Jodendom

Het grootste feest van de Joodse pelgrimfeesten is Pesach. Pesach betekent het paasfeest. Het wordt altijd in de maand Nisan gevierd. (zie voor alle maanden kopje onderaan blz) Van oorsprong is het een lentefeest waarbij wordt gevierd dat het weer lente is, en de natuur weer tot leven komt. Pesach wordt ook wel het feest van de ’de ongezuurde broden, die ook wel matzes worden genoemd. Die broden herinneren aan de uittocht uit het slavenhuis in Egypte, waar ze heel hard moesten werken en slecht werden behandeld. Het is dus een soort bevrijdingsfeest. Sederviering is op de eerste avond wanneer de matzes wordt gegeten, daar wordt uitgebreid verteld over de bevrijding. De Joden zeggen ook, dat Pesach het feest van hoop is. Want, zeggen de Joden, ooit zal een samenleving zijn waarin ”iedereen” gelijk zal zijn, waarin iedereen niet meer slaaf is dan de ander. Daarom kijken ze uit naar de komst van de profeet Elia, die de Messias zal aankondigen. Ook is er hoop, dat de Joden terugmogen keren naar hun eigen land Israël. De mensen op de sederavond wensen elkaar toe dat ze Pesach nu nog hier vieren, maar volgend jaar in hun eigen Jeruzalem.

Israël De staat Israël werd op 14 mei 1948 opgericht. Om deze dag te herdenken viert men in Israël, en ook er buiten Jom ha Atsmaoet. Dat gebeurt altijd met veel aanwezigen. In Israël wonen zo’n 4 miljoen mensen. Daarvan zijn er 3,3 miljoen Jood. Godsdienst is ook heel belangrijk in Israël. De moslims bidden op vaste tijden, terwijl de Joden ook bidden, maar niet op vaste tijden. In Israël spreken ze Hebreeuws. Dat is een taal die niet met letters die wij kennen, maar met een soort tekens worden geschreven. Jeruzalem is de heilige stad, daar komen jaarlijks veel bezoekers, om de bouwwerken te bezichtigen. Erg geliefd is zijn de piramides. De geschiedenis van het Joodse volk De joden hebben niet altijd een thuis gehad, een land voor zichzelf. Israël staat bekend als het land van de joden, maar daar hebben ze niet altijd gewoond. De aartsvaders van de joden waren Abraham, Isaac en Jacob. Zij waren het begin van het joodse volk. De joden hebben lange tijd in Egypte gewoond. Daar waren ze slaven van de Egyptenaren en moesten erg hard werken. Toen Mozes geboren en hij probeerde de joden te bevrijden uit Egypte. Mozes was opgegroeid aan het Egyptische hof, want zijn moeder, een joodse, had hem ooit in de steek gelaten. De prinses vond hem in de Nijl, in een klein mandje. Mozes probeerde de koning ervan te overtuigen dat hij zijn joodse slaven moest laten gaan. De koning gaf eerst niet toe, maar na een tiental straffen, heeft hij ze toch vrijgelaten. De joden hadden weinig tijd om veel eten mee te nemen, dus namen ze ongezuurde platte broden mee, Matzes genaamd. Onderweg naar het beloofde land, Kanaän, gebeurden er allerlei bijzondere dingen. De farao die de joden eerst niet had willen laten gaan, kwam achter ze aan. Ze zijn aan ze ontvlucht door dwars door de zee te gaan. Het water week voor ze uit, maar de Egyptenaren achtervolgden ze nog steeds, ook door de zee. Maar toen alle joden veilig aan de overkant waren, hief Mozes zijn staf en de zee sloot zich weer. Alle Egyptenaren kwamen om. Tijdens die reis werden ook de 10 geboden gemaakt. Dit zijn de hoofdregels voor de joden. Veel later, toen het Perzische rijk de macht weer had overgenomen, mochten de Joden weer terug naar hun eigen land. Veel joden keerden terug, maar anderen bleven in het land dat hun 2e vaderland was geworden. Na een tijdje wilden de mensen die uit Egypte met Mozes meegekomen waren naar Kanaän een koning. Samuël, een preker, zocht een koning voor de mensen uit. Die eerste koning werd Saul. Na zijn dood werd door de stam Juda tot koning gekozen. Zeven jaar later werd David door het hele volk als koning verkozen. David maakte van het volk een goed koninkrijk, waar alle stammen het goed met elkaar konden vinden. Ook veroverde hij Jeruzalem en maakte deze stad tot de hoofdstad. Hij maakte zijn rijk groter en had een sterk leger. Na David kwam zijn zoon Salomo aan de macht, die de eerste tempel bouwde op een berg. Na zijn dood werd het koninkrijk verdeeld tussen de noordelijke en zuidelijke stammen. Het deel van de noordelijke stammen was Israël en het andere deel was Juda. Rond het begin van onze jaartelling hadden de romeinen het land Palestina bezet. Het joodse volk kwam vaak in opstand tegen de Romeinen, maar die lieten zich niet kennen, en traden keihard op. Eerst was vooral Galilea het deel waar de joden zich verzetten, maar later ook in Judea en Jeruzalem. Er zijn door Romeinen duizenden joden aan het kruis gehangen om te laten zien wat er met je gebeurde als je in opstand tegen ze kwam. Toch bleef het altijd onrustig. De opstanden kwamen vooral doordat de Romeinen wilden dat de joden ook Christen werden, maar omdat de joden bij hun eigen geloof wilden blijven protesteerden ze. De Romeinen maakten het de joden bijna onmogelijk om zich aan de regels van de Tora te houden. Het kwam er op het laatst op neer dat veel joden liever dood waren, als dat ze de Tora-regels zouden overtreden. Om te zorgen dat de joden zich niet meer verzetten, werd door het Romeinse leger in het jaar 70 Jeruzalem verwoest. Soldaten plunderden de stad en staken de tempel in brand. Van de hele stad bleef alleen de westelijke muur overeind. Deze muur werd vanaf toen de ”klaagmuur” genoemd, omdat de joden er daar treurden over het verlies van hun tempel. De verwoesting van Jeruzalem betekende voor de 2e keer het einde van de joodse tempeldienst. Om het Jodendom te behouden, werd er een speciale school voor Joodse geleerden gebouwd. Hier konden ze de Tora bestuderen. Hierdoor begon het Jodendom weer een beetje te leven. Na een lange tijd (1939) kwam de Duitser Hitler aan de macht. Lees daar meer over bij het hoofdstuk, ”Jodenvervolging”. Antisemitisme & Zionisme Antisemitisme

