Tweede Wereldoorlog

Voorwoord:

Wij hebben samen dit verslag gemaakt.Wij hebben de informatie van internet gehaald.
Wij wouden het eerst over Napoleon doen maar dat deden heel veel kinderen, dus hebben wij het over de 2de wereldoorlog gedaan.
Wij hopen dat u dit verslag mooi vind.

De Hoofdstuk ken:

Hoofdstuk 1. Duitsers
Hoofdstuk 2. Adolf Hitler
Hoofdstuk 3. Verzet in Nederland
Hoofdstuk 4. Jodenvervolging
Hoofdstuk 5. Anne Frank
Hoofdstuk 6. Hoe zat het bestuur van Stalin in elkaar
Hoofdstuk 7. Hoe stelde Rusland zich op in de tweede wereldoorlog
Hoofdstuk 8. Wat waren de tactieken van de russen tijdens de tweede wereldoorlog
Hoofdstuk 9. De slag op Stalingrad

Hoofdstuk 1: Duitsers

Wij hebben ons beperkt tot de inval van de Duitsers bij de Grebbelinie.
-DE INVAL IN HET KORT.
Op 1 september 1939 vallen de Duitsers Polen binnen, de tweede wereldoorlog is begonnen.
Op 10 mei 1940 vallen de Duitsers ook Nederland binnen.
Op 10 mei 1940 om 3.55 uur en iets daarna bombarderen Duitse troepen veel vliegvelden in Nederland.
Ook probeerden ze de vliegvelden te veroveren door middel van luchtlandingstroepen (parachutisten, en transportvliegtuigen met soldaten).
De Duitsers proberen de koninklijke familie en de regering gevangen te nemen, dat lukte niet.
Op 14 mei 1940 wordt Rotterdam gebombardeerd.
Als de Duitsers dreigen met nog meer bombardementen op andere grote steden geeft Nederland zich over.
Ongeveer 2500 militairen en 2500 burgers hebben hun leven verloren.

-DE GREBBELINIE.
Bij de grebbeberg hield Nederland stand, hoewel de Nederlandse soldaten wisten dat het Duitse leger veel betere wapens hadden dan zijzelf.
De Duitse soldaten hadden: In hun koppel en kaplaarzen handgranaten met handvat en losse dolken, sommigen droegen geweren met bajonetten, anderen hadden lichte mitrailleurs, die werkelijk licht waren, en een veel grotere vuursnelheid had dan die van de Nederlandse soldaten.
Daarboven droegen ze allemaal ook nog een pistool dat tot karabijn verlengd kon worden.
De Nederlandse soldaten daarentegen hadden soms niet eens handgranaten.
De loopgraven waren nog niet klaar, en naar de grebbelinie, die lang verwaarloosd was, werden te weinig middelen gestuurd om de linie te voorzien van bunkers en andere moderne defensiewerken. Op 13 mei 1940 wordt de grebbelinie bij Rhenen doorbroken.
Kolonel Schimmel geeft om half vier de opdracht om ‘s avonds om half negen de linie te ontruimen.

Hoofdstuk 2: Adolf Hitler.

