14,15 dat de hemelse Vader je zonden pas vergeeft, wanneer je anderen hun zonden vergeeft. Maar het feit dat je “moet” vergeven maakt het niet gemakkelijker. Als je onrecht is aangedaan, kan je wel zeggen: “Ik moet vergeven, dus zet ik het gewoon van me af, alsof er niets aan de hand is”, maar er is wel degelijk iets aan de hand. Want verdringing zorgt voor ongevoeligheid; voorbij verdringing komen is te vergelijken met een bevroren lichaamsdeel dat ontwaakt. Wanneer je lichaamsdeel bevroren is, ben je je niet bewust van de schade die er ontstaat omdat je het gewoon niet voelt. Als je echter het lichaamsdeel wilt redden, moet je de bloedcirculatie herstellen. Wanneer het bloed weer leven brengt in het afstervende deel is het eerste gevoel dat je krijgt pijn, ondraaglijke, verscheurende pijn. Zo is het ook met het verdringen van innerlijke pijn. Je voelt je onvrij en wordt een slaaf van de dingen die je meegemaakt hebt. Daarom is vergeven heel belangrijk. Maar hoe doe je dat? Om antwoord te kunnen geven op die vraag, moet je eerst weten wat ‘vergeving’ inhoudt. Er zijn enkele misverstanden hierover, daarom begin ik met wat vergeven niet is. Het is niet ‘verontschuldigen’, de schuld van een ander (of jezelf) is reëel, die hoef je niet goed te praten. Vergeving is ook niet doen alsof hetgeen je aangedaan is geen pijn doet. Die pijn moet je eerlijk onder ogen kunnen zien. Ook Jezus deed dit in de hof van Getsemané. Hij zei tegen zijn discipelen: "Ik verga van verdriet, het maakt Me bijna kapot. Ik heb mijn vrienden nodig. Kom en waak met mij." Vergeven betekent ook niet dat die pijn dadelijk weggaat: net zoals een lichamelijke wonde, heeft een innerlijke wonde tijd nodig om te herstellen. Wat is vergeven dan wel? Vergeving is een keuze uit vrije wil. Vergeving is een hartbrekende keuze om de zondaar meer lief te hebben dan je de zonde haat. Het heeft niets te maken met je gevoelens, want je gevoelens heb je vaak niet onder controle. Als je iemand vergeeft, doe je dat omdat je God wil gehoorzamen, uit liefde voor Hem. Voor vergeving moet je de tijd nemen, want de pijn zal steeds blijven terugkomen. Dit betekent niet dat je de moed moet opgeven met de gedachte: “Het lukt me nooit, ik blijf er maar mee leven.” God alleen kan je van pijn en bitterheid bevrijden. Maar vergeving kost veel. Het kostte ook Jezus alles wat Hij had. In Mattheüs 18:23-35 vertelt Jezus een gelijkenis i.v.m. vergeving. Een koning (=God) scheldt een slaaf 10.000 talenten kwijt: dit was een schuld die de slaaf in heel zijn leven nooit zou kunnen terugbetalen aan zijn heer. De slaaf gaat heen en eist van een andere slaaf een schuld van 100 schellingen terug: een schuld die in het niet valt bij de 10.000 talenten die hem waren kwijtgescholden. Wat bedoelt Jezus nu met deze gelijkenis? Hij bedoelt niet dat hetgeen mensen elkaar aandoen, niet veel voorstelt. Maar Jezus wil ons laten beseffen hoeveel God ons vergeeft. Als je die enorme genade en vergeving voor ogen houdt, kan dat je helpen om anderen te vergeven. Als je inziet dat Jezus, de Enige die onschuldig was (en is), voor jou gebloed, gefolterd, bespot en veracht is op aarde, om de schuld die jij en alle mensen op zich geladen hadden te kunnen kwijtschelden, dan ben je vlugger bereid om ervoor te kiezen anderen te vergeven. Om te eindigen wil ik een deel van de tekst van een liedje over vergeving neerschrijven (‘Let it go’ van de Newsboys). ‘Je wacht op een strand, dit is waar het oosten het westen ontmoet. En hoe groter je woede wordt, hoe harder de duisternis lacht en hoe meer de wonde je vernietigt. Het verandert je gebeden in lawaai. Zal jij vergeven? Zal jij vergeten? Onder het kruis hoor je Zijn woorden: “Vader, vergeef het hun”, en je weet het, je kan het niet begrijpen. Laat het los. Je kan het niet begrijpen, laat het los.’