Reincarnatie

Reïncarnatie. Dood gaan op aarde, ontdekken dat je niet dood bent, na enige tijd terug naar aarde en weer leven als mens, weer dood gaan, weer ontdekken dat je toch niet dood bent maar anders leeft, enz., enz., enz. Zullen we zeggen duizenden keren of lijkt je dat teveel van het goede. Duizenden keren en je niets kunnen herinneren. In het stenen tijdperk rond gehold hebben. Overal op de wereld geweest zijn. In alle rassen zijn geboren. Altijd als kind begonnen, soms als jongen, soms als meisje. Vaak als heterofiel, soms als homofiel of nog iets anders. Iedere keer weer een andere persoonlijkheid. Soms rijk, soms arm. Soms geboren voor het geluk, soms voor louter ellende. Soms liefdevol, soms haatdragend. Soms energiek, soms moe tot op het bot. Stel dat er iets van waar is voor jouw gevoel. Nee niet denken, maar voelen, invoelen, gebruik je intuïtie. Niet denken is verschrikkelijk lastig, ik weet daar alles van. Denken en Voelen. Als we net geboren zijn dan werkt ons gevoel en onze emoties beter dan onze hersens. Na onze puberteit zijn onze denkende hersens nagenoeg ontwikkeld. Tot deze tijd varen we vaak op onze gevoelens en emoties. Soms maken je gevoelens en emoties je blij en gelukkig, maar ook het tegendeel kan je overkomen en dan ervaar je verdriet en angst. Als emoties voor jou identiek zijn aan ellende dan kies je ervoor dit niet meer mee te maken. Het eerste pantser om je hart is geboren, uit pure zelfverdediging. Je koos hoogstpersoonlijk om dat pantser te installeren. Geen last meer van negatieve gevoelens en jammer dan, ook geen "last" meer van positieve gevoelens. Dit hoort bij je keuze. Blijft over je zintuigen en je denken, en daar doe je het mee. Elke keus in je vroegere leven kan je later terug draaien. (Weet je nog welke keuze jij ooit gemaakt hebt?) Ook deze keuze kan je ongedaan maken! Natuurlijk wil je wel, ...maar durf je? Neem er de tijd voor, laten we zeggen een jaar of 5. Als je durft, zul je tegen je eigen eerdere angsten oplopen. Daarom even een hoofdstukje over angsten!
Angsten. Wij, achterlijke gladiolen, hebben geleerd, dat als iets je niet bevalt dat je er dan tegen moet vechten. Jouw angsten zijn dus per definitie je vijanden. En tegen vijanden knok je. Je stopt ze in je snelkookpan, draait de deksel vast en saboteert de overdrukbeveiliging. Ziezo die zitten gevangen. We hebben rust. Maar de oorzaak hebben we niet aangepakt. Oftewel het vuur onder de pan brandt nog steeds. De druk in onze pan stijgt nog steeds, maar gelukkig hebben we de beveiliging onklaar gemaakt. Na enige tijd explodeert onze pan toch met een oorverdovende knal. En iedereen zich maar afvragen hoe je zo verschrikkelijk door het lint kon gaan....... Maak voor de verandering je angsten eens tot vriend. Voel je angst, neem het waar, maar loop niet weg. En zeg tegen jezelf: "IK MAG BANG ZIJN, .... IK MAG BANG ZIJN, .....". Hou dat minstens een week vol, iedere keer als het je overkomt, en kijk of je angst is afgenomen of niet. En als het een beetje helpt ga je door totdat het hanteerbaar is. Als je de tekst hardop zegt werkt het sneller. Ooit nam je de beslissing om je gevoel af te sluiten, vaak door "slechte" ervaringen uit je jeugd. Waarom zal je jouw jeugdervaringen je hele leven laten bepalen? Karma. Als we duizenden keren op aarde zijn geweest, dan mag je aannemen dat we heel wat rollen hebben gespeeld in dit aardse theater. Schurkenrollen, macho's, liefdevolle moeders, dieven, verkrachters, koningen, knechten, machtswellustelingen, schrijvers, incestplegers, monniken, verpleegsters, wetshandhavers, priesters, medicijnmannen, slavenhandelaren, zwakzinnigen, soldaten, spionnen, en bedenk de rest zelf maar. Iedere keer gereïncarneerd met een andere persoonlijkheid en andere omstandigheden, maar vaak in hetzelfde theatergezelschap. Onze gedragingen werden en worden vaak bepaald door eigen belang en angst. Wat onze keuzes en gedragingen voor anderen betekenden, was en is voor ons meestal niet interessant. In duizenden levens hebben we veel veroorzaakt bij anderen, soms ten goede, soms ten kwade. En de positieve of negatieve ervaringen die