Marie Curie

Beoordeling 5.8
Foto van een scholier
  • Werkstuk door een scholier
  • 3e klas havo | 1134 woorden
  • 9 juni 2001
  • 231 keer beoordeeld
Cijfer 5.8
231 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
Inleiding

Het onderwerp is Marie Curie, de hoofdvraag is:
Wie is Marie Curie?
Er is ook een deelvraag: ‘Waar heeft Marie en Pierre Curie’s ontdekking voor gezorgd?’, die verteld wat wij er nu aan hebben.
Dit onderwerp is gekozen omdat het boeiend is, ik heb wel wat human interest en vind het zielig dat Marie en Pierre na vele jaren goed werk gedaan te hebben, verzwakt raken door hun onderzoek en er, behalve Pierre allebei aan sterven. Als Pierre Curie niet door de auto was overreden, zou hij ook zeker aan leukemie of kanker, de gevolgen van radioactiviteit dus, gestorven zijn.
Ik heb ervan geleerd dat Marie Curie een geweldig slimme vrouw was die te slecht aan haar einde is gekomen. Ze heeft de mensheid geweldig veel geholpen met haar ontdekkingen, vele feministen schijnen haar ook te bewonderen omdat ze zoveel dingen als eerste heeft gedaan.

Wie is Marie Curie?

Marie Sklodowska Curie was geboren op 7 november 1867 in Warschau, Polen. Marie Sklodowska Curie is bekend door haar onderzoek naar radioactiviteit en voor haar vele eersten:
· Ze was de eerste die de term radioactiviteit voor dit fenomeen gebruikte.
· Ze was de eerste vrouw in Europa die haar doktoraat voor scheikunde ontving.
· In 1903 werd zij de eerste vrouw die een Nobel-Prijs voor natuurkunde won, die prijs was voor de ontdekking van radioactiviteit.
· In 1911 won ze een onverwachte Nobel-Prijs voor scheikunde voor haar ontdekking en isolatie van pure radium en radium componenten.
· Ze is de eerste vrouw waarvan haar as uitgestrooid is in het Pantheon in Parijs, Frankrijk ter ere van al haar ontdekkingen.
· Ze heeft 15 gouden medailles, 19 onderscheidingen en andere eren ontvangen.

Marie Curie was het vijfde en jongste kind van Wladyslaw Sklodowski. Haar koosnaam was Manya en ze groeide op in een familie die waarde hechtte aan een diploma en een opleiding. In haar jeugd was ze opgemerkt voor haar wonderbaarlijke geheugen. Als jonge vrouw ging ze naar Parijs om wiskunde, scheikunde en natuurkunde te studeren. Ze volgde lessen van Paul Appel, Gabriel Lippmann en Edmont Bouty op het Sorbonne. Ze begon daar in 1891 te studeren en was de eerste vrouw die daar ging lesgeven. Ze nam de franse variatie van haar naam aan (Marie in plaats van Maria)en ontmoette Pierre Curie in 1894, die ook lesgaf aan de universiteit van Frankrijk. Ze trouwden snel en vormden een team om onderzoek naar radioactiviteit te doen. Ze vonden dat uraniumerts veel meer radiactiviteit bevatte dan kon worden verklaard met het bewerkte uranium. De Curie’s begonnen een zoektocht naar de bron van radioactiviteit en ontdekte twee erg radioactieve elementen: “radium” en “polonium.”
Toen haar 2 dochters, Irene en Eve, in 1897 en 1904 geboren werden onderbrak dat haar werk niet, ze was toen een lerares in natuurkunde op de Ecole Normale Superieure voor vrouwen in Sevres.
De Curie’s wonnen de Nobelprijs 1903 voor natuurkunde voor hun ontdekking. Ze deelden de prijs met een andere franse natuurkundige, Antione Henri Bacquerel, die natuurlijke radioactiviteit had ontdekt.
In 1906 was Pierre overwerkt en verzwakt door zijn aanhoudende blootstelling aan radioactiviteit. Hij werd in april ’06 overreden door een wagen, getrokken door paarden. Dit was een bittere pil voor Marie, maar ook een belangrijk draaipunt in haar carriere: ze was vastbesloten om al haar energie op het werk wat zij en Pierre hadden ondernomen te richten, het werk dat Pierre nooit meer zou afmaken.
De volgende jaren deed ze heel veel, Pierre stierf in april en in mei ging ze lesgeven op haar oude school, in 1908 kreeg ze de titel “professor” en ze won in 1911 de Nobelprijs voor scheikunde, voor het isloleren van radium en het bestuderen van de chemicale proporties van radium.
In 1914 hielp zij het Radium Instituut in Parijs oprichten en werd er de eerste directrice van.
In 1921 maakte ze, vergezeld van haar 2 dochters een triomfantelijke reis naar de Verenigde Staten waar president Warren G. Harding haar een gram radium presenteerde gekocht als resultaat van de collectie onder de Amerikaanse vrouwen.
Ze gaf lezingen in verschillende landen, onder andere België, Brazillië, Spanje en Tsjechoslowakije.
Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, dacht Madame Currie dat röntgen-straling zou helpen om kogels te lokaliseren en het vergemakkelijken van operaties. Het was belangrijk om de gewonde niet te verplaatsen, dus vond ze “röntgenvrachtwagens” uit en trainde ze 150 vrouwelijke zusters.
Op 4 juli 1934 stierf Marie Curie aan leukemie, wat volgens men werd veroorzaakt door blootstelling aan dezelfde te hoge radioactive straling waarmee ze gewonden in de WOI had geholpen, grootse ontdekkingen mee had gedaan en vele nobelprijzen had gewonnen.
Na haar dood was het Radium Instituut hernoemd tot het “Curie Instituut” ter ere van haar.
Ook werd haar as gestrooid in het Pantheon in Parijs, Frankrijk ter ere van al haar ontdekkingen.
Als Pierre en Marie hadden geweten dat radioactiviteit schadelijk was, hadden ze vele dingen waarschijnlijk niet gedaan, als ze dat nu deden zouden wij zeggen dat ze met vuur speelden want:
Pierre Curie deed een deel van radiumzouten in een dun rubberen hoesje en bond het voor 10 uur om zijn arm en schreef de waarnemingen op. De wond was te vergelijken met een brandwond. Dat deed hij voor 52 dagen lang. Toen was de wond een groot grijs litteken geworden die nooit meer weg ging. Pierre noemde in een lezing in Londen ook dat radioactioviteit kanker misschien kon genezen, maar Pierre’s handen schudden zo erg dat hij een keer wat radium morsde. De realiteit was dat Pierre ziek was. Zijn benen schudden zo erg dat hij het soms moeilijk vond om te staan en te lopen. Hij had veel pijn.
Het onderzoek eisde zijn tol ook van Marie, de huid om haar handen vertoonde barsten en had littekens.
Pierre, die graag tegen zijn vrienden zei dat radium een milioen keer zo sterk was dan uranium, droeg vaak een monster in zijn borstzakje om het aan zijn vrienden te bewijzen. Marie had altijd een beetje radiumzout bij haar bed staan dat scheen in de duisternis. De kranten die ze achterlieten waren daarna radioactief.
Het radium doodde ze langzaam en ze hadden er geen idee van. Als je nu nog naar de Bibliothéque Nationale gaat om de 3 zwarte notitieboeken van Pierre en Marie wilt zien, moet je een certificaat tekenen waarin je zegt dat je de boeken op eigen risico wilt inzien. Mensen zullen dit voor een lange tijd moeten doen, want het zal nog 1.620 jaar duren voordat de radioactiviteit is gehalveerd, voor meer informatie kan je hiervoor op blz. 4 kijken.

Waar heeft Marie en Pierre Curie’s ontdekking voor gezorgd?
· We weten nu dat er radioactiviteit bestaat en wat we ermee kunnen doen(röntgenstraling, kanker genezen)We weten dat bepaalde dingen radioactiviteit afgeven
· Later kwamen we mede door hun te weten dat het dodelijk kon zijn
· Het kan bij operaties gebruikt worden
· We weten dat het ene radioactive element meer radioactiviteit afgeeft dan het andere.

REACTIES

M.

M.

Inhoud

1.Levensloop
2.huwelijk
3.werk
4.Nobelprijzen
5.Marie Curie na haar dood



Ik heb dit gekozen omdat




levensloop

Marie Curie is geboren op 7 november 1867 in Polen. Ze was de jongste van 5 kinderen. Als 15-jarige haalde ze met grote onderscheiding het examen van de middelbare school, maar kort daarna kreeg ze last van onvrolijkheid. Door het overlijden in 1878 van haar zus Zofia aan een ziekte genaamd:vlektyfus en twee jaar later dat van haar moeder aan een ziekte genaamd: tubercolose*. werd ze door haar vader naar familie op het platteland gestuurd waar ze een jaar met plezier verbleef. Vanwege Russische maatregelen in 1863 verboden en vrouwen de toegang ontzegd. Hierdoor werd Marie in 1883 niet toegelaten Keizerlijke Universiteit van Warschau. Marie’s vader, leraar wiskunde en natuurkunde verloor zijn baan. Om geld bij te verdienen werkte Marie als lerares. Met haar oudere zus Bronis?awa (Bronia) sloot Marie een overeenkomst: Bronia zou naar Parijs gaan om medicijnen te studeren, terwijl Marie werkt als lerares. Met haar verdiensten zou zij bijdragen aan het levensonderhoud van haar zus in Frankrijk. Wanneer Bronia eenmaal arts zou zijn, zou Marie op haar beurt naar Parijs komen en zal Bronia haar helpen om haar studie te bekostigen. Van 1886 tot 1889 werkte Marie als verkoopster, bij de familie ?orawski , waar ze verliefd werd op de oudste zoon Kazimierz ?orawski. De rijke familie was tegen een verbintenis van hun zoon met een meisje zonder geld. Ze verloor haar baan als verkoopster, totdat ze een andere betrekking vond bij de familie Fuch in Sopot, aan de Oostzeekust. In 1891 kon ze naar Parijs verhuizen om scheikunde, natuurkunde en wiskunde te studeren aan de Sorbonne bij Gabriel Lippmann en de wiskundige Paul Appell. In de zomer van 1893 slaagde Marie als beste van haar jaar voor haar diploma natuurkunde en het jaar daarop behaalde ze het diploma in wiskunde. Op voorspraak van natuurkundedocent Lippmann mocht ze begin 1894 voor de Genootschap ter bevordering van de nationale industrie onderzoek doen naar de magnetische eigenschappen van gehard staal. Voor haar onderzoek had ze een goede instrumentele opstelling nodig en via professor Józef Kowalski kwam ze in contact met een natuurkundige die aan de École de Physique et Chimie onderzoek deed naar magnetisme: Pierre Curie.






huwelijk

Marie en Pierre huwden op 26 juli 1895 in het huwelijk. Van het geld dat ze cadeau kregen van een neef kochten ze twee fietsen en vertrokken daarmee op huwelijksreis. In 1897 rondde ze haar onderzoek naar de magnetisering van gehard staal af. Op 12 september dat jaar werd hun eerste kind geboren, Irène. Na een moeizame zwangerschap kreeg Marie op 6 december 1904 een tweede dochter, die ze Ève noemden.








werk

Aanvankelijk bestudeerde ze staal voor een metaalbedrijf, haar enige onderzoek waar radioactiviteit geen rol bij speelde. In december 1895 verschoof haar aandacht toen Wilhelm Röntgen de röntgenstraling ontdekt, en kort daarna, Fransman Henri Becquerel ontdekte een onbekende straling . Marie testte allerlei mogelijke stoffen die ze kon verkrijgen. Samen met haar echtgenoot bestudeerde Marie Curie radioactieve materialen,met name pekblende . Pekblende bleek radioactief te zijn, terwijl er geen andere radioactieve elementen bekend waren. De logische verklaring hiervan was dat pekblende sporen van een andere, onbekende, radioactieve stof moest bevatten, die veel meer straling produceerde dan uranium. Echter, de stralingsactieve substantie in pekblende was zó gering dat die zich aan iedere chemische analyse onttrok en alleen aantoonbaar was dankzij de gevoelige elektrometer van Pierre Curie.
Van de hogeschool kregen Pierre en Marie toestemming om achter de school in een oude, onverwarmde schuur een primitief laboratorium in te richten.







nobelprijzen
Samen met haar man ontving Marie Curie in 1903 de Nobelprijs voor de Natuurkunde, "als herkenning voor de buitengewone diensten die zij hebben bewezen door hun gezamenlijke onderzoek naar de stralingsverschijnselen ontdekt door professor Henri Becquerel. Hiermee was ze de eerste vrouw die een Nobelprijs in ontvangst mocht nemen. Door de zwakke gezondheidstoestand van Marie konden Marie en Pierre de prijs niet persoonlijk in ontvangst nemen.
Acht jaar later ontving Marie opnieuw een Nobelprijs, deze keer de Nobelprijs voor de Scheikunde,als herkenning voor haar diensten ter bevordering van de scheikunde door de ontdekking van de elementen radium en polonium, door de isolatie van radium en de studie van de aard en samenstelling van dit opmerkelijke element.
Zij is daarmee een van de vier mensen die ooit twee Nobelprijzen hebben gewonnen.

dit is mijn werkstuk :)

12 jaar geleden

A.

A.

ik zou meer hoofdstukken gebruikt hebben

8 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.