Inhoudsopgave
· Inleiding
· De geschiedenis van de olympische spelen
· De Spelen volgens de mythologie
· De stad van tempels en stadions
· De nieuwe spelen
· De Olympische Spelen tijdens de oorlog
· De prijzen
· De symbolen
· De landen van de spelen
· De moderne Olympische Spelen
· De marathonloop
· De sporten bij de olympische zomer spelen
· De verdwenen sporten van de olympische spelen
Inleiding
Dit verslag gaat over de olympische spelen.
In dit verslag ga ik het onder andere hebben over de geschiedenis van de olympische spelen, de ontwikkeling ervan, de plaatsen waar de olympische spelen worden gehouden enz.
Ik ga het ook hebben over de moderne olympische spelen
Ik ga er ook verschillende foto’s en plaatjes van de olympische spelen in dit verslag plakken.
De ruïnes van het gymnasium, het trainingsoord van de deelnemers.
De geschiedenis van de olympische spelen
In 776 vóór Christus doen de Olympische Spelen hun binnenkomst in de geschiedenis. Griekenland was toen verscheurd door oorlog. Ifitos, koning van Elis, die zijn volk voor roof en plundering wilde behoeden, ging in de stad Delphi de priesteres Pythia raadplegen. "Herstel de Spelen die de goden zo lief zijn" antwoordde het orakel. Aan duidelijkheid ontbrak het deze aanbeveling niet. Bij zijn terugkomst in Elis kon Ifitos zijn machtige buur, de legendarische koning Lykoergos van Sparta, ervan overtuigen Elis tot "neutrale staat" uit te roepen en een Olympisch bestand af te kondigen. Zo kon Ifitos in rustig de Spelen opnieuw organiseren. Daarna hebben ze gedurende twaalf eeuwen om de vier jaar plaats gehad.
De hardloper Koroibos is de eerste atleet van wie de naam bekend is door een inscriptie in marmer. In 776 v. Chr. won hij een loopwedstrijd over één stadie, de lengte van de renbaan in Olympia van ongeveer 182 m. Wie was nu eigenlijk Koroibos? Oude teksten vertellen maar weinig over hem. Sommige denken dat hij een herder was uit het naburige Elis, een dorpje in de buurt, anderen houden hem voor een taveernehouder. Merkwaardig is, dat de vermelding van deze overwinning van een atleet van de Olympische Spelen, in 776 jaar voor onze tijdrekening, de basis vormt van de tijdrekening van de Griekse antieke geschiedenis. Vanaf toen al is de Griekse tijdrekening in termen van olympiaden uitgedrukt. Een olympiade was een cyclus van vier jaren, gelegen tussen twee opeenvolgende Olympische Spelen. Vandaag de dag kan men nog altijd niet met zekerheid zeggen op welke datum de stad Troje is ingenomen, op welke datum Homeros is gestorven of wanneer juist de Atriden hebben geleefd. Maar wanneer Koroibos in Olympia met twee olijftakken is gekroond staat vast: drieëntwintig jaar voor de stichting van Rome, 776 voor de geboorte van Christus. Het is de eerste vaste datum in de Westerse beschaving.
De Spelen volgens de mythologie
Een legende uit de mythologie vertelt dat Pelops in Olympia de eerste Spelen heeft gehouden. Pelops was de zoon van Tantalos. Zijn vader, die voor geen wreedheid terugdeinsde om de gunst van de goden te bekomen, hakte hem in stukjes en zette het vlees voor aan Zeus en enkele andere goden. Vol afschuw duwden ze de schotel van zich af. Zeus onstak daarbij in een woede die de hemel dooreenschudde. De oppergod liet de lichaamsdelen van Pelops weer bij elkaar passen en blies ze nieuw leven in.
Pelops erfde de troon van zijn vader Tantalos, die voor zijn weerzinwekkende daad in de onderwereld zwaar werd gestraft. pelops was nu koning van Frygië en hij ging op zoek naar een vrouw. Zo belandde hij op zijn tochten in Elis, waar koning Oinomaos de hand van zijn dochter Hippodameia beloofde aan de man die hem in het wagenrennen zou kunnen verslaan. Maar Oinomaos gaf zijn tegenstander nooit de kans om de eindstreep te halen. Tijdens de wedstrijden doodde de koning zijn kandidaat-schoonzoon met de koperen lans die hij van de krijgsgod Arens ten geschenke had gekregen. Op die manier kon hij telkens het huwelijk van zijn dochter uitstellen, want een orakel had hem voorspeld dat hij door zijn schoonzoon zou worden vermoord.
