Derde kruistocht

1. Welke gebeurtenissen kwamen er voor in de 3e kruistocht?
Fredericks kasteel
De derde kruistocht begon in het jaar 1189. Na de winst van Saladin (Salah ad-Din Yusuf) op Jeruzalem vond de Aartsbisschop van Tyrus het genoeg. Hij vond dat Jeruzalem tot de christenen toebehoorde en daarom maakte hij een optocht, waar hij mensen ging zoeken die Jeruzalem weer in christelijke handen wilden hebben. Baldwin vond 3000 mannen die graag wilden strijden voor het christendom. Onder die 3000 mannen bevond zich ook de Romeinse Frederick I (ook wel bekent als “Barbarossa” bij de Italianen, in Nederland wordt hij “roodbaard” genoemd) die zelf toen hij in zijn tienerjaren zat ook mee was gegaan op de 2e kruistocht. Hij verzamelde 15.000 man en trok daarmee naar Jeruzalem. Hij ging via de traditionele route van de Danube rivier en van de Balkan landen tot Constantinopel. Helaas was er een corrupte Byzantijnse keizer (Isaäk II Angelos) die een geheim verbond sloot met Saladin. Isaäk’s rijk zou dan veilig zijn voor de troepen van Saladin, hij zou dan wel Frederick moeten stoppen. Er kwamen enkele gevechten tussen de 2 keizers. Nog een leuk weetje: Dit was de enige keer in alle kruistochten dat een Romeinse en Griekse keizer tegen elkaar aan het vechten waren. De troepen van Frederick gingen verder en maakte het tot Aziatisch land, waar ze Iconium veroverde. Zo kwamen ze ook bij de rivier Saleph. Frederick stak de rivier over met zijn paard, maar was onvoorzichtig en verdronk. Saladin vond dit een wonder van Allah, want Frederick was zijn grootste angst. Fredericks leger viel uit elkaar en velen trokken terug naar hun thuisland. Een paar trokken verder, maar toen ze eenmaal aankwamen bij Acre was het leger nog maar enkele honderden manschappen groot. Het moraal van de manschappen was ook niet optimaal meer. Dit was het einde van de kruistocht van Barbarossa.

De 3e kruistocht was nog niet afgelopen en dus namen Frankrijk en Engeland het heft in handen. Engeland had Richard Coeur-de-Lion (Leeuwenhart). Richard was een echte koning. Hij was sterk en dapper en kon goed overweg met oorlog voeren. Hij had weinig geduld met politiek en hij was 33 jaar toen hij koning werd van Engeland. Frankrijk had Philip Augustus. Philip was 25 jaar. Hij was niet zo dapper en oorlogzuchtig als Richard (hij verachte oorlog zelfs), maar hij was niet bang voor Richard. Hij was ook erg goed met politiek en economie. De troepen van de Engelse en Franse koning verzamelde bij Vezelay in Juli 1190. Ze trokken samen verder tot Lyon en splitste zich. Engeland ging naar Marseilles en de Fransen naar Genoa. Ze kwamen elkaar weer tegen in September in Messina. Koning William van Sicilië had de koningen manschappen beloofd, maar William was het jaar daarvoor overleden en dus waren er geen mannen te bekennen. De macht lag in Messina nu bij Tancred van Sicilië (Tancred had de vrouw van William als gevangene: Joanna). Hij had de financiën ingenomen die William voor de kruistocht had weggelegd. Tancred wachtte met smart op de Fransen en de Engelsen omdat ze Tancred konden helpen met het bevechten van zijn vijanden. Tancred’s tante met een Duitse koning was getrouwd, en die koning wilde maar al te graag de troon van Sicilië voor zich opeisen.


Guy de Lusignan
Richard kon niet opschieten met de bevolking van Messina en zijn manschappen maakte meteen ruzie met de bevolking. Ook verdreef hij Griekse monniken om plaats te maken voor zijn mannen. Tancred was nu erg bang geworden voor Richard en hij zorgde dat de mannen niet in Messina verbleven, maar ver uit de buurt.
Na een lange tijd van vergaderen en ruzies en slecht weer was het eindelijk tijd om de kruistocht te hervatten. Philip vertrok in Maart,1191. Richard vertrok in April. Philip had geen moeite met de tocht en vaarde in aan een stuk door naar Tyrus in Libanon. De tocht van Richard verliep alles behalve soepel. Hij had last van stormen en van een irritante koning (van Limassol) die de zus van Richard had gevangen genomen. Richard vond dit niet geweldig en hij viel Limassol binnen. De koning vluchtte en de zus van Richard was gered. Na een tijdje kreeg Richard hulp van Guy de Lusignan. Samen met Guy besloot hij om Cyprus te veroveren. Na een tijdje verkocht hij Cyprus en hij gebruikte het geld om de kruistocht te financieren.

Inmiddels was Philip in Tyrus beland en had hij met zijn neef, Koenraad van Montferrat, besloten om Akko binnen te vallen. Dit was natuurlijk niet echt handig, omdat de Engelsen er ook aan kwamen. Philip en Koenraad wachtten dus op Richard. Natuurlijk was Richard gewoon Richard en dus nam hij het gehele commando van de Slag van Akko op zich. Philip en Koenraad hadden nog wel de leiding over hun eigen troepen, maar Richard over Philip en Koenraad. Richard veroverde niet gelijk de hele stad, maar kwam stukje voor stukje steeds dichterbij. Als hij te dichtbij kwam stonden de mannen van Saladin klaar om aan te vallen. In Juli werd het onmogelijk om de stad te beschermen en Akko gaf zich over aan Richard. Er werden 2000 gevangenen beloofd en 200 goudstukken. Helaas had Akko geen 2000 gevangenen en helemaal geen 200 goudstukken (een heel groot bedrag in die tijd). De stad had de beloftes gedaan in de naam van Saladin en ze moesten de stad wel overgeven. Richard trok Akko binnen en de Slag om Akko was afgelopen.
Guy de Lusignan werd in een vergadering Jeruzalem toebeloofd.

Koning Philip was ondertussen erg ziek geworden en dus trok hij met Koenraad terug naar Libanon. De 3e kruistocht was in volledig in de handen van Richard.
Richard had nog steeds de beloftes tegoed van Akko. Saladin kon dit niet waarmaken en Richard vermoorde 2700 moslims, waaronder ook vrouwen en kinderen. Eigenlijk vermoorde Richard de moslims niet omdat Saladin zijn beloftes verbrak, maar omdat Richard geen 2700 moslims gevangen kon houden.

Richards doel was natuurlijk Jeruzalem, en Saladin wist dit. Saladin had alleen grootse problemen met het moraal van zijn mannen. Sommigen vochten al heel lang voor Saladin en waren uitgeput.

De kruisvaarders trokken verder naar het zuiden. Ditmaal langs de kust, want dan konden ze maar van een kant aangevallen worden. En aan die kant reden ook de cavalerie op de paarden. Zo waren de kruisvaarders goed beschermd, en ze kregen zo ook nog eens genoeg voedsel, omdat ze goed bereikbaar waren langs de kust (alles werd vervoerd met boten). Na enkele maanden kwamen de kruisvaarders in Arsuf. Daar wachtte Saladin ze op. Natuurlijk won Richard weer.

Arsuf
In November, 1192 werd het weer steeds slechter. Saladin trok liet zijn halve leger achter om naar een warmer stuk van het land te gaan. Richard hoorde hiervan en maakte er natuurlijk gebruik van. Hij trok met zijn leger naar Jeruzalem, maar moest terugtrekken omdat Saladin troepen had gekregen uit Egypte en Jeruzalems manschappen vertienvoudigd waren. Richard trok terug naar Ashkelon. Zijn mannen hadden de wil verloren om te vechten en velen trokken terug naar hun thuisland, omdat ze geen geld meer hadden. Richard had vele problemen en dus vroeg hij om advies aan enkele edelen. De edelen hadden allemaal een hekel aan Guy de Lusignan en vonden dat Koenraad weer koning moest worden van Jeruzalem. Richard stemde hier mee in, omdat dit de enige oplossing was. Op 28 april, 1192 werd Koenraad vermoord door 2 Hashashins (Assassijnen). De Assassijnen werden gevangen genomen en vertelden dat ze getuurd waren door de Oude Man uit de Bergen (Rashid ad-Din Sinan). Later meer over de fascinerende Assassijnen. Op 7 Juni, 1192 trok Richard eindelijk naar Jeruzalem. Saladin stond al op hem te wachten met zijn manschappen en Richard werd voor het eerst verdreven. Richard trok terug naar Jaffa en later naar Acre om de reis terug naar huis te maken.


Saladin pakte de kans om Jaffa te veroveren. Christenen werden afgemaakt en de stad werd in vernietigd. Richard hoorde van de laffe aanval en stuurde ongeveer 2500 mannen om de stad te redden. Dit lukte en de stad was weer in handen van Richard. Saladin probeerde hem terug te pakken met een 2e verrassingsaanval. Richard vocht mee te paard, maar zijn paard werd gedood door pijlen. Saladin stuurde daarop een nieuw paard met als boodschap dat het niet goed was voor een leider om zonder paard te vechten. Saladin werd verslagen en hij trok terug naar Jeruzalem.

Uiteindelijk kwam er een verbond tussen Saladin en Richard. Jeruzalem zou in handen blijven van de Moslims, maar de Christenen mochten Jeruzalem en de heilige plaatsen altijd veilig bezoeken zonder het risico aangevallen te worden door Moslims. Richard trok terug naar Engeland, waar het volk met smart op hem wachtte. In Engeland was op dat moment een bekend figuur bezig met het helpen van de armen, genaamd: Robin Hood (feit of fictie, dit weet niemand).

2. Welke deelnemers en betrokkenen waren er in die periode?
Tempeliers
Het embleem van de Tempeliers
De tempeliers werden opgericht in 1118 door Hugo van Payns. Het waren ridders die het doel hadden om pelgrims te beschermen op hun reis naar Jeruzalem en de heilige bronnen (Kanaän etc.). Het gerucht gaat dat het 9 ridders waren (in veel verhalen de naam gekregen: Knights of the Nine). Ook gingen er geruchten rond dat ze bezig waren met het zoeken van een schat. In de film National Treasure met Nicolas Cage wordt deze mythe verteld. De schat werd dan ook de Temple Treasure genoemd. De ridders waren niet volledig ridder. Het waren ook monniken. Ze hadden gestudeerd in de Bijbelse leer, maar waren ook tot ridder geslagen. De tempeliers kenden rangen:

Landbouwers: Deze verzorgde de tempeliers met eten en drinken.
Sergeanten: Ridders die niet van adel waren, ze hadden lichtere wapens en bescherming.
Ridders: Van adel en goede wapens en bescherming.
Kapelanen: Deze vochten niet, maar hadden veel invloed op de tempeliers. Spiritueel dan.

Omdat er veel edelen werden aangenomen, kregen de tempeliers steeds meer geld. Ze waren de eerste bankiers van de wereld. Ze hebben ook de cheque uitgevonden.

Na vele jaren hadden de tempeliers een gigantische macht opgebouwd. Er stonden zelfs koningen bij hun in de schuld. De Franse koning Filips de Schone vond het welletjes en beschuldigde de tempeliers van homosexualiteit, spugen en trappen op het Heilige Kruis en het aanbidden van een afgod genaamd Baphomet. Op vrijdag 13 oktober, 1307 werden alle tempeliers gedood. En ja, hier komt de ongeluksdag van vandaan: vrijdag de 13e.

De tempeliers hadden een grote rol in het gevecht om Acre in de Derde Kruistocht.


Assassijnen
De Assassijnen zijn een zeer onbekende groep in de kruistochten. Velen hebben nog nooit van Assassijnen gehoord. Ze hadden ook niet de grootste rollen in de kruistochten, maar groot genoeg om aandacht aan te geven. Er zijn veel verhalen over de Assassijnen verzonnen, waardoor veel geschiedenis niet betrouwbaar is geworden. Een van die verhalen is bijvoorbeeld dat de Assassijnen hasj gebruikten. Waarschijnlijk is deze lariekoek verzonnen door iemand die dacht dat de naam van hasj veel op het Arabische woord van Assassijn lijkt, namelijk Hashashin. Ze zouden dan hasj gebruiken voordat ze een moord pleegden. Als ze dan dood (als ze gepakt werden) gingen ze naar het paradijs. Tja, hasj doet rare dingen met je.

De Assassijnen hadden veel forten. De forten waren te vinden in ondermeer Irak en Iran. De Assassijnen hadden geheime agenten in vele steden zitten en ze werkte nauw samen met belangrijke Moslimleiders. De Assassijnen waren voor een lange tijd ook bondgenoot met de Kruisvaarders. Niet omdat ze bekend met elkaar waren, maar omdat ze dezelfde vijanden deelde. De Assassijnen waren erg machtig. Veel mensen waren bang voor ze, omdat de Assassijnen geen angst voor de dood hadden en ze het zelfs een eer vonden om te sterven. Saladin had ook een grote angst voor de Assassijnen. Er waren namelijk al twee moordpogingen gepleegd op Saladin en hij was vreesde voor zijn leven. Hij sloot daarom ook vriendschap met de Assassijnen.

Masyaf, Assassijnen HQ
De Assassijnen ondergingen een zware training, waarna ze in ranken verdeeld werden (dapper, trouw en slim). Ze opereerden bijna altijd alleen en zelden in een groep. De Assassijnen brachten veel tijd door in de stad van een toekomstig slachtoffer. Als de moord eenmaal gepleegd was (ALTIJD met een dolk), werd de Assassijn meestal gedood door de wacht.

In de Derde Kruistocht hebben Assassijnen Koenraad van Montferrat om het leven gebracht.

Duitse Orde (Teutonic Knights)
In 1189 werd in Akko een ziekenhuis opgericht door Duitsers. De groep die daarvoor zorgde heette Ordo fratrum hospitalis sanctae Mariae Theutonicorum Ierosolimitanorum. Wat letterlijk de orde van de broeders van het hospitaal van de heilige Maria der Duitsers in Jeruzalem betekent. Afgekort de Duitse Orde.

Teutonic Knight
Het hospitaal was opgericht voor zieke en arme Duitse pelgrims. Het ziekenhuis was gebouwd van de zeilen van boten om de spullen te beschermen. De ridders droegen witte kleren (net zoals de Tempeliers), maar op die witte kleren stond een zwart kruis.

Ajjoebiden
De Ajjoebidenstam is opgericht door Saladin die samen met zijn oom Shirkuh, Egypte veroverde. De term Ajjoeb komt van Saladins vader. Toen de leider van Saladin stierf, verklaarde Saladin de oorlog met zijn zoon. Saladin wist Damascus te overwinnen met zijn Ajjoebiden.


De Ajjoebiden hadden een zeer grote rol in de Derde Kruistocht, want dit waren de grootste vijanden van Richard Leeuwenhart. Het plaatje hieronder laat zien hoe gigantisch groot het rijk van de Ajjoebiden was.

3. Wat gebeurde er na de 3e kruistocht?

Richard van Leeuwenhart
De 3e kruistocht eindigde in 1192, want in dat jaar werd toevallig ook Koning Richard van Engeland gevangen genomen door graaf Leopold. Hij werd gevangen, omdat Leopold Richard ervan verdachte van de moord op zijn neef Koenraad. Ook beschuldigde Leopold Richard ervan dat hij de bannieren van de muur van Akko heeft gegooid. Een tijd later werd Richard gevangen gennomen door Hendrik VI van het Heilige Roomse Rijk, Richard kwam op borgtocht vrij, het bedrag dat voor hem betaald moest worden was: honderd vijftigduizend mark. In 1194 keerde Richard weer terug naar Engeland waar hij in 1199 op een leeftijd van 41 jaar. De oorzaak van zijn dood was een kruisboogschot door de borst.

Mausoleum van Saladin bij de Grote moskee van Damascus
Saladin stierf op 4 maart 1193 te Damascus. De doodsoorzaak van Saladin is onbekend. Het enige wat na Saladin naliet was een klomp goud en wat zilver, de rest had hij weggeven aan mensen die het volgens hem beter konden gebruiken. Saladin ligt begraven in een mausoleum aan de noordzijde van de grote moskee van Damascus. De tombe van Saladin is een van de meest bezochte ter wereld.

In 1197 overleed Hendrik II van Champagne, de doodsoorzaak is een val uit een toren. Naar vermoeden was het de toren van David. Koningin Isabella van Jeruzalem trouwde voor een vierde keer, dit keer trouwde Isabella met Amalrik de Lusignan, een oudere broer van Guy de Lusignan. Almarik was ook de koning van Cyprus, hij werd dat na dat zijn jongere broer Guy was overleden. Toen Almarik met Isabell was getrouwd was hij ook Koning-consort van Jeruzalem. Voortaan werd hij Almarik II van Jeruzalem genoemd. Een goeie daad als koningsconsult van Jeruzalem was dat hij samen met de zoons van Saladin tot een vijf jarige wapenstilstand kwam. Isabella en Almarik kregen drie kinderen twee dochters en één zoon genaamd: Sybille, Melisende en Amalrik. Isabella en Almarik overleden allebei 1205 aan heersende ziektes ook hun zoon Almarik overleed in 1205 door ziektes. Maria van Montferat nam het regentschap over van haar moeder.

Uiteindelijk zou het mislukken van de 3e kruistocht leiden tot de 4e kruistocht die begon in: 1198, zes jaar na de 3e. Al was de 3e kruistocht niet helemaal mislukt want de stad Akko was wel weer teruggenomen. Jeruzalem was echter nog steeds in de handen van Saladin. Ook is het Richard gelukt dat de christenen weer toegang kregen tot de heilige steden. Na de 3e kruistocht nam de handel sterk toe. Ook het contact met de moslims was verbeterd waardoor er beter handel kon worden gedreven. Het begon allemaal in Italië wanneer handelslieden uit Venetië en omgeving handel gingen drijven. De reden waarom het in Italië begon was dat het gunstig lag voor de handel. Het lag ongeveer in het midden met het rijk van de Arabieren en de rest van Europa.

4. Welke steden leden er onder de 3e kruistocht?
De 3e kruistocht ging langs verschillende steden. Sommige steden hadden er voordeel van en andere nadeel. De 3e kruistocht werd geleid door 3 leiders, Richard van Leeuwenhart uit Engeland, Philips II uit Frankrijk en Frederick Barbarossa uit Duitsland. Iedere leider ging zijn eigen weg, dus ze kwamen ook verschillende steden tegen.


Richard kwam langs: Genoa, Sicilië, Cyprus, Messina, Limasol, Berut, Jaffa, Arsuf, Akko en Ashkelon
Philips kwam langs: Vézelay, Lyons, Sicilië, Tyre en Akko
Frederick kwam langs: Ratisbon, Sofia, Philippolis, Andrianople, Iconium en Tarsus

Iconium
Fredericks kruistocht begon in Mainz, hij had 15.000 manschappen waaronder 3.000 ruiters. Hij kwam eerst langs Ratisