Islam

Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik vriendinnen heb die dit geloof hebben. Soms kwamen ze dan met henna op hun handen, omdat ze dan een bruiloft hadden van een familielid of kennis. Ze hadden het in januari dan ook over de Ramadan, ze vertelden dan dat hun ouder (s), broer (s) of zus (sen) meededen. Na de Ramadan waren ze er dan een dag niet. Ze hadden dan het Suikerfeest. Ik hoorde ze er wel over praten, maar wist niet precies waarom en hoe ze het deden. Ik doe het ook omdat ik me openstel voor andere geloven, om ze beter te leren kennen en ze beter te begrijpen.

De Islam is ontstaan in de 6e en 7e eeuw na Christus met het optreden van Mohammed (570 tot 632). Op een gegeven moment had Mohammed het gevoel dat Allah hem opriep om profeet te worden (boodschapper van Allah). Mohammed ging in op dit verzoek. Hij benadrukte dat de mensen eerlijk moesten zijn en rechtvaardig. Deze boodschap viel goed bij de mensen en de aanhang van Mohammed groeide snel. In Mekka, de stad waar Mohammed leefde, woonden mensen met verschillende godsdiensten. Dat is ook niet verwonderlijk, want Mekka was een plaats die veel door nomaden en handelsreizigers werd aangedaan. Soms bleven ze korte tijd, soms lange tijd. Uiteraard beleden ze tijdens hun bezoek aan Mekka hun eigen godsdienst. Mekka was ook een bedevaartsoord want er stond een heiligdom: de Ka’aba. Velen geloofden dat dit bouwwerk gebouwd was door aartsvader Abraham. De Ka’aba bevatte beelden van de godheden van verschillende stammen. Vandaar dat verschillende groepen goden aanbaden bij de Ka’aba (polytheïsme). Mohammed was hier niet gelukkig mee. Omdat er volgens hem maar 1 God kon zijn, zag hij dit als afgoderij. Volgens Mohammed waren de mensen die allerlei verschillende goden aanbaden, het spoor naar wat uiteindelijk echt belangrijk is in het leven kwijt. Afgoderij doet volgens Mohammed geen recht aan de grootsheid van die ene God. Afgoderij brengt het gevaar mee dat mensen allerlei aardse dingen het belangrijkste in het leven gaan vinden (bijvoorbeeld materieel bezit), terwijl God (die ene God) het belangrijkste is. Mohammed wilde dat in Mekka allen Allah vereerd werd. Daarvoor gebruikte hij zelfs geweld (hij voerde ook een leger aan). Uiteindelijk werd Mekka veroverd (629). De inwoners van Mekka werden allemaal Moslim. Mekka werd het centrum van de Islam. Enkele jaren later overleed Mohammed (632). De aanhangers van Mohammed zagen in hem de laatste profeet van God. De opvolgers van Mohammed waren dan ook geen profeet, maar meer politieke leiders van de moslimgemeenschap. Ze werden kalief genoemd, dat letterlijk ‘opvolger’ betekent. Onder deze kaliefen wordt de Islam verspreid vanuit het Arabisch schiereiland naar het noorden, oosten en westen. Ruim honderd jaar na de dood van Mohammed strekt het rijk van de opvolgers van Mohammed zich in het oosten al uit tot aan India, in het noorden tot de zuidgrens van het huidige Rusland en in het westen al tot Noord-Afrika, Spanje en Zuid-Frankrijk.

Ruim twintig jaar na de dood van Mohammed breken twisten uit tussen de moslims onderling. Vanaf die tijd bestaan er twee belangrijke stromingen binnen de Islam: soennieten en sjiieten. De sjiieten zijn altijd een minderheid geweest behalve in Iran waar de beweging sinds 1500 staatsgodsdienst is. Zij wordt onder meer gekenmerkt door een strenge organisatie. In verband hiermee kan worden opgemerkt dat juist in Iran ayatollah’s optreden: sjiietische leiders die voor zichzelf en anderen vaststellen hoe Mohammed in een bepaalde situatie zou hebben gehandeld. De soennieten vormen 90% van alle moslims. De naam soennieten wijst erop dat men zich wil houden aan het voorbeeld (soenna) van Mohammed. Ze kennen geen vaststaande gezagsstructuur en invloedrijke en sterke godsdienstige leiders.

Het eerste wat men zou moeten weten en goed moeten begrijpen is de betekenis van het woord ‘’Islam’’. De Islam is niet genoemd naar een persoon zoals het geval is met het Christendom dat genoemd is naar Jezus Christus, Boeddhisme naar Gotama Buddha of Marxisme naar Karl Marx. Het is ook niet genoemd naar een bepaalde stam zoals het Judaïsme dat genoemd is naar de stam Judah of Hindoeïsme naar Hindoes. Het Arabisch woord Islam betekent onderwerping of overgave
aan de wil van de enige echte God. De Islam baseert zich op de leer van Mohammed. Iemand die dit doet wordt moslim genoemd. Het woord moslim betekent ‘gehoorzamen aan God’, maar het betekent ook ‘vredelievend’. Alle moslims vormen de ummah, de geloofsgemeenschap van de Islam. Moslims worden liever niet mohammedanen genoemd, omdat ze niet in Mohammed vereren maar in God, die ze Allah noemen. De naam Islam is niet door mensen verzonnen, maar door God zelf als naam voor Zijn religie gekozen en heeft het duidelijk vernoemd in Zijn laatste openbaring aan de mens. In het laatste geschrift van de Goddelijke openbaring, ‘de Koran’, verklaart God; ’Heden heb ik uw religie voor u vervolmaakt, en Mijn gunst aan u voltooid, en Ik hen de Islam voor u als religie gekozen’’ (Koran 5:3)