Bij zijn aankomst in Elis schonk Pelops maar weinig aandacht aan de twaalf onfortuinlijke huwelijkskandidaten die voor hem om de hand van Hippodameia hadden gedrongen en er hun leven hadden gewaagd. De hoofden van de slachtoffers hingen tegen de paleispoort genageld, maar Pelops was niet van zijn stuk te brengen. Hij kende het gevaar en bedacht een list. Hij zocht de wagenknecht van Oinomaos, Myrtillos, op en beloofde hem de helft van zijn koninkrijk en de eerste huwelijksnacht met Hippodameia in ruil voor medewerking. Myrtillos ging op het voorstel in en verving de pennen van de as van de wagen van koning Oinomaos door wassen staafjes, die in de loop van de wedstrijd zouden smelten. Zo ging het ook toen de twee tegenstanders het raceveld van de stadion Korinthe inreden. Eén van de wielen van de wagen van Oinomaos raakte los en vloog van zijn as. De koning kwam om het leven. Pelops huwde Hippodameia, besteeg de troon van Oinomaos en werd de nieuwe heerser over het grondgebied van zijn verslagen schoonvader. Myrtillos, de enige getuige van zijn misdadige list, kreeg niet de beloofde beloning. Hij werd tijdens een tocht in zee geworpen en verdronk.
Enkele jaren later had pelops last van knagend gemoed. Om rust te vinden liet hij ter ere van de god Hermes een tempel oprichten. Pelops breidde ook zijn rijk uit tot Olympia, waar hij om de gunst van de goden te behouden, spelen liet organiseren, die volgens de legende van een ongekende pracht waren.
Het is bekend dat de Grieken hun goden en hun helden niet beschouwden als wezens zonder zwakheden. Zij vergaven Pelops zijn misdaad en noemden het zuidelijk deel van Griekenland naar hem:
De Peloponesos.
Na zijn dood bleef Pelops geëerd en rondom zijn graf werden wagenrennen georganiseerd. De oorsprong van de Olympische Spelen ligt tussen mythe en werkelijkheid. Alle Griekse schrijvers hebben hun eigen verklaring voor het ontstaan ervan. Pindarus beweert dat Hercules, de zoon van Zeus, ter ere van zijn vader de Spelen heeft gecreëerd. Volgens Paionaios werd in Olympia, in de buurt van het graf van Kronos, een wedstrijd gehouden. Maar een ding is zeker, zekerheid van de oorsprong van de Olympische Spelen bestaat er in geen geval.
Het stadion, waarvan deze ruïnes zijn, is van de vijfde eeuw voor onze tijdrekening.
De stad van tempels en stadions
Olympia, aan de voet van de beboste Kronosheuvel en begrensd door de rivieren Alfeios en Kladeios, was een heiligdom, het oudste en belangrijkste uit de oudheid. In de zevende eeuw voor onze jaartelling vond men in Olympia nog de graven van Pelops en Hippodameia. Er stond ook nog een zuil die was overgebleven van het paleis van Oinomaos, dat althans volgens de mythologie door een bliksemschicht van de oppergod Zeus was vernield.
Gaandeweg rezen één na één monumentale gebouwen uit de grond en het heiligdom werd daarmee steeds belangrijker. Binnen de omheining van dat heiligdom, was de Heratempel, de mooiste en die van Zeus de belangrijkste vond. Buiten de muren lagen de verblijven van de priesters, van de gasten, de baden en de worstelschool. Aan het westelijke uiteinde kan het oudste stadion hebben gelegen, maar er is geen spoor van teruggevonden. In de eerste helft van de 5de eeuw voor onze tijdrekening werd een tweede stadion aangelegd, maar dat verdween toen men besloot de Zeustempel op te richten.
Het jongste stadion is 212,54 m lang en 28,5 m breed. Het had de vorm van de letter U. Het bood plaats aan 45.000 toeschouwers die voor het merendeel op de grond plaats namen. Zitplaatsen waren voorbehouden aan enkele vooraanstaanden: de scheidsrechters en aan de priesteres van Demeter. Rondom het stadion waren fonteinen voor de bezoekers.
Niet ver verwijderd van het stadion lag het hippodroom. Er is niets van overgebleven. Overstromingen van de Alfeios hebben dit 780 m lange bouwwerk volledig vernield en er alle sporen van uitgewist. Voorts stonden er ook: het "bouleuterion", twee gebouwen voor de administratieve diensten van de Spelen, met tussenin het altaar van Zeus waarop de deelnemers aan de Spelen de eed aflegden, het prytaneion, waar het overwinningsbanket plaats had, een palaestra of worstelplaats, het gymnasium.
De overblijfselen van het palaestra, de worstelschool waar de atleten één maand voor de Spelen samen kwamen.
De nieuwe spelen
De Spelen mochten dan verboden zijn, eeuwen later had men het er nog over!
Vanaf 1600 werden er veel varianten op de Spelen georganiseerd. Dat gebeurde vooral in Engeland en Griekenland. Ze werden nooit een groot succes. Ze waren wel sportief en gezellig. Maar ze werden nooit zo goed als de Spelen van Olympia.
Toen de Fransman Pierre de Coubertin een Olympisch idee ontwikkelde rond 1890 ontstonden er wel heel goede Olympische Spelen.
