Kasjmir

Kasjmir Kasjmir is de afgelopen decennia de inzet geweest van verschillende conflicten tussen India en Pakistan. De oorsprong van het conflict gaat terug naar de verdeling van Brits India in 1947. Situering van Kasjmir, Pakistan en India Kasjmir is een prachtig bergachtig gebied gelegen vlak voor het Himalaya gebergte tussen Pakistan en India. In het zuid westen is een grote vruchtbare vallei; de Vallei van Kasjmir. Deze vallei is reeds lange tijd het economische en demografische centrum van de regio. Kasjmir heeft een oppervlakte van 222,236 km² -ongeveer 7 maal groter dan België-, waarvan 138,200 km² in bezit is van India (Jammu en Kasjmir genoemd), 101,387 km² van China (Aksai Chin), en 84,100 km² van Pakistan (Gilgit). De totale bevolking is rond de 13 miljoen. De meeste inwoners van Kasjmir zijn Moslims (veel van hen zijn fundamentalistisch gezind), maar er zijn ook veel Hindoes in het oosten en Boeddhisten in het noorden. Jammu en Kasjmir heeft een eigen parlement, maar staat onder directe controle van India. Er zijn niet veel grondstoffen, maar de schoonheid van het landschap is onbetaalbaar. Pakistan (officieel: Islamic Republic of Pakistan) is een onafhankelijke staat geworden in 1947 toen Engeland India verliet. Het is een land gecreëerd als thuisland voor Moslims in Zuid-Azië; de bevolking is dus overwegend Moslim. Pakistan is een federale republiek, maar er is een bijna continue machtsverschuiving tussen militaire, islamitische, en democratische partijen. Momenteel regeert een militaire coalitie het land onder leiding van Generaal Muscharraf. India (officieel: Republic of India) is het zevende grootste land ter wereld en heeft op één land na (China) de grootste bevolking. In India zijn ongeveer 820 miljoen Hindoes en 120 miljoen Moslims. Geweld tussen de twee groepen gebeurt niet zelden in bepaalde gebieden waar de BJP (Hindoe nationalistische partij) sterk staat. Jammu en Kasjmir is de enige deelstaat van India met een bevolking waar de meerderheid Moslim is. Geschiedenis (1847 – 1987) In 1846 verkochten de Britten Kasjmir aan een Hindoe krijgsheer. Hij kroonde zichzelf als de Maharadja van Jammu en Kasjmir. De komende 100 jaar werden de Moslims van Kasjmir gediscrimineerd door de Hindoe Maharadja. De gewelddadigheid en wreedheid van de Maharadja’s laten slechte herinneringen na, sommige die tot nu nog altijd herinnerd blijven. De eerste georganiseerde verzet poging kwam in 1931. Dit verzet gaf aanleiding tot de ‘Quit Kashmir’ campagne tegen Maharadja Hari Singh en uiteindelijk tot de Azad (vrij) Kasjmir beweging, die echt op gang kwam in 1947. Toen India in 1947 onafhankelijk werd van Engeland splitste het in een Hindoe en een Moslim staat: India en Pakistan. De prinselijke staten (o.a. Kasjmir) mochten kiezen of ze bij Pakistan of India gingen behoren of dat ze onafhankelijk zouden worden. De Maharadja koos voor onafhankelijkheid en er werd een voorlopige ‘Regering van het democratische Kasjmir’ opgezet die neutraal tegenover Pakistan en India zou blijven. Maar in Kasjmir leidde het einde van de Britse overheersing van India en de groeiende steun voor zelfbeschikking tot een opstand tegen het Hindoe-bewind. De heersende elite in Pakistan vond dat het tekort gedaan werd bij de verdeling van Brits India en zag mogelijke steunpunten in Kasjmir, en hielp dus de opstand in Kasjmir tegen de Maharadja. Later stuurde Pakistan troepen naar Kasjmir, zogezegd als steun aan de bevolking. De Kasjmir regering werd afgezet en het land werd onder directe controle van Pakistan geplaatst. Ondertussen vluchtte Maharadja Hari Singh naar India. Daar zou hij een ‘Instrument of Accession’ (akt van opneming) getekend hebben met India. Hierin zou staan dat India de Maharadja zou helpen tegen de Pakistaanse bezetters, in ruil daarvoor zou Kasjmir bij India toetreden –India zou controle over Kasjmir krijgen op drie vlakken: defensie, buitenlandse zaken en communicatie. Pakistan noch Kasjmir aanvaardde de overeenkomst. De Indische troepen vielen dus Kasjmir binnen en konden ongeveer de helft van het Pakistaans beheerste gebied innemen. India stapte naar de VN in 1948 met de vraag te bemiddelen in de situatie. India beschuldigde Pakistan dat het gewapende razzia’s naar Kasjmir stuurde en eiste dat het stopte met vrijheidsvechters te steunen. Het zij ook dat Pakistan een neutrale staat aanviel, en dat dit niet mocht. Dit leidde tot een wapenstilstand in april 1948. De VN eisten dat er direct een volksstemming zou plaats nemen. Deze is er tot nu toe nog niet gekomen omdat India vindt dat Pakistan eerst moet vertrekken uit Kasjmir. De gebieden die Pakistan tot dan had kunnen behouden zijn nog altijd onder haar controle. In 1962 brak er een oorlog uit tussen China en India: de ‘Sino-Indian war.’ Chinese troepen vielen in september 1962 het Indische leger aan. Het gevecht eindigde in een wapenstilstand, maar de grens is nog altijd een twistpunt. China heeft zo’n 101,387 km² kunnen overnemen van India om een baan van Sinkiang naar Tibet te maken. In 1965 en 1971 waren er weer oorlogen tussen India en Pakistan. In 1971 werd de ‘Line of Control’ vastgelegd. Het is de scheiding van het door Pakistan gecontroleerde gebied en het door India gecontroleerde gebied. Deze is op de plaats waar de frontlinie was op het einde van de eerste oorlog in 1948. Hier wordt vandaag nog veel vuur gewisseld, want er zijn verschillende interpretaties over waar de grens werkelijk loopt. In 1972 ondertekenden Pakistan en India het ‘Simla Agreement.’ Hierin staat dat de twee landen hun conflict bilateraal en in vrede gingen oplossen. Tussen 1972 en 1987 bleef het in Kasjmir relatief rustig.
Recent (1987 – 2002) In 1987 werden verkiezingen in Jammu en Kasjmir gehouden. Deze werden in twijfel getrokken door anti-regerings groepen onder de banier van het Moslim United Front. Dit verhoogden de spanningen weer beduidend. India zou de uitslagen van de verkiezingen gefrauduleerd hebben zodanig dat Farooq Abdullah terug aan de macht kon komen. Deze is zeer ongeliefd door de Kasjmiren, want hij is lid van de BJP. De oneerlijke verkiezingen zorgden voor oproer. Vanaf 1989 begonnen Moslim separatisten aanslagen te plegen tegen de Indische autoriteiten. India reageerde hierop door haar militaire aanwezigheid te verhogen in het gebied. Als gevolg van serieuze botsingen tussen de guerrilla’s en de Indische troepen werd Jammu en Kasjmir volledig onder controle gebracht van de Indische president in 1990. Hierdoor verergerde de spanningen tussen India en Pakistan nog meer. De toenmalige premier van Pakistan gaf zelf openlijk haar steun voor de rebellen in Kasjmir. In januari 1994 zijn de Pakistanen en de Indiërs aan tafel gekomen om het conflict in Kasjmir te bespreken, maar er werd geen vooruitgang geboekt. In 1996 hebben voor de eerste maal sinds 1990 verkiezingen plaats gevonden. De ‘National Conference’ had deze en de volgende verkiezingen gewonnen. Deze partij is voorstander van de toetreding van Kasjmir bij India. De separatist groepen beweren dat leden van de Indische veiligheids dienst mensen dwongen om te gaan stemmen voor de National Conference. De situatie verergerde nog meer toen Pakistan en India nucleaire testen lieten uitvoeren in 1998. De VS en andere Westerse landen voerden economische sancties in. Beide landen weten nu zeker van elkaar dat ze nucleaire wapens hebben. Een volgende echte oorlog zal er dus waarschijnlijk niet komen –beide landen hebben te veel te verliezen. India en Pakistan kwamen aan de rand van een oorlog in mei 1999 toen door Pakistan gesteunde Islamitische guerrilla’s een raid op het door India gecontroleerd gebied pleegden. India beantwoorde de raids met een luchtaanval op guerrilla doelwitten. Het gevecht stopte toen Pakistan de guerrilla troepen terug uit het gebied trok. Na de aanslagen op het World Trade Center en het Pentagon op 11 september 2001, begon de zaak er anders uit te zien. Amerika startte zijn campagne tegen terrorisme; het startte ook de oorlog in Afghanistan tegen de Taliban en de Al-Qaeda netwerken. Pakistan en India hebben Amerika daarin geholpen. De Pakistaanse en de Indische president hebben gezegd dat ze mee doen aan de strijd tegen het terrorisme. Op 14 december 2001 werd er een aanslag gepleegd in het Indische Parlement in New Delhi. Er vielen 38 doden, waaronder enkele leden van de BJP (Hindoe nationalistische partij.) De aanslag werd waarschijnlijk gepleegd door moslim separatisten van het Pakistaanse Kasjmir. Waarom en Waar vechten ze? De reden waarom Kasjmir zo een betwist gebied is draait rond het oorspronkelijke pakt van 1947 namelijk de ‘Instrument of Accesion.’ Bijna alles heeft hiermee te maken. Volgens het contract is heel Kasjmir van India, maar sinds Pakistan een deel ervan heeft bezet voor het contract getekend werd, is het niet duidelijk of Giglet (het door Pakistan bezette deel van Kasjmir) van Pakistan of van India is. Er zou een volksstemming moeten komen om te weten wat de Kasjmiren zelf willen. Deze is er nooit gekomen omdat India wil dat Pakistan eerst uit Gilgit vertrekt, en omdat Kasjmir volgens de ‘Instrument of Accesion’ legaal een onafscheidbaar deel van India is. Indien India een volksstemming in Kasjmir zou houden, dan zou de kans groot zijn dat de bevolking van Kasjmir voor onafhankelijkheid of Pakistan zou kiezen. India wil die kans natuurlijk niet nemen –anders zou het een deelstaat verliezen.- De inwoners van Kasjmir zijn overwegend Moslim. Jammu en Kasjmir is de enige deelstaat van India waar de meerderheid van de bevolking Moslim is. Pakistan is een staat gebaseerd op godsdienst, dus vinden de Pakistanen het maar logisch dat Kasjmir van hun is. India is een staat die niet gebaseerd is op godsdienst, maar op gemeenschappelijke cultuur en geografie. Kasjmir past dus eigenlijk zowel bij Pakistan als India… Zowel de Indische als de Pakistaanse heersende elites kiezen de weg van een gewapend conflict omwille van interne redenen. Het Pakistaanse regime verloor veel steun door de enorme economische crisis (die versterkt werd door de Zuid-oost Aziatische crisis enkele jaren terug) en de steun aan de VS voor hun interventie in Afghanistan. De Pakistaanse economie kreeg een bijzonder harde klap te verwerken door de VS-sancties nadat het land kernwapens had getest. Die sancties vielen weg door de steun aan de VS-interventie in Afghanistan. Als verdere reactie voor het verlies van steun onder de moslimbevolking willen ze nu de islamfundamentalisten een hart onder de riem steken door in Kasjmir de wapens op te nemen tegen aartsrivaal India. Op die manier hoopt generaal Musharraf zijn positie en die van het leger te versterken. Kasjmir heeft eigenlijk niet veel grondstoffen. De staat heeft ook niet zo veel strategisch belang voor Pakistan –het stuk dat wel strategisch ligt, werd door hen al veroverd in 1948. Het waardevolste deel van Kasjmir is de Vallij van Kasjmir. Deze ligt in het door India gecontroleerd gebied. Het is daar, samen met de strook langs de ‘Line of Control’ dat het meest gevochten wordt. Het conflict werd enorm gesteund door Pakistan voor 11 september 2001. Pakistan gaf terroristen het geld en de opleiding om in Kasjmir tegen India te vechten. Het Pakistaanse leger gebruikte Kasjmir als excuus om de enorme budgetten voor defensie te rechtvaardigen. De Pakistaanse militaire regering verloor veel steun door de enorme economische crisis ten gevolge van de nucleaire testen. Nu is dat niet meer zo. Generaal Musharraf probeert nu meer en meer afstand te nemen van het fundamentalisme, en doet ook mee aan de oorlog tegen het terrorisme.