OVER LIJDEN EN DOOD
Moslims kijken op drie verschillende manieren tegen lijden aan:
· lijden als een straf van God
· lijden als een beproeving van God
· lijden als loutering
Reeds in het verhaal van de zondeval van Adam en Eva herkennen we het idee dat God de mens straft voor zijn zonden. Omdat de mens (Adam en Eva) weigerde God te gehoorzamen, werden hem het paradijs ontzegd. Toch blijft er voor de mens in zijn leven de mogelijkheid om opnieuw het paradijs te betreden.maar dan moet hij wel God gehoorzamen. Doet hij dit niet dan straft God met een watersnood, een aardbeving of een andere natuurramp, aldus de Islam. God straft niet alleen, hij
stelt de mens ook op de proef. Zo laat hij het de mens soms slecht vergaan omdat hij wil onderzoeken wie standvastig en oprecht is. Andersom kan ook: hij laat de boosdoener goed leven, maar na de dood komt alsnog het negatieve oordeel. Volgens de Islam wordt pas op de Dag van de Opstanding de ‘definitieve rekening’ opgemaakt. De Islam ziet lijden ook als loutering.
Voor de moslim brengt het lijden al een stukje vergeving voor de fouten die hij gemaakt heeft in zijn leven. De atheïst kan het lijden zien als een aansporing zich alsnog te bekeren. Lijden heeft dan de bedoeling om een nog grotere straf in het hiernamaals te ontwijken.

Evenals andere grote religies, ziet de Islam in de dood een belangrijke overgang naar een ander leven. Eerder hebben we gezien dat de ziel (roeh) afkomstig is van Allah en eeuwig leeft. Daarentegen zijn het lichaam en de geest (nafs) sterfelijk. Volgens de overlevering wordt de dode kort na zijn sterven bezocht door de twee engelen (Moenkir en Nakir). Eerst laten zij de dode Sjahada (de geloofsbelijdenis) opzeggen. Daarna ondervragen de engelen de dode en noteren ze de goede en de slechte kanten. Vervolgens wordt de Sjahada eenmaal ingefluisterd, wordt de Koran geciteerd en wordt de dode met het gezicht in de richting van Mekka gelegd. Kent de dode de geloofsbelijdenis wel dan wordt zijn graf ‘wijd gemaakt’ zodat hij direct al kan ervaren hoe het paradijs zal zijn. Een uitzondering is er voor de martelaren van het geloof. Zij gaan –vanwege hun bijzondere verdiensten- rechtstreeks naar het paradijs. De dode die de geloofsbelijdenis niet kent, wordt ‘geslagen’. Voor hem ziet de toekomst er minder goed uit. Veel moslims geloven dat de ziel van de overledene voortleeft na de dood van het lichaam en de geest.

De Islam gaat uit van een Dag des oordeels: een dag waarop iedereen zal sterven. Na korte tijd (een of meer uren) worden alle doden opgewekt en naar een verzamelplaats gebracht. Allah spreekt daar zijn oordeel uit (Dag des Oordeels). Daarbij maakt hij gebruik van een soort weegschaal met daarop de door de engelen geschreven boeken over de goede en de slechte kanten van de doden. Na het oordeel wacht het ene gedeelte de hel en het andere gedeelte het paradijs.

GEZANT VAN GOD
Naam : Mohammed Ibn Abdullah
Naam van Vader : Abd-Al-Allaah
Naam van Moeder : Amina
Geboorte datum : 570
Geboorte plaats : Mekka
Datum van overlijden : 632
Plaats van overlijden : Medina
Plaats van zijn graf : Medina
Datum en plaats waarop
de eerste openbaring
werd ontvangen : 610, op de berg Hira Dagi
Naam van grootouders : Abd-al-Muttalip/Vehb

Een moslim leeft goed als hij zich houdt aan vijf plichten. Deze vijf plichten worden de vijf pilaren genoemd. Vergelijk het met een bouwwerk: zuilen kun je zien als de steunpunten van een gebouw. Het gebouw is de Islam en de zuilen geven het bouwwerk (de Islam) de broodnodige steun. Zonder zuilen stort het bouwwerk ineen. Het leven van een moslim steunt op de vijf pilaren van de Islam. Hier volgen de zuilen:

Zuil 1: Geloof (Imen)
Geloof begint met de shahadah (getuigenis). Dit houdt in Het getuigen dat: Er is geen God waard om aanbeden te worden behalve Allah die geen deelgenoten heeft en
Mohammed is zijn dienaar en profeet. Dit houdt in dat Men de getuigenis niet accepteert door het enkel uit te spreken, maar dat men er met zijn hart sterk in gelooft dat Allah een is, en de gever van het levensonderhoud is. Hij verdient het om gehoorzaam en aanbeden te worden. Hij houd van zijn schepping, dus wil hij dat de
mens van hem het meest houdt. Het betekent eveneens dat Mohammed de zegel en de laatste is van de vele profeten die voor hem kwamen en waarin men moet geloven. Verder moet men geloven in:

- De boeken (koetoeb) geopenbaard aan de profeten , waarvan de laatste de Koran is
- De engelen (melaika), altijd gehoorzame wezens, engelen zijn Gods dienaren die in opdracht van Hem taken uitvoeren
- De Dag des Oordeels (achirah), het hiernamaals
- De goddelijke voorbestemming (qadar), de kracht van uitvoering van Allah