Dat zijn de Olympische Spelen zoals we ze nu nog kennen. Ze heten officieel de Moderne Olympische Spelen.
Nu worden er al weer meer dan 100 jaar Olympische Spelen gehouden, bijna aan een stuk door.
Baron Pierre de Coubertin uit Frankrijk zorgde ervoor dat er moderne Olympische Spelen ontstonden.
De Coubertin had een droom, hij wilde een sportevenement waar deelnemers uit de hele wereld vertegenwoordigd zouden zijn.
Zijn droom ontstond omdat hij gek was van de oude Olympische Spelen van de Grieken.
De Coubertin was verder iemand die de wereld wilde verbeteren. Hij dacht dat er minder oorlog zou komen als mensen uit de wereld elkaar zouden ontmoeten.
De Olympische Spelen tijdens de oorlog
Bij de oude Olympische spelen in Griekenland werd er een vredesverdrag afgesloten tussen de landen die oorlog met elkaar hadden. De moderne Olympische spelen worden stil gelegd. Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog(1916, 1940 en 1944) gingen de Olympische spelen niet door. Ook tijdens de koude oorlog (oorlog tussen communistisch Rusland en kapitalistisch Amerika) deden niet alle landen mee aan de Olympische spelen.
De prijzen
Vroeger was er alleen een prijs voor de nummer 1 winnaar. Deze prijs bestond uit een krans die gevlochten was van de takken van de heilige olijfboom. De overwinnaars hadden recht op een standbeeld dat geplaatst werd in de Altis, het gewijde bos vlakbij Olympia. In de geboorteplaats van de winnaar werd hij meteen met grote vreugde binnengehaald. Meestal werden zij vrijgesteld van belastingen. Soms werd er in de stadsmuren symbolisch een gat gemaakt, als teken dat een stad die een olympisch kampioen had, geen muren nodig had.
Tegenwoordig ligt het anders bij het winnen. De nummers 1, 2 en 3 krijgen de gouden, zilveren en bronzen plak met daarop de plaats en symbool van de spelen. Verder krijgen de nummers 4, 5 en 6 een diploma en de rest heeft alleen de herinnering. Natuurlijk worden de medaillewinnaars met triomf begroet, maar een standbeeld of vrijstelling van belastingen krijgen ze nu niet meer.
De symbolen
De olympische spelen heeft ook een symbool en een symbolische merkteken. Hieronder staan ze:
De olympische vlam
De Olympische vlam is het meest bekende symbool van de Olympische spelen. De vlam staat voor het streven naar perfectie, de strijd voor overwinning, vrede en vriendschap. Tijdens de oude Olympische spelen, in Olympia, brandde een heilige vlam continu op het altaar van de Godin Hera.
De olympische ringen
Het Olympische symbool zijn 5 ringen verbonden met 3 ringen boven en 2 ringen onder. Elke ring heeft een andere kleur: blauw, zwart, rood, geel en groen. Pierre de Coubertin ontwierp dit logo in 1913. De vijf ringen stellen de vijf werelddelen voor: Europa, Afrika, Amerika, Azië en Australië.
De landen van de spelen
Ik heb een tabel gemaakt met de plaatsen waar de zomer- en winterspelen hebben plaats gevonden sinds 1896.
Nr. Jaar Zomerspelen Nr. Winterspelen
1 1896 Athene, Griekenland - -
2 1900 Parijs, Frankrijk - -
3 1904 St. Louis, USA - -
4 1908 Londen, Engeland - -
5 1912 Stockholm, Zweden - -
- 1916 Niet plaatsgevonden / oorlogstijd - -
6 1920 Antwerpen, België - -
7 1924 Parijs, Frankrijk 1 Chamonix, Frankrijk
8 1928 Amsterdam, Nederland 2 St.Moritz, Zwitserland
9 1932 Los Angeles, USA 3 Lake Placid, USA
10 1936 Berlijn, Duitsland 4 Garmisch-Partenkirchen, Duitsland
- 1940 Niet plaatsgevonden / oorlogstijd - Niet plaatsgevonden / oorlogstijd
- 1944 Niet plaatsgevonden / oorlogstijd - Niet plaatsgevonden / oorlogstijd
11 1948 Londen, Engeland 5 St.Moritz, Zwitserland
12 1952 Helsinki, Finland 6 Oslo, Noorwegen
13 1956 Melbourne. Australië 7 Cortina, Italië
14 1960 Rome, Italië 8 Squaw Valley, USA
15 1964 Tokio, Japan 9 Innsbruck, Oostenrijk
16 1968 Mexico City, Mexico 10 Grenoble, Frankrijk
17 1972 München, Duitsland 11 Sapporo, Japan
18 1976 Montreal, Canada 12 Innsbruck, Oostenrijk
19 1980 Moskou, Rusland 13 Lake Placid, USA
20 1984 Los Angeles, USA 14 Sarajevo, Joegoslavië
21 1988 Seoul, Korea 15 Calgary, Canada
22 1992 Barcelona, Spanje 16 Albertville, Frankrijk
- 1994 17 Lillehammer, Noorwegen
23 1996 Atlanta, U.S.A. - -
- 1998 18 Nagano, Japan
24 2000 Sydney, Australië - -
- 2002 - 19 - Sydney, Australië
25 2004 Athene, Griekenland - -
- 2006 - 20 Turijn, Italië
26 2008 Peking, China - -
- 2010 - 21 Vancouver, Canada
27 2012 bekendmaking op 6 juli 2005 - -
De moderne Olympische Spelen
De zomerspelen
Ongeveer bijna vijftien eeuwen werden de Olympische Spelen afgeschaft. De jonge Franse edelman, baron Pierre de Coubertin deed op 25 november 1892 de uitspraak dat er opnieuw Olympische Spelen moesten worden georganiseerd. Veel mensen twijfelde en begrepen zijn ideeën niet, maar toch is deze datum zeer belangrijk voor de geschiedenis van de Spelen.
Twee jaar lang reisde Coubertin over de hele wereld om mensen van zijn idee te overtuigen. In 1894 riep hij in Parijs een internationaal congres samen met als thema: de Olympische Spelen opnieuw te laten plaatsvinden. Op 21 juni kwamen de vertegenwoordigers van 12 landen bij elkaar en gingen met de voorstellen akkoord. De Spelen zouden iedere vier jaar worden georganiseerd door telkens een andere stad. De verschillende sporttakken zouden een gelijke behandeling krijgen en alles zou worden georganiseerd door een internationaal Comité. Er werd beslist dat de eerste Olympische Spelen van de moderne tijd in 1896 zouden worden gehouden in het Griekse Athene.
Dat de Spelen om de vier jaar zouden plaatsvinden was niet toevallig. Dat heeft te maken met een historische achtergrond en met de natuurelementen. In de oudheid hadden de Spelen plaats in elke 99ste maand bij volle maan. In onze tijdrekening is dat tussen 6 augustus en 19 september. Dat was de rustperiode voor de landbouwers uit die tijd.
Tijdens de eerste moderne Olympische Spelen ging de eerste gouden medaille voor mannen naar James Connolly (VS) voor zijn zege bij het hinkstapspringen. De eerste gouden medaille voor vrouwen ging naar Charlotte Cooper (GB) voor het tennis enkelspel. De tijd werd toen nog door mensen geteld en opgenomen.
Tijdens de Spelen van 1900 in Parijs werd voor het eerst gebruik gemaakt van elektronische tijdwaarneming. Ook de Olympische vlag en de eed waren er niet in het begin. Deze zijn ingevoerd in 1920 tijdens de Spelen van Antwerpen.
De Winterspelen
Eerst waren er alleen de Zomerspelen. Coubertin zag zelf heel weinig in aparte Winterspelen. Ook de ultieme wintersportlanden zoals Noorwegen en Zweden waren er fel tegen. Zweden hield al sinds 1901 om de vier jaar de 'Noordse Spelen' en vreesde dat deze zouden te komen te vervallen door de Olympische Winterspelen. Ook de Noren hadden de grote Holmenkollen-wedstrijden die ze niet wilden verliezen.
In 1908 in Londen werd de eerste gouden medaille voor een wintersport uitgereikt. Deze medaille ging naar de Zweed Ulrich Salchow die al 10 keer eerder wereldkampioen kunstrijden op de schaatsbaan was geworden.
Ondanks dit succes werd er op de spelen van Stockholm (1912) niet meer geschaatst.
Op de spelen van Antwerpen in 1920 werd er een ijshockeytoernooi georganiseerd. Deze wedstrijden warden een enorm succes.
Uiteindelijk werd op een vergadering van het IOC(Internationaal Olympisch Comité)in 1921 besloten een wintersportweek te houden in 1924 in Chamonix. Deze week zou onder toeziend oog van het IOC staan. Een jaar na deze week in Chamonix bleek dat deze wintersportweek een groot succes geworden was en werd dit voortaan de Olympische winterspelen genoemd.
De Marathonloop
Bij de eerste moderne Olympische Spelen werd de marathon als onderdeel ingevoerd. De oude Grieken hadden dit onderdeel niet. De naam ‘marathonloop’ is echter wel aan de oude Griekse geschiedenis ontleend. Het verhaal dat daarbij hoort is als volgt: toen de Atheners een belangrijke overwinning hadden behaald op de Perzen in een veldslag bij het plaatsje Marathon, liep een ene Phidippides de 40 kilometer naar Athene om de overwinning te melden. Volgens het verhaal kon hij bij aankomst nog net zeggen ‘We hebben gewonnen’ en viel hij toen dood neer. De marathonloop werd oorspronkelijk ingevoerd als een wedstrijd over 40 km. De tegenwoordige lengte van 42 km. en 195 m. kreeg de marathon in 1908 toen de Olympische Spelen in Groot Brittanië werden gehouden. Nadat het parcours van 40 km. al was uitgezet, eiste de Engelse koningin dat het verlengd werd zodat de finish voor de koninklijke was. Dat deed men, en sindsdien is de afstand van de marathon 2 km. En 195 m. langer.
De sporten bij de olympische zomer spelen
Atletiek - Badminton - Basketbal - Beachvolleybal - Boksen - Gewichtheffen - Handbal - Handboogschieten - Hockey - Judo - Kleiduivenschieten - Roeien - Schermen - Turnen - Tafeltennis - Tennis - Voetbal - Volleybal - Waterpolo - Wielrennen - Worstelen - Zeilen - Zwemmen
De verdwenen sporten van de olympische spelen
De volgende sporten stonden ooit op het programma van de Olympische Spelen, maar zijn in de loop der jaren van het programma afgehaald:
Touwtrekken - Discuswerpen Griekse Stijl - Tweehandig discuswerpen - Tweehandig kogelstoten - Tweehandig Speerwerpen - Verspringen vanuit stilstand - Hoogspringen vanuit stilstand - Hink-stapsprong vanuit stilstand - 200m Hinderniszwemmen - Touwklimmen - Halterheffen - Steenwerpen - Acrobatiek – Knotszwaaien.
· Inleiding
· De geschiedenis van de olympische spelen
· De Spelen volgens de mythologie
· De stad van tempels en stadions
· De nieuwe spelen
· De Olympische Spelen tijdens de oorlog
· De prijzen
· De symbolen
· De landen van de spelen
· De moderne Olympische Spelen
· De marathonloop
· De sporten bij de olympische zomer spelen
· De verdwenen sporten van de olympische spelen
Inleiding
Dit verslag gaat over de olympische spelen.
In dit verslag ga ik het onder andere hebben over de geschiedenis van de olympische spelen, de ontwikkeling ervan, de plaatsen waar de olympische spelen worden gehouden enz.
Ik ga er ook verschillende foto’s en plaatjes van de olympische spelen in dit verslag plakken.
De ruïnes van het gymnasium, het trainingsoord van de deelnemers.
De geschiedenis van de olympische spelen
In 776 vóór Christus doen de Olympische Spelen hun binnenkomst in de geschiedenis. Griekenland was toen verscheurd door oorlog. Ifitos, koning van Elis, die zijn volk voor roof en plundering wilde behoeden, ging in de stad Delphi de priesteres Pythia raadplegen. "Herstel de Spelen die de goden zo lief zijn" antwoordde het orakel. Aan duidelijkheid ontbrak het deze aanbeveling niet. Bij zijn terugkomst in Elis kon Ifitos zijn machtige buur, de legendarische koning Lykoergos van Sparta, ervan overtuigen Elis tot "neutrale staat" uit te roepen en een Olympisch bestand af te kondigen. Zo kon Ifitos in rustig de Spelen opnieuw organiseren. Daarna hebben ze gedurende twaalf eeuwen om de vier jaar plaats gehad.
De hardloper Koroibos is de eerste atleet van wie de naam bekend is door een inscriptie in marmer. In 776 v. Chr. won hij een loopwedstrijd over één stadie, de lengte van de renbaan in Olympia van ongeveer 182 m. Wie was nu eigenlijk Koroibos? Oude teksten vertellen maar weinig over hem. Sommige denken dat hij een herder was uit het naburige Elis, een dorpje in de buurt, anderen houden hem voor een taveernehouder. Merkwaardig is, dat de vermelding van deze overwinning van een atleet van de Olympische Spelen, in 776 jaar voor onze tijdrekening, de basis vormt van de tijdrekening van de Griekse antieke geschiedenis. Vanaf toen al is de Griekse tijdrekening in termen van olympiaden uitgedrukt. Een olympiade was een cyclus van vier jaren, gelegen tussen twee opeenvolgende Olympische Spelen. Vandaag de dag kan men nog altijd niet met zekerheid zeggen op welke datum de stad Troje is ingenomen, op welke datum Homeros is gestorven of wanneer juist de Atriden hebben geleefd. Maar wanneer Koroibos in Olympia met twee olijftakken is gekroond staat vast: drieëntwintig jaar voor de stichting van Rome, 776 voor de geboorte van Christus. Het is de eerste vaste datum in de Westerse beschaving.
De Spelen volgens de mythologie
Een legende uit de mythologie vertelt dat Pelops in Olympia de eerste Spelen heeft gehouden. Pelops was de zoon van Tantalos. Zijn vader, die voor geen wreedheid terugdeinsde om de gunst van de goden te bekomen, hakte hem in stukjes en zette het vlees voor aan Zeus en enkele andere goden. Vol afschuw duwden ze de schotel van zich af. Zeus onstak daarbij in een woede die de hemel dooreenschudde. De oppergod liet de lichaamsdelen van Pelops weer bij elkaar passen en blies ze nieuw leven in.
