Hadrianus

Publius Aelius Traianus Hadrianus

Hadrianus liet zijn baard staan! Op het eerste gezicht zou dat niet zo bijzonder zijn, maar hiermee is hij wél de eerste van de keizers die breekt met de regel dat de hooggeplaatste persoon in het Romeinse Rijk lekker fris geschoren moet zijn. De reden dat Hadrianus de voorkeur gaf aan een baard, was omdat hij grote bewondering had voor de Griekse cultuur. Daarnaast had hij een relatie met de tienjarige jongen Antinous. Hij was zo stapel op de jongen, die van buitengewone schoonheid was, dat toen hij overleed, hij de jongen tot god liet verklaren! Hoogst opmerkelijk te noemen.

Kleine Hadrianus.

Keizer Hadrianus werd geboren als een zoon van een senator en ex-praetor, en zou zodoende nooit een keizer worden. Maar het lot wilde dat zijn ouders vroeg overleden en dat Hadrianus werd geadopteerd (nooit officieel!) door Trajanus, die later keizer zou worden, en natuurlijk zijn vrouw.
Voordat Hadrianus keizer werd had hij een normaal, welgesteld leven te leiden. Tijdens de opleiding die Hadrianus volgde in Rome toonde hij veel belangstelling voor de Griekse cultuur, waarna hij ook de bijnaam Graeculus kreeg, wat ‘’Griekje’’ betekende. Hij vocht later nog als stafofficier tegen de Daciërs en Westgoten in Oost-Europa en daarna tegen de Parthen in Klein-Azië.
Toen Trajanus overleed heeft de vrouw van Trajanus, die erg gesteld was op Hadrianus, voor een vervalste adoptie gezorgd waardoor Hadrianus in het jaar 117 n. Chr. de nieuwe keizer van het Romeinse Rijk werd.

Zwervende keizer.

Tijdens zijn keizertijd heeft Hadrianus veel macht naar zich toegetrokken, door veel macht bij de Senaat weg te halen en een persoonlijke staf te benoemen. Bovendien zorgde hij ervoor dat iedereen die hem in de weg stond uit de weg werd geruimd.
Daarnaast legt Hadrianus zich toe op wetgeving die zou moeten gelden voor het hele Romeinse imperium en geeft ene Publius Salvius Julianus opdracht een wetboek samen te stellen; dat werd het edictum perpetuum. Hadrianus vormt een ambtenarenapparaat en stelt de rechtspraak in.
Hadrianus hield er een zeer actief leven op na gedurende zijn regeerperiode. In tegenstelling tot de vele keizers die gezellig vanuit hun luie stoel het grote rijk bestuurden, trok Hadrianus naar de grenzen en de vele onderdrukte volkeren. Hij was van mening dat je alleen op deze manier je politieke macht optimaal kan uitoefenen. Hij brengt bezoeken aan de legioenen die hij op die manier een hart onder de riem steekt en die zodoende loyaal blijven, en aan nabijgelegen volkeren van wie hij zodoende respect afdwingt waardoor ze zich sterker verbonden zullen voelen met het Romeinse Rijk.
Een bijzonder gevolg van een van zijn vele reizen, was de bouw van de muur van Hadrianus in Britannië, het huidige Groot-Brittannië. Deze werd in opdracht van de keizer gebouwd rond het jaar 128 n. Chr. om dienst te doen als versterkte grens. De muur zou aanvallen van de Picten vanuit het noorden (Schotland) voorkomen. Een andere reden was om symbool te staan voor de Romeinse macht. De muur staat er voor een groot deel nog steeds, en is natuurlijk een toeristische trekpleister.
Ook liet Hadrianus in het machtige Rome het Pantheon (tempel gewijd aan de goden) herbouwen, en vlak buiten Rome zijn villa Hadriana, waar we met de Romereis ook heen gaan.
Daarnaast heeft Hadrianus een bezoek gebracht aan ons nietige Nederland. Hij bouwde hier rond het jaar 122 een forum in Voorburg!
Nu zou je denken dat iemand als Hadrianus, die vroeger dus een stafofficier geweest was, zeker als keizer gebieden zou willen veroveren en veel gebruik van het leger zou willen maken. Maar een van zijn eerste daden na de dood van Trajanus was het terughalen van de Romeinse garnizoenen uit Armenië, Syrië en Mesopotamië. Dit was niet omdat Hadrianus nou zo’n aardige keizer was, maar omdat het oorlog voeren in die landen aan de grenzen van het Romeinse Rijk enorm veel kosten met zich meebracht. Hieraan kun je dus zien dat Hadrianus wel reëel was, en niet zo gek als keizers als Nero, hoewel hij dus wel een affaire had met een 10-jarige jongen.

Zijn dood
Toen Hadrianus 60 jaar oud was begon hij te denken over een opvolger, en besloot Lucius Aelius Commodus Verus tot keizer te maken. Dit was opvallend, want Commodus had een frivole levensstijl, een slechte gezondheid en totaal geen militaire ervaring.
Hadrianus zelf werd, in tegenstelling tot zijn tegenstanders, niet uit de weg geruimd, maar stierf een vreedzame dood. Ter nagedachtenis aan Hadrianus werd er in Campus Martius rond 140 een grote tempel gebouwd die nu het Hadrianeum wordt genoemd, tevens werd hij goddelijk verklaard, hoewel de senaat hier fel op tegen was.