Hoofdstuk 1: Inleiding.
De Koude Oorlog, een benaming van de Amerikaanse diplomaat Bernard Mannes Baruch, is geen echte oorlog. Het waren meer dan 40 jaren waarin er grote spanning was tussen de Verenigde Staten (west) en de Sovjet Unie (oost). Het vijandschap tussen de west en oost is ontstaan, doordat ze conflicten hadden over het bestuur van Europa na WO2. De verenigde Staten was kapitalistisch en had een vrijmarkteconomie, de Sovjet Unie was communistisch en had een planeconomie. Het westen was bang voor het oosten, omdat ze niet wilde dat het communisme verder over de wereld verspreid zou worden, en richtte daarom het bondgenootschap de NAVO op. Het oosten vond dit agressief en richtte daarom het Warschaupact op.
Het westen van Duitsland hoorde bij de NAVO, het oosten bij het Warschaupact. Omdat Berlijn eigenlijk bij twee kanten hoorden werd er besloten om een muur dwars door Berlijn te bouwen. De muur, met een totale lengte van 45 kilometer, werd streng bewaakt door oost- Duitse politie en was omring met prikkeldraad en mijnenvelden.
Toen de muur eindelijk na 38 jaar werd afgebroken, betekende dat het einde van de oorlog.
Mijn onderzoeksvraag is: Wat waren de effecten voor Duitslang na de val van de Berlijnse muur?
Dit heeft te maken met de Koude Oorlog, omdat de Berlijnse muur het middelpunt van de oorlog was. Ook betekende de val van de muur het einde van de oorlog.
Hoofdstuk 2: Veranderingen op politiek gebied.
Voor het eind van de oorlog was West Duitsland kapitalistisch en Oost Duitsland communistisch. In het Oosten moesten veranderingen komen. Er moest een belangrijke beslissing genomen worden, moest het Oosten een eigen zelfstandige staat gaan vormen of moest het bij het Westen gevoegd worden zodat er samen weer één onafhankelijk Duitsland ontstond. Frankrijk en Engeland waren bang voor een hereniging, want ze waren bang dat er weer een oorlog zou ontstaan net als WO2. Toch konden zij er niets aan doen, want Oost- Duitsland schreeuwde zo hard dat ze weer herenigd wilden worden zodat Frankrijk en Engeland moeilijk bezwaar konden maken. Het enige probleem kon de Sovjet Unie zijn, omdat zij misschien een hereniging van Duitsland als een bedreiging konden zien. Helmuth Kohl, de toenmalige bondskanselier van West- Duitsland, zorgde er toen voor dat Gorbatsjov geen veto zou uitspreken.
In het voorjaar van 1990 vinden de eerste vrije verkiezingen plaats, die gewonnen worden door een combinatie van allerlei partijen, de CDU (Christlich Demokratische Union), CSU (Christlich Soziale Union), FDP (Freie Demokratische Partei), SPD (Sozialdemokratische Partei Deutschlands), Bündnis 90, PDS (Partei des Demokratischen Sozialismus). De grootste partij was de CDU onder leiding van Helmuth Kohl. Hij werd regeringsleider en bleef dat tot 1998. Heel Duitsland was nu democratisch. Berlijn, die nu weer één stad was, werd de hoofdstad van Duitsland.
Duitsland wordt nu ook opgedeeld in 16 deelstaten die samen één bond vormen, maar elk toch een eigen regering en volksvertegenwoordiging hebben.
Duitsland krijgt 80 miljoen inwoners en heeft weer een overheersende positie in Europa door de economische sterkte en de centrale ligging. Bijna hetzelfde als voor WO2. Het verschil echter is dat ze in een westerse bondgenootschappen zitten zoals de NAVO en de EU.
Een afbeelding van een stuk gras waarop verschillende partijen woorden vertegenwoordigd op grote borden.
Hoofdstuk 3: Veranderingen op economisch gebied.
De Oost- Duitse economie was er slecht aan toe na de Koude Oorlog. De meeste bedrijven en infrastructuren waren verouderd en er was een grote schade aan het milieu toegebracht. Alle Oost- Duitse bedrijven werden onder toezicht gesteld van een zogenaamde Treuhand, die besloot welke bedrijven bleven bestaan en welke gesloten moesten worden. West- Duitse firma’s werden aangemoedigd om te investeren in Oost- Duitsland en konden vaak voor lage prijzen hele fabrieken opkopen. Hierdoor groeide de werkloosheid enorm, dat was een begrip wat de Oost- Duitsers bijna niet konden. In de voormalige DDR was altijd voldoende werk.
De kosten liepen al snel op tot 150 miljard D-mark per jaar, dat was veel meer dan de geschatte 5 miljard. Door solidariteitstoeslagen, een soort belasting die iedere burger moest betalen, probeerde ze er weer een beetje boven op te komen. De economie van het Oosten trok toch snel weer een beetje aan, vooral door de steun vanuit het Westen.
Nu, ruim 13 jaar na de val van de muur, is Oost- Duitsland nog steeds niet helemaal de economische problemen te boven. Ook de werkeloosheid in Oost- Duitsland is nog steeds een groot probleem. De arbeidsproductiviteit is niet te verglijken met die in het Westen. Het weerhoud buitenlandse bedrijven ervan om zich in Oost- Duitsland te vestigen doordat de loonkosten en arbeidsproductiviteit uit balans zijn.
Door de kosten voor de Duitse eenwording konden de nodige moderniseringen niet aanvangen.
Nu heeft 8.6% van de beroepsbevolking van West- Duitsland geen baan en is 19.1% van de voormalige DDR werkloos, het is dus oneerlijk verdeeld.
De val van de muur, mensen klimmen erop en helpen elkaar naar het westen.
Zo is het allemaal begonnen….
Hoofdstuk 4: Veranderingen op maatschappelijk gebied.
Na de eenwording bleek dat de Oost- Duitsers, ook wel Ossi’s genoemd, problemen hadden met het aanpassen aan de Westerse cultuur. Ze waren de consumptiemaatschappij met de werkloosheid en concurrentie niet gewend. Ook bleken de Oost- en West- Duisters veel verschillen te kennen. De Oost- Duitsers vonden de West- Duitsers, ook wel Wessi’s genoemd, maar arrogant, egoïstisch en betweterig. De West- Duitsers vonden dat de Oost- Duitsers niet hard en efficiënt genoeg werkte. De West- Duitsers vonden dat de Oost- Duitsers zich maar moesten aanpassen, het had het Westen namelijk flink wat geld gekost voor de hereniging.
Zo bleek dus dat de Ossi’s en de Wessi’s niet met elkaar konden opschieten en dat bracht met zich mee dat de Ossi’s gingen terugverlangen naar de oude goede aspecten van de DDR.
Hier wordt duidelijk gemaakt dat de Hier wordt duidelijk gemaakt dat de
Ossi’s willen dat de Ossi’s niet naast, maar tegenover de
Wessi’s weg moeten gaan. Wessi’s staan.
Hoofdstuk 5: Duitsland en de eenwording.
De ontwikkelingen van de eenwording schoten flink op na de val van de Berlijnse muur. Groot-Brittannië bleef een tegenstander, terwijl de Verenigde Staten juist een voorstander was. Frankrijk was gematigd en Nederland ging van tegenstander naar voorstander. Er ontstond een conflict tussen Lubbers en Kohl. Hij confronteerde Kohl met zijn politiek, die raakte daardoor geïrriteerd. Toch paste Nederland uiteindelijk zijn beleid aan, aan de Duitse kwestie en het parlement kon daar wel mee overweg.
Het parlement was het wel niet eens met de gang van zaken in de internationale politiek.
Duitsland zit al van 1955 in de NAVO. Dat was voor Duitsland een zeer belangrijke stap. Dat betekende namelijk dat de NAVO Duitsland had geaccepteerd en dus wist dat het niet meer het Duitsland van voor WO2 was. Voorheen werd Duitsland vooral beschermd door de NAVO, maar nu wordt verwacht dat ze ook een bijdrage leveren in de veiligheid en handhaving van Europa.
Sinds 1973 zitten de BDR en de DDR in de Verenigde Naties. NU is het herenigde Duitsland één van de lidstaten die het meest bijdragen aan de financiën van de VN. Zo proberen ze meer invloed binnen de organisatie te krijgen. Dat zal waarschijnlijk niet lukken, omdat de Derde wereld landen tegen nog een toetreding van een westers land zijn. Rusland, Frankrijk en Groot-Brittannië zijn er ook tegen, want dat zou een verzwakking van hun positie betekenen.
Hoofdstuk 6: Slot.
Mijn onderzoeksvraag was: Wat waren de effecten voor Duitslang na de val van de Berlijnse muur? Ik denk dat ik die vraag wel kan beantwoorden.
De effecten waren namelijk dat het oosten ook kapitalistisch werd, omdat Duitsland weer één land werd. Voor de politiek betekende het een democratie. Er waren namelijk vrije verkiezingen met meerdere deelnemende partijen. Het leek allemaal perfect, maar schijn bedriegt. De Ossi’s en de Wessi’s kunnen elkaar niet uitstaan. En de Ossi’s verlangen zelfs terug naar de vroegere DDR. Dat was dus totaal niet waar op gehoopt was voor de eenwording. De muur mag dan wel verdwenen zijn, maar de verschillen tussen oost en west zijn nog steeds te merken. In het oosten is meer werkloosheid en minder modernisering. Één Duitsland is er misschien wel geografisch, maar in de praktijk is er niet veel van te merken.
REACTIES
1 seconde geleden