Pelops erfde de troon van zijn vader Tantalos, die voor zijn weerzinwekkende daad in de onderwereld zwaar werd gestraft. pelops was nu koning van Frygië en hij ging op zoek naar een vrouw. Zo belandde hij op zijn tochten in Elis, waar koning Oinomaos de hand van zijn dochter Hippodameia beloofde aan de man die hem in het wagenrennen zou kunnen verslaan. Maar Oinomaos gaf zijn tegenstander nooit de kans om de eindstreep te halen. Tijdens de wedstrijden doodde de koning zijn kandidaat-schoonzoon met de koperen lans die hij van de krijgsgod Arens ten geschenke had gekregen. Op die manier kon hij telkens het huwelijk van zijn dochter uitstellen, want een orakel had hem voorspeld dat hij door zijn schoonzoon zou worden vermoord.
Enkele jaren later had pelops last van knagend gemoed. Om rust te vinden liet hij ter ere van de god Hermes een tempel oprichten. Pelops breidde ook zijn rijk uit tot Olympia, waar hij om de gunst van de goden te behouden, spelen liet organiseren, die volgens de legende van een ongekende pracht waren.
Het is bekend dat de Grieken hun goden en hun helden niet beschouwden als wezens zonder zwakheden. Zij vergaven Pelops zijn misdaad en noemden het zuidelijk deel van Griekenland naar hem:
De Peloponesos.
Na zijn dood bleef Pelops geëerd en rondom zijn graf werden wagenrennen georganiseerd. De oorsprong van de Olympische Spelen ligt tussen mythe en werkelijkheid. Alle Griekse schrijvers hebben hun eigen verklaring voor het ontstaan ervan. Pindarus beweert dat Hercules, de zoon van Zeus, ter ere van zijn vader de Spelen heeft gecreëerd. Volgens Paionaios werd in Olympia, in de buurt van het graf van Kronos, een wedstrijd gehouden. Maar een ding is zeker, zekerheid van de oorsprong van de Olympische Spelen bestaat er in geen geval.
Het stadion, waarvan deze ruïnes zijn, is van de vijfde eeuw voor onze tijdrekening.
De stad van tempels en stadions
Olympia, aan de voet van de beboste Kronosheuvel en begrensd door de rivieren Alfeios en Kladeios, was een heiligdom, het oudste en belangrijkste uit de oudheid. In de zevende eeuw voor onze jaartelling vond men in Olympia nog de graven van Pelops en Hippodameia. Er stond ook nog een zuil die was overgebleven van het paleis van Oinomaos, dat althans volgens de mythologie door een bliksemschicht van de oppergod Zeus was vernield.
Gaandeweg rezen één na één monumentale gebouwen uit de grond en het heiligdom werd daarmee steeds belangrijker. Binnen de omheining van dat heiligdom, was de Heratempel, de mooiste en die van Zeus de belangrijkste vond. Buiten de muren lagen de verblijven van de priesters, van de gasten, de baden en de worstelschool. Aan het westelijke uiteinde kan het oudste stadion hebben gelegen, maar er is geen spoor van teruggevonden. In de eerste helft van de 5de eeuw voor onze tijdrekening werd een tweede stadion aangelegd, maar dat verdween toen men besloot de Zeustempel op te richten.
Niet ver verwijderd van het stadion lag het hippodroom. Er is niets van overgebleven. Overstromingen van de Alfeios hebben dit 780 m lange bouwwerk volledig vernield en er alle sporen van uitgewist. Voorts stonden er ook: het "bouleuterion", twee gebouwen voor de administratieve diensten van de Spelen, met tussenin het altaar van Zeus waarop de deelnemers aan de Spelen de eed aflegden, het prytaneion, waar het overwinningsbanket plaats had, een palaestra of worstelplaats, het gymnasium.
De overblijfselen van het palaestra, de worstelschool waar de atleten één maand voor de Spelen samen kwamen.
De nieuwe spelen
De Spelen mochten dan verboden zijn, eeuwen later had men het er nog over!
Vanaf 1600 werden er veel varianten op de Spelen georganiseerd. Dat gebeurde vooral in Engeland en Griekenland. Ze werden nooit een groot succes. Ze waren wel sportief en gezellig. Maar ze werden nooit zo goed als de Spelen van Olympia.
Toen de Fransman Pierre de Coubertin een Olympisch idee ontwikkelde rond 1890 ontstonden er wel heel goede Olympische Spelen.
Dat zijn de Olympische Spelen zoals we ze nu nog kennen. Ze heten officieel de Moderne Olympische Spelen.
Nu worden er al weer meer dan 100 jaar Olympische Spelen gehouden, bijna aan een stuk door.
Baron Pierre de Coubertin uit Frankrijk zorgde ervoor dat er moderne Olympische Spelen ontstonden.
De Coubertin had een droom, hij wilde een sportevenement waar deelnemers uit de hele wereld vertegenwoordigd zouden zijn.
Zijn droom ontstond omdat hij gek was van de oude Olympische Spelen van de Grieken.