anderen hebben opgedaan door ons gedrag, wel dat mogen we later zelf ook eens ervaren. Dat heet karma! Niets gebeurt voor niets en voor alles is een reden. Met andere woorden; -Met schade en schande, wijs worden. -Wat je zaait, zal je oogsten. -Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet. Het is belangrijk om je deze wet van "oorzaak en gevolg" bewust te worden. De oorzaak kan in vorige levens opgebouwd zijn, om het gevolg in dit leven te presenteren. Dat lijkt toch bloedeerlijk, of niet soms? "Slachtoffers" van wat dan ook in dit leven, hebben "ooit in vorige levens" door hun eigen vrije wil, de gebeurtenissen in dit leven in werking gezet. De eventuele daders ervan zijn niet goed te praten. En de slachtoffers mogen, door ons, niet aan hun lot overgelaten worden. Als slachtoffers hun daders uiteindelijk kunnen vergeven, dan hebben ze een wonder van Liefde verricht. Ingelost karma komt niet meer terug. Niet begrepen karma blijft je achtervolgen. Steeds minder subtiel, steeds duidelijker. En dat het jou overkomt is dus geen toeval. Toeval bestaat niet. Neem je je karmische verantwoordelijkheid, of vlucht je in de slachtofferrol? Testen. Naast karma, zijn er lessen die niets te maken hebben met ons gedrag in het verleden. Deze lessen hebben te maken met de kans om te groeien in het heden. Als je daar aan toe bent, dan weet je al waar je naar toe moet. Simpel gezegd heb je; een persoonlijkheid, (je ego of je lager zelf) een Geest, (je Goddelijke vonk of je hoger Zelf). en een ziel. (je "geheugen" tussen deze twee) Onze persoonlijkheid gaat maar een leven mee. Onze Geest is het goddelijke in ons en heeft als enige het eeuwige leven. Onze ziel gaat heel lang mee. Zolang we nog een beetje persoonlijkheid hebben blijft de ziel aanwezig. De ziel is eigenlijk ons spiritueel geheugen. Hierin zit alles opgeslagen uit al onze vorige levens en uiteraard ook dit leven. Deze testen en de bijbehorende lessen zijn voor de gevorderden onder ons. Zelfs als we klaar zijn met onze aardse lessen, zijn we er nog niet. Zelfs dan leren we nog, om steeds meer inzicht te verwerven. En zolang als we leren hebben wij een ziel, totdat we pure Geest geworden zijn. Als we pure Geest zijn hebben we geen stukje persoonlijkheid meer en is onze ziel overbodig geworden. Dan hebben we het besluit genomen om de Hoogste Lichtsfeer achter ons te laten en verenigen we ons definitief met het Goddelijke. Na de Dood. Simpel gezegd kun je op twee manieren dood gaan. Je ziet het aankomen of je ziet het niet aankomen. Als je een dodelijke ziekte hebt zie je het aankomen. Als een auto je schept op het zebrapad is het gebeurd voor je het door hebt. In het eerste geval weet je dat je dood bent, maar je merkt dat het niet is afgelopen. In het tweede geval ga je dood, maar je denkt dat je nog op aarde leeft. Je hebt slechts één probleem, je ziet iedereen nog, maar het lukt je niet om met hen te communiceren en je begrijpt er geen donder van. Deze dolende zielen kunnen pas verder als ze zich bewust worden dat ze overleden zijn en verder willen. In het geval dat iemand via een ziekbed dood gaat en hij of zij zat al jaren in een rolstoel, dan kan de overledene nog steeds denken dat hij of zij in een rolstoel zit. Aan gene zijde wordt hij of zij opgevangen door liefdevolle lichtwezens om duidelijk te maken, dat ze vrij moeten komen van hun aardse denken, dat ze nog gehandicapt zijn. Afhankelijk van de starheid van iemand duurt deze periode korter of langer. Hierna kan men zijn reis in het hiernamaals vervolgen. In eerste instantie toont de ziel jou alles van dit leven en je mag er zelf een oordeel over vellen. Niets ontkomt aan jouw eigen oordeel. Je ervaart ook kraakhelder wat het resultaat van jouw gedrag was op anderen. In tweede instantie ervaar je wat het resultaat was van het gedrag van anderen op jou, met de vraag of je het hen kan en wilt vergeven. Deze twee kernprocessen bepalen in welke sfeer je past. Ben je haatdragend en niet vergevingsgezind, dan kom je in de sfeer terecht van je "geestelijke" soortgenoten. Ben je daarentegen liefdevol en vergevingsgezind dan kom je ook in de sfeer