Hitler in de eerste wereldoorlog

Hitler’s Jeugd Adolf Hitler werd geboren op 20 april 1889 in Branau am Inn, Oostenrijk. Hitler groeide op in de buurt van Linz, dat toen de hoofdstad van Oostenrijk was. Toen zijn vader overleed in 1903 was dat een vreselijke klap voor Adolf. Maar zijn vader liet voldoende middelen na zodat hij en zijn moeder er goed van konden rondkomen. Adolf zat op een hogere school. Die heeft hij echter niet afgemaakt omdat zijn cijfers nogal teleurstellend waren. Hij verliet daarom de school toen hij 16 was. Hij bracht 2 jaar in de plaats Linz door waar hij het idee kreeg dat hij kunstenaar wilde worden. Hij heeft 2 keer geprobeerd om toegelaten te worden tot de kunstacademie in Wenen, maar zijn werk werd elke keer afgewezen. Toen in 1908 zijn moeder dood ging bleef hij alleen achter. Adolf verdiende de kost als kruier en door het maken van kleine tekeningen en ansichtkaarten die hij aan toeristen verkocht. Als vijfentwintigjarige was hij een wat je noemt mislukte jongeman. 4 Jaar lang was Hitler erg arm. Soms moest hij zelfs buiten slapen. Hij probeerde overal aan werk te komen, maar hij had geen diploma's. Daarom hielp hij mensen door koffers te dragen, sneeuw te ruimen en soms bedelde hij zelfs! De mensen zagen hem als een zwerver, een schooier. De rijke burgers haalden hun neus voor hem op. Zo kreeg Hitler de pest aan de rijke mensen, vooral de rijke Joden. De Joodse bevolking in Duitsland had vaak een goede baan (advocaat, juwelier, handelaar). En daar was hij het niet mee eens. De eerste wereldoorlog In 1913 verhuisde hij naar Munchen. In februari 1914 werd hij opgeroepen voor de militaire keuring, maar hij werd afgekeurd. Toen de eerste wereldoorlog in 1914 uitbrak meldde hij zich als vrijwilliger aan bij het Duitse leger. Hij kwam bij het 16e Bavarian Reserve Infanterie Regiment. Hij diende de gehele oorlog maar raakte gewond in oktober 1916. Twee jaar later kwam hij terecht in een gasaanval. Het gevolg was dat hij een tijdje blind was en hij verbleef nog steeds in het ziekenhuis voor behandeling toen Duitsland zich overgaf. Hitler kreeg een aantal onderscheidingen, het IJzeren kruis 1ste en 2de klas. Zijn rang was die van Korporaal. Toen Duitsland in 1918 de oorlog verloren had, bleef Hitler in het Duitse leger. De Duitse officieren waren tevreden over hem en ze merkten op dat hij een krachtig spreker was. Met zijn toespraken wist hij mensen te overtuigen. Daarom gaven ze Hitler de taak om les te geven aan nieuwe soldaten. Na de oorlog moest Duitsland de schade aan veel landen terugbetalen (vooral aan Frankrijk). In het verdrag van Versailles stond dat Duitsland 132 miljard moest terugbetalen. Dit viel natuurlijk zwaar bij de Duitsers en Hitler.
De novemberrevoluties van 1918 Eind oktober 1918 braken overal in Duitsland opstanden uit. Arbeiders en soldaten vormden revolutionaire raden en eisten sociale en politieke hervormingen van leger en industrie. Op 9 november deed Wilhelm II afstand van de keizerstroon en vluchtte hij naar Nederland. De voorlopige regering onder leiding van de SPD-er Friedrich Ebert probeerde snel de orde te herstellen. Ebert riep daarbij de hulp in van het bestaande ambtenarenapparaat en het leger. Hierdoor bleven verregaande sociale veranderingen vooralsnog uit. De communistische Spartakus-opstand van 5 januari 1919 werd bloedig neergeslagen door het leger. Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg, de bekendste woordvoerders van de Spartakisten, werden op 15 januari door rechts-nationalistische Vrijkorps-leden vermoord. Het tegenhouden van de Spartakus-opstand zou de verhoudingen tussen de communisten en de sociaal-democraten tijdens de Weimar-republiek ernstig blijven belasten. Het herstel van de Democratie in de Weimar-republiek. In januari 1919 werd in Weimar (een duits plaatsje) een democratische grondwet vastgesteld voor het gehele Duitse rijk en ontstond de zogenaamde Weimar-republiek. Dit is een tijdelijk republiek die later zou veranderen in Republiek Duitsland. Het land werd centraal geregeerd, maar de diverse deelstaten hadden zeer grote invloed om zelf besluiten te nemen. De leiding van dit alles hadden de Sociaal Democraten Ebert en Heinemann. De republiek was echter niet in staat om de onvrede over de verloren oorlog weg te werken en het land naar een betere economie te leiden. Uit onvrede begon de aanhang te groeien van zowel de communisten(KPD) als de nationaal-socialisten(NSDAP). In 1923 was de Duitse economie een puinhoop en het land nagenoeg stuurloos. Adolf Hitler voelde zich met zijn NSDAP zo sterk dat hij met geweld een staatsreep pleegde, wat in het Duits heet een Putsch. Deze werd weliswaar neergeslagen, maar duidelijk was dat grote veranderingen op komst waren. Hitler en zijn medestanders kwamen in de gevangenis terecht(hierin schreef Hitler zijn boek “Mein Kampf” wat betekent “mijn strijd”) waar ze overigens maar kort verbleven. Na zijn gevangenschap wist Hitler de NSDAP weer op te bouwen en via democratische verkiezingen de meerderheid te krijgen. Het Verdrag van Versailles Door het Verdrag van Versailles, 28 juni 1919, raakte Duitsland 1/7 deel van zijn grondgebied en 1/10 deel van zijn bevolking kwijt. Frankrijk kreeg het in 1871 verloren Elzas-Lotharingen, het Saarland werd nu bestuurt door de Volkenbond en grote delen van West-Pruisen en Posen gingen naar de republiek Polen. Ook verloor Duitsland al zijn koloniën. Naast een verlies aan grondgebied en mensen betekende deze bepalingen ook een groot probleem voor de Duitse industrie. Een flink deel van de steenkolen en staalproductie werd gesloten. Verder werd het Duitse leger beperkt tot honderdduizend man. Dit stond allemaal in het beruchte artikel 231 uit het Verdrag van Versailles. Tenslotte kregen Duitsland en zijn bondgenoten de schuld van de oorlog en werden zij aansprakelijk gesteld voor alle schade en verliezen die zij tijdens de Eerste Wereldoorlog hadden veroorzaakt. Het was vooral Frankrijk geweest dat tijdens de onderhandelingen over het Verdrag had aangedrongen op een harde aanpak van Duitsland. De boosheid in Duitsland over het Verdrag van Versailles en vooral over artikel 231 was enorm. Men had gehoopt dat omdat Duitsland een democratie was geworden de geallieerden hun wel zouden vergeven. Ook was men van een lichte invloed van de VS uitgegaan. In Duitsland schrok men dus heel erg van dit verdrag. De regering kon echter door de dreiging van een geallieerde bezetting niet veel anders doen dan het Verdrag van Versailles te accepteren. Hitler in de politiek Nadat Hitler uit het ziekenhuis was teruggekomen was er complete chaos in Duitsland en wilde Hitler de politiek in. Tot 1920 werd hij betaald door het leger waarna hij zich bij een politieke partij aanmeldde, de Duitse Arbeiderspartij. Dit gebeurde in september 1919. Hitler kreeg in 1920 de functie van reclamemaker voor de partij en liet de partij zeer snel groeien met zijn toespraken. In dat zelfde jaar werd de partijnaam veranderd in National-Sozialistische Deutsche ArbeiterPartei (N.S.D.A.P.) waarvan het woord Nazi een verbastering was. In 1921 werd de SA (Sturm Abteilung) gevormd die voornamelijk bestond uit oud-militairen. De SA had als taak tegenstanders (communisten en socialisten) uit te schakelen, zodat ze niks meer konden doen. De leden van de SA waren gekleed in bruine uniformen met een hakenkruis op de linkerarm. In deze periode kwamen ook de later beroemde personen bij de partij zoals Hess, Göring en Streicher. In september 1926 wordt Duitsland lid van de Volkenbond. Zo gaat het verhaal ook nog verder, maar aangezien de opdracht was dat je
alleen over Hitler in de eerste wereldoorlog moest vertellen en wij al iets meer hebben verwerkt is dit het einde. Hierna zou nog een nederlaag volgen voor Duitsland. Hitler pleegt hierin zelfmoord, geeft zijn hond een spuitje en schiet zijn vrouw door het hoofd. Hierna is het boek “Mein Kampf” op de zwarte lijst van boeken gekomen omdat er hier te discriminerende ideeën in staan.