Op 20 April 1889 in Braunau aan de Inn werd Adolf Hitler geboren.
Zijn vader was Alois Hitler, douanebeambte.
Op de lagere school was Hitler een uitstekende leerling, maar op de middelbare school bleek hij best lui te zijn.
Hij bleef één keer zitten, en ging uiteindelijk zonder diploma van school.
Tot zijn 18e leefde Hitler van het geld van zijn moeder, en deed zelf bijna niets.
Op zijn 18e vertrok Hitler naar Wenen om daar voor kunstschilder opgeleid te worden.
Hij werd niet toegelaten tot de kunstacademie.
Toen hij probeerde een opleiding voor architect te volgen werd hij niet toegelaten omdat hij geen diploma van de middelbare school had.
Tussen 1907 en 1913 woonde Hitler in mannenlogementen in Wenen.
Hij verdiende geld met het tekenen van prentbriefkaarten die een vriend van hem voor hem verkocht.
Ook kreeg hij nog geregeld geld van zijn moeder.
Toen zijn moeder overleed kreeg hij geld van een tante.
Hij maakte zijn familie wijs dat hij voor kunstschilder werd
opgeleid.
In 1913 vertrok Hitler naar Munchen, Duitsland.
Voor het Oostenrijkse leger was hij afgekeurd, maar voor het Duitse leger werd hij goedgekeurd.
Hij ging daar vrijwillig in dienst toen de EERSTE WERELDOORLOG begon. Hij kreeg aan het front in de oorlog drie onderscheidingen, hij moest dus wel een goed soldaat geweest zijn. De Duitsers verloren de oorlog, waardoor ze teleurgesteld en verbitterd waren.
Hitler werd vormingsofficier, en moest dus onderzoeken wat er zoal in alle politieke partijen gebeurde.
Toen werd hij gevraagd of hij in het bestuur van de DAP (Duitse Arbeiders Partij) wilde. De partij kreeg al snel een andere naam, NSDAP (Nationale Socialistische Duitse Arbeiders Partij).
Hitler kreeg de titel "Fuhrer", wat leider betekent.
In 1933 ging de NSDAP alleen regeren.
De jodenwetten beginnen…..

-ZELFMOORD
Op 30 April 1945, (Duitsland had toen de oorlog verloren) schiet Hitler zichzelf dood. Zijn vrouw EVA BRAUN vergiftigde zichzelf, en stierf enkele ogenblikken later.
Daarvoor hadden Adolf en Eva hun zes kinderen al vergiftigd.

Hoofdstuk 3: Verzet in Nederland.

Al op de eerste dag zijn er mensen die zich verzetten tegen de Duitsers. Het zijn er dan nog niet zoveel, maar het worden er dan steeds meer.
Steeds meer mensen zijn bereid hun vrijheid en hun leven te wagen in de strijd met de Duitsers.

-DE ILLEGALE PERS.
Al op 15 mei 1940 wordt het eerste illegale blad geschreven en verspreid, in niet meer dan een tiental exemplaren.
Later worden dat er veel meer, zo ongeveer 1200 illegale bladen waarvan 10.000 exemplaren.
Voorbeelden van illegale bladen zijn:
-De toekomst
-Trouw
-Het parool.
-De oranjekrant
-Vrij Nederland
-De geus, en nog veel meer.
De mensen die de illegale blaadjes maakten moesten erg voorzichtig zijn.
Het papier werd bovendien een probleem, want ook dat ging op de bon.
Ook het snijden van het papier was een probleem.
Veel kranten hebben daar wel wat op gevonden.

-PERSOONSBEWIJZEN
Vanaf 1941 moest iedereen een persoonsbewijs hebben, met pasfoto en vingerafdruk.
Voor de mensen die zich schuil moesten voor de Duitsers werden door de mensen in het verzet valse persoonsbewijzen gemaakt.
Zo wordt het moeilijker voor de Duitsers om te weten wie waar woont.
Voedseldistributiekaarten worden soms met tienduizenden tegelijk gestolen om de onderduikers aan voedsel te helpen.
-Gewapend verzet.
Sommige mensen verzetten zich met geweld.
Ze blazen Duitse kantoren, en andere gebouwen op.
Ook steken ze de bevolkingsregisters in brand, zodat het voor de Duitsers moeilijker wordt om te weten, wie waar woont.

Hoofdstuk 4: Jodenvervolging.

Als Hitler en zijn partij in 1933 aan de macht komen, veranderd het leven voor de Duitse joden, ook de joden in Nederland krijgen hiermee te maken als de Duitsers in Nederland zijn.
Er worden allemaal maatregelen genomen die de vrijheid van de joden heel erg beperken.
Joden mogen niet meer met de tram, joden mogen gen badhuizen, parken, musea etc. etc. betreden, joden moeten een gele davidsster op hun kleren dragen, joden mogen alleen naar joodse winkels en ga zo maar door.
Ambtenaren moesten een “ariër” verklaring tekenen.
Daarin zij je of je ariër was (blond met blauwe ogen), of jood.
Als je het niet eerlijk invulde werd je meteen ontslagen.
Hitler geeft de joden en de gehandicapten de schuld van alles wat er mis is in het land, bijv. de werkeloosheid.
Veel joden en gehandicapten worden vergast. Sommige gehandicapte baby’s krijgen een dodelijke injectie, of ze worden uitgehongerd.
Veel joden duiken onder om te voorkomen dat ze naar een concentratiekamp moeten.

-CONCENTRATIEKAMPEN
Veel joden werden getransporteerd naar concentratiekampen.
Zo’n tocht duurde meestal 3 dagen. Veel te veel mensen in veewagons.
Daar werden ze gescheiden. De sterke, en de zwakke.
Dan moest je je uitkleden en werd je kaalgeschoren.
Veel mensen werden dan aan een medisch onderzoek onderworpen.
In zo’n concentratiekamp werd ook gezegd, ga daar maar in de rij staan, dan kom je zo aan de beurt voor de “douche”.
Die zogenaamde “douche” was dan een gaskamer, waar de mensen die onder de “douche” gingen in werden vergast.
Maar weinig mensen hebben de concentratiekampen overleefd.

-RAZZIA
Soms hielden Duitsers razzia’s, ze gingen dan langs huizen, en haalden dan joodse mensen uit hun huizen.
Die werden dan op een hardhandige manier meegenomen….,naar de dood.
Een enkele wist soms nog wel te ontsnappen.
Dit gebeurde in Februari 1941 in Amsterdam.
400 joden werden bijeengedreven, en weggevoerd.
Deze razzia was de aanleiding tot de Februaristaking.
Op 25 en 26 februari breekt in de hoofdstad een algemene staking uit.
De Februaristaking.
Het beeld “de dokwerker” herinnert nog aan de Februaristaking.

Hoofdstuk 5: Anne Frank.

Anne Frank (haar echte naam is: Anneliese Frank) is een van de miljoenen joden die hun leven hebben verloren in de tweede wereldoorlog.
Door het dagboek dat ze bijhield weten we veel van wat er toen gebeurde. Met haar, en met andere mensen.

-DE FAMILIE FRANK
Anne Frank werd op 12 juni 1929 in Frankfurt aan de Main geboren. Haar zus Margot werd op 16 Februari 1926 geboren.
Als Hitler in 1933 aan de macht komt weet Otto Frank (de vader van Anne en Margot) dat dat niet veel goeds betekent.
Hij begint het bedrijf OPEKTA voor bereiding van jam in Amsterdam.
Hij vond een huis aan het Merwedeplein, en de familie Frank emigreert naar Nederland.
In 1938 richt Otto frank nog een bedrijf op.
Pectacon voor een kruidenmengsel voor de bereiding van worst.
Tot 1940 was Otto Frank er bijna zeker van dat ze in Nederland veilig zouden zijn, toen de Duitsers Nederland hadden veroverd hoopte Otto Frank dat het niet zo'n vaart zou lopen met de Jodenvervolging. Helaas, was dat niet zo.

-ONDERDUIKEN
Als Margot op Zondag 5 juli 1942 een oproep krijgt zich te melden voor het werkkamp WESTERBORK besluit de familie Frank dat het tijd is om naar het achterhuis te vertrekken.
Op 6 juli 1942 betrekt de familie Frank "het achterhuis".
De onderduik periode is begonnen.
In de tijd daarna komen er nog 4 onderduikers bij,
De familie
In het dagboek dat Anne een paar weken eerder op haar dertiende verjaardag heeft gekregen geeft ze een uitgebreide beschrijving van het achterhuis.
Het leven in het achterhuis moet zo veel mogelijk zijn gewone gang gaan. Dat betekende ook dat Margot, peter en Anne les kregen met de lesboeken die ze hadden.

