De absolute macht
1e consul was al een geweldig iets, maar keizer dat was waar hij van gedroomd had. 2 December 1804 werd Napoleon door de paus tot keizer gezalfd in de Notre-Dame te Parijs. Er ontstond een groep personen, militairen, leden van de oude Adel en vooral zijn familie leden. Nu moest hij Engeland nog op zijn knieën krijgen, maar hoe moest hij dat doen? Engeland vernietigen was niet mogelijk meer. Op 21 Oktober 1805 had Nelson bijna de hele Frans-Spaanse vloot vernietigd en Engeland had machtige bondgenoten zoals Rusland, Oostenrijk en zweden. Met de invoering van een continentaal stelstel dacht Napoleon Engeland economisch te kunnen vernietigen. Alle handel van Engeland met het vaste land van Europa moest onmogelijk gemaakt worden. Daarom stichtte hij een aantal koninkrijken die helemaal van hem afhankelijk waren. De Italiaanse Republiek werd een koninkrijk, Napoleon werd zelf de koning. Holland kwam onder broer Lodewijk, Napels onder Jozef. In 1808 werd Jozef koning van Spanje en toen kwam Napels onder zijn zwager Murat. Westfalen kwam onder Jerome. De paus die niet mee wilde werken werd gevangen genomen. Er ontstonden enorme smokkelroutes en de handel ging door. Napoleon ging scheiden van Josephine omdat zij geen kinderen kon krijgen. Napoleon trouwt in 1810 met Marie Louise van Oostenrijk. In 1811 werd een zoon geboren, die kreeg meteen de titel koning van Rome. De opvolging was nu verzekerd
De Coalitieoorlogen
Er zijn 7 coalitieoorlogen gevoerd.
De 1e coalitieoorlog begon in 1791. Aan de ene zijde stond Frankrijk, aan de andere zijde Oostenrijk, Engeland, Spanje, Sardinië, Sicilië en Pruisen. Pruisen sloot in 1795 vrede met Frankrijk, de vrede van Basel. Oostenrijk en de rest van de landen sloten in 1797 de vrede van Campo Formio.
De 2e coalitieoorlog, 1799
De volgende landen vormden hier de coalitie (samenwerkingsverbanden)
Engeland, Rusland, Turkije, Sicilië en Oostenrijk.
De Oostenrijkers werden verslagen bij Marengo. Zij moesten Noord-Italie opgeven. Na de nederlaag bij Hohenlinden sloot Oostenrijk op 9 Februari 1801 de vrede van Luneville. De Rijn werd de grens van Frankrijk. In Maart 1802 werd de vrede van Amiens getekend, nu met Engeland.
De 3e coalitieoorlog, 1803
Eerst stond Engeland alleen, maar in 1805 traden Rusland, Oostenrijk en Zweden tot de coalitie toe. In 1805 vernietigde Nelson bij Trafalgar, in de buurt van Cadiz, bijna de hele Frans-Spaanse vloot. Pruisen sloot zich nu ook aan. In 1805 behaalde Napoleon de overwinning op Rusland en Oostenrijk in de slag bij Austerlitz. Vredesverdragen kwamen niet tot stand.
De 4e coalitieoorlog 1806
Eigenlijk ging de derde coalitieoorlog gewoon door met Engeland, Pruisen, Zweden en Rusland. In 1806 en 1807 bracht Napoleon Pruisen de nederlaag toe in de slagen bij Jena en Auerstedt. De vrede van Tilsit in 1807 was een grote triomf voor Napoleon en een grote vernedering voor Rusland en Pruisen.
Opeens is er dan een verbond tussen Frankrijk en Rusland.
De 5e coalitieoorlog 1809
Deze 5e coalitieoorlog zorgde voor de eerste nederlaag van Napoleon. Hij werd in 1809 bij Aspem verslagen. In Juli 1809 wist hij de slag bij Wagram te winnen. De vrede van Schonbrunn in Oktober 1809 viel daardoor gunstig voor hem uit. In de 5e coalitieoorlog zijn het Oostenrijk en Engeland die deel namen aan de strijd.
De 6e coalitieoorlog
Hier hadden bijna alle Europese machten zich tegen Napoleon verenigd na de Russische veldtocht. Hij begon met de veldtocht tegen Rusland. Hier ging Oostenrijk met Frankrijk mee. De veldtocht begon 24 Juni 1812. Een leger van 600.000 man uit vrijwel heel Europa. Napoleon concentreerde zijn troepen aan de Weichsel. Het Oostenrijkse hupleger onder Schwarzenberg stond bij Lemberg. Rusland had 200.000 man. Napoleon ging richting Moskou, trok de Neman en de Dnepr over en bereikte Smolensk. De Russen werden tot terugtrekken gedwongen, en op 14 September trok Napoleon Moskou binnen. In November ging hij de Berezina over en in Koningsbergen eindigde de veldtocht. Er waren 20.000 man over. Na dit grote verlies sloten Engeland, Rusland, Pruisen, Oostenrijk en Zweden zich samen tot een machtig leger tegen Napoleon. In de slag bij Leipzig in 1813 werd Napoleon verslagen. Op 31 Maart 1814 werd Parijs bezet. Na de slag bij Waterloo in 1815 was het over en uit met Napoleon zijn macht.
De 7e coalitieoorlog
Die ging eigenlijk gewoon verder met dezelfde tegenstanders.
De expeditie naar Egypte.
Na de vrede van Campo Formio ging alle aandacht naar de oorlog tegen Engeland. Op 2 November 1797 had Napoleon het opperbevel over het leger gekregen. Hij legde een invasieplan terzijde en besloot tot een expeditie naar Egypte. Het doel hiervan was Engeland te beroven van zijn koloniaal bezit in Azië. Met een leger van 40.000 man ging hij op 19 mei 1796 naar Alexandrie. Na een zware tocht versloeg hij de Turkse Mamelukken op 25 Juli bij de piramide. (Denk aan de Duitse veldtocht tijdens de 2e wereldoorlog, onder leiding van generaal Rommel). Maar, 1 Augustus 1798 vernietigde de Engelse admiraal Nelson de hele Franse floot bij Aboekir, zodat Bonaparte en zijn leger in Egypte opgesloten zaten. Toch heeft Napoleon in Egypte veel dingen in beweging gezet. Napoleon heeft een westers regeringssysteem ingevoerd onder de erkenning van de Islam. Hij legde ook de grondslag voor de studie van de kennis van het oude Egypte. In het najaar 1799 droeg hij het bevel over aan Kleber en vertrok zelf naar Frankrijk, waar hij de macht greep. Napoleon wist toen dat hij in Frankrijk welkom zou zijn. Hijzelf bleef tot nu toe op de achtergrond, maar door zijn broer Lucien wist hij precies wat er in Parijs aan de hand was. Napoleon was door de Egyptische veldtocht enorm populair geworden. Daarom wist hij haast zeker dat de tijd rijp was om een staatsgreep te plegen. 9 November 1799 viel de regering (het 2e directoire). Met Sieyes en Roger-Ducos vormde hij een voorlopige regering, totdat hij kreeg wat hij wilde. Bij de constitutie van 24 December 1799 werd een systeem ingevoerd, waarin hij als 1e Consul vrijwel onbeperkt de macht kreeg, het consulaat. Nu ging Napoleon aan de slag, hij moest het geldwezen gezond maken. Hij moest de economie tot bloei brengen. Hij moest de coalitie van de Europese staten verslaan en dat kon alleen maar door militaire overwinningen te halen. Op die manier kon hij ze dwingen de franse macht in Midden Europa te erkennen. Hij moest de koningsgezinde die in Normandie en in de Vendee nog altijd actief waren “met behulp van Engeland”, voorgoed het zwijgen opleggen. Met de kerk moest hij het eens worden, kortom hij moest zich waarmaken als veldheer, diplomaat, wetgever en hervormer. Dit alles deed hij in de 5 jaren van zijn consulaat. Napoleon had geen tijd te verliezen, want in het voorjaar wilde hij de beslissende veldtocht tegen de Oostenrijkers beginnen. Heel belangrijk was het succes van het concordaat (overeenkomst tussen een regering en de Paus)dat in 1801 tussen Frankrijk en Pius de 7e werd gesloten. In frankrijk en Italië gaf Napoleon de Rooms-katholiekekerk alle oude rechten. Napoleon was ervan overtuigd dat de kerk de beste steun voor het gezag was. Dit alles had tot gevolg dat Napoleon 1802 president werd van de Italiaanse Republiek en 2 Augustus 1802 werd hij bij een volksstemming met een geweldige meerderheid benoemd tot Consul voor het leven. Een eventuele zoon zou hem kunnen opvolgen. Dit alles had als logisch gevolg dat de Senaat op 18 mei 1804 na een volksstemming Napoleon het Keizerschap aanbood.
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
P.
P.
Prachtige informatie!!!
Zou ik mogen weten waar je die vandaan hebt gehaald???
21 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
kun je me dat stukje misschien opsturen van de invloed die die heeft gehad in de verdere verloop op de geschiedenis. Alvast bedankt
21 jaar geleden
AntwoordenO.
O.
hij ziet er goed uit mijn compliementen
20 jaar geleden
Antwoorden