van je "geestelijke" soortgenoten terecht. Pas als je de Lichtsferen bereikt, dan hoef je niet terug naar de aarde. Zelfs de Lichtsferen kent vele niveaus. Pas als je in de hoogste Lichtsfeer bent, dan heb je het niveau van het meesterschap bereikt. Als je Geest daarna kiest om verder te gaan naar de Goddelijke sferen, dan pas raak je je laatste beetje persoonlijkheid kwijt en dus ook je ziel. Maar zover zijn we nog lang niet! Dus wij keren terug op aarde. De tijd tussen twee levens schijnt tussen de 50 en de 150 jaar te liggen. Er kunnen redenen zijn om sneller of langzamer te reïncarneren. De sfeer waarin een ziel komt, na zijn of haar dood, is op dat moment het startpunt voor verdere groei. Eeuwig verdoemde zielen bestaan niet. Er bestaat geen eeuwige hel. Dat is de aardse variant om angst aan te jagen en daardoor macht te krijgen over mensen. Als iets op angst gebaseerd is, boer pas op je kippen. Oftewel je wordt belazerd waar je bij staat. Maar een ding is zeker, zoals je dood gaat, zo kom je aan in het hiernamaals. Ga je met haat dood, dan kom je met haat aan. Het is maar dat je het weet. De meeste mensen komen in het schemergebied aan, omdat onwetendheid en goedgelovigheid op aarde hun deel was. De Zielengroep. Als je reïncarneert op aarde, kom je steeds weer in dezelfde zielengroep terecht. Alleen bij ieder nieuw leven veranderen de rollen ten opzichte van elkaar. Vader, moeder, zoon, dochter, vriend, vriendin, oom, tante, buurman, buurvrouw, baas, ondergeschikte, rivaal, collega, schoonvader, schoonmoeder, broer, zus, afijn je kan het zo gek niet verzinnen of deze rollen wisselen per leven. Geloof me, je trouwt nooit met een wildvreemde. En je eventuele kinderen kwamen in je vorig leven ook voor, zij het vaak in een andere rol. Ga je vreemd met je buurvrouw, dan was zij wellicht in een vorig leven je vrouw. Kan je het nog volgen? Niets gebeurt voor niets en alles heeft een reden! De hele zielengroep komt niet verder dan de zwakste schakel uit deze groep. Dus naast een individuele verantwoordelijkheid heb je ook een groepsverantwoordelijkheid. Liefdevol gedrag en vergevingsgezindheid hierbij, helpen je ontwikkelingsgang. Soms kom je mensen tegen in je leven, waarbij je het gevoel hebt dat er iets vertrouwds is. Ga er maar vanuit dat zij tot je zielengroep behoren, en dan zal er je er niet vaak naast zitten.
Gidsen. Ben je nog steeds bij de les? Ben je het spoor nog niet bijster? Er komt nog meer! Iedere ziel op aarde wordt geholpen door een persoonlijke gids. Dat is iemand aan Gene Zijde die je helpt. Die is er altijd voor je, omdat je gids onvoorwaardelijk van je houdt. Je hebt liefde, je hebt onbaatzuchtige liefde en je hebt onvoorwaardelijke liefde. Je gids heeft je onvoorwaardelijk lief. Daar moet je eens over nadenken en beseffen dat onvoorwaardelijke liefde, liefde zonder enig oordeel is. Wat je ook doet, je gids oordeelt nooit, VERoordeelt je dus nooit, en heeft je onvoorwaardelijk lief. Als mij dat één keer in mijn leven lukt, dan voel ik me al een kanjer! Ik bedoel maar. Het is meestal iemand die jou persoonlijk kent van 'n vorig leven. En het is iemand die onvoorwaardelijk voor je gekozen heeft. Als jij je gevoel en dus je intuïtie geopend hebt, dan kan je persoonlijke gids je bereiken. Via je intuïtie krijg je "spontane" ingevingen van hem of haar. Als je er goed over na denkt weet je dat deze ingevingen niet van jezelf komen. Deze ingevingen roepen altijd het beste in je op. Jouw eigen persoonlijkheid kiest ervoor om deze ingevingen te negeren of niet. Je gids is blij met zinvolle vragen en zal altijd reageren. De antwoorden kunnen op de meest uiteenlopende manieren tot je komen. Bijvoorbeeld: Je loopt "toevallig" tegen het juiste boek aan, of je zapt "toevallig" langs het juiste tv-programma, of iemand zegt "toevallig" iets waar je mee verder kan, of je krijgt "toevallig" een gedachte, of 's morgens word je wakker en je weet het ineens, enz., enz. Op aarde hebben wij geleerd: "Zij die vragen worden overgeslagen". Dit is op onze gids absoluut niet van toepassing, zolang het "niet egoïstiche" vragen zijn. Een gids mag niet