Kruistochten

De eerste kruistocht In november 1095 riep paus Urbanus II alle christenen op om de heilige stad Jeruzalem te bevrijden van de moslims en hun geloofsgenoten te helpen. De gewone mensen waren de eersten die op weg gingen. Ze naaiden een kruis van rode sof op hun schouder en vertrokken naar Palestina. Pas toen de burgers aankwamen, vertrokken de zwaar bewapende ridders te paard. Op 15 juli 1099 werd Jeruzalem heroverd, maar onder leiding van Saladin wisten de moslims Jeruzalem te veroveren in oktober 1187. Vanuit West-Europa werden nog zeven kruistochten ondernomen door de christenen, maar ze mislukten allemaal. De reis naar Jeruzalem De reis naar het heilige land was lang, gevaarlijk en zwaar. Onderweg stierven dan ook veel kruisvaarders. Maar degenen die overleefden en terugkwamen, namen specerijen, zijde en islamitische wetenschap mee.
Belangrijke jaartallen. 1095: Paus Urbanus II roept de christenen op tot een kruistocht. 1096-1099: Eerste kruistocht met zwaarbewapende ridders waaronder Godfried van Bouillon. 1097: Eerste kruistocht arriveert in Constantinopel. 1098: Antiochië wordt ingenomen
1099: Jeruzalem wordt veroverd door de christenen. 1147-1149: Tweede kruistocht met versterkingen voor Jeruzalem tegen de Moslims. 1187: De moslims o.l.v. Saladin veroveren Jeruzalem. 1189-1192: Derde kruistocht o.l.v. Richard I van Engeland, de Duitse
keizer Frederik Barbosa en de Franse koning Filips August. Frederik Barbosa verdrinkt in 1190 in de selef en het Duitse leger valt uiteen. Richard zijn troepen vallen uiteen bij een storm op zee. Richard vindt ze op Cyprus en verovert Cyprus. 1192: Filips August trekt terug, door de ruzies met Richard. Richard I kan Jeruzalem niet veroveren en sluit een akkoord
met Saladin: christelijke pelgrims mogen de stad in en uit. 1202-1204: Paus Innocentius III wil de strijd tegen de moslims voortzetten
en organiseerde de vierde kruistocht. 1218-1221: Vijfde kruistocht. Graaf Willem I van Holland belegert
de stad Damiate in Egypte, maar lijd een verschrikkelijke nederlaag. 1228-1229: Zesde kruistocht. Keizer Frederik I weet door onderhandelingen
een paar heilige plaatsen in de handen van de christenen te krijgen. 1248-1254: Zevende kruistocht. Koning Lodewijk IX van Frankrijk wordt in Egypte
gevangen genomen. Geen enkele stad is nog in handen van de christenen. 1270: Achtste kruistocht. In 1270 was het weer Lodewijk IX de heilige die het voortouw nam in een nieuwe kruistocht. Onderweg naar het heilige land werd hij echter gevraagd om zijn broer te helpen met zijn strijd tegen Tunis. Uiteindelijk gaf hij hieraan gehoor, wat zijn dood zou betekenen want als het leger bij Tunis zijn tenten heeft opgeslagen breekt de pest uit waarbij Lodewijk sterft samen met zijn een groot deel van zijn leger. Zijn dood heeft het einde betekend van de grote kruistochten. 1271–1272: Negende kruistocht Eduard I van Engeland was al op weg om zich bij het leger van Lodewijk IX te voegen. Samen wilden zij optrekken voor de Negende Kruistocht naar het Heilige Land. Na de dood van Lodewijk IX trok Eduard I zelf op naar het Heilige Land, om te strijden tegen sultan Baibars. Na 1270 waren het alleen nog kleine legertroepen die zo nu en dan een stad veroverden op de Turken. Maar die aanvallen hadden weinig succes en de Turken rukten steeds verder op. Zo ver zelfs dat in 1453 de stad Byzantium valt en vervolgens de naam Istanbul krijgt.