Elvis Aaron Presley

Inleiding. Dit werkstuk gaat over het leven en de carrière van Elvis Aaron Presley. Ik wilde wat meer te weten komen over zijn leven. Ik beschrijf hoe Elvis vanaf zijn jeugd tot en met zijn dood geleefd en gewerkt heeft. Ik wil vooral weten waarom hij op zo’n jonge leeftijd is overleden en hoe en waarom hij zo bekent is geworden. Ik ga kijken wanneer hij hits scoorde en waarom het na zijn diensttijd minder goed met hem ging. Inhoud De Inleiding

Hoofdstuk 1: Hoe was de jeugd van Elvis Presley? Hoofdstuk 2: Hoe was de tijd waarin Elvis hits maakte, vóór zijn diensttijd? Hoofdstuk 3: Hoe was het leven van Elvis ná zijn diensttijd? Hoofdstuk 4: Hoe verliep de ondergang van Elvis? Conclusie Formulering hoofd- en deelvragen. Hoofdvraag: Hoe was het leven van Elvis Presley? Deelvraag 1: Hoe was de jeugd van Elvis Presley? Deelvraag 2: Hoe was de tijd waarin Elvis hits maakte, vóór zijn diensttijd? Deelvraag 3: Hoe was het leven van Elvis ná zijn diensttijd? Deelvraag 4: Hoe verliep de ondergang van Elvis? Hoofdstuk 1: Hoe was de jeugd van Elvis Presley? Zijn volledige naam was Elvis Aaron Presley, geboren op 8 januari 1935 te Tupelo, Mississippi ,USA. Hij was de enige overlevende van een eeneiige tweeling. Zijn jongere tweeling broertje Jesse Garon werd dood geboren. Dit drama droeg voor een groot gedeelte bij tot de overbezorgtheid van zijn moeder, het ging zijn jeugd- en tienerjaren overheerste. In Tupelo kwam Elvis al snel in aanraking met muziek in de vorm van Gospelsongs, omdat hij altijd met zijn vader en moeder naar het kerkje bij hun in de buurt ging. Voor zijn achtste verjaardag kreeg Elvis een tweedehands gitaar, waar hij met behulp van zijn oom op leerde spelen. Op tien jarige leeftijd doet hij mee aan een muziek wedstrijd voor vijfduizend mensen en werd tweede. Hij zong toen het nummer “Old Shep” een ballade van Red Foley. Elvis was een beleefd en verlegen kind (zo verlegen dat hij alleen durfde te zingen als het donker was, zodat niemand hem kon zien.) dat niets liever deed als naar ‘zwarte’ blues te luisteren. Zijn vader Veron was vaak weg voor zijn werk tot ongeveer zijn elfde jaar. Omdat hij altijd alleen was met zijn moeder, Gladys, werd hij een echt moeders kindje. Gladys verloor haar zoontje nooit uit het oog en bracht hem overal heen hij mocht niet alleen. Ze verbood hem te zwemmen en andere ‘gevaarlijke’ dingen te doen. Elvis sliep tot zijn puberteit bij zijn moeder in bed. Op dertien jarige leeftijd verhuisd Elvis met zijn familie naar Memphis en an het einde van zijn schooldagen veranderde zijn uiterlijk sterk. Hij liet zijn bakkebaarden staan en liet zijn haar groeien. Na schooltijd had Elvis een baantje als vrachtwagenchauffeur bij Crown Electric Company en zijn enige ambitie was het hebben van de blitste auto van de stad. Elvis had toen lang haar en opvallende kledei. Maar ondanks zijn rebels uiterlijk behandelde hij zijn ouders met zeer veel respect. Hij verdiende veertig dollars per week. Door zijn werk passeerde hij vaak langs Memphis Recording Service, een zusteronderneming van Sun Records Company. Daar hing een bordje waarop stond dat je voor vier dollars je eigen grammofoon plaat kon opnemen. Op een dag stapt hij naar binnen en mag twee nummers opnemen: “That’s where you heartache begins” van Raskin / Brown/ Fisher en “my happiness” van The Ink Spots. Marion Keizer, eigenaresse van Memphis Recording Service, is erg onder de indruk van de stem van Elvis en stuurt de nummers door naar Sam Phillips, producer en baas van Sun Recording Company. Phillips hoorde gelijk dat Elvis talent had, maar het duurde toch nog een jaar voor dat Phillips contact op nam met Elvis. Na een jaar hoorde Elvis dat hij bij de studio van Sun Recording Company, om een paar nummers op te nemen. Voor die dag nodigde Phillips ook gitarist Scotty Moor en bassist Bill Black uit voor de eerste sessie. Het drietal bracht drie maanden samen door om hun eigen stijl te ontwikkelen, voordat Phillips op maandag 6 juli 1954 de studio voor ze af wilde huren. Toen Phillips Elvis een oud nummer van Arthur ‘Big Boy’ Crudup hoorde spelen met gewijzigde tekst en melodie wist hij dat hij getuige was van iets belangrijks. Phillips had al tegen iedereen gezegd dat hij een blanke jongen had horen zingen, die kon zingen als een zwarte, hem miljoenen kon opleveren. Op dat moment wilde hij het geluid dat uit de mond van Elvis kwam dolgraag op band zetten. De eerste muziek sessies voorspelden zeer veel, temeer toen Presley zijn onorthodoxe lage tonen begon af te wisselen met zeer hoog ‘gejank’. Dit nieuwe effect werd zeer sterk benadrukt door de elektrische gitaren van Moore en Black. Het resultaat van de sessie was Sun 209; That’s all right (mama), met op de B-kant Blue Moon of Kentucky. Toen een opname van de nummers door DJ Dewey Phillips
werd gedraaid op de ‘Red Hot and Blue’ show van radiostation WHBQ, werd het radiostation overspoeld met telefoontjes. Later op diezelfde avond werd Elvis uit een bioscoopje gerukt voor een live-interview.De reacties werden vooral veroorzaakt door het feit dat de luisteraars het niet konden geloven dat het gezongen werd door een blank jongen. Elvis overtuigde de luisteraars ervan dat hij echt op de Hum High School gezeten had, waar alleen blanken werden toegelaten. Van zijn eerste single zijn meer dan 20.000 exemplaren verkocht, ondanks dat er in die tijd strijd was tegen de radicaal ‘gekleurde’ programmering van de radiostations in die tijd. Elvis en zijn band traden voor het eerst live op in juli van dat jaar in het openluchttheater van Overton Park, om vervolgens nog vier singles uit te brengen voor Sun in de 18 maanden die nog volgden. De laatste Sun-single Junior Parker’s Mystery Train wordt door velen later aangezien als de ultieme Rock and Roll- single, hij werd gekenmerkt door zijn speciale ritme, zijn zwevende vocalen en zijn verleidelijke lead-guitar- partijen. Hoofdstuk 2: Hoe was de tijd, waarin Elvis hits maakte vóór zijn diensttijd? Presley kon gewoon niet stil blijven staan, hij zei dat muziek hem altijd letterlijk bewogen had. Zij bewegingen zorgde voor heel wat ophef, zijn knievallen, zijn schokkende heupbewegingen en zijn arrogante grijns op zijn mond brachten de Eerwaarde Carl E. Elgena, pastor van een Bapistenkerk in Des Moines, er toe hem krankzinnig te noemen. Deze aandacht schrok de belangstelling van Elvis niet af. Ahmet Ertagun deed een eerste aanbod op Elvis (tegen Phillips) en was met zijn lokaas van 25.000 dollar bereid zijn onafhankelijke maar nationaal uitgebrachte label volledig te belenen. Maar Phillips besloot om een contract af te sluiten met RCA Victor, voor een som van 35.000 dollar. Voor dit bedrag deed Phillips niet alleen afstand van alle rechten over Elvis maar ook op alle nummers die zijn ster had opgenomen op Union Avenue, zowel de uitgebrachte- als de niet uitgebrachte nummers. Presley hield er zelf maar 5000 dollar aan over en kocht daar voor een splinternieuwe, roze (natuurlijk) cadillac. Toen bood ‘Kolonel’ Tom Parker zich aan Presley als manager aan. Parker was een voormalige kermissjacheraar die zich nooit in de kaart liet kijken en Elvis was voldoende door hem onder de indruk gebracht om hem direct in dienst te nemen. De volgende aanwinst voor de groep was DJ Fontana, en als viertal ondernam de groep een volledige tournee door het zuiden van de VS. In februari 1956 gingen zij de RCA-studio’s in Nashville in om Heartbreak Hotel op te nemen. De opname, de eerste van RCA, bleef dicht bij het zwaar galmende maar rijke en doordringende geluid dat het handelsmerk was van ‘Phillips’ Sun studio, en profiteerde zoveel mogelijk van het succes. Maar nu kregen Presley’s live-optredens nog meer commentaar. Na optredens in TV-studios van
Doresty Brothers en Jackie Gleason richtten verontwaardige kritieken zich op Presley’s optreden ‘te sexy’ was, met beschrijvingen van mannelijke stripteasedanser’ tot doodgewoon ‘obsceen’. Hoewel Parker erin slaagde om voor Elvis drie optredens te regelen in de belangrijke landelijke Ed Sullivan show, moest Elvis, zonder gitaar optreden en werd slechts vanaf zijn middel in beeld gebracht. Toch veroorzaakte zijn optreden in de show opnieuw opschudding bij het grote publiek, en met de RCA ( zijn platenfirma) achter zich, nam Presley’s carrière plotseling een grote vlucht! Don’t Be Cruel, Hound Dog, en Love Me Tender waren datzelfde jaar allemaal gigantische hits. Het laatste nummer was de eerste plat die alleen al door de voorverkoop ‘goud’ werd. Tom Parker bedacht tegen ‘56 een goed plan. Als hij Elvis live zou laten spelen, had je een kans op een anticlimax dus hij bedacht dat hij via de film een miljoenenpubliek zou kunnen bereiken. Elvis verfde zijn haar pikzwart en verscheen in zijn eerste 2 films als een soort James Dean, maar de derde film, Jailhouse Rock, was een totaal andere zaak. Deze speelfilm, waarin Elvis verantwoordelijk was voor een groot deel van de uitgekiende choreografie, en voor een scène waarin hij wordt afgeranseld door een sadistische bewaker, was ongetwijfeld de beste die Presley ooit gemaakt heeft. De titeltrack, geschreven door Leiber en Stoller, haalde opnieuw de top van de charts gedurende zeven weken en schreef popgeschiedenis door op nummer één te eingigen in de U.K.-charts. De vierde film: King Creole werd door velen bekeken als de beste film die ooit door Elvis gemaakt was en zijn potentieel als acteur.. De sound-track bevatte ijzersterke nummers zoals Crawfish en het vibrerende Dixieland Rock . Tegen de tijd dat deze film uitkwam was Elvis onder de wapens geroepen.
Elvis in dienst Hoeveel Elvis Presley het meest winstgevende bezit was van de Amerikaanse amusementsindustrie (en waarschijnlijk de meest beroemde man van onder de 25 jaar ter wereld) kreeg hij toch te maken met de militaire dienstplicht, de verschrikking van alle jonge Amerikaanse jongemannen. Dienstplicht gold al vanaf de tweede wereldoorlog en in maart 1958 ontving Elvis zijn oproep om in dienst te komen. Op de twintigste van die maand moest hij zich ’s morgens om half zeven melden op het kantoor van de U.S. Army Draft Board in Memphis. Hij werd soldaat Presley, E., V.S.- leger, nr. 53310761. Soldaat Elvis werd vaak gefotografeerd; bij de kapper, voor het afscheren van zijn bakkebaarden, bij het ophalen van zijn standaard uitrusting, bij een parade – daar een enorm promotieapparaat in gang werd gezet, zowel voor het leger als voor Elvis’ carrière. Om zijn carrière hoog te houden bracht zijn platenfirma (RCA) op gezette tijden platen uit die Elvis al had opgenomen voordat hij in dienst ging, waar onder enkelen van de niet eerder uitgebrachten Sun-sessies, en in de twee jaar nadat hij de eerste Sun 209 had uitgebracht had Elvis meer dan 20 million-sellers over de hele wereld. Nummers zoals Blue Suede Shoes en All Shook Up waren een voortzetting van zijn rockabilly-nummers, terwijl nummers zoals Teddy Bear een breder publiek aanspraken. Sam Phillips zou ooit zeggen: “Ik wist wel dat Elvis een grote zou worden, maar ik heb nooit geweten dat hij zò groot zou worden.” Andere nummers zoals Love me Tender, Don’t Be Cruel en zijn allergrootste hit You ain’t Nottin’but a Hound Dog zorgden voor een gelijkmatige stroom van singles in de hitlijsten. Toen Elvis dus in maart 1960 uit dienst werd ontslagen, wachtten veel mensen vol spanning op zijn come-back. Zijn publiek werd dus ook steeds lastiger. Gladys Elvis is 23 jaar oud als zijn moeder Gladys op 14 augustus 1958 op 42 jarige leeftijd aan een acute hepatitus bezwijkt. Volgens velen in zijn omgeving is dit een gebeurtenis die zijn hele leven blijvend zal beïnvloeden. De altijd bezorgde Gladys was voor hem de enige maatstaf waarop hij zijn gevoelens van geborgenheid kon baseren. Zij had hem pijnlijk bewust gemaakt van de vergankelijkheid in de wereld, dit gecompenseerd met een diepe religieuze overtuiging. Zijn moeder was voor hem onvoorwaardelijk aanwezig en de enige die hij volledig heeft leren vertrouwen. Met haar dood zag Elvis zijn grootste angst bewaarheid. Hij zou zich nooit van haar kunnen losmaken. De angst en het wantrouwen voor alles wat buiten zijn gezichtsveld afspeelde en tegelijkertijd zijn hartstochtelijk verlangen naar binding, houden elkaar genadeloos in evenwicht. De scheiding. In 1973 liet Elvis zich scheiden van Priscilla, de moeder van zijn kind Lisa. Het huwelijk tussen hen beiden liep niet op rolletjes door zijn overmatige drugs gebruik en overspel. Een tijdje na de scheiding ging Elvis, na amper 2 weken verkering, een verloving aan met Ginger Aldan. Ook bij haar nam hij nog heet veel drugs en slaappillen. In die tijd werd hij ook overmatig dik. Telkens als zij op wilde stappen, dreigde hij met zelfmoord. Hoofdstuk 3: Hoe was het leven van Elvis ná zijn diensttijd? Bij vele vrouwelijke fans moeten alle romantische dromen in één klap kapotgeslagen zijn toen hij uiteindelijk zijn ware liefde had ontmoet. Het was een beeldschoon meisje van 14 jaar genaamd Priscilla Beaulieu, dochter van een Majoor bij de luchtmacht. Na 10 jaar verkering trouwde hij uiteindelijk toch met haar op 1 mei 1967 in Las Vegas. Hij had haar jaren geleden ontmoet in het Duitse Wiesbaden waar hij als Amerikaanse soldaat gelegerd was.. Sinds 1962, toen Priscilla 16 jaar was, woonde ze bij Elvis op zijn landgoed Graceland. Het huwelijk werd om publiciteitsredenen in het diepste geheim door de kolonel voorbereid. Slechts veertien mensen waren aanwezig. Zijn lijfwachten, bij het publiek impopulair, wisten van niets en waren diep gekrenkt toen ze de zeer goed geregisseerde plechtigheid op het avondnieuws zagen. Op 1 februari 1968, exact 9 maanden ná zijn huwelijk werd zijn dochter Lisa-Mary geboren. In dat zelfde jaar maakte hij na een betrekkelijke stilte van tien jaar zijn comeback in een kerst special voor MBC, één van Amerika’s grote televisie maatschappijen. De special werd op drie december in 1968 uitgezonden en is intussen legendarisch geworden. De show was waanzinnig goed. Zijn leren jacket, zijn gitaar nonchalant om zijn nek, zijn aparte bewegingen, alles bracht het popidool van de jaren 50 terug tot leven. Om de authenticiteit te waarborgen werd hij begeleid door ziijn oude vrienden: Scotty Moore en DJ Fontana. De muziek werd gehaald uit de jaren 50- klassiekers, maar in de finale bracht hij If I can dream, waarin hij als het ware de frustraties van tien jaar opsomde. Samen met de producer Chips Moman nam Elvis in januariu 1969 genoeg mareriaal op om twee LP’s te vullen die overal op succes onthaald werden: From Elvis In Memphis en From Memphis To Vegas / From Vegas To Memphis. De eerste was zeer sterk met songs zoals Long Black Limousine en het zeer melodische Any Day Now Elvis was weer helemaal terug, zeker met In The Ghetto, nummer twee in Engeland en nummer drie in de US. Het werd tijd voor een nieuwe hit en dit werd Suspicious Minds. Elvis was toen gedreven en ademde de primitieve krachten uit zijn begintijd. Zijn stem was lager en voller van klank. Als een roofdier bewoog Elvis over het podium. Hij was de meester en elke beweging was de juiste. Zelfs zijn nieuwe films waren veel minder slecht dan verwacht. In 1969 kwam Charro en A Change Of Habbit. Korte tijd later startte Elvis, in het kritische Las Vegas, zijn eerste grote optredens
voor publiek sinds jaren. Hij had toen een zeer sterke backing groep, inclusief gitarist

James Burton en pianist Glen D. Hardin. Zoals John Lennon die ook terug keerde
op de podia dat jaar met zijn Plastic Ono Band, opende Elvis elk optreden met
Blue Suede Shoes. Zijn comeback was een feit en één van zijn nummers The Wonder Of You werd nummer één in Engeland gedurende zes weken. Er werd ook een
documentaire gedraaid van de That’s The Way It Is – tour en een begeleidend album
werd uitgebracht. Daar op stonden een aantal eigentijdse cover versies, zoals
van Tony Jo White’s Pork Salad Annie, CCR’s Proud Mary en
Neil Diamond’s Sweet Caroline. Hoofdstuk 4: Hoe verliep de ondergang van Elvis? Elvis wende aan het succes maar opnieuw knaagde zijn onbehagen. De veilige vlucht in een wereld waarin alles op hem is afgesteld, bracht hem in een steeds geïsoleerdere positie. Al vanaf zijn diensttijd slikte hij medicijnen waarmee hij zijn stemming beïnvloede. In de jaren zeventig slikte hij zoveel combinaties van pillen en poeders dat hij de Medicine Guide, die hij altijd bij zich droeg, vrijwel uit het hoofd kende. Elvis nodigde zichzelf uit op het Witte Huis en president Nixon verleende hem zijn felbegeerde status van agent van de narcotica brigade (Elvis was overigens eervol hulpsheriff (op diverse plaatsen). Hij mocht hierdoor legaal de zware medicijnen bij zich hebben, die vielen onder de narcotica wetgeving. In ruil kreeg de president van Elvis een revolver, een colt.45. Elvis beloofde de president om zich intensief in te zetten bij het beschermen van de jeugd tegen de gevaren van drugs. Hij vluchtte vervolgens in wilde fantasieën, en verzamelde een enorme hoeveelheid wapens en is panisch voor ontvoering of een aanslag op zijn leven. Er kwamen schandalen. Enkele van zijn ontslagen lijfwachten publiceerden in augustus 1977 tot zijn ontzetting het boek Elvis, what happened? Het beschreef zijn buitengewone levensstijl en aftakeling. In zijn huis zou hij bezoekende meisjes, waarneer zij zich voor het zwemmen aan het omkleden waren, hebben begluurd vanachter speciaal daarvoor aangebrachte spiegels. Hij zou hebben geleden aan angsten, afgewisseld door hevige aanvallen van woede. Langzaam begon zijn zorgvuldig opgebouwde vesting, barsten te vertonen. Elvis heeft bereikt wat hij wilde en werd door miljoenen mensen op handen gedragen, ongeacht zijn gedrag of levenswijze. Maar hij was eenzamer dan ooit. Alleen met muziek was hij in staat om in zijn gedesintegreerde wereld de stukken op de plaatsen te laten vallen. De verandering die zich in hem voltrok op het moment dat hij ging zingen was schokkend: speels en tegelijkertijd buitengewoon serieus. Het publiek zag, behalve een fenomeen die de wereld in zijn zak had, een man die aan zijn status geen enkele waarde kon ontlenen. Zijn levenslange gevecht om waardering was niet langer noodzakelijk. Zijn afstandelijkheid en gelatenheid wekten de indruk dat hij zich voor het eerst, nu het er niet meer toe deed, bewust was van de totale omvang van zijn aantrekkingkracht. Hij kan zijn gezondheidsproblemen niet langer verdoezelen. Honderdtwee en twintig kilo aan lichaamsgewicht en het voortdurende moeten zoeken naar de juiste woorden hadden een eind gemaakt aan zijn immer vlekkeloze presentatie. De hillbilly cat van weleer sleepte zich moeizaam over het podium. Zijn bewegingen verwezen nog vaag naar zijn vroegere shows. Toen voelde Elvis het publiek aan als in zijn beste dagen. Verwondering klonk door in zijn stem, samen met het gevoel van troost en veiligheid dat het zingen hem altijd gaf, helder en van franje ontdaan straalde zijn talent. (The spirit will not descend without a song). Aan dit alles kwam een einde op 16 augustus 1977 wanneer hij op het toilet een hartaanval kreeg, veroorzaakt door een overdosis. Naakt en in foetushouding liggend werd Elvis gevonden in de badkamer van Gracelands. Deze gebeurtenis haalde niet alleen de plaatselijke bladen maar werd echt wereldnieuws. Uit onderzoeken van Elvis zijn lichaam bleek dat hij meer dan negen soorten drugs in zijn lijf had, waaronder morfine, codeïne, valium en valmid, enz… Op 18 augustus 1977 werd Elvis ter aarde besteld op de Forrest-Hill begraafplaats in Memphis. In oktober van dat jaar kwam postuum een album uit van Elvis: Elvis in concert. De doodskisten van Elvis en zijn moeder werden naar Graceland overgebracht. Bij zijn graf in Graceland worden regelmatig ufo’s gesignaleerd. Iedere dag regent het meldingen van mensen die Elvis ergens hebben zien rondlopen. Meestal in de buurt van een Burger King. Het belang van Elvis Presley in de geschiedenis van Rock ’n Roll is onschatbaar. In tegenstelling tot mensen zoals Bill Haley en Buddy Holly, bleef het beeld van Elvis over een langere periode bekend bij publiek. Voor menig Rock ’n Roll liefhebber blijft Elvis in zijn vroege jaren met zijn persoonlijke samensmelting van blanken en zwarte muzikale invloeden, R&B en country het beste wat deze muziek ooit heeft voort gebracht duizenden imitaties en heel veel covers bewijzen dit en hij is de inspiratie geweest voor een volledige generatie artiesten. Bronvermelding Titel: Elvis Close-up

Auteur: Jan van Gestel. Jaar: 1987
Uitgeverij: Tutti frutti productions
Gedrukt door: Ten Brink, Meppel. Titel: De gouden jaren van de Rock. Auteur: David McCarthy
Jaar: 1991
Uitgeverij: Deltas
Plaats: Harderwijk. www.showbizzsite.com/arte/elvispre.htm
http://members.ams.chello.nl/f.m.ho/elvis2html
www.dhm.de/lemo/html/biografien/PresleyElvis/ http://huiswerk.scholieren.com/werkstukken/view.php3?id=3567