ongevraagd ingrijpen in jouw leven, vanwege je eigen vrije wil. Ingrijpen in jouw karma mag je gids al helemaal niet. Maar vragen om hulp omdat we het even niet meer zien zitten, worden altijd gehoord. Je moet juist wel vragen stellen, omdat je gids dan pas vrijelijk kan reageren. En bedank ze voordat je antwoord hebt, dat is een teken van vertrouwen en overgave. En stuur ze in gedachten Liefde en Licht. (Dat kan je ook aan anderen sturen. Zelfs aan mensen die je "vijand" zijn.) Kortom zelfs op je eenzaamste momenten ben je nooit alleen! Het universum is onvoorwaardelijke liefde, nu wij nog. Bewustzijn. De mens onderscheidt zich van dieren en planten doordat hij of zij zich bewust is van zijn of haar bewustzijn. Dieren en planten hebben bewustzijn, maar weten dat niet van zichzelf, wij wel. Hoe groter ons bewustzijn is, hoe meer we tot het besef komen dat er meer is dan eten en drinken en werken. Met miljarden medemensen zijn we aan het reïncarneren, met als doel het Licht te bereiken. Toch hebben al deze medemensen verschillende persoonlijkheden, verschillende omstandigheden en zij spelen in verschillende theatergezelschappen. Dat zijn de verschillen. Maar allemaal zijn ze, op hun eigen wijze, op weg naar het Licht. Niet anders dan jij en ik. En wat je afkeurt in je medemens, denk je dat jij in een van je duizenden vorige levens niet hetzelfde hebt gedaan. Sla de krant open en zoek alle berichten over mensen, die jij veroordeelt. Word je bewust waarom je ze veroordeelt. Denk dan aan je eigen duizenden vorige levens en schrap al die mensen van je lijstje waarvan jij niet zeker weet of jij ook niet "ooit" in de fout bent gegaan. Als er niets aan je lijst verandert, dan ben je erg onwetend en goedgelovig ten aanzien van jezelf. Er is geen verschil tussen ik en de ander. WIJ zitten in het zelfde schuitje. Wat jij veroordeelt bij een ander, is ALTIJD een gevoelige plek bij jezelf. Het zegt meer over onszelf dan over de ander. Als een op de tien kinderen incestervaring heeft, denk je dan dat jij met je duizenden levens achter je, schone handen hebt? Denk je nou heus dat je in al die levens nooit iemand om zeep gebracht hebt? Wees voorzichtig met een ander, om welke reden dan ook, te VERoordelen. Zou je in al die tijd nooit vreemd zijn gegaan, nooit gestolen hebben, niemand hebben opgelicht? Alles wat je in dit leven overkomt zijn gevolgen van jouw eerdere levens. Maakt dat je milder voor je medemens? Het is maar goed dat we ons niets van vorige levens herinneren, want dat zou ons niet blij maken. Dat ingebouwde geheugenverlies is een cadeautje van het universum, dat is onvoorwaardelijke liefde. Wij zijn op weg naar het Licht en ondanks ons gestuntel komen wij er allemaal, niemand uitgezonderd, dus jij ook. Dat is onvoorwaardelijke Liefde. Dat mag je je bewust worden en als je dat bewust geworden bent, misschien kan je dan overwegen jouw gedrag naar anderen te veranderen. En zit niet in zak en as als veranderen moeilijker is dan je dacht. Accepteer dat het een proces is van vallen en opstaan. Je kracht is iedere keer weer op te staan, ondanks alles. Vergeef jezelf voor je verleden, dat kan je toch niet terug draaien en begin aan je toekomst. Loslaten. Al eerder heb ik het gehad over onze Persoonlijkheid en onze Geest, met daartussen de Ziel, als spiritueel geheugen. Ik wil wat nader ingaan op onze Persoonlijkheid, die sterk verbonden is met onze buik en gevoed wordt door onze buikemoties. Onze persoonlijkheid heeft twee basis behoeften; 1: Het willen volgen van onze driften, 2: En angst voor gebrek aan controle over ons leven. Het eerste is ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken en het tweede is angst voor van alles en nog wat, maar vooral voor de dood, ziekte, ouderdom, armoe en eenzaamheid. Primair zijn we dus een combinatie van 'n egoïst en een angsthaas. Hoe dichter we bij de dierenwereld staan des te meer zal dit beeld kloppen. Dit zijn pure buikemoties en hebben niets met de gevoelens van ons hart te maken. Buikemoties hebben te maken met paringsdrift, met vechten en vluchten, met eten en overleven en dreigen als dat nodig lijkt en vaak