Zuil 2: Het gebed (de salaat)
Een moslim hoort vijf keer per dag te bidden. Voor zonsopgang, het midden van de dag, de namiddag, de avond en ’s nachts. Met een schoon lichaam, schone kleren en op een schone plek onderwerp je je aan je Heer met toewijding, in herinnering, dank en vragend voor vergiffenis. Er worden Koranische verzen gelezen met bepaalde bewegingen om je lichaam en geest te zuiveren en om zo gedurende de dag in direct contact te komen met je schepper, ontwikkelaar en ondersteuner. Het gebed duurt ongeveer vijf tot tien minuten. Tijdens het gebed richten we ons knielend naar Mekka. Een keer per week – op vrijdag – zijn alle mannen verplicht de moskee te bezoeken. Vrouwen mogen wel, maar moeten niet naar de moskee. Vrouwen bidden gescheiden van de mannen. De reden hiervan is dat mannen en vrouwen op deze manier al hun aandacht kunnen richten op God, en niet afgeleid worden.

Zuil 3: Armenbelasting (de zakaat) In de Koran staat dat iedere moslim verplicht is een gedeelte van zijn inkomen, 2.5% van nettospaargeld, af te staan aan de armen. Deze plicht wordt zakaat genoemd. Letterlijk betekent zakaat: zuiveren van bezit. De bedoeling van Allah is dat je niet verslaafd raakt aan bezit. Je mag van materieel bezit geen God maken (afgoderij). Er is immers maar 1 God en dat is Allah. Bovendien heeft elke moslim de plicht om de zwakkeren te helpen.

Zuil 4: Het vasten (Ramadan/sawm)
Een van de bekendste zuilen van de Islam is de Ramadan: de vastentijd. Van ochtendschemering tot zonsondergang gedurende hele negende maan van het maanjaar is voor alle volwassenen mannelijke en vrouwelijke moslims verplicht. In deze maand onthoud je jezelf van het eten, drinken en seks en vermijdt je onzinnig taalgebruik en slechte daden en wijd je jezelf aan gebed, recitaties van de Koran en goede daden. Dit is de maand van speciale zegeningen en vergiffenis van Allah.

Zuil 5: Bedevaart (de haddj)
Elke moslim die dat kan, moet eens in zijn leven een bezoek brengen aan Mekka. Mekka is heel belangrijk voor een moslim. Het is de heilige plaats waar de heilige gebouwen staan, zoals de Ka’aba. Het is alleen verplicht voor die moslims die vaak van heinde en ver komen, die het zich financieel kunnen veroorloven en fysiek daartoe in staat zijn om de Hadj te verrichten. Het is een samenkomst van mannen en vrouwen, van alle rassen en regio’s in Mekka, Mina en Arafat tijdens een paar dagen van de maand Zul Hadja, de laatste maand van het (islamitische) kalenderjaar. Als je in Mekka bent geweest, begin je met een schone lei: je bent gereinigd. Als je doodgaat, ga je rechtstreeks naar de hemel.

Deze boeken zijn echter niet meer intact en niet meer in gebruik. Hun fundamentele waarheden echter zijn terug te vinden in de Heilige Koran. De Heilige Koran is het geschrift voor de gehele mensheid. Dit woord van God is geopenbaard in de Arabische Taal aan de Heilige profeet Mohammed (vzmh) 1400 jaren geleden en is geheel behouden gebleven zonder enig wijziging. Er zijn talloze
moslims die het hele boek letterlijk uit het hoofd kennen. De leerstelling is gebalanceerd, flexibel en universeel en
er zijn vele vertalingen van. Het bevat alle morele en spirituele vereisten voor de ontwikkeling van de mensheid. Er staan dus hele mooie verhalen in. Het boek bevat 114
hoofdstukken die soera’s worden genoemd. Iedere soera bestaat weer uit een aantal verzen. De soera’s staan in volgorde van lengte opgeschreven. Gedeelten van de
Koran zijn opgeschreven door aanhangers van
Mohammed tijdens zijn leven. Andere gedeelte zijn later – na de dood van Mohammed- opgeschreven. Zo ontstond een compleet werk dat de koran werd genoemd.

Ik beschrijf hier een paar rituelen.
Rituele reinheid van het lichaam.
Tijdens alle religieuze activiteiten bidden, de Koran lezen, het betreden van een moskee of een begraafplaats) hoor je als moslim rein te zijn. Deze rituele reinheid is in eerste instantie niet hygiënisch bedoeld maar godsdienstig: het gaat om een goede verhouding tot Allah. In de Koran staat dat de rituele reinheid verloren gaat door contact met onreine zaken zoals:
- dierlijke en menselijke uitwerpselen en alle lichaamsafscheidingen waaronder ook sperma. De Islam gebiedt dan ook dat beide partners zich na de geslachtsgemeenschap wassen
- varkens en honden
- wijn en andere alcoholische dranken
- bloed van dieren of mensen. Moslims kijken
bijvoorbeeld raar op van de gewoonte van Nederlanders om het bloed van kleine wondjes weg te likken
- het vlees van dode, niet-ritueel geslachte dieren. Door de ‘grote wassing’ (‘ghus!’) kan de rituele reinheid weer hersteld worden.

Besnijdenis
Tijdens de besnijdenis wordt de voorhuid van de penis weggesneden. Binnen de Islam is de besnijdenis van jongens een belangrijk overgangsritueel. Het geeft aan dat je op godsdienstig gebied volwassen wordt. Ook symboliseert de besnijdenis de toetreding tot de moslimgemeenschap (de ‘umma’). Daarna geven ze meestal ook een groot feest om te laten zien dat ze het goed vergaat.