-HET DAGBOEK
Op haar 13e verjaardag krijgt Anne Frank een dagboek.
Ze weet dan nog niet dat ze een maand later moet onderduiken.
Ongeveer 2 jaar lang schrijft Anne in haar dagboek.
Ze heeft een vriendin verzonnen waar ze haar brieven in haar dagboek naar toe schrijft, Kitty. (het dagboek noemt ze dus Kitty)
Ze schrijft in haar dagboek over het leven, en de mensen in het achterhuis.
Het is niet altijd even prettig in het achterhuis.
In haar dagboek schrijft Anne over de ruzies , maar ook over de leuke momenten.
Ook schrijft ze dat ze zonder dagboek waarschijnlijk zou stikken….
Ze schrijft dat fotograaf en schrijfster wil worden, na de oorlog wil ze een getiteld “Het Achterhuis” gaan uitgeven.
Haar dagboek zou dan kunnen dienen als boek.
Dat was ook de aan leiding dat Anne veel stukken uit haar dagboek in het net op losse vellen heeft overgeschreven.
Helaas is het zover niet gekomen.
Op 1 Augustus 1944 schrijft Anne voor de laatste keer in haar dagboek.
Drie dagen later, op 4 augustus 1944 worden de acht onderduikers gearresteerd, ze zijn verraden……..
Door wie ze zijn verraden weet nog steeds niemand.
Wel weten we dat ze zijn gearresteerd door Karl Silberbauer.
De acht onderduikers worden naar WESTERBORK getransporteerd, en daarna naar vernietigingskampen.
Otto Frank is de enige van de acht die de kampen overleeft.

Hoofdstuk 6: Hoe zat het bestuur van Stalin in elkaar?

Om te weten hoe het bestuur van Stalin in elkaar zat moet eerst bekend worden wie Stalin nu eigenlijk is. Want als je iemand vraagt ‘wie was Stalin?’ zullen ze zeggen, ‘een dictator van Rusland ten tijde van de Tweede Wereldoorlog’. Maar er zit natuurlijk veel meer achter.

Josef Vissarionovitsj Stalin was een man die in de jaren ‘20 nog een beetje op de achtergrond stond van het Russische politieke beleid. Als men Stalin zag dan zag men een vreedzame man die een juiste belichaming was voor het Russische beleid.
Nu weten we wel dat Stalins manier van regeren niet veel verschilde van Hitler. Dit kwam doordat Stalin toendertijd nog in een soort van wankelpositie stond en toen wel genoodzaakt was om toneel te spelen, en om dan op zo’n moment bloeddorstig over te komen staat natuurlijk ook wel raar.
Toen Stalin de eerste paar jaren aan de macht was, was er nog niet zo heel veel aan de hand. Het was wel een man die een beetje regeerde met een ijzeren vuist maar niet zo erg als dat het later zou gaan worden. Dit wil echter niet zeggen dat het een vredelievende dictator was want in 1928 werd door Boeecharin geklaagd dat Stalin “een machts-hongerend iemand was die leek op Dzjengis Khan de Mongool”. In november 1932 pleegde zijn vrouw Nadezjda zelfmoord en hierdoor werd Stalin een beetje verbitterde man en hij werd al gauw meer hongerig naar bloed en hij trad steeds wreder op.