met macht en onmacht, met afgunst en jaloezie, met hebzucht en begeerte. Je kind heeft maar te doen wat jij wilt, je vrouw is je bezit, wie naar je wijst kan een klap voor zijn kanis krijgen, wie jou een keer belazerd heeft, zal jij proberen terug te pakken, enz. Erg ongenuanceerd, maar erg overzichtelijk. Die fase hebben we allemaal meegemaakt toen we begonnen met reïncarneren. Op de been blijven en overleven was het enige dat telde. In het stenen tijdperk, toen we nog met berenvellen rond liepen, was dat misschien noodzakelijk om te overleven. Maar geloof me in het Nederland van nu ligt die tijd vér achter ons. Als nu iemand eten van ons steelt is dat minder levensbedreigend dan toen. Om dus nu met een reactie uit het stenen tijdperk te komen is wat overdreven. Maar de echte levensverpester is ANGST. Angst voor verlies van wat dan ook, of angst voor wat we denken te missen. Angst voor de dood is een van de meest heftige angsten. Maar als je mijn verhaal gelooft, ga je niet dood, ook niet als je overlijdt. Angst om de controle over wat dan ook te verliezen. Angst voor eenzaamheid. Angst voor te weinig geld. Met drank, drugs, veel eten en veel kopen gaat het even over. Maar dat levert weer angst op dat je onvoldoende drank/drugs/eten/geld in huis hebt. Angstreductie zoals ik eerder heb beschreven is het eerste begin. Negatieve gevoelens proberen ons ergens bewust van te maken. Pas als we die gevoelens gaan begrijpen, kunnen we ze loslaten. Onze gehechtheid aan allerlei zaken en mensen veroorzaakt angst. Krijg het door bij jezelf en laat het daarna los. Loslaten is niet hetzelfde als iets laten vallen als een baksteen. Neem een euro in je hand en maak een vuist en knijp, kijk dat is hechten of gehecht zijn. Nou kan je op twee manieren je euro loslaten, je strekt je vingers met je palm naar beneden of met je palm naar boven. Snap je het verschil, met je palm naar boven kan je er iets mee doen. Met je palm naar beneden kan je op zoek gaan naar je eigen euro. Loslaten is niet hetzelfde als overboord gooien, maar het krampachtige laten varen en er toch van genieten. Geest. Hoe werkt Geest in ons? Geest werkt via ons gevoel in de hartstreek. Nooit via onze buikemoties. We raken ontroert door een actie op tv en willen vanuit ons hart iets doen. Dat is Geest. Geest roept altijd het beste in ons op. We brengen spontaan een bloemetje voor iemand mee. Gewoon uit liefde of genegenheid. We luisteren naar een ander, omdat die ander dat even nodig heeft. De straatkrant kopen van een dakloze, zelfs als je 'm toch niet leest. Even met iemand meelopen die de weg kwijt is. Al die dingen die jezelf overkomen en blij maken, kan je ook aan anderen geven. Deze opwellingen uit ons hart herkennen we wel. Maar als onze Persoonlijkheid er zich mee gaat bemoeien, blijft er van onze opwellingen weinig over. Want die gaat onze opwelling met zijn hersens analyseren. Hoezo geld geven, het komt toch bij de verkeerden terecht en wat dacht je dat er aan de strijkstok blijft hangen. Hoezo helpen verhuizen, hij wil dat toch, ik heb wel wat beters te doen. Hoezo straatkrant kopen, als ze wat geld hebben kopen ze er bier voor. Geest komt met liefdevolle voorstellen, je Persoonlijkheid probeert je duidelijk te maken dat het onzin is en JIJ KIEST TUSSEN DIE TWEE. Je Persoonlijkheid wint erg vaak. En we staan er geeneens bij stil. We volgen bijna automatisch, als een robot, onze Persoonlijkheid. Ook dat is een bewustwordingsproces. Geest roept het goede en liefdevolle in ons op en Persoonlijkheid komt dan even onze egoïst en angsthaas spelen. Vanaf heden hoef je geen robot meer te zijn, want aan je onwetendheid is reeds door mij getornd. Tweede Dood. Als we dood gaan op aarde noemen we dat nu gemakshalve, de eerste dood. We laten ons aardse lichaam achter. Onze Ziel en onze fijnstoffelijke lichamen gaan verder. We komen in de sfeer terecht die bij ons past via een zelfonderzoek. De film van ons leven wordt afgespeeld en bij elke daad worden we geconfronteerd met de volgende drie vragen: 1: Hebben wij anderen schade toegebracht? 2: Hebben wij vanuit Liefde gehandeld jegens onze medemens? 3: Hebben wij anderen kunnen vergeven? Afhankelijk van de uitkomsten krijg je de omgeving die bij je huidige bewustzijn past. Dat kunnen de volgende gebieden zijn: a: Duisternis