De Olympische Spelen tijdens de oorlog
Bij de oude Olympische spelen in Griekenland werd er een vredesverdrag afgesloten tussen de landen die oorlog met elkaar hadden. De moderne Olympische spelen worden stil gelegd. Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog(1916, 1940 en 1944) gingen de Olympische spelen niet door. Ook tijdens de koude oorlog (oorlog tussen communistisch Rusland en kapitalistisch Amerika) deden niet alle landen mee aan de Olympische spelen.
De prijzen
Vroeger was er alleen een prijs voor de nummer 1 winnaar. Deze prijs bestond uit een krans die gevlochten was van de takken van de heilige olijfboom. De overwinnaars hadden recht op een standbeeld dat geplaatst werd in de Altis, het gewijde bos vlakbij Olympia. In de geboorteplaats van de winnaar werd hij meteen met grote vreugde binnengehaald. Meestal werden zij vrijgesteld van belastingen. Soms werd er in de stadsmuren symbolisch een gat gemaakt, als teken dat een stad die een olympisch kampioen had, geen muren nodig had.
Tegenwoordig ligt het anders bij het winnen. De nummers 1, 2 en 3 krijgen de gouden, zilveren en bronzen plak met daarop de plaats en symbool van de spelen. Verder krijgen de nummers 4, 5 en 6 een diploma en de rest heeft alleen de herinnering. Natuurlijk worden de medaillewinnaars met triomf begroet, maar een standbeeld of vrijstelling van belastingen krijgen ze nu niet meer.
De symbolen
De olympische spelen heeft ook een symbool en een symbolische merkteken. Hieronder staan ze:
De olympische vlam
De Olympische vlam is het meest bekende symbool van de Olympische spelen. De vlam staat voor het streven naar perfectie, de strijd voor overwinning, vrede en vriendschap. Tijdens de oude Olympische spelen, in Olympia, brandde een heilige vlam continu op het altaar van de Godin Hera.
De olympische ringen
Het Olympische symbool zijn 5 ringen verbonden met 3 ringen boven en 2 ringen onder. Elke ring heeft een andere kleur: blauw, zwart, rood, geel en groen. Pierre de Coubertin ontwierp dit logo in 1913. De vijf ringen stellen de vijf werelddelen voor: Europa, Afrika, Amerika, Azië en Australië.
Ik heb een tabel gemaakt met de plaatsen waar de zomer- en winterspelen hebben plaats gevonden sinds 1896.
Nr. Jaar Zomerspelen Nr. Winterspelen
1 1896 Athene, Griekenland - -
2 1900 Parijs, Frankrijk - -
3 1904 St. Louis, USA - -
4 1908 Londen, Engeland - -
5 1912 Stockholm, Zweden - -
- 1916 Niet plaatsgevonden / oorlogstijd - -
6 1920 Antwerpen, België - -
7 1924 Parijs, Frankrijk 1 Chamonix, Frankrijk
8 1928 Amsterdam, Nederland 2 St.Moritz, Zwitserland
9 1932 Los Angeles, USA 3 Lake Placid, USA
10 1936 Berlijn, Duitsland 4 Garmisch-Partenkirchen, Duitsland
- 1940 Niet plaatsgevonden / oorlogstijd - Niet plaatsgevonden / oorlogstijd
- 1944 Niet plaatsgevonden / oorlogstijd - Niet plaatsgevonden / oorlogstijd
12 1952 Helsinki, Finland 6 Oslo, Noorwegen
13 1956 Melbourne. Australië 7 Cortina, Italië
14 1960 Rome, Italië 8 Squaw Valley, USA
15 1964 Tokio, Japan 9 Innsbruck, Oostenrijk
16 1968 Mexico City, Mexico 10 Grenoble, Frankrijk
17 1972 München, Duitsland 11 Sapporo, Japan
18 1976 Montreal, Canada 12 Innsbruck, Oostenrijk
19 1980 Moskou, Rusland 13 Lake Placid, USA
20 1984 Los Angeles, USA 14 Sarajevo, Joegoslavië
21 1988 Seoul, Korea 15 Calgary, Canada
22 1992 Barcelona, Spanje 16 Albertville, Frankrijk
- 1994 17 Lillehammer, Noorwegen
23 1996 Atlanta, U.S.A. - -
- 1998 18 Nagano, Japan
24 2000 Sydney, Australië - -
- 2002 - 19 - Sydney, Australië
25 2004 Athene, Griekenland - -
26 2008 Peking, China - -
- 2010 - 21 Vancouver, Canada
27 2012 bekendmaking op 6 juli 2005 - -
De moderne Olympische Spelen
De zomerspelen
Ongeveer bijna vijftien eeuwen werden de Olympische Spelen afgeschaft. De jonge Franse edelman, baron Pierre de Coubertin deed op 25 november 1892 de uitspraak dat er opnieuw Olympische Spelen moesten worden georganiseerd. Veel mensen twijfelde en begrepen zijn ideeën niet, maar toch is deze datum zeer belangrijk voor de geschiedenis van de Spelen.
