Tsaar Nicolaas II

Dat adel niet altijd en niet in alle opzichten identiek is met gereserveerdheid blijkt uit een baanbrekende actie van een tsaar. Nicolaas II was in 1899 zijn tijd vooruit toen hij het initiatief nam tot een vredesconferentie die NIET het einde moest inluiden van een oorlog, maar die moest leiden tot blijvende vrede over de gehele wereld. Samen met Nederland werd deze conferentie een realiteit in Den Haag in mei 1899. Gedurende tweeënhalve maand vergaderden staatshoofden en regerings leiders in den Haag over drie onderwerpen: ontwapening, internationaal recht en conflictbeheersing...... Dat op deze conferentie de bloedigste eeuw uit de geschiedenis zou volgen was de arme tsaar nog niet bekend! Over korte tijd zal het honderd jaar geleden zijn dat dit evenement plaats vond. De Nederlandse en Russische regeringen vonden het naderend eeuw feest een gelegenheid om de balans op te maken. Er ligt een voorstel bij de algemene vergadering van de Verenigde Naties om wederom een gelijkgerichte conferentie te houden,weer in Den Haag: Centennial of The Hague Appeal. HAP
Vanwege de Nederlandse regering werd aan een aantal burgerorganisaties (betere omschrijving van niet-gouvernementele organisaties) gevraagd een grass-root-conferentie te organiseren die aan de regeringsconferentie aanbevelingen kan geven. De organisatie hiervan ligt in handen van IPPNW, IALANA, World Federalist Movement (WFM) en het International Peace Bureau (IPB). De naam van deze enor me happening, waarvoor duizenden deelnemers van 11 tot 16 mei 1999 in Den Haag worden verwacht, is The Hague Appeal for Peace (HAP). Groot enthousiasme

Vele tientallen, meest mondiale, organisaties nemen al deel in het proces. Op 21 en 22 november kwam een aantal van hen bijeen in Den Haag waar iedereen zich presenteerde als deelnemer en waar enkele strategieën werden besproken. De indruk van groot enthousiasme overheerste alle detailzaken. Op 22 november werd de HAP gelanceerd! Voor het proces zullen de komende anderhalf jaar individuele personen en deelnemende organisaties de The Hague Agenda for Peace samenstellen. Deze zal bestaan uit working papers, resoluties en strategieën tot activering, die zullen worden aangeboden aan de regeringsconferentie. Er zullen voorbereidende bijeenkomsten op nationaal en regionaal niveau worden gehouden met het doel bij te dragen aan The Hague Agenda for Peace. Deze Agenda zal worden aangeboden aan de regeringen en diverse intergouvernemen tele overlegorganen. Daarbij horen de Centennial, de 27e Internationale conferentie van Rode Kruis en Rode Halve Maan, de 54e Algemene vergadering van de VN en de Organisatie van niet-gebonden landen. Enorme uitdaging
Het is duidelijk dat van de Neder-landse organisaties die zullen deel-nemen aan het Hague Appeal, dus ook van NVMP / MVPA, veel inspanningen zullen worden gevraagd. Ten einde hieraan structuur te geven werd op 9 december een eerste bijeenkomst van een groep van hen (Nederlands Platform voor The Hague Appeal for Peace) in ons centrum aan de Bosschastraat gehouden onder voorzitterschap van Auke van der Heide. Op 20 januari 1998 is een volgende bijeenkomst gepland. Het is eveneens duidelijk dat de Nederlandse en Russische regeringen hier een enome uitdaging hebben geponeerd. Via IPPNW en direct vanuit de organiserende verenigingen samen zal ook op NVMP / MVPA een beroep worden gedaan. Daar voldoen we natuurlijk met grote inzet aan. Zodat de eerste stappen worden gezet op een pad dat ons de 21e eeuw zal inleiden waarin, om met een vooraanstaande Amerikaanse te spreken oorlog niet onaanvaardbaar zal zijn, oorlog niet crimineel zal zijn, maar oorlog niet zal bestaan.'