Kleding
In de Islam bestaan precieze voorschriften voor kleding. Uitgangspunt is dat de schaamstreek (de awra) bedekt dient te zijn. De schaamstreek van de man ligt tussen de navel en de knieën. De schaamstreek van de vrouw is veel groter: het gehele lichaam behalve haar gezicht en handen. In de Koran staat geschreven dat zij haar hoofdhaar en haar boezem dient te bedekken. De vrouw begint een hoofddoek te dragen vanaf de eerste dag van haar menstruatie. De vrouw laat omslagdoeken over zich hangen, zodat haar geen overlast wordt aangedaan. Om hun eerbaarheid te bewaren horen vrouw en man ‘hun blikken neer te slaan’, dus het andere geslacht niet recht in ogen te kijken. Binnen de islam wordt verschillend gedacht over de vraag of de vrouw verplicht is tot het dragen van de sluier
(of hoofddoek). Bedoeling van het dragen van een sluier is seksuele prikkeling voor een ander dan de wettige echtgenoot te voorkomen. De schoonheid van een vrouw komt alleen haar eigen man toe. De islamitische kledingregels hebben vaak ook klimatologische achtergronden (bijvoorbeeld bescherming tegen de zon). Ook speelt een rol dat ze de moslims en muslima’s in Nederland een stuk houvast geven over hun identiteit in een omgeving met andere waarden, normen en tradities. Niet alleen voor de vrouw, maar zeker ook voor de man gelden betreffende kleding en gedrag. Voor hen geldt o.a. dat zij zich minimaal moeten bedekken vanaf de navel tot en met de knieën; zodat dit lichaamsgedeelte niet zichtbaar is voor het oog. Tevens hoort hij de baard te laten staan. De baard van de man is te vergelijken met de sluier van de vrouw. Al eeuwenlang geraken de
mensen steeds verder van de waarheid. Ze raken steeds verder van de Islam. Hierdoor verdwijnen normen en waarden en gaan de mensen hun verlangens en lusten volgen. Daardoor zijn de seksuele instincten ook verwilderd en de vrouw wordt handelswaar met eerwaarde gelijk aan de waarde van haar lichaam.

Een onbetaalbare baan
Voor een moslim is Allah het absolute centrum van alles; de leermeesters zijn de profeten; de meest betrouwbare handleiding voor het leven is de Heilige Koran en binnen de mensengemeenschap ligt het rustpunt in het gezin. Echtgenote en moeder zijn, is door Allah (SWT) het allerhoogst gewaardeerde beroep, zo hoog dat het onbetaalbaar is. Het is om haar bereidheid deze roeping te volgen dat de vrouw in de Islamitische wet, een geboorterecht heeft op levensonderhoud en studie. Daarnaast kan zij ook een betaald beroep uitoefenen maar nooit ten koste van haar unieke taak in het gezin. In de buitenwereld is zij, en zal dat altijd blijven, de concurrent van de man, hoewel zij in haar gezin een ongekroonde vorstin is en de bron van leven en geluk. Jongens worden eerst opgevoed door de moeder, al gaat hij leren dan wordt hij verder opgevoed door zijn vader. Meisjes worden wel door de moeder opgevoed, maar weinig door de vader. Afscheids- en uitvaartcentrumrituelen Soms maken moslims nog een testament op hun sterfbed of vereffenen hun schulden. Ook komt het wel voor dat men een gedeelte van zijn bezittingen schenkt aan de armen ter compensatie voor het niet nakomen van bepaal-
de religieuze verplichtingen in het leven. Wanneer een moslim stervende is, wordt zijn hoofd in de richting van Mekka gelegd. Het bekendmaken van het sterfgeval geschiedt door de familie. De familie en de vrienden
komen naar het huis van de overledene om hun deelname betuigen. Het lichaam wordt ritueel gereinigd en in een doek gewikkeld. Tijdens dit ritueel wordt uit de Koran voorgelezen. Meestal wordt het lichaam naar de moskee gebracht, alwaar een inman (iemand die het gemeenschappelijke gebed leidt) de begrafenisgebeden zegt. Verder is het de gewoonte dat het lichaam binnen 24 uur na de dood wordt begraven. Omdat de Nederlandse wet een uitzondering toestaat op termijn van minimaal 36 uur, is dit toegestaan. Op de weg naar het graf wordt de kist door
zoveel mogelijk mannen gedragen.

Omdat moslims geloven in de opstandig van het lichaam na de dood, wordt het lichaam altijd begraven en nooit gecremeerd. Het is traditie dat de moslim op zijn rechterzijde wordt begraven met het gezicht gekeerd naar Mekka. Na veertig dagen is de rouwperiode voor de familie afgelopen. De afsluiting krijgt ritueel vorm middels gebeden waarin door de familie gevraagd wordt de overledene op te nemen in de Djenna (hemel). Dit is een feestelijke gelegenheid omdat men gelooft dat de overledene in een betere wereld is.

Hier volgen een paar islamitische feesten.
Het offerfeest
Over het offerfeest gaan heel wat verhalen de ronde in Nederland. Vooral dat ‘die buitenlanders een schapie slachten op hun balkon’. Maar wat is het offerfeest nu werkelijk? Waar staat het voor en hoe beleven moslims het? Dat is wat hier beschreven wordt.