Israël De staat Israël werd op 14 mei 1948 opgericht. Om deze dag te herdenken viert men in Israël, en ook er buiten Jom ha Atsmaoet. Dat gebeurt altijd met veel aanwezigen. In Israël wonen zo’n 4 miljoen mensen. Daarvan zijn er 3,3 miljoen Jood. Godsdienst is ook heel belangrijk in Israël. De moslims bidden op vaste tijden, terwijl de Joden ook bidden, maar niet op vaste tijden. In Israël spreken ze Hebreeuws. Dat is een taal die niet met letters die wij kennen, maar met een soort tekens worden geschreven. Jeruzalem is de heilige stad, daar komen jaarlijks veel bezoekers, om de bouwwerken te bezichtigen. Erg geliefd is zijn de piramides. De geschiedenis van het Joodse volk De joden hebben niet altijd een thuis gehad, een land voor zichzelf. Israël staat bekend als het land van de joden, maar daar hebben ze niet altijd gewoond. De aartsvaders van de joden waren Abraham, Isaac en Jacob. Zij waren het begin van het joodse volk. De joden hebben lange tijd in Egypte gewoond. Daar waren ze slaven van de Egyptenaren en moesten erg hard werken. Toen Mozes geboren en hij probeerde de joden te bevrijden uit Egypte. Mozes was opgegroeid aan het Egyptische hof, want zijn moeder, een joodse, had hem ooit in de steek gelaten. De prinses vond hem in de Nijl, in een klein mandje. Mozes probeerde de koning ervan te overtuigen dat hij zijn joodse slaven moest laten gaan. De koning gaf eerst niet toe, maar na een tiental straffen, heeft hij ze toch vrijgelaten. De joden hadden weinig tijd om veel eten mee te nemen, dus namen ze ongezuurde platte broden mee, Matzes genaamd. Onderweg naar het beloofde land, Kanaän, gebeurden er allerlei bijzondere dingen. De farao die de joden eerst niet had willen laten gaan, kwam achter ze aan. Ze zijn aan ze ontvlucht door dwars door de zee te gaan. Het water week voor ze uit, maar de Egyptenaren achtervolgden ze nog steeds, ook door de zee. Maar toen alle joden veilig aan de overkant waren, hief Mozes zijn staf en de zee sloot zich weer. Alle Egyptenaren kwamen om. Tijdens die reis werden ook de 10 geboden gemaakt. Dit zijn de hoofdregels voor de joden. Veel later, toen het Perzische rijk de macht weer had overgenomen, mochten de Joden weer terug naar hun eigen land. Veel joden keerden terug, maar anderen bleven in het land dat hun 2e vaderland was geworden. Na een tijdje wilden de mensen die uit Egypte met Mozes meegekomen waren naar Kanaän een koning. Samuël, een preker, zocht een koning voor de mensen uit. Die eerste koning werd Saul. Na zijn dood werd door de stam Juda tot koning gekozen. Zeven jaar later werd David door het hele volk als koning verkozen. David maakte van het volk een goed koninkrijk, waar alle stammen het goed met elkaar konden vinden. Ook veroverde hij Jeruzalem en maakte deze stad tot de hoofdstad. Hij maakte zijn rijk groter en had een sterk leger. Na David kwam zijn zoon Salomo aan de macht, die de eerste tempel bouwde op een berg. Na zijn dood werd het koninkrijk verdeeld tussen de noordelijke en zuidelijke stammen. Het deel van de noordelijke stammen was Israël en het andere deel was Juda. Rond het begin van onze jaartelling hadden de romeinen het land Palestina bezet. Het joodse volk kwam vaak in opstand tegen de Romeinen, maar die lieten zich niet kennen, en traden keihard op. Eerst was vooral Galilea het deel waar de joden zich verzetten, maar later ook in Judea en Jeruzalem. Er zijn door Romeinen duizenden joden aan het kruis gehangen om te laten zien wat er met je gebeurde als je in opstand tegen ze kwam. Toch bleef het altijd onrustig. De opstanden kwamen vooral doordat de Romeinen wilden dat de joden ook Christen werden, maar omdat de joden bij hun eigen geloof wilden blijven protesteerden ze. De Romeinen maakten het de joden bijna onmogelijk om zich aan de regels van de Tora te houden. Het kwam er op het laatst op neer dat veel joden liever dood waren, als dat ze de Tora-regels zouden overtreden. Om te zorgen dat de joden zich niet meer verzetten, werd door het Romeinse leger in het jaar 70 Jeruzalem verwoest. Soldaten plunderden de stad en staken de tempel in brand. Van de hele stad bleef alleen de westelijke muur overeind. Deze muur werd vanaf toen de ”klaagmuur” genoemd, omdat de joden er daar treurden over het verlies van hun tempel. De verwoesting van Jeruzalem betekende voor de 2e keer het einde van de joodse tempeldienst. Om het Jodendom te behouden, werd er een speciale school voor Joodse geleerden gebouwd. Hier konden ze de Tora bestuderen. Hierdoor begon het Jodendom weer een beetje te leven. Na een lange tijd (1939) kwam de Duitser Hitler aan de macht. Lees daar meer over bij het hoofdstuk, ”Jodenvervolging”. Antisemitisme & Zionisme Antisemitisme

In de 19e eeuw werd er steeds meer gekeken naar welk ras je had. Zo was er het zwarte ra, het gele ras en het blanke ras. Het blanke ras was, volgens veel mensen, het belangrijkste ras en dan vooral het Arische ras. Het Arische ras zijn mensen met blauwe ogen en blonde haren. Volgens sommigen waren zij het ideale ras en stonden boven alle andere rassen. Deze ideeën had men ook over Joden. Wil je de Europese beschaving redden, dan moet dit ras uitgeroeid worden. In Frankrijk werd voor het eerst het woord ’antisemitisme’ gebruikt, toen daar deze ideeën steeds meer hard op uitgesproken werden. In 1933 wordt in Duitsland Adolf Hitler rijkskanselier. Hij was ook helemaal tegen Joden. De nazi’s voerden allemaal maatregelen in, net als langer geleden. Maar de nazi’s gingen nog veel verder… In de Kristallnacht (9 november 1938) werden in heel Duitsland synagogen in brand gestoken door de nazi’s. Joodse huizen en winkels werden geplunderd en verwoest. Later mogen joodse kinderen alleen nog maar naar joodse scholen en alles voor joden werd in ingenomen door de Duitsers. 300.000 Joden werden naar kampen afgevoerd. Adolf Hitler had al eens gesproken over de ’definitieve oplossing’ van het joodse probleem in Europa, maar niemand had gedacht dat hij echt alle joden wou vernietigen. Pas nadat er 6.000.000 joden uit heel Europa waren omgebracht, realiseerden ze zich dat hij heel serieus was geweest. Iedereen vroeg zich af hoe dat ooit heeft mogen gebeuren, maar daar is geen normaal antwoord op…