b: Schemerland
c: Zomerland
d: de Lichtsferen, ook wel de 7 Hemelse Sferen genoemd
e: de Goddelijke sferen (niet toegankelijk voor reincarnerende zielen) Groei is in elke sfeer mogelijk, je kan beginnen in de duisternis en terecht komen in Zomerland. Je bewustzijn is dan behoorlijk gegroeid. Als je na je dood rechtstreeks de lichtsferen bereikt hebt, dan hoef je niet meer terug naar de aarde, als je tenminste het grootste deel van je karma vereffend hebt. Op bepaald moment is het tijd om terug te keren naar de aarde. De Karmische raad, hogere lichtwezens, bepalen het gezin waar je in terecht komt en de omstandigheden die je zult meemaken. Dat is een mengeling van jouw positief en jouw negatief karma. Het nieuwe leven is vaak een test van hetgeen je bewust geworden bent aan gene zijde. In je ziel zit de blauwdruk van je nieuwe leven. Je weet waaraan je begint. De tijd om terug te gaan is bijna aangebroken. Onder begeleiding van leden van je zielengroep ga je naar een plaats waar je door lichtwezens geholpen wordt bij het afleggen van je fijnstoffelijke lichamen. Dit is nodig om je persoonlijkheid en herinneringen uit je vorig leven achter te laten. Dit is de tweede dood en is alleen noodzakelijk als we nog karma te vereffenen hebben. En je Ziel en je Goddelijke vonk worden, als het tijdstip gunstig is, geplaatst in je nieuwe embryo. Dat is kort na de conceptie, als de celdeling begint. Tijdens de zwangerschap ontwikkelen zich naast een nieuw aards lichaam met nieuwe persoonlijkheid, ook de benodigde fijnstoffelijke lichamen. Een nieuw leven is begonnen. Je nieuwe vader en moeder, je persoonlijkheid, de omstandigheden, de plaats, het tijdstip en de gebeurtenissen passen bij je opdracht. Een nieuwe seizoen van optredens begint, in een bestaand theatergezelschap. En het programma staat geschreven in de sterren. Niets gebeurt voor niets en voor alles is een reden. Goeie reis en tot ziens! Oh, je weet niet wat je pad moet zijn in dit nieuwe leven! Wat zou je er van denken je hart openen en de Liefde toe te laten. Om daarna deze Liefde uit te delen aan iedereen in jouw naaste omgeving, ongeacht leeftijd, geslacht, geloof, of ras. Bestaat er een “spiritueler” pad? Ik denk het niet, maar er bestaan wel makkelijker paden. Kies je pad, ……. met vallen en weer opstaan, met vallen en wéér opstaan, met vallen en WÉÉR opstaan. De Sferen. Na onze aardse dood, krijgen de meeste zielen dezelfde behandeling, namelijk een rustkuur in een liefdevolle verpleegomgeving, om te wennen aan de nieuwe situatie. Pas na onze rustkuur gaan we verder en krijgen we onze levensfilm te zien. We oordelen onszelf en gaan naar een van de vier sferen; of de duisternis, of schemerland, of zomerland, of de lichtsferen. In de Duisternis hebben we uitsluitend te maken met zielen van het type "ikke, ikke en de rest kan stikken" en zij hebben dit op aarde tot hun hoogste ideaal verheven. Hun verblijf in deze sfeer duurt niet langer dan hun eigen hardnekkigheid. Ook deze zielen worden regelmatig door lichtwezens bezocht om hun hardnekkigheid te masseren. In Schemerland zitten lichtere gevallen. Ze hebben wel schade aangericht aan anderen, maar waren vaak onwetend en weinig vergevensgezind. Zij gebruikten hun vrije wil nauwelijks en leefden volgens de heersende, weinig liefdevolle, regels van de groep, kerkgenootschap, of samenleving waartoe ze behoorden. Veel gedrag vanuit rigide regels en weinig gedrag vanuit hun hart. Als zij zich dat bewust worden en ze vragen vergeving, kunnen ze verder. In Zomerland komen de zielen die al een end op de goede weg zijn. In zomerland is het licht en plezierig toeven en kunnen zij tegelijkertijd werken aan hun persoonlijke groei. In deze sferen staat eigenlijk het bewustworden en persoonlijke groei centraal. Hierna komen we voor de Lichtsferen in aanmerking. In aardse termen gesproken zijn dit de sferen van het aanleren. We kunnen van leerling naar Meester opklimmen. We gaan werken en studies verrichten met als oplopend doel, kennis, inzicht en wijsheid. In de hogere Lichtsferen verblijven de lichtwezens, die zichzelf Meester mogen noemen. Meesters hebben zich diepgaande kennis, inzicht en wijsheid eigen gemaakt op verschillende vakgebieden. Elke Meester heeft verantwoordelijkheden toegewezen gekregen, passend bij zijn of haar vakgebieden. Om enkele Meesters te noemen: Jezus, Maria, Boeddha, Quan Yin, Melchisedek, en Johannes de doper. Op dit pad naar het Licht leggen we, steeds weer, het nog zwaarst aanwezige fijnstoffelijk lichaam af. Geest wordt steeds intenser en Persoonlijkheid speelt 'n steeds kleinere rol. En als we de Hoogste Lichtsferen goed doorlopen hebben, dan pas krijgen we de kans om de Goddelijke Sferen binnen te treden. Hierbij leggen we ons laatste en lichtste fijnstoffelijk lichaam af en worden we onstoffelijk en een met God. In deze laatste fase worden we definitief verenigd met onze tweelingziel. Sommige Meesters zien af van deze stap en blijven in de Lichtsferen om de mensheid bij te staan in hun groei naar het Licht. Tweelingzielen. "In den beginne" waren we verenigd met onze tweelingziel. Later werd onze ziel gesplitst in twee tweelingzielen. Beiden zouden onafhankelijk van elkaar de reis door het universum aanvangen. Met het gebruik van onze vrije wil was het ons doel, ons te ontwikkelen door ervaringen op te doen en uiteindelijk spiritueel verrijkt terug te keren naar onze Oorsprong. Dan pas zouden beide zielen weer herenigd kunnen worden. Alvorens aan onze reis te beginnen waren er eenvoudige, objectieve en zelfregulerende wetten ingesteld, die zouden gelden voor het gehele universum. Deze wetten worden de Universele Wetten genoemd. Een van de belangrijkste wetten voor ons was de wet van karma, "Wat je zaait, zul je oogsten". Iedere ingreep van ons op deze wet zou door onszelf, te allen tijde, vereffend moeten worden, zonder enige uitzonderingen. Deze wet heeft neutrale eigenschappen en is in principe onveranderlijk. De wetten waren zelfregelend, zodat er geen controle nodig was. God hoefde niet de grote controleur te spelen, want dat deden de wetten zelf. Zo ook de wet van karma. De zielen gingen op reis en zouden pas terugkeren, als de wet van karma door hun vrije wil overwonnen was. Dat waren de spelregels. Daar gaat de parabel "van de verloren zoon" in het nieuwe testament over! Uiteindelijk zijn wij, na nog al wat stommiteiten, op aarde terecht gekomen, als gevolg van onze eigen vrije wil. Het verhaal gaat dat wij "gevallen" Engelen zijn. Daar zijn we zelf verantwoordelijk voor. Er valt niemand iets te verwijten, behalve onszelf. Ons vertwijfeld afvragen waarom God ons hier zo laat lijden, is de zaak volledig op zijn kop zetten. En de geestelijke die troost biedt door te zeggen, dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn, had beter bakker kunnen worden. Wijzelf waaien stof op door onze danspasjes in het stuifzand. Zoals ik ooit eens gehoord of gelezen heb, "God registreert alles, maar God regiseert niets, dat tegen onze vrije wil ingaat". Na het scheppen van de voorwaarden en de randvoorwaarden is God "onze Vader" geworden, die zich verheugd in elke terugkeer van elke vertrokken ziel. Tweelingzielen volgen onafhankelijk van elkaar hun eigen traject. Misschien is jouw tweelingziel nog nooit op aarde geweest. Een herkenbare ontmoeting tussen ons en onze tweelingziel is pas mogelijk als de ene ziel de ander herkent. Dat wil zeggen, dat wij de sluiers van onze emoties en van onze persoonlijkheid, die we hier op aarde zo weelderig bezitten goeddeels overwonnen hebben. Een ontmoeting met onze tweelingziel komt sporadisch voor en is dan ook over het algemeen vluchtig van aard. Pas in onze laatste incarnatie op aarde bestaat er de kans op 'n werkelijke ontmoeting met onze tweelingziel. En de definitieve hereniging volgt pas als we de Hoogste Lichtsferen mogen en willen verruilen voor de Goddelijke Sferen. Beide tweelingzielen versmelten zich vlak voor deze overgang en er wordt uit hen een nieuwe ziel geboren. Deze nieuwe ziel wordt, voordat zij op reis gaat, gesplitst in twee tweelingzielen....