In de Islam wordt het feest dat wij Pasen noemen het offerfeest genoemd. Soms wordt het ook wel het “Grote Feest” of “Id al-abha” genoemd. Het offerfeest valt op ongeveer zeventig dagen na afloop van de Ramadan en valt samen met de afsluiting van de jaarlijkse pelgrim in en om Mekka. Het
wordt aan het einde van de hadj gevierd, dat in de gehele islamitische wereld wordt gevierd. De moslims over de hele wereld
slachten dan op de tiende dag van de twaalfde moslim-maand offerdieren. Meestal zijn dit schapen of kamelen. Ook dit feest duurt meerdere dagen. Moslims herdenken hiermee dat Abraham zijn zoon Ismael aan God zou offeren. De engel Gabriel stuurde hiervoor in de plaats een schaap, die Abraham in plaats van zijn zoon mocht slachten. De symbolen en gebruiken zijn dat iedereen die er financieel in staat
voor zijn, zelf dieren slachten. Twee derde deel van het vlees is men verplicht aan anderen te schenken. Men draagt op het offerfeest feestelijke kleding en men groet elkaar op bijzondere wijze. Ook wenst men elkaar “Aid-mubarak”, dat gezegend offerfeest betekent. In Mekka zijn miljoenen gelovigen aanwezig bij de heilige steen de kaaba. Scholen, bedrijven en verheidsdiensten zijn in de islamitische wereld dan drie dagen gesloten.

Suikerfeest
Een ander belangrijk feest is het suikerfeest. Het is de afsluiting van de Ramadan. Op die dag mag je suiker (snoepjes en andere lekkernijen) eten zoveel je wilt.

Bij de Islam kiezen de ouders of de familie de partners. Vaak spelen de vrouwelijke familieleden van de toekomstige echtgenoot een belangrijk bemiddelaarsrol, voor het tot stand komen van het huwelijk. Omdat de man niet zelf in contact mag treden met het uitgekozen meisje, laat hij haar door zijn moeder of zus bekijken en beschrijven. Vroeger was dit de taak van een huwelijksbemiddelaarster, die een onderzoek instelde naar het uiterlijk, gezondheidstoestand, reputatie, intellectuele vorming en karakter. De schoonheid van het vrouwelijk lichaam werd daarbij beschouwd als en goed, waarvan de prijs bij de huwelijksonderhandeling blijkt. Als de vrouwelijke familieleden klaar waren met het bekijken van de vrouw, werden ze het eens over de hoogte van de bruidschat en het mahr (bruidsgeld), dat de bruidegom aan de bruid moet betalen. De bruidsprijs en ook de gouden sieraden geven de vrouw financiële zekerheid in het geval van een scheiding of overlijden van de echtgenoot. Ook geeft het een economische band tussen de betrokken families en dient het voor de op- bouw van nieuwe, uitgebreider relaties. De huwelijkssluiting vormt een burgerlijk opgesteld contract. De huwelijksceremo- nie zelf begint met de instemming van de bruidegom en de vertegenwoordiger van de bruid, die bindend uitgesproken wordt. Hierna volgt een uitgebreide voordracht uit de Koran. Pas dan vindt de voorbereiding voor de eerste ontmoeting van het bruidspaar plaats. Hiervoor wordt vooral de vrouw helemaal opgedoft. In de bruidsstoet wordt de bruid dan met haar uitzet naar het huis van de bruidegom geleid, waar het feestmaal plaatsvindt. Het hoogtepunt van de ceremonie vormt het huwelijksnacht, waarin het bewijs van de maagdelijkheid geleverd moet worden. Vaak wordt voor de gasten het bedlaken als bewijsstuk voor de maagdelijkheid voorgelegd en de eer van de familie bekend gemaakt. De overname van de huiselijke taken, de gehoorzaamheid ten opzichte van de man en het baren van kinderen garanderen de Islamitische vrouw vanaf dan haar maatschappelijk aanzien. Het huwelijk, het huis en de familie is nu haar werk en geeft haar maatschappelijke bescherming. Dit kan wel door de man opgeheven worden. Door de angst voor de scheiding groeit daardoor bij de vrouw de bereidheid haar rol tot tevredenheid op zich te nemen. Als een vrouw alleen probeert te leven, wordt ze als mislukt gezien en niet geaccepteerd. Een man mag trouwen met maximaal vier vrouwen, maar dan moet hij wel de aandacht gelijk verdelen. Dit wordt een polygaam huwelijk genoemd, maar weinig mannen kunnen dit doen, omdat ze niet voldoende geld hebben voor de financiële belasting om de vrouwen te kunnen onderhouden. Een vrouw mag alleen echtscheiding aanvragen bij impotentie of gevangenisstraf van de man. Of als hij langer dan vier maanden weigert het bed met haar te delen of als hij haar niet onderhoud. In een polygaam huwelijk kan een vrouw echtscheiding aanvragen als zij kan aantonen, dat haar man haar slechter behandelt dan zijn andere vrouw(en). Het lijkt of deze huwelijken gevoelloos zijn, maar wat bij ons gemakkelijk kapot gaat, ontpopt zich daar misschien tot een laat liefdesgeluk.

Tijdens de eeuwen van de kruistochten, zijn er verschillende lasterplaatjes verzonnen tegen Mohammed (vzmh). Tegenwoordig is er echter een grote verandering gekomen in de manier waarop westerse schrijvers zijn leven en karakter beschrijven. Maar de westerse dient een stap verder te gaan om de grote waarheid achter Mohammed te ontdekken, namelijk dat hij de ware en de laatste profeet van God is aan de gehele mensheid. Het westen heeft tot nog nu toe geen serieuze pogingen ondernomen om het profeetschap van Mohammed te begrijpen. Het is zo vreemd dat men hem wel alle eer bewijst en prijst en soms zelfs bewonderd om zijn integriteit en zijn prestaties, maar wat betreft zijn aanspraak dat hij de laatste profeet zou zijn, wordt direct of indirect verworpen. De volgende onomstotelijke feiten uit het leven van Mohammed kunnen misschien helpen om een logisch en objectief oordeel te vormen over zijn profeetschap. Tot z’n veertigste stond Mohammed nooit bekend als een staatsman, een predikant of spreker. Hij was niet iemand die sprak over de metafysica, ethische vraagstukken, rechten, politiek, economie of sociologie. Hij had een uitstekend karakter, aangename manieren en uiterst beschaafd. Toch was er niets aan hem, waardoor men iets groots en revolutionair van hem zou verwachten in de toekomst. Tot de dag dat hij uit de Grot (hira) te voorschijn kwam met een nieuwe boodschap. Nu kan je je afvragen is het mogelijk dat een eerlijk en oprecht persoon, zoals hij alom bekend stond, ineens veranderd was in een bedrieger die beweerde de profeet van Allah te zijn er daarmee de woede van zijn gehele volk over zich heen haalde? Je kan je afvragen: waarom zou hij zichzelf al dat lijden aandoen? Zijn volk bood hem het koningschap aan, als hij zou stoppen met het verkondigen van zijn religie. Hij wees hun aanbod af en tegenover beledigen, sociale boycot en zelfs lijfelijke tegenstand van zijn eigen volk, ging hij alleen door met het verkondigen van zijn religie. Was het niet God die hem bijstond en hem de vastberadenheid gaf om zijn boodschap van God te verspreiden? Het kan niet anders dan Godswil zijn geweest dat hij ondanks alle tegenstand en samenzweringen en aanslagen op zijn leven toch als een rots overeind bleef. Als Mohammed zijn religie als concurrentie
had bedoeld tegenover de christenen en de joden, waarom zou hij dan het geloven in Jezus en Mozes en andere profeten van God als een verplichting hebben gesteld voor zijn geloof? Is het niet voldoende bewijs dat Mohammed, ondanks dat hij analfabeet was en een bescheiden leven leidde, toen hij zijn boodschap ontving en verkondigde, geheel Arabië vol ontzag en respect vervuld was over zijn wonderbaarlijke welbespraaktheid en rede. Het was zo ongeëvenaard dat hij hele legioen van Arabische dichters, predikanten en redenaars van het hoogste kaliber niets van hetzelfde niveau konden voortbrengen. En daar komt nog bij dat hij daarbij ook wetenschappelijke waarheden vertelde die niemand in die tijd kon hebben geweten. Tenslotte, waarom bleef hij een sober leven lijden, ondanks de macht en gezag die hij aan het eind verworven had? Het is feit dat, Mohammed de laatste schakel is in de ketting der profeten die aan de mensheid.

Lees de volgende commentaren van Westerse schrijvers:
“Zijn geduld, zijn ambities, welke totaal toegewijd waren aan een idee en op geen enkele manier gebaseerd waren op een streven naar een imperium, zijn voortdurende gebeden, zijn mysterieuze gesprekken met God, zijn dood en zijn overwinningen zelf daarna; al deze zaken getuigen niet van een bedrieger, maar van een vastberaden overtuiging die hem de kracht gaf een dogma te herstellen. Deze dogma was tweevoudig, de eenheid van God en de immaterialiteit van God; het eerste vertelt wat God is en de laatste wat God niet is; beiden zijn verwerping van valse goden.”

“Hij was een keizer en een paus ineen; maar hij was een paus zonder pauselijke pretenties, een keizer zonder keizerlijke legioenen: zonder een leger, zonder een bodyguard, zonder een paleis, zonder een vast inkomen; als ooit een mens terecht kon beweren dat hij goddelijke macht regeerde, dan wat het Mohammed, want hij had ‘alle’ macht zonder de instrumenten of de steun.” Bosworth Smith, MOHAMMAD AND MOHAMMADANISM, Londen 1874, p. 92.

“Mijn keuze van Mohammed als nummer een op mijn lijst ’s werelds meest invloedrijke personen zal sommige lezers verbazen en anderen zullen er vraagtekens bij plaatsen, maar hij is de enige mens in de geschiedenis die uiterst succesvol was op religieus en seculier niveau.” Michael H. Hart, The 100: A RANKING OF THE MOST INFLUENTIAL PERSONS IN HISTORY, New York: Hart Publishing Company Inc., 1978, p. 33.

“Het is onmogelijk dat iemand die het leven en karakter van de grote profeet van Arabië heeft bestudeerd, en die weet hoe hij dacht en hoe hij leefde, geen ontzag krijgt voor deze machtige profeet, een van de grote boodschappers van de Verhevene. Ik zelf vindt steeds hernieuwde bewondering, bij het weer lezen over het leven van deze machtige Arabische leraar” Annie Besant, THE LIFE AND TEACHINGS OF MUHAMMED, Madras, 1932, p. 4

“Zijn bereidwilligheid om vervolging omwille van zijn overtuiging te doorstaan, het hoge morele karakter van de mensen die in hem geloofden en naar hem opkeken als een leider, en de grootheid van wat hij bereikt heeft – alle getuigen van zijn onfeilbare integriteit. Het is onbegrijpelijk dat Mohammed in het westen zo onder gewaardeerd wordt.”W. Montgomery Watt, MAHAMMAD AT MECCA, Oxford, 1953, p. 52.