Stalin was een man die stond voor het dictatorschap. De mensen mochten maar ėėn wil hebben, en ėėn weg volgen. En dat was het volgen van de orders van Stalin. Om de algehele economie van de Sovjet Unie te verbeteren werd er in 1928 door Stalin een 5-jaren plan in werking gesteld. Deze planeconomie was gekomen omdat de machthebbers in Rusland (eigenlijk dus Stalin) vonden dat het leger weer moest groeien en zo ook de macht van de Sovjet Unie. De voedselproductie werd verhoogd, en ook de industrie. Verder werd het land ook geüniformeerd. Er werd een dienstplicht ingesteld en het leger groeide aanzienlijk. Om het leger te kunnen voeden werden de boeren - ook wel ‘kolchoz- boeren’ genoemd omdat ze op staatsboerderijen (kolchozen) werkten - totaal uitgebuit. Deze boeren hielden maar een heel klein beetje over van wat ze hadden geoogst en de rest ging naar de staat.

Als bepaalde mensen Stalin niet bevielen, dan werden zij zonder pardon geliquideerd of naar een kamp in Siberië gestuurd. Onder deze mensen, die als staatsvijand werden gezien, waren ook boeren die eten achterhielden, of mensen die lid waren geweest van een andere partij of nog steeds een ander ideaal hadden. In totaal werd 5% van de bevolking de dupe van dit soort acties.

Hoofdstuk 7: Hoe stelde Rusland zich op in de tweede wereldoorlog?

Het plan van Stalin was om zich niet met de oorlog te bemoeien, die gaande was in het westen. Zolang Rusland niets met de oorlog had te maken zou alles in zijn land goed gaan. Daarom werden er verdragen gesloten. Je zou zeggen dat de keuze voor de bondgenootschappen al vaststond. Duitsland stond er alleen voor en Rusland zou zich bij de geallieerden aansluiten.
Dit was echter niet het geval. Hitler had er namelijk voor gezorgd dat hij met Rusland een pact kreeg. Beide landen zouden niet met elkaar gaan bemoeien wat het andere land ook zou doen, onder geen enkele omstandigheid. Ook was er al afgesproken dat Duitsland een bepaald aantal landen kreeg toebedeeld en Rusland ook.

Omdat Rusland en Duitsland al van nature aartsvijanden waren kon het natuurlijk niet uitblijven dat er toch een oorlog zou komen tussen de 2 landen, ook al was er pact afgesloten tussen de beide landen. Stalin had dit ook al voorzien en zei een keer dat hij dat zeker wist, alleen wanneer was nog niet zeker.

In 1941 was Hitler met zijn leger al heel Europa binnengetrokken en Duitsland had vrijwel overal de macht gegrepen. Dit was ook het jaar dat Rusland en Duitsland met elkaar in oorlog kwamen. Hitler wou Rusland vernietigen. Plannen hiervoor waren al gemaakt in juli 1940. Eerst was Hitler er nog niet zo zeker van om Rusland nu al binnen te vallen, maar toen generaal Molotov naar Hitler gestuurd was door Stalin om meer invloed voor Rusland te eisen in Oost-Europa, was het zeker voor Hitler. Rusland zou weggeveegd van de kaart moeten worden. Hitler trok zich niets aan van het verdrag dat hij met Rusland had gesloten om elkaar niet aan te vallen. Hitler en zijn staf hadden “Operatie Barbarossa” bedacht. Met hulp van de Italianen zou Rusland in mei 1941 Rusland in een massale aanval worden vernietigd.

Helaas voor Hitler had het Italiaanse leger problemen en moest de aanval worden uitgesteld tot eind juni. Het was toen niet meer zeker of Moskou en Stalingrad nog in dat jaar zouden worden kunnen ingenomen vanwege de strenge winter in Rusland.

Eind juni begon operatie Barbarossa en toen trokken de Duitse legers dus Rusland binnen. Rusland werd dus aangevallen door Duitsland, ook al hadden ze een niet-aanvalsverdrag gesloten.
De reden dat Rusland in de oorlog betrokken was geraakt was dus omdat ze zichzelf moesten verdedigen.

Hoofdstuk 8: Wat waren de tactieken van de Russen tijdens de Tweede Wereldoorlog?