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

Zionisme

Joden hebben al die tijd dat ze uit hun land verdreven waren, het verlangen gehouden toch nog ooit weer terug te gaan naar Jeruzalem. In de 19e eeuw ontstaat er een steeds erger verlangen onder de Joden, om terug te keren naar hun eigen land en veilig te zijn. Dit verlangen wordt ”zionisme” genoemd. Dit woord komt van de berg Zion, waar volgens oude verhalen Jeruzalem opgebouwd is. De grote leider van het zionisme was Theodor Herzl. Hij was journalist en de enige oplossing om van de haat tegen Joden af te komen, het maken van een eigen staat voor Joden. Alle Joden vinden het een goed idee en hij gaat erover praten met Europese leiders. Er wordt een oplossing gevonden, in Oeganda, maar dat gaat niet door, want de Joden willen alleen maar naar Palestina. Steeds meer Joden vluchten daarheen en het aantal Joden groeit. Theodor Herzl sterft, maar het waarmaken van de Joodse droom gaat door. Na de oorlog, in 1947, wordt Palestina in een Joodse en Arabische helft verdeeld, maar onder protest van de Arabieren. Er breekt een oorlog uit, maar de Joden winnen. Daarna komen er duizenden Joden uit de hele wereld naar Israël en zijn eindelijk ”thuis”.

Jodenvervolging

De joden gingen zich steeds meer verdelen in verschillende Europese landen. Niet iedereen vertrouwden de Joden. De gevolgen daarvan waren niet gunstig voor de Joden. Ze werden gehaat, en vaak vervolgd. In de landen waar veel Christenen woonden, was het nog moeilijker. Daar werden ze vaak beroofd en soms ook nog hun al hun bezittingen afgenomen. Ook werden ze vermoord, in ongeveer 1250 na Christus werden alle joden in Engeland weggejaagd. In Spanje in rond 1500 konden de Joden kiezen. Ze werden Christen en bleven, of ze bleven Jood en werden vermoord. Duizenden Joden verlieten Spanje en anderen deden net alsof ze Christen waren maar waren in het geheim nog steeds Jood. Toen de Spaanse leiders daar achter kwamen, richten ze een rechtbank op (inquisitie). Eerst werd geprobeerd om de Joden alsnog om te praten. Toen dat niet lukte werden alle Joden op een alles behalve prettige manier gemarteld en vermoord. Iets meer dan 60 jaar geleden begon de vervolging voor de Joden nogmaals in Europa. Er werden concentratiekampen gebouwd. En in de concentratiekampen zo’n 6 miljoen Joden vergast. Dat gebeurde door de Duitser Adolf Hitler in de 2e wereldoorlog. Ook kwamen er mensen in het kamp omdat ze de Joden probeerden te helpen uit handen van de Duitsers te blijven. Wat niet gelukt is. Die werden ook vergast of vermoord. De kinderen en ouderen werden meteen vermoord, de mooie vrouwen gebruikt voor de seks en daarna vermoord, en de sterke mannen moesten eerst nog een paar jaar in hele slechte omstandigheden werken. (ze moesten de vergaste Joden opruimen) Daarna werden ook zij vermoord.