De Islam zoals is geopenbaard aan profeet Mohammed, is een voortzetting en een verzameling van alle geopenbaarde religies, daarom is het voor alle mensen en voor alle tijden. Deze status die de Islam heeft, wordt ondersteund door overrompelde feiten. Ten eerste, van de andere geopenbaarde boeken (psalmen aan David, boek van Mozes, evangelie van Jezus enz.) is er geen één die nog bestaat, althans niet in de oorspronkelijk vorm of inhoud waarin ze zijn geopenbaard. Ten tweede, geen ander geopenbaarde religie biedt dergelijk overtuigend bewijs, dat een het een leidraad is in alle aspecten van het menselijk leven en voor alle tijden. De Islam is gericht aan de mensheid in zijn geheel en leert basis principes met betrekking tot alle problemen van het menselijk leven. Het wordt bovendien al veertien eeuwen op de proef gesteld en draagt in zich alle mogelijkheden om een ideale samenleving te creëren, zoals heeft bestaan onder de leiding van de laatste profeet Mohammed.

Het mag werkelijk een wonder heten, dat profeet Mohammed, zijn kwaadaardigste en moorddadigste vijanden tot de Islamheeft gebracht, en dat zonder de nodige materiele middelen. De vereerders van afgodsbeelden, blinde volgelingen in het geloof van hun voorouders, onruststokers onder de stammen, grote bloeddorstige schenders van de menswaardigheid, werden een uiterst gedisciplineerd volk onder de leiding van de Islam en zijn profeet. De Islam opende voor hen een vergezicht in spirituele hoogte en menswaardigheid, door de verklaring dat rechtgeschapend de enige maatstaaf is voor verdiensten en eer. Islam gaf vorm aan het sociaal, cultureel, moreel en commercieel leven door middel van basis wetten en principes die in overeenstemming zijn met de menselijke natuur, vandaar dat het ook toepasbaar is overal en in alle tijden, omdat de menselijke cultuur niet veranderd.

Het is jammer dat het Christelijke westen de Islam als een concurrerende religie beschouwd, in plaats van te trachten met het fenomenale succes van de Islam ten tijde van de profeet Mohammed en vlak daarna, te begrijpen. Tijdens de kruistochten, verwierf de gedachtegang over de Islam als concurrerende religie veel aanhang en aanmoediging. Er verscheen veel literatuur om het imago van de Islam te besmetten. Maar de Islam bewijst haar echtheid en integriteit keer op keer aan moderne wetenschappers wiens onbeschaamde en objectieve bestudering van Islam, vooral de leugenachtige beweringen door zogenaamd onbevooroordeelde oriëntalisten, weerlegt.

Moslims zullen enkele beschouwingen over de Islam, van vooraanstaande en gerespecteerde niet-moslim geleerden van deze tijd met je delen. De waarheid is op zichzelf staand en behoeft echt geen pleitbezorger, maar de voortdurende en soms kwaadwillige propaganda tegen Islam zaait veel verwarring zelfs in de gedachten van vrije en objectieve denkers. Moslims hopen dat de volgende beschouwingen een bijdrage zullen leveren of een aanleiding zullen zijn tot een objectieve benadering van Islam of het aanzetten daartoe:

“De oplevering van Islam is misschien wel het meest wonderbaarlijke gebeurtenis in de menselijke geschiedenis. Oorspronkelijk uit een land dat voorheen te verwaarlozen was, heeft de Islam zich binnen een eeuw over de helft van de aarde verspreid, grote wereldrijken verpletterd, eeuwen oude religies vervangen, en de zielen van volkeren hervormt, waarna een hele nieuwe wereld is ontstaan – de wereld van Islam. Hoe meer we deze ontwikkeling nader beschouwen, des te meer uitzonderlijk het schijnt. De andere grote religies baanden langzaam een weg, via moeizame strijd overwonnen ze uiteindelijk doordat machtige Monarchieën zich bekeerden tot het nieuwe geloof. Het Christendom had Constatijn, het Boeddhisme had Asoka en Zoroastrianisme had Cyprus, elk wendde zij hun macht aan om hun nieuwe cultus te verbreiden. Dit was niet het geval met de Islam. Het vond zijn oorsprong in een schaarsbevolkte woestijn onder een nomadenvolk dat voorheen niet in annalen van de geschiedenis te vinden was, Islam trok er op uit, een geweldig avontuur tegemoet, gesteund door een karig en onbeduidend aantal volgelingen en tegenover een grote materiële overmacht. Toch heeft islam overwonnen met schijnbaar wonderbaarlijk gemak, en enkele generaties waren er getuigen van hoe de ‘Vurige Maansikkel’ zich als overwinnaar uitstrekte van de Pyreneeën tot de Himalayas en van de woestijn in Centraal Azië tot de woestijnen van Centraal Afrika”. A.M.L Stoddard, quote uit ISLAM – THE RELIGION OF ALL PROPHETS, Begum Bawani Waaf, Karachi, Pakistan, p. 56