In het begin van de oorlog moest het Rode Leger – zo werd het Russische leger genoemd - zich terugtrekken verder Rusland in vanwege de overmacht van de Duitsers. De Duitsers rukten in een gigantische snelheid op in Rusland. Omdat Stalin niet wou dat de Duitsers ook maar iets uit Rusland plunderden, zodat zij er beter op werden, beval Stalin alles te verbranden in het westen van Rusland. Dorpen, steden en akkers werden afgebrand en achtergelaten door de terugtrekkende Russische legers. Dit heette ook wel “de tactiek van de verschroeide aarde”. Stalin gaf deze opdracht omdat hij er van uitging dat de Duitsers daar veel last van zouden hebben als ze verder optrokken. Als er immers niets meer in het land was dat van waarde was voor de Duitsers, dan zouden ze ook worden vertraagd in hun opmars in Rusland. Partizanen kregen ook opdracht om ver achter de Duitse linies sabotage te verrichten. Dit was meer klein verzetswerk in het begin.
Het belangrijkste in de tactiek van de Russen was dus de tactiek van de verschroeide aarde.

Maar niet snel daarna vonden al snel de grote veldslagen plaats. De Duitsers hadden op 27 juni de stad Minsk bezet en gingen op naar de stad Smolensk. Toen de Duitsers rond half juni Smolensk hadden bereikt, kwam er het eerste grote gevecht met de Russische legers op gang. Tot aan toen hadden de Duitsers het redelijk makkelijk gehad, maar in die stad kregen ze voor het eerst te maken met echte gevechten. De Russische strijders waren getrainde reserves. Uiteindelijk viel de stad na zware gevechten toch in handen van de Duitse overmacht.

Hier gebruikten de Russen dus de tactieken om zich in en om een stad in te graven en van daaruit de Duitsers te bestrijden, wat deze keer niet zo succesvol bleek te zijn.

Drie weken na de val van Smolensk hadden de Russen een defensieve linie geplaatst in het oosten. Het moreel van de Russische soldaten was goed, omdat de Russische legers uit Siberië snel zouden komen en een eind zouden maken aan de Duitse opmars. Ze waren er zeker van dat de Duitsers overwonnen zouden worden en zouden vluchten voor de machtige Rode Legers.
Maar Hitler had zoiets al voorzien en zorgde ervoor dat de Duitse troepen het Rode Leger zou omsingelen. Dit plan had een zeer positief effect voor de Duitsers en de Russische legers leden dan ook hier weer een nederlaag. De Duitsers zeiden in hun propaganda dat ze sowieso 600.000 Russische soldaten gevangen hadden genomen. Russische historici zeggen dat dit aantal op 200.000 ligt. Hoe dan ook, het aantal gevangen genomen Russische soldaten was dus gigantisch.

De Russische krijgsgevangenen werden zeer slecht behandeld door de Duitsers. Ze werden in treinen gedumpt, getransporteerd en geëxecuteerd. Een Duitse soldaat schreef ooit dat hij een trein zag aankomen met allerlei vage dingen die aan de trein hingen. Later bleek het te gaan om Russische soldaten die voor de trein waren gegooid. Hieruit blijkt wel dat de Duitsers erg wreed optraden tegen de Russische krijgsgevangenen.

Vanaf dat moment begon de propaganda in Rusland op gang te komen. De Russen vochten in en voor hun eigen land, wat natuurlijk maakte dat ze veel fanatieker vochten dan wanneer ze een ander land zouden moeten verdedigen. Er werd geschreven in de Russische kranten en bladen, dat de Duitsers na de Eerste Wereldoorlog Rusland 20 jaar terug in de geschiedenis had gegooid. Alles was daarna door de Russen weer opgebouwd met stappenplannen en nu zouden de Duitsers even komen om alles aan gort te schieten en vernietigen. Dit mocht uiteraard niet gebeuren, en zo kregen de Russen weer een beetje hoop. Ook werden ze hierdoor aangemoedigd om te vechten tegen de Duitsers.