Zeven Stappen op De Weg. 1: Allereerst moeten wij fouten durven maken om te kunnen leren! Als je geen fouten maakt leer je niets, maar als je steeds dezelfde fouten blijft maken leer je ook niets. 2: Al ons gedrag begint als een kleine gedachte in onze hersenen. Zo'n kleine gedachte wordt doordat we het met van alles en nog wat verbinden steeds groter en complexer. Deze grotere en complexere gedachte wordt daarna automatisch aangevuld met onze bijbehorende emoties. Deze, met emoties bekleedde, gedachten zoeken zich een uitweg en uiten zich dan eerst in woorden. En naarmate dit proces zich intensiveert, uit dit zich naast onze woorden, uiteindelijk ook in onze daden. Deze volgorde is van groot belang voor ons leerproces. Het sturen van je gedrag begint met het sturen van je gedachten. Als je jouw gedachten uit de hand laat lopen, dan bekleed je ze met "uit de hand gelopen" emoties, zodat het steeds moeilijker wordt om dit proces te stoppen. Hoe eerder je in dit proces ingrijpt, hoe makkelijker het is. Als het je lukt om een "boze" gedachte vroegtijdig te transformeren in een "neutrale of betere" gedachte, dan begin je bestuurder van dit proces te worden. Zuivere gedachten zijn het fundament voor zuiver gedrag. Transformeer met een betere gedachte een slechtere. Steeds weer en weer. Je slechte gedachten zullen hierdoor afnemen. 3: Een valkuil is het bestrijden van al het kwaad in de wereld, daaronder zit vaak je eigen gedachte van het VEROORDELEN van anderen waar je ZELF zwak in bent. Je intentie is dan "veroordelen" Wat je opvalt bij een ander is vaak het spiegelbeeld van jezelf. 4: Het effect van ons beste gedrag verschrompelt als onze intenties "niet liefdevol" zijn. Maar alleen goede intenties hebben en nooit iets doen is ook van nul en geneer waarde. Het is de combinatie van intentie en gedrag dat scoort. (The way to hell is paved with good intentions!) Liefde wil anderen niet kwetsen of benadelen, maar liefde is uitzien waar we anderen kunnen helpen. Liefde kent geen vijanden en ook geen wraak. Liefde bewandelt de middenweg en is nooit extreem. Liefde is mild. Liefde veroordeelt niet. Voor anderen blijmoedig klaar staan, als dat nodig is, ook als we even geen zin hebben. Transformeer je gedachte van "ik heb geen zin" in "ik ga het nu die ander even naar de zin maken". 5: En als een ander ons schaadt, laten we dan hem of haar, nadat onze emoties zijn gaan liggen, proberen te VERGEVEN. Hopelijk willen anderen ons vergeven, als wij weer eens uit de bocht gevlogen zijn. 6: Wil niet alles ineens. Neem de trap naar boven tree voor tree. Weet wat je wilt en weet waarvoor je gaat en vergeef jezelf als het weer eens mislukt is. Accepteer dat het tijd kost. Oefening baart kunst. En als je struikelt op je pad, sta dan weer op en probeer van deze ervaring te leren. 7: Hou je ideaal voor ogen en beloof je zelf, dat je er altijd naar terug zult keren, hoever en hoe vaak je ook afgedwaald zult zijn.