Vroeger woonden er weinig moslims in Nederland. De laatste 30 jaren is dat veranderd. De Islam is met ruim achthonderd-
duizend aanhangers de tweede godsdienst in Nederland. Onder wie vooral Turken (225.000), Marokkanen (200.000),
Indonesiërs en Surinamers (samen 200.000). dat is 4,5 % van de bevolking. Een grotere onderlinge verscheidenheid is haast niet denkbaar. Turkije kent een strikte scheiding van kerk en staat, terwijl vooral Marokkanen in Nederland de wetten van het geloof juist bepalend zijn. Surinamers en Indonesiërs brengen koloniale geschiedenis mee. Er bestaan grote etnische verschillen tussen verschillende groepen moslims. We praten over één vijfde van de wereldbevolking,
over veertig landen waar het Islamitische geloof de grootste stroming is. De cultuur en de geschiedenis van die landen verschillen enorm. De Islam is geen ‘ding’, maar een levende cultuur. Die verschilt per plaats en is ook afhankelijk van de
lokale gewoonte, net zoals de Islam in Iran of Afghanistan anders is dan die in Marokko of Egypte. En net als bij het Christendom kent ook de Islam zijn Orthodoxe stromingen,
een meer humanistische richting en zelfs feminisme. Daardoor zie je in de Islamitische landen de moskeeën leeglopen. In Nederland zitten we in een overgangsperiode. De tweede generatie gaat al veel minder naar de moskee of draagt geen hoofddoek.

De meeste moslims wonen in de grote steden. Slechts één procent van de moslims in Nederland is fundamentalistisch. Deze groep wil haar omgeving islamiseren en heeft daar alles voor over. Maar de overgrote meerderheid past zich uitstekend aan, zeker in vergelijking met andere Europese landen. Het aantal Islamitische gebedshuizen (moskeeën) is sinds de vijftiger jaren toegenomen. Nederland telt inmiddels tussen de drie- en vierhonderd moskeeën. De grootste staat in Zaandam. Het is de Turkse Sultan Achmed-moskee.

Een dag uit de Ramadan door Rachida Delibas
“Vandaag is het de derde dag van de Ramadan. De hele dag heb ik niets gegeten. Op school, tijdens het vak engels, kreeg ik honger. Gelukkig was het maar heel even. Tijdens deze dagen denk ik weinig aan eten. Ik voel dat Allah bij me is. Vasten is heel fijn. Je doet het niet alleen. Bij mij thuis doen ze het ook en al mijn Turkse vrienden doen ook mee. Als moslims voel je je één. Vasten is goed, want je leert jezelf te beheersen. Als je zins in iets lekkers hebt, blijf je er toch vanaf. Het is een soort training, net zoals bij topsporters. Zij moeten ook veel afzien: zo mogen ze niet alles eten. Tijdens de vastentijd doe je ook boete voor de fouten die je gemaakt hebt. Bijvoorbeeld als je iets gestolen hebt of lelijk gedaan hebt tegen je ouders. Na die boetedoening ben je weer helemaal ‘schoon’. Dat is een fijn gevoel. De Ramadan laat je ook voelen dat er meer is in het leven dan eten en drinken. Er zijn ook geestelijke waarden, zoals: het geloof, saamhorigheid en gezelligheid. Het mooie van de Ramadan is ook dat iedereen gelijk is. Of je nou arm of rijk bent, het maakt niet uit. Iedereen doet mee aan het vasten. Tijdens de ramadan laat je zien dat je alles voor Allah over hebt. Je bent een echte moslim. Vanavond was het thuis heel gezellig en er werd geen ruzie gemaakt. Tijdens de Ramadan is iedereen aardig voor elkaar. De soep die we hebben gegeten was heel apart. Mijn moeder zei dat er veel vitaminen inzaten. Dat moet ook want overdag eten en drinken we niets. Ik kijk nu al uit naar het Suikerfeest als afsluiting van de Ramadan. De huizen worden dan goed schoongemaakt en iedereen kleedt zich op zijn best. We krijgen altijd lekkere zoete dingen en gaan op bezoek bij de familie. Mijn vader geeft de armen en de kinderen geld.”

“Ik draag geen hoofddoek, evenals de meeste van mij Turkse vriendinnen. ‘Je moet de kat niet op het spek binden’ luidt een bekend Nederlands spreekwoord. De reden dat ik geen hoofddoek draag, is dat ik het niet fijn vind zitten, vooral als het mooi weer is. Een ander misverstand is dat moslimmannen meerdere vrouwen hebben. Vroeger kwam dat inderdaad vel voor, maar tegenwoordig is dat niet meer. De meest mannen zijn getrouwd met één vrouw. Zelf wil ik later mijn man ook niet delen met een andere vrouw. Ik zou heel jaloers zijn op haar. Bovendien kosten meer vrouwen meer geld zodat je per persoon minder te besteden hebt.”

Stel je voor: Je vindt een zeer uitzonderlijk diamant. Het is de mooiste edelsteen die je ooit gezien hebt. Oogverblindend, zo mooi schittert het. Zou je het niet koesteren? Zou je het niet goed bewaren, op een plekje waar niemand het vinden kan, wetend dat anderen net als jij onder de indruk zouden zijn en het ook graag zouden willen hebben? Zou de vrouw geen voldoening hebben in haar relatie als de schoonheid van haar man niet door andere vrouwen worden gezien? (d.m.v. de baard)
· Zou de man geen voldoening in zijn relatie vinden als de schoonheid van zijn vrouw niet door andere mannen kan worden gezien? (d.m.v. de hoofddoek)

Ik heb over het geloof de Islam veel geleerd en heb er ook met plezier aan gewerkt. Achter dit blad heb ik nog twee interviews uit het blad Samsam en een rubriekje wat er altijd instaat. Ik heb ook nog een diskette met een soort gedicht over het geloof de Islam. U moet het zelf maar lezen, want dan begrijpt u het beter. De informatie heb ik uit het levensbeschouwingboek, van internet en uit de krant.