Indianen

Voorwoord Ik heb dit onderwerp gekozen omdat mijn moeder een paar onderwerpen noemde zoals de Waddenzee en indianen. Ze vertelde er iets over en toen leek het me een leuk onderwerp. Ik wilde heel graag wat meer te weten komen over de indianen. Inleiding Ik houd mijn werkstuk over indianen. Er zijn veel indianen stammen daarom heb ik gekozen om het over de prairie indianen te doen. Hoofdstuk 1 Noord en Zuid Amerika is een heel groot wereldeel. Het is veel groter dan ons werelddeel Europa. In Europa wonen verschillende volkeren zoals Nederlanders, Fransen, Zweden, Russen enzovoort. In Amerika woonden ook verschillende Indianen volkeren, die weer werden verdeel over verschillende stammen. Behalve de Taino’s en bijvoorbeeld de Irokezen, de Sioux, de Pequots, de Mohicanen, de Pokanokets, en de Shawnees, kortom te veel om op te noemen. En omdat er zoveel indianen stammen zijn houd ik het over een indianen groep, de prairie indianen. De indianen woonden niet in dezelfde huizen zoals wij nu wonen. Ze woonden in tenten. Ze noemden die tenten Tipi’s. Deze tipi’s werden gemaakt van: - houten palen - bizonhuiden - touwen
Ieder stam had zo zijn eigen beschildering van de tipi. Hieronder staan wat voorbeelden. De tipi’s waren in het dorp gegroepeerd volgens de familie banden. De ingang was naar het zuiden gericht. Zo beschermden de bewoners zich tegen de westen winden die over de vlakte waaiden. Voor de tipi’s werd een goede plaats gezocht, dicht bij een waterloop en uit de wind. Andere indianen woonden in: - schuilhutten - huizen met planken - hogans - pueblo’s - kegelvormige huizen

De vrouwen bouwden de tipi’s en zorgden voor het klaarmaken van het eten, samen met de kinderen. En de mannen gingen op jacht. Wat is er in het indianen kamp te zien? Het opzetten en het neerhalen van de tipi’s was de taak van de vrouwen, ook wel squaws genoemd. In de winter bleven de tipi’s op een plek staan; dit is het winterkamp. De vrouwen groeven een kuil onder de tipi’s uit. Langs de wanden maakten van graszoden bedden, bedekt met droog gras. En natuurlijk hielpen de kinderen ook mee. Over de bedden werden ook nog huiden en dekens gelegd. De kleren werden aan de wanden op gehangen. En in het midden van de tipi brandde een vuur, daar boven hing een pruttelende ketel met eten. Het dagelijks werk van de squaws was het schoonschapen van de bizon huiden. Voor een tipi waren wel 11 tot 21 bizon huiden nodig, die moesten vaak vervangen worden. Als de squaws een nieuwe tipi moesten maken nodigden vrienden op feestelijk maaltijd, daarna sneden en naaiden ze samen de tent. Zodra de nieuwe tipi nodigden de squaws de beste jagers uit. Zij mochten dan als eerste een pijp roken in de nieuwe tipi. Hoofdstuk 2 De prairie indianen jaagden op bizons. De bizon lijkt wat op een koe maar dan groter en zwaarder gebouwd. Alleen de bizon was een wild dier , woest en gevaarlijk. Als wolven vermomd slopen de indianen tot dicht bij de bizons. Dan schoten ze met hun bogen hun pijlen af. Een andere manier van jagen was de prairie in de brand te steken. De brand zorgde dat de bizons werden opgejaagd naar de rand van een afgrond. Als de bizons in de afgrond waren gevallen waren ze een makkelijke prooi voor de indianen. De bizons waren heel belangrijk voor de indianen voor: - voedsel - kleding en schoenen - schilden - woning - geneesmiddel
De hersens en de lever gebruikten de indianen om verse vitaminen binnen te krijgen, en om looistoffen te maken. Van het vet maakten ze zeep, en van de tong maakten ze haarborstels. Van de beenderen maakten ze huidkrabber waarmee ze de bizonhuiden schoon maakten, priemen, speerpunten, sledeglijders en penselen. Het merg uit de botten was voedsel voor de indianen. Van de gelooide huid van de bizon maakten ze tentzeilen, diverse tassen, zadelbekleding, mantels, hemden, beenkappen, jurken en mocassins. Van de pens maakten ze waterketels en kookpotten. Van de hoorns maakten ze hoofdsieraden, kruithoorns, oog van een lasso, lepels, treksteen om pijlen recht te maken. Van de ruwe huid maakten ze schilden, messchedes, diverse dozen, zolen voor mocassins, gevlochten lasso’s, zadelboog bekleding, tuig voor de paarden, riemen en verstevigingen van handgrepen van werktuigen. Van het bont maakten ze dekens, zadellappen, mutsen, en wanten. Van de haren maakten ze zadelvulsel, en gevlochte touwen. Het vlees droogden ze, zodat ze het langer konden bewaren. Dit noemden ze pemmikan. Ook gebruikten ze pezen van de bizons voor het maken van de boogpezen en rijgdraden, en allerlei riemen. De mest werd gebruikt als brandstof, en van de hoeven werden ratels en lijm gemaakt. De staart werd gebruikt om vliegenmeppers te maken. Kortom alle onderdelen van de bizon werden gebruikt. Hoofdstuk 3 De hoofdtooi en toebehoren waren erg belangrijk om zich van anderen te onderscheiden. Sommige groepen smeerden hun haar in met modder en gaven er allerlei ingewikkelde vormen aan. Veel krijgers schoren zich kaal om er woester en dreigender uit te zien. Soms plakten ze een kwast van dieren haar op hun schedel. Hoe waren ze gekleed? Indianen worden vaak voorgesteld in tunieken met franjes en een verentooi met vlechten. Maar niet alle indianen zagen er zo uit. Alleen enkele prairie stammen gingen zo gekleed. De kleding en vele andere zaken hingen vooral af van waar en hoe ze leefden. Stammen uit het noorden en oosten moesten zich warm kleden. Veel westelijke en zuidelijke indianen droegen weinig kleren. Sommigen versierden hun lichaam met tatoeages. Jagersvolken maakten hun kleren van dierenhuiden. Verzamelaars gebruikten plantenvezels. Waarom hebben indianen totempalen? De indianen hadden totempalen om de natuur te eren, of om de oorsprong van de familie of hun stam te vertellen. Ook werden totempalen gebruikt om hun grondgebied af te zetten. De meeste indianen wisten dat het niet verstandig was om grapjes te maken over wilde dieren. De indianen dachten dat de dieren konden toveren! Ze dachten dat de wilde beesten hun toverkracht alleen gebruikten om indianen in nood te helpen, maar als ze boos waren dan waren pijn of een verschrikkelijke dood je lot. Volgens indianen kunnen niet alleen de dieren toveren. Alles wat leeft heeft boven natuurlijke krachten. Uit eerbied voor het leven versierden indianen hun totempalen met dieren, planten en mensen. De uit cederhout gesneden totempalen zijn niet alleen fraai bewerkte stukken hout met afbeeldingen van mensen en dieren, maar ook een soort familiewapen. Vaak wordt op de paal de oorsprong van de familie, de stam of het ontstaan van de aarde en haar bewoners uitgebeeld. Totems werden ook wel aan de rand van een bos of naast een rivier neergezet. Dit om te laten zien dat ze door jouw familie werden gebruikt. Een soort “eigendoms” akte. Totempalen vertelden zoveel over het verleden van indianen, dat je ze kunt “lezen” als een geschiedenis boek.
Hoofdstuk 4: Kolonisten Jammer genoeg voor de indianen kwamen er steeds meer blanken vanuit Europa naar Amerika. Kolonisten werden ze genoemd. Ze dreven de indianen weg van hun woonplaatsen om er zelf te kunnen gaan wonen. Ze bouwden dorpen, forten en steden. En steeds kwamen er meer. Duizenden de oceaan over. Vaak waren het blanken van de slechtste soort, misdadigers die uit hun vaderland waren gevlucht. Ze hadden geen medelijden met de indianen. Ze schoten op elke indiaan die ze tegenkwamen. Ze geloofden niet eens dat indianen gewone mensen waren. Voor de kolonisten waren indianen dieren. Dieren die alleen maar lastig waren. Op een bepaald moment was er een indianen opperhoofd, Metacom. Die was de kolonisten zat en had besloten om samen met andere stammen oorlog te gaan voeren tegen de blanken. Ze vielen 52 dorpen aan van de kolonisten, waarvan er veel werden vernield, en de bewoners gedood. Maar na een oorlog die vele maanden duurde waren alle indianen gedood, ook Metacom. Zijn afgehakte hoofd werd 20 jaar lang door de blanken ten toongesteld. Ditzelfde gebeurde met veel andere indianen stammen in Noord Amerika. Hieronder staan een paar beroemde of voor de blanken beruchte opperhoofden. Sommigen probeerde in vrede te leven, anderen in oorlog. Uiteindelijk hebben ze allemaal verloren van de blanken. Ze hebben plaats moeten maken voor de kolonisten die hun land inpikten. Het werd zelfs zo erg dat de soldaten die de kolonisten moesten beschermen beloond werden voor iedere vermoorde indiaan. Om te bewijzen dat ze een indiaan hadden gedood sneden ze het haar van de huid van het hoofd van de indiaan af. Dat noemden ze scalperen. Jarenlang werd gedaan alsof de indianen dit hadden uitgevonden, terwijl de blanken dit hadden bedacht. De indianen en de kolonisten konden niet al te best met elkaar opschieten. Oorlogen die ze tegen elkaar voerden moesten de indianen natuurlijk wel verliezen. De indianen vochten met pijl en boog en soms met ouderwetse geweren. De blanken hadden moderne geweren en kanonnen zelfs, en dreven de indianen van de oostkust van Amerika steeds meer de bossen uit richting het westen. Er kwamen steeds meer kolonisten. Ze trokken met huifkarren het land van Noord Amerika in, en begonnen dorpen te bouwen, forten, en legden ook spoorlijnen aan. Op deze manier werd het steed makkelijker voor nieuwe kolonisten om Amerika in te trekken. Hiermee trokken steeds meer mensen naar het westen. Naast de oorlogen namen de blanken ook andere bedreigingen mee voor de indianen. Ziektes als mazelen en pokken, alcohol wat ze vuurwater noemden waren grote bedreigingen voor de gezondheid van de indianen. Hieraan zijn er ook veel aan dood gegaan. Nawoord Dit is het eind van mijn werkstuk. Het werkstuk maken was erg leuk. Het werkboekje heeft erg veel geholpen en de uitleg van de meester was ook erg handig. Hierdoor was het werkstuk maken niet moeilijk. Om mijn werkstuk te maken heb ik boeken uit de bibliotheek gehaald, en informatie van Internet gehaald. Bibliografie De boeken die ik gebruikt zijn: - Indianen 1
o Schrijver Kees Anema
o Tekeningen Henk Kneepkens - Indianen 2
o Schrijver Kees Anema
o Tekeningen Henk Kneepkens - Het leven de indianen van de Crow stam
o Schrijver Andre Chesneau
Knipselkrant over indianen
Verschillende websites over indianen