Twee jaar lang reisde Coubertin over de hele wereld om mensen van zijn idee te overtuigen. In 1894 riep hij in Parijs een internationaal congres samen met als thema: de Olympische Spelen opnieuw te laten plaatsvinden. Op 21 juni kwamen de vertegenwoordigers van 12 landen bij elkaar en gingen met de voorstellen akkoord. De Spelen zouden iedere vier jaar worden georganiseerd door telkens een andere stad. De verschillende sporttakken zouden een gelijke behandeling krijgen en alles zou worden georganiseerd door een internationaal Comité. Er werd beslist dat de eerste Olympische Spelen van de moderne tijd in 1896 zouden worden gehouden in het Griekse Athene.
Dat de Spelen om de vier jaar zouden plaatsvinden was niet toevallig. Dat heeft te maken met een historische achtergrond en met de natuurelementen. In de oudheid hadden de Spelen plaats in elke 99ste maand bij volle maan. In onze tijdrekening is dat tussen 6 augustus en 19 september. Dat was de rustperiode voor de landbouwers uit die tijd.
Tijdens de Spelen van 1900 in Parijs werd voor het eerst gebruik gemaakt van elektronische tijdwaarneming. Ook de Olympische vlag en de eed waren er niet in het begin. Deze zijn ingevoerd in 1920 tijdens de Spelen van Antwerpen.
De Winterspelen
Eerst waren er alleen de Zomerspelen. Coubertin zag zelf heel weinig in aparte Winterspelen. Ook de ultieme wintersportlanden zoals Noorwegen en Zweden waren er fel tegen. Zweden hield al sinds 1901 om de vier jaar de 'Noordse Spelen' en vreesde dat deze zouden te komen te vervallen door de Olympische Winterspelen. Ook de Noren hadden de grote Holmenkollen-wedstrijden die ze niet wilden verliezen.
In 1908 in Londen werd de eerste gouden medaille voor een wintersport uitgereikt. Deze medaille ging naar de Zweed Ulrich Salchow die al 10 keer eerder wereldkampioen kunstrijden op de schaatsbaan was geworden.
Ondanks dit succes werd er op de spelen van Stockholm (1912) niet meer geschaatst.
Op de spelen van Antwerpen in 1920 werd er een ijshockeytoernooi georganiseerd. Deze wedstrijden warden een enorm succes.
Uiteindelijk werd op een vergadering van het IOC(Internationaal Olympisch Comité)in 1921 besloten een wintersportweek te houden in 1924 in Chamonix. Deze week zou onder toeziend oog van het IOC staan. Een jaar na deze week in Chamonix bleek dat deze wintersportweek een groot succes geworden was en werd dit voortaan de Olympische winterspelen genoemd.
De Marathonloop
Bij de eerste moderne Olympische Spelen werd de marathon als onderdeel ingevoerd. De oude Grieken hadden dit onderdeel niet. De naam ‘marathonloop’ is echter wel aan de oude Griekse geschiedenis ontleend. Het verhaal dat daarbij hoort is als volgt: toen de Atheners een belangrijke overwinning hadden behaald op de Perzen in een veldslag bij het plaatsje Marathon, liep een ene Phidippides de 40 kilometer naar Athene om de overwinning te melden. Volgens het verhaal kon hij bij aankomst nog net zeggen ‘We hebben gewonnen’ en viel hij toen dood neer. De marathonloop werd oorspronkelijk ingevoerd als een wedstrijd over 40 km. De tegenwoordige lengte van 42 km. en 195 m. kreeg de marathon in 1908 toen de Olympische Spelen in Groot Brittanië werden gehouden. Nadat het parcours van 40 km. al was uitgezet, eiste de Engelse koningin dat het verlengd werd zodat de finish voor de koninklijke was. Dat deed men, en sindsdien is de afstand van de marathon 2 km. En 195 m. langer.
De sporten bij de olympische zomer spelen
Atletiek - Badminton - Basketbal - Beachvolleybal - Boksen - Gewichtheffen - Handbal - Handboogschieten - Hockey - Judo - Kleiduivenschieten - Roeien - Schermen - Turnen - Tafeltennis - Tennis - Voetbal - Volleybal - Waterpolo - Wielrennen - Worstelen - Zeilen - Zwemmen
De volgende sporten stonden ooit op het programma van de Olympische Spelen, maar zijn in de loop der jaren van het programma afgehaald:
Touwtrekken - Discuswerpen Griekse Stijl - Tweehandig discuswerpen - Tweehandig kogelstoten - Tweehandig Speerwerpen - Verspringen vanuit stilstand - Hoogspringen vanuit stilstand - Hink-stapsprong vanuit stilstand - 200m Hinderniszwemmen - Touwklimmen - Halterheffen - Steenwerpen - Acrobatiek – Knotszwaaien.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
C.
C.
het is stadia, niet stadions..
17 jaar geleden
Antwoorden