Maar toen de Duitsers in oktober ongeveer 55 kilometer verwijderd waren van Moskou, besloot Stalin om te vertrekken uit Moskou, samen met de gehele bevolking. Iedereen werd op vrachtwagens en treinen gezet en de mensen werden geëvacueerd naar het verdere oosten van Rusland.
Stalin zelf ging naar Kuibyshev, ongeveer 600 kilometer verder om daar verder zijn leidinggevende functie uit te voeren. Moskou was dus klaar om ingenomen te worden door de Duitsers, maar zonder mensen erin. Alles waar de Duitsers profijt van zouden kunnen hebben werd weggehaald. Nu was Stalin van plan om de winter de rest te laten doen zoals eerder al was gedaan ten tijde van Napoleon.

Hoofdstuk 9: De slag om Stalingrad.

In het Duitse offensief van 1942 zou de stad Stalingrad makkelijk ingenomen kunnen worden door de Duitsers. De hekken van Stalingrad waren open en de stad kon zo worden ingenomen door een Duitse “Panzereenheid”. Deze werd echter naar het zuiden verplaatst op bevel van Hitler. Toen twee weken later dezelfde eenheid terugkeerde naar Stalingrad, had het Rode Leger zich al ingegraven in de stad.
De slag om Stalingrad was begonnen.

Tijdens de eerste fase om Stalingrad in augustus 1942 had de Duitse Luftwaffe in een aanval 600 vliegtuigen gebruikt. Dit zou 40.000 Russische mensenlevens hebben gekost. Allen waren burgers. Hitler wou dat Stalingrad voor 25 Augustus in zijn bezit was. Hoewel de Duitsers de rivier de Wolga twee dagen voor dat ultimatum hadden bereikt, had het Russische leger zich al beter ingegraven om de stad te verdedigen en Stalingrad viel niet in Duitse handen.

Hoewel er ook sprake was van Russische helden - mensen die zich met granaten bekleedden en dan onder een Duitse tank gingen liggen en zichzelf opbliezen - mocht het allemaal niet veel baten. De Duitse wapensystemen waren veel beter dan die van de Russen. Hoewel de Russen ook zware artillerie-eenheden hadden, was dit maar een van de weinige dingen die ze wel hadden. De nieuwe tanks waren nog in productie en totdat die tanks klaar waren hadden de Russen alleen maar het voordeel dat hun manschappen vijf keer zoveel waren dan die van de Duitsers. Het was dus een ongelijke strijd daardoor.

Stalingrad was tijdens het gevecht niet veel meer dan een en al troep, rotzooi en kapotte gebouwen. Het vechten ging heel erg moeizaam: straat voor straat, gebouw voor gebouw en per kamer. Voor ieder stukje vierkante meter werd gevochten, meestal in handgevechten. Het was ook gewoon voor soldaten, die omsingeld waren, dat ze doorvochten tot de dood. Dit was omdat ze toch al wisten dat ze sowieso zouden worden neergeschoten of op andere wijze vermoord door de Duitsers als ze in hun handen vielen.

Op 14 oktober gingen de Duitsers de Russische tractorfabriek in het noordelijke deel van de stad aanvallen. Deze aanval ging gepaard met extreem veel geweld. De Russen waren wel deels teruggedrongen, maar ze hadden toch stand weten te behouden.
Russische soldaten en goederen waren tijdens die periode over de rivier de Wolga aangekomen bij Stalingrad. Deze soldaten werden per boot over de meer dan een kilometer brede Wolga aangevoerd. Deze boten lagen constant onder Duits vuur en soms haalde van de tien boten die de rivier overstaken maar een enkele boot de overkant. Als er soldaten waren die uit de boot sprongen, werden ze neergeschoten door hun eigen officieren.

