Martin Luther King

Waarom? Ik wou mijn werkstuk eerst over Stalin doen. Ik heb nog wel geprobeerd om nog een brief naar de Russische Ambassade, maar daar krijg ik geen antwoord van. Maar daar was niet genoeg over te vinden. Maar wat ik heb over Stalin doe ik toch in mijn werkstuk. Anders is dat zonde, want ik heb er toch best veel van. Dus nu doe ik mijn werkstuk over Martin Luther King. Ik kon ook nog kiezen om mijn werkstuk over Abraham Lincoln te doen, maar dat deed ik niet want die ken ik niet. Martin Luther Kings jonge jaren. Martin Luther King was geboren op 15 januari 1929 in Atlanta in Georgia. Dat is een klein staatje in het zuiden van de Verenigde Staten. Zijn opa had dezelfde naam als hij. Het gezin bestond uit zijn ouders en een broer en een zus en een grootmoeder die later gestoord werd en zich weer als kind ging gedragen. Zijn oma noemde King "ML". De kerk was erg belangrijk bij de zwarten. Ze noemden het hart van de zwarte gemeenschap. Zijn vader was predikant. Dat is een geestelijke. Veel mensen zochten troost voor het harde doordeweekse leven. De vader werd in de familie "daddy King" genoemd. Kleine Martin Luther King was een slim kereltje. Hij was net 5 jaar en kende al hele delen uit de bijbel. Hij studeerde altijd. Toen hij 15 was ging hij aar de school voor geestelijke mensen. Die school heette Morehouse College in Atlanta. Die school was een van de beste scholen voor zwarten. Op die school werden de zwarten ook aangemoedigd om over racisme te durven praten. Martin had het wel goed. Anderen waren er slechter aan toe dan hij. Hij leerde met racisme te leven.
Waarom verzette hij zich? Vroeger toen King zijn familie nog in Afrika woonde, kwamen ineens de blanken langs en namen slaven mee. In een van die boten waar de slaven in werden getransporteerd zat de opa van King ook in. In zon boot is het ontzettend benauwd. Veel zwarten stierven dan ook. Kings opa werd ook als slaaf verkocht aan de blanken. Dat ging zo:" Hier is een fijn gezond meisje. Ze zit goed in het vlees. Prima gebit. Doe je mond open, nikker. (Want ze keken naar het gebit, net zo als bij een paard.) Spieren genoeg om op het veld te werken. Intelligent genoeg om opgeleid te worden voor het huishouden. En ze is van goede afkomst. Wie doet er een bod?" En dan deed iemand een bod. Soms voor 100 $ en soms voor 1000 $. Als de Familie uit elkaar moest dan ging die uit elkaar. In het beste geval werd je behandeld als een lieve hond. En in het slechtste geval werd je kortweg zonder genade afgemaakt. Dat was tot er een nieuwe president kwam: Abraham Lincoln. Die verklaarde een burgeroorlog om de slavernij af te schaffen. Die oorlog hadden ze gewonnen en er was geen slavernij meer. Daarvoor verzette King zich. Opgroeien met racisme. Zoals bij alle zwarte kinderen werd martin achternagezeten door racisme. Elke dag herinnerde hij zich twee kleine dingen. Een dat hij maar een neger was en twee dat hij een tweederangs burger was. Toen hij klein was mocht hij plotseling niet meer met zijn blanken vriendjes spelen. Want zijn blanke vriendjes waren te oud geworden om nog met zwarte kinderen te spelen. Martins ouders legden uit dat hij nooit moest geloven dat hij minderwaardig was. Maar toch voelde Martin zich diep gekwetst. Als een zwarte een slokje water wilde drinken mocht dat niet bij een gewone kraan maar moest dat bij kranen voor toeristen. Dat as ook zo bij een bioscoop Hij moest boven gaan zitten en mocht niet bij de blanken. Enzovoorts. Op veel dingen hingen bordjes met "alleen voor blanken". Alles was speciaal voor blanken gemaakt. King leert Correta kennen. Vroeger was King een charmante jongen en had veel vriendinnetjes aan de broek hangen. Na een poosje vond hij het uitgaan met al die verschillende meisjes maar saai worden. Hij hoopte dat hij een hele speciale zou kunnen vinden. Op een dag stelde zijn vrienden een meisje