Ieper

Ieper verslag

Begin van de oorlog

Aan het eind van de 19e eeuw waren er steeds meer conflicten tussen een aantal landen. Vooral Frankrijk en Duitsland hadden vaak ruzie. Frankrijk had veel koloniën.
Duitsland wou meer macht, veel meer macht. Daarom verklaarde Duitsland de oorlog aan Frankrijk in 1870. De Duitsers en de Fransen vochten hard. Maar in 1871 won Duitsland.
In 1871 werd Willem Ι gekroond tot keizer van het Duitse rijk. Ook kwam er nog een vredesverdrag. Daarin stond onder andere, dat Frankrijk Elzas-Lotharingen moest afstaan en ze moesten 5 miljard Franse francs betalen. Frankrijk voelde zich bedrogen door de Duitsers. Dit pikte ze niet en wilde wraak nemen. ‘Revanche’ riepen ze.

Op 28 juni 1914 bracht Franz-Ferdinand van Habsburg, de Oostenrijkse troonopvolger,een bezoek aan Sarajevo. Samen met zijn vrouw reed hij een rondrit in een open auto. Ineens sprong er een man uit de menigte, het was een Bosnisch-Servische nationalist genaamd ‘Gavrilo Princip’. Hij richtte zijn pistool op Franz-Ferdinand en zijn vrouw waarop hij ze beiden neerschoot.

Oostenrijk-Hongarije dacht dat de regering van Servië daar achter zat. Ze wilden snel toeslaan. De regering van Oostenrijk-Hongarije stelde een ultimatum voor aan Servië. Een ultimatum is een lijst met eisen waar Servië aan moest voldoen. Als Servië deze eisen niet wou nakomen dan zou Oostenrijk-Hongarije de oorlog verklaren. Rusland beloofde Servië te steunen als er oorlog zou komen. Servië durfde dan de oorlog met Oostenrijk-Hongarije aan te gaan. En op 28 juli, een maand na de moord, vond Oostenrijk-Hongarije het te lang duren en verklaarde de oorlog aan Servië

Rusland

Rusland verplaatste zijn leger langs de grens van Oostenrijk-Hongarije en Duitsland. Duitsland voelde zich zeer bedreigd, en verklaarde op 1 augustus de oorlog aan Rusland. Rusland had een goede bondgenoot ‘Frankrijk’. Daarom verklaarde Duitsland op 3 augustus ook de oorlog aan Frankrijk.
Duitsland had een goed plan bedacht, om via het neutrale België, Frankrijk binnen te vallen en snel Parijs in te nemen. Dit plan was van tevoren uitbedacht door generaal Von Schlieffen. Zijn opdracht was, Frankrijk te verslaan voordat Rusland zijn leger gevechtsklaar had. Duitsland had dus haast. Toen het Duitse leger Noord-Frankrijk binnen- viel, lukte het de Engelsen en de Fransen maar net om Duitsland te verslaan. Het Duitse plan was totaal mislukt.

Tijdens de oorlog groeven beide partijen zich in loopgraven. Het leven in loopgraven was slecht, zeer slecht. Soldaten woonden daar soms maanden in. Overal was het modderig, en het stonk ontzettend naar lijken. Soldaten konden zich een lange tijd niet wassen, ze konden geen schone kleding aan trekken. Het leven als soldaat was kort gezegd ‘slecht’.
In Rusland hadden soldaten het ook heel slecht, ze hadden bijvoorbeeld maar een geweer per tien soldaten. Op den duur werden er steeds nieuwe wapens uitgevonden, zoals: een mitrailleur, de vlammenwerper, granaten en gifgas. Een erg soort gas was ‘Het mosterd gas’. Dat gas was zwaarder dan lucht en als je het inademden, stierf je op gruwelijke wijze. Soms als je het mosterd gas gooide en de wind draaide in de verkeerde richting, dan kwam het mosterd gas in eigen troepen. Het was ook heel gevaarlijk als je iets moest doen in loopgraven. Stel dat je met je hooft of iets van jezelf komt boven de loopgraven uit, dan werd je zonder pardon neergeschoten.

In 1917 kondigde Duitsland de onbeperkte duikboten oorlog aan. Duitsland zou alle schepen op weg naar Engeland bombarderen.
In 1917 werden alle Amerikaanse schepen het doelwit. Amerika pikte dit niet langer en verklaarde de Oorlog aan Duitsland. Niet alleen dat was een reden voor Amerika om mee te doen. Ook had Amerika Frankrijk en Engeland veel geld geleend en dat wilde de Amerikaanse regering ook terug want, als Frankrijk en Engeland zouden verliezen kregen ze dat geld ook niet terug.
In het franse leger brak grote opstand uit. De arbeiders van de wapen fabriek in Duitsland gingen staken. In Oostenrijk-Hongarije braken rellen uit.
Toen het Amerikaanse leger zichh had opgebouwd, drongen ze de Duitser terug. Verder vechten voor Duitsland was zinloos. Op 9 november in 1918 werden in Berlijn de republieken op geroepen. En op 11 november 1918 kwam er een wapenstilstand met de geallieerden.
Toen de Duitse koning dit te horen kreeg vluchtte hij snel naar Nederland. En heeft de rest van zijn leven in Doorn gewoont.

Eigenlijk heeft iedereen bijgedragen aan de totale oorlog. In die tijd mochten fabrieken alleen nog maar dingen produceren die een groot deel naar de soldaten gingen. Ook moesten veel vrouwen werken in fabrieken omdat veel jongen mannen naar het front zijn gegaan en veel daarvan zijn gesneuveld. In de eerste wereld oorlog sneuvelde heel veel mensen, meer dan tien miljoen soldaten.

In ieper

Ik had niet echt een idee wat we te zien zouden krijgen in Ieper. Natuurlijk was er wel over verteld over in de les, maar ik kon me er niet echt iets bij voorstellen.
Toen we daar eenmaal waren gingen we eerst naar een soort museum, van de eerste wereldoorlog ‘Hill 62’. Dat was best interessant. Ze hadden daar super veel spullen en afbeeldingen van de oorlog, zoals: helmen, brieven, foto’s, wapens, enz. Maar het aller interessantste vond ik de loopgraven. Het was namelijk heel bijzonder dat die dingen er nog lagen. Ik vond het best interessant om daar rond te lopen.
Daarna gingen we naar Hill 60. Dat is een berg dat het Duitse leger had veroverd maar het Britse leger wou ook op die heuvel vanwege het strategische voordeel. Het Britse leger had mijnwerkers ingezet om een tunnel te graven onder Hill 60. Toen de tunnel klaar was zijn er 6 mijnen ingelegd. Deze werden tot ontploffing gebracht en de hele berg ‘Hill 60’ klapte uit elkaar. Uiteindelijk konden de Britten Hill 60 innemen. Het was eigenlijk best wel mooi om daar te lopen. Het was een mooie omgeving met een op dat moment prettige sfeer, ook al is die sfeer wel anders geweest door de erge dingen die daar tijdens de oorlog gebeurd zijn.
We moesten weer snel in de bus omdat we nog ergens anders heen gingen.
Onze volgende bestemming was Lange Mark.
Lange Mark is een Duitse militaire begraafplaats. Toen we daar aankwamen zag je heel veel kleine vierkante grafstenen liggen en er stonden ook nog vele grote grafstenen. Op die grote grafstenen stonden allemaal namen. Heel veel namen. Toen ik hoorde dat hier heel veel mensen onder lagen schrok ik best wel. Ik dacht bij mezelf, dit is maar een klein deel dat is gestorven tijdens de oorlog. Er zijn nog zoveel meer mensen gestorven bij de oorlog. En ik vind duizend mensen al veel.
Weer in de bus gingen we door naar Tyne Cot. Dat is een Britse begraafplaats. We moesten even een stukje omlopen voordat we echt op de begraafplaats waren. Toen we door de poort liepen om binnen te komen, zag het er mooi uit. Alles had een mooie witte kleur. Ik vond het best bijzonder om daar te zijn. Het gaf ook een mooie sfeer. Er stond ook een groot wit monument. Daaronder zit een bunker. Er liggen daar wel meer dan 11.000 graven. Er liggen ook een paar Duitsers begraven. Die vonden ze bij het slopen van een muur. Als eerbetoon hebben ze die daar ook begraven.
Weer terug bij de bus gingen we naar Ieper zelf. Daar moesten we ergens wat gaan eten. We moesten weer op tijd terug zijn om bij de Menepoort te gaan kijken. Daar werd een soort van ceremonie gegeven als eerbetoon voor de mensen die mee hebben gevochten in de oorlog en zijn overleden tijdens de oorlog. Er speelden mensen trompet en er waren soldaten. Het was een mooie ceremonie en ik heb respect voor de mensen die dat elke avond doen.