Mocht er dan uiteindelijk toch een boot aankomen aan de overkant, dan werden de bange soldaten geleid naar het front. Per 2 man kregen ze ėėn geweer. Wanneer de soldaat met het geweer dood worden geschoten, dan moest de andere het geweer pakken en verder lopen. Hier zie je aan dat het materiaal en de uitrusting van de Russen wel heel erg slecht was.

Toen het sein was gegeven voor de tegenaanval, stormden de Russische soldaten met duizenden naar voren. Deze waren echter geen partij voor de Duitsers, die al klaar stonden met hun moderne tanks, mortieren en machinegeweren. Mocht je je als Russische willen terugtrekken of willen vluchten van het Duitse geweld, dan werd je neergeschoten door je eigen officieren die al klaarstonden met machinegeweren.

Tot die tijd was het Russische moreel onder de troepen zeer slecht geweest. Toen kreeg generaal Vasili Chuikov het leger in Stalingrad onder zijn bevel. Deze generaal was een heel goed militair en strateeg. Onder zijn leiding kreeg het Russische leger weer een beter gevoel over zichzelf en dus gingen ze automatisch ook wat beter vechten.

Maar dit kwam niet alleen doordat Vasili leiding kreeg, want de Duitsers kregen ook zware problemen. Door het grote Russische offensief op 19 november 1942 zorgden de Russen ervoor dat de Roemeense legers in het noordoosten (die met de Duitsers meevochten) totaal verrast werden door de Russen. Zonder al te veel problemen werd het Roemeense leger verslagen en gingen de Russen Stalingrad omsingelen. Dit was al na vier dagen gelukt.
De Duitse legers van generaal Von Paulus werden in Stalingrad ingesloten. De Duitse strategen in Berlijn vonden dat Von Paulus met behulp van het leger van generaal von Manstein uit Stalingrad moest kunnen ontsnappen. Maar Hitler vond dit geen goed plan en hij gaf het bevel aan Von Paulus om te blijven waar hij was. Dit was echter een verkeerde beslissing, zoals later zou blijken, want de strenge Russische winter was al in aantocht.

Het leger van Von Paulus bleef dus op bevel van Hitler zelf in Stalingrad. De Russen hadden ervoor gezorgd dat de goederen, die voor en door de Duitsers werden aangevoerd om de legers te bevoorraden, niet meer de stad in konden. De Duitse gewonden konden ook niet worden vervoerd, omdat het vliegveld ook al was vernietigd. Nu hoefde Stalin alleen nog maar af te wachten tot de winter op zijn sterkst was en de Duitsers weg te vriezen.

Het vechten ging nog gewoon door tot aan 31 januari 1943. De inmiddels door Hitler tot veldmaarschalk gepromoveerde Friedrich von Paulus gaf zich over samen met zijn soldaten. Het was wel wat ironisch, dat Hitler hem op 30 januari – dus een dag voor de overgave - tot veldmaarschalk had benoemd. Deze titel werd op 1 februari door Hitler weer van hem afgenomen, omdat hij niet tot de dood had gevochten. Von Paulus gaf zich over, omdat er bijna geen munitie meer was en het voedsel was ook zo goed als op. Von Paulus en zijn andere
generaals hebben later zelfmoord gepleegd met hun laatste kogels.
Vanaf dat moment zou het alleen maar bergafwaarts gaan met het Duitse leger.

Nawoord:

Het was veel werk. Maar we zijn tot een goed resultaat gekomen: Hopen we? Maar we hebben er wel iets van geleerd. En we zijn er ook heel wat uren mee bezig geweest. Het was best wel veel werk om een goed verslag te krijgen met genoeg pagina’s.

Literatuurlijst:

We hebben op internet gezocht bij google. Onder tweede wereld oorlog er was veel informatie over te vinden. Ook zijn wij na de bieb geweest daar hebben wij boeken opgezocht over de tweede wereld oorlog. De naam van het boeken weten we niet meer want we hebben de boeken al weer terug gebracht naar de bieb.