aan hem voor: Correta Scott. Zij kwam net zo als King uit het zuiden. Ze was hals over kop verliefd geworden. In het begin wou ze haar carrière opzeggen van muziek. En daarna kinderen krijgen. Op 18 juni 1953 trouwden ze in de kerk. Bijna dood. Toen King boeken aan het signeren was, kwam een zwarte vrouw op hem af van middelbare leeftijd en vroeg:" Bent u Martin Luther King?" En King zei: " Ja ". Hij vond het een gewone vraag met een gewoon antwoord. Maar dit keer was het anders. De vrouw gaf een schreeuw en storte zich met een vlijmscherpe briefopener op King. De briefopener zat in zijn borst net naast een slagader. De vrouw zat in een psychiatrische inrichting. Als hij zou niesen zou hij dood kunnen gaan. Boycot Heel veel zwarten gingen met de bus naar het werk of naar de school. Als eerste moesten ze geld geven aan de chauffeur en dan moesten ze achter in de bus gaan zitten maar ze moesten wel helemaal omlopen. Je moest ook opstaan voor de blanken als en blanke wou zitten. Maar een mevrouw deed dat niet. Ze heette Rosa Parks. De zwarten kwamen toen bijeen. Ze hadden plannen om de bussen te boycotten. Dat betekent niet gebruiken. Toen kwamen de zwarten in actie, alleen natuurlijk niet in gewelddadige actie. Ze moesten heel snel te werk gaan want de verontwaardiging was heel erg groot. De geestelijke zwarten verspreiden het nieuws tijdens de zondagsdienst. Daar stond onder andere in dat ze niet met de bus moesten gaan. King stond vroeg op, op de eerste dag van de boycot. Hij zat nog in de keuken toen er een bus langs kwam. Meestal waren die overvol beladen met zwarten maar nu niet. Corretta riep King gauw bij langs het raam om het te laten zien. De boycot was begonnen. King reed door de staten voor inspectie. Het liep beter dan hij had durven hopen. Overal liepen zwarten langs de weg. Dat deden ze liever dan met de bus te gaan. Velen gingen ook liften of waren met paard of ezel. Ongeveer 17.500 mensen gingen per dag met de bus naar het werk. Dat is 3/4e deel. Er was geen spoor van geweld dus de politie had geen aanleiding iemand op te pakken. Het gaf de zwarten een hart onder de riem.
Een strenger beleid. De protestactie werd wereld bekend gemaakt. Dat maakte de blanke
militanten (dat zijn de blanke slechteriken, zullen we ze maar even noemen) juist nog bozer. De wereld lachte hen uit. Want ze stonden voor schut door een stelletje "brutale nikkers". Omdat de boycot zo goed ging, gingen ze dat in een heleboel steden van Amerika doen. Totdat er een speciale wet werd ontworpen dat je niet meer mocht boycotten. De Freedom Riders. In de zomer van 1961 trokken groepjes zwarten en blanken studenten met de bus vanuit het noorden naar het zuiden. Ze noemde zich de "Freedom Riders". Dat betekent: "Vrijheids Rijders." De racisten reageerde nog bozer toen ze ook blanken in de bus vonden die in de buurt woonden. Ze vonden ook dat de rijders geen recht hadden om zich met de zaken van het zuiden te bemoeien. Ze zochten ruzie, was de conclusie. Toen kwamen de rijders bij de Ku Klux Klan. Ze waren gewapend honkbalknuppels en loden pijpen. De ongewapende rijders werden flink afgetuigt. Sommigen strijders konden nog net wegvluchten toen de bus in de brand werd gestoken. King vond dat de vrijheid strijders hulp nodig hadden. Toen hij in de kerk om hulp vroeg aan de mensen, kwam een blanke vertellen dat buiten de blanken zich verzamelden. Op dat moment was de gloed van vuur te zien. Ze hadden de auto's in de brand gestoken en gooiden de ramen in met heel veel stenen gevolgd door gasbommen. Net op tijd kwam de groep: "National Guard" om deze rel te stoppen. King was weer bijna dood. King in de gevangenis. Tijdens de eerste grote mars van 12 april werd King gevangen genomen en naar de gevangenis van Birmingham gebracht. Maar hij was het wel gewend om achter de tralies te zitten. Hij wist toch wel dat hij liefde en steun van het volk zou krijgen. Het was moeilijk voor zijn vrouw Coretta. Maar ze was toch trots op hem. Terwijl King in de bak zat schreven geestelijk blanken brieven dat King alleen moeilijkheden gaf. En ze spoorden de zwarten aan te stoppen met demonstreren. King was diep gekwetst, maar hij werd gauw weer vrijgelaten. Bull Connor valt aan King vertrok nadat hij weer was vrijgelaten om de studenten te steunen. Tot zijn verbazing kwamen niet alleen studenten maar ook kleine kinderen. Toen moest hij hard denken aan zijn eigen kinderen. Hij wist toch heel goed wat hij moest doen. De toekomst van die kleintjes stond op het spel. Ze gingen mee protesteren. Het had als gevolg dat zoveel kinderen gearresteerd werden dat er schoolbussen moesten worden ingezet om ze naar de gevangenis te brengen. Jongeren van rond de 16-17 liepen naast kinderen van 6. De volgende dag kwamen de jongeren weer bijeen om te protesteren. Ze beginnen bij de 16th street Baptist Church. Ongeveer 1000 kinderen gingen demonstreren en liepen zingend over de weg: " Wij willen vrijheid." Ze botsten op een indrukwekkende strijdkracht die Bull Connor had moeten opbouwen. Bull Connor was een blank hoog persoon. Toe Connor de kinderen beviel rechtsomkeer te maken negeerden ze hem. Toen hij het nog een keer vroeg stapten ze gewoon verder. Plotseling gaf Connor het bevel om aan te vallen. De brandweerlieden richten hun slangen op de studenten. Toen spoten sterke waterslangen als vuistslagen de mensen weg alsof het blaadjes papier waren. Hun kleren scheurden door de brute kracht van de waterstralen. De kinderen werden helemaal afgetuigd. Soms werden ze bloedend achteruitgedreven. De kinderen werden natuurlijk woedend en gooiden met alles wat ze konden naar de brandweerlieden. Toen werd de politie gestoord en liet de honden los. Grommend en bijtend vlogen die op de kinderen af. Connor lachte luid en riep: "zie die nikkers eens lopen." Maar de televisiemensen maakten er opnames van zonder te stoppen. De kinderen waren erg geschrokken door de waterslagen die ze tegen de grond aandrukten en de grinnikende politie. De volgende dag was alles op de TV te zien. De Amerikanen waren diep geschokt. Op 5 mei 1963 gebeurde er iets heel raars. De zwarte geestelijke leidden een mars naar de gevangenis van Birmingham. Ze zongen liederen en zoals gewoonlijk kwamen ze ook bij politieagenten in een rijtje die hen de weg versperde. Heel even stopten de demonstranten, ze knielden en gingen bidden. Daar stapten ze gewoon verder. Bull Connor was er ook en hij riep: "De brandweerslangen!" En nog eens: "Verdomme pak de brandweerslangen toch." Maar de politie en de brandweer deden niets. De politie lieten de demonstranten er gewoon door. Connor was machteloos geworden want zijn troepen hadden hem in de steek gelaten. Hoe is Martin Luther King doodgegaan. Martin ging op 4 april 1968 naar Memphis om arbeiders die daar gelijk loon voor gelijk werk eisten. Zijn medewerkers en personeel van het vliegtuig waren erg bezorgd. Er was de laatste tijd zoveel geweld. Ze kamden heel het vliegtuig uit, maar alles leek in orde te zijn. Maar ondertussen was King wel te laat voor zijn ontmoeting met de arbeiders. Hij vertelde waarom hij te laat was en dat hij vele bedreigingen met de dood kreeg. Hij vertelde ook dat hij niet lang meer zou leven, wat de meeste mensen wel doen. Alleen daar was hij niet zo ongerust over. Toen begon hij over een ander onderwerp maar het leek alsof hij wist dat er op die dag zou gebeuren. Na de speech zat hij in het hotel en ging hij samen met zijn vrienden alles bespreken. Toen gingen ze naar buiten om even de benen te strekken op het balkon. Toen klonk er een scherpe knal: "PANG". King was in de nek geraakt. Hij wankelde en viel ten slotte neer. Zijn vrienden keken of hij het zou overleven maar de kogel was in zijn nek geëxplodeerd. Hij stierf in het ziekenhuis.
De dood van Martin Luther King De dood van Martin Luther King vonden de mensen heel vreselijk. Veel mensen uit de VS treurden met de familie van MLK mee. Maar heel de wereld was eigenlijk geschokt. Voor ontelbare zwarten was hij de enige hoop geweest voor het einde van armoede en vernederingen. En was hij doodgeschoten. Stokeley Carmichael verklaarde: "Als het blanke Amerika vanavond Martin Luther King heeft vermoord dan heeft het ons de oorlog verklaard. Het was de enige mens van ons ras die probeerde bij te brengen dat ze met liefde en medeleven en barmhartigheid voor de blanken moesten opbrengen." Die laatste dag van zijn leven had King gesproken over een manier om vrede te maken. Dat was geweldloos maar dat lijkte niet door de gewelddadige dood. Die dood veroorzaakte rellen in de hele verenigde Staten. Er werden daarbij 39 mensen gedood. Dat waren juist de dingen die King in zijn leven juist probeerde te voorkomen. De begrafenis vond plaats in de Baptist Church in Atlanta waar King voor het eerste gepreekt had in zijn leven. Hij had geen lang leven gehad. Hij werd 39 jaar. Zijn leven heeft het leven van vele honderdduizenden zwarten verlengd. Veel mensen kwamen bijeen om hem te herdenken. Heel veel mensen liepen achter de lijkwagen aan. Op de grafsteen staat de tekst: Free at last. Free at last. Thank God almighty I'm free al last. Oftewel: Eindelijk vrij (2x) Dank aan de almachtige god dat ik uiteindelijk vrij ben. Speech King moest een speech doen. Een speech is een toespraak. Het zou een belangrijke speech worden. Hij had zijn speech goed voorbereid. Want hij vond dat er heel veel vanaf hing. Hij moest de juiste woorden vinden. En dat was niet zo makkelijk. Er waren 250.000 mensen gekomen om te luisteren. Toen hij voor die mensenmassa stond legde hij zijn speech opzij en ging spreken wat hij in zijn hart voelde. Hij begon met de zin: I HAVE A DREAM. En hij eindigde met de zin: FREE AT LAST, FREE AT LAST, THANK GOD ALMIGHTY, WE ARE FREE AT LAST. De speech ging over dat hij droomde dat de wereld helemaal vrij was van discriminatie, dat iedereen geaccepteerd werd in de omgeving, en dat iedereen elkaar hielp als er iets gebeurt. Maar zijn wens kwam niet uit. Want vier weken later werd een kerk van Martin gebombardeerd. Waardoor vier meisjes werden vermoord. En nog geen maand later werd John F. Kennedy doodgeschoten. In oktober kreeg hij de Nobelprijs voor vrede. Verkiezingen. Door de vroege dood van John F. Kennedy waren er vroeger verkiezingen dan normaal. De zwarte mensen probeerden toen ook te stemmen. Maar dat mocht niet omdat ze werden weggejaagd of ze hadden geen goede stemformulieren. Toen schreef King een brief naar de regering. Daar stond in dat er meer mensen in de gevangenis zaten als de genen die mochten stemmen van de zwarten. En dat Kennedy kiesrecht had gegeven aan de zwarten. Toen mochten de zwarten wel stemmen. Er was een overwinning van de zwarten. Demonstraties. Overal waar demonstraties werden gehouden waren ook rellen. Die waren van de KKK. Want die wouden niet dat de demonstraties van de zwarten hielpen. Ze mishandelde de zwarte zo erg dat ze naar het ziekenhuis moesten. Mening Ik vond het heel leuk om het over 2 personen te doen. Ik heb er veel van geleerd. Over Stalin kon ik niet veel over vinden. Mijn moeder ook niet. Ik heb nog wel een brief naar de Russische Ambassade geschreven. Maar ik heb daar nog steeds geen antwoord van. Dat vond ik heel jammer. Toen ging ik het over een ander hoofdstuk doen. Dat is Martin Luther King. Over deze persoon heb ik wel veel gevonden. Bron. Voor het maken van mijn werkstuk heb ik voor Martin het boekje mensen voor mensen gebruikt. Het is geschreven door Valerie Schloredt & Pam Brown.
Achterkantje. Toen Martin Luther King door een sluipschutter gedood werd, treurde bijna heel de wereld. Omdat King zo'n goed mens was. King was het middelpunt van de ruzie voor burgerrechten van de zwarte bevolking. Hij voerde alleen demonstraties in de jaren '50 en '60. Hij was heel erg bang dat hij door geweld stierf. Dat hij werd dood gemarteld of zoiets. Vooral voor de blanken was hij bang. Abraham Lincoln had dan de slavernij afgeschaft, maar ze mochten niet naar dezelfde school en al helemaal niet op dezelfde WC. Er hingen altijd bordjes op met:" Alleen blanken." De blanken wouden absoluut niet dat, dat zo zou veranderen. Want als het aan hen lag dan mochten ze nergens in. Maar dat is nu niet meer en dat dankzij
Martin Luther King. Natuurlijk niet alleen door King, maar wel een beetje. King wou dat het zonder geweld zou worden opgelost.