H U G E N O T E N
Inleiding Hugenoten
Hugenoten; historische benaming voor de Franse calvinisten sedert 1560 toegekend, afgeleid van "le roi Hugon" wat officieel "kwade geest" betekent. Op z’n Engels Huguenots oftwel Huguenotes wat "waardeloze geldstukken" betekent. De betekenis is niet duidelijk, wel is duidelijk dat ze door Rooms-Katholieken werden toegekend als scheldnamen. Vandaar dat het misschien geen officieel woord is.
De Hugenoten werden aangevoerd door Calvijn, vandaar ‘Calvinisme’. Ze leefden omstreeks de 16e en 17e eeuw. De aanhang van de Hugenoten bestond vooral uit burgers en de adel. Ook Hendrik de IV was eerst een calvinist. Zijn naam was voor zijn heerschappij nog Hendrik an Navarra. Later toen deze Koning werd werd hij katholiek maar hij had nog steeds dezelfde calcinistische godsdienst wat blijkt uit het 'Edict van Nantes'. Hij voerde dit Edict in om de leefomstandigheden voor de Hugenoten beter te maken. Zie verder Edict van Nantes. De oorlogen, burgeroorlogen en Godsdienst oorlogen waren meestal tussen de Rooms Katholieken en de Hugenoten. De Hugenoten hadden het slecht maar zouden het beter krijgen na het 'Edict' maar natuurlijk laaide daardoor de oorlogen op. Het Edict werd afgeschaft en toen het later weer werd herroepen was dit de doorslag voor honderdduizenden Hugenoten om te vertrekken. De Rooms Katholieken waren in de meerderheid en zouden een nog grotere bedreiging kunnen vormen.
Johannes Calvijn
Calvijn werd op 10 juli 1509 geboren in Noyon,een kleine bisschopsstad in de Franse landstreek Picardie,die als jongste van vier (of mogelijk vijf) kinderen,allemaal jongens.Zijn
vader bekleedde een tamelijk verantwoordelijke functie bij het kapittel van de kathedraal.Zijn moeder,de dochter van een plaatselijke notabele,overleed vier of vijf jaar na de geboorte van Calvijn en zijn vader hertrouwde al snel.Kort daarna werd de jonge Calvijn naar het huis van de familie Montmors gestuurd,een adellijke familie die in de buurt van zijn ouderlijk huis woonde,waar hij zijn eerste onderwijs ontving.
Omdat hij zijn zoon voor het priesterschap had bestemd,zond zijn vader hem naar de universiteit van Parijs toen hij ongeveer twaalf jaar was,wat in die tijd de normale leeftijd was om aan een hogere opleiding te beginnen.Hier behaalde Calvijn de graad van magister in de vrije kunsten.Evenals vele andere studenten van zijn generatie werd hij aangetrokken door het nieuwe evangelisch humanisme en de eclectische spiritualiteit van Erasmus en Jacques Lefevre d’Etaples.Maar voordat de jonge Calvijn de leeftijd van twintig jaar had bereikt,besloot zijn vader dat hij jurist moest worden in plaats van priester.Tussen 1528 en 1533 studeerde Calvijn daarom rechten aan de scholen van Bourges en Orleans en ontving het licentiaat,de graad van meester in rechten.In de tussentijd zette hij zijn humanistische studien voort en in 1532 publiceerde hij een uitgave,voorzien van een geleerd commentaar,van de verhandeling van Seneca over de barmhartigheid.Zijn vader was een jaar daarvoor overleden,nadat hij was geexcommuniceerd vanwege een twist met het kapittel van de kathedraal.
Het verband tussen Calvijn en de Hugenoten
"Zij wekken geen illusies van aards succes,maar evenmin staan zij een verantwoordelijk christenman toe,zich uit de strijd terug te trekken. Alles gaat terug op een goddelijke roeping,waaraan een hoop verbonden is,die door geen teleurstellingen of nederlagen in de aardse strijd vernietigd kan worden."
In deze geest heeft Calvijn ook zelf,toen de hugenotenoorlog eenmal was uitgebroken,zich daar met kracht achter gesteld en alle beschikbare hulpmiddelen aangeboord.Ten behoeve van een geldinzameling voor de hugenootse legers schrijft hij in 1562: " Nu heeft God ons in zulk een nood laten komen,dat er zonder hulp dezerzijds menselijkerwijs gesproken niets anders is te verwachten dan een treurige en ontzettende verwoesting.Ik weet wel: ook als alles verwoest en verloren is,heeft God nog onbegrijpelijke wegen om zijn kerk er weer bovenop te brengen,als het ware door een opwekking uit de doden.Hierop willen wij wachten en ons verlaten,dat,als wij geheel vernietigd zijn,ja alles tot het uiterste schijnt te komen. Hij nog uit onze as een nieuw volk in het leven kan roepen.Intussen moeten wi toch ook bedenken,dat wij onze plicht niet mogen verzuimen, als wij niet opzettelijk de deur voor Gods genade willen afsluiten."
Alles stelde Calvijn in het werk om van de raad van Geneve en (door middel van brieven en gezantschappen) ook van andere Zwitserse steden en Duitse vorsten hulp te krijgen voor de godsdienstoorlog in Frankrijk.Een en ander heeft tot gevolg gehad,dat veel geld en zelfs hulptroepen aan de Franse hugenoten ter beschikking konden worden gesteld.
Het Edict van Nantes
Het Edicit van Nantes is de benaming voor de verordening uitgevaard door Hendrik IV. Op 13, 20 april en 2 mei 1598 werd dit edict uitgevaardigd. Het wordt ook wel een verdrag genoemd. In dit edict werd de Hugenoten een belangrijke mate van godsdienstvrijheid verleend.
De voornaamste bepalingen van dit edict; -Godsdienstvrijheid in heel Frankrijk, -Het recht om godsdienstoefeningen te houden in 1 stad per disctrict behalve in Parijs. Ze hadden het recht om gebruik te maken van alle kerken en kastelen. -Volledige burgerrechten. Ze hadden dezelfde rechten als menig ander Fransman. De rechten bestonden vooral uit erfrecht en handel. -Het bezetten van de helft der zetels in de handelskamers. -Het recht het leggen van een door de Koning bezoldigd garnizoen en het houden van synoden in een hondertal vrijplaatsen. Dit was een bevestiging van in het Edict van Poitiers (1577) al eerder verworven rechten.
Dit edict werd uitgeroepen door Hendrik IV. Waarom zou de Koning dit edict verordenen? Dit is een vraag die ik mezelf heb gesteld toen ik de boeken aan het bestuderen was. De Koning heeft dit edict verordend omdat deze voor zijn Koningsschap een calvinistisch aanhanger was. In die tijd was zijn naam nog Hendrik van Navarra. Deze is katholiek geworden na een aanslag op hem (was deze aanslag wel op hem of in het algemeen? Een vraag waar we het antwoord niet van weten…) tijdens zijn bruiloft met Magaretha, zuster van Koning hendrik II. Deze aanslag heet de bekende bartholomeusnacht (23 en 24 augustus 1572). Het bloedbad is tot stand gekomen met de permissie van Catharina de Medicis, koningin-moeder van Magaretha. In deze nacht zijn veel calvinisten omgekomen maar Hendrik van Navarra wist te ontsnappen. Daarna is Hendrik Koning en Katholiek geworden. Dit is misschien de verklaring waarom hij het Edict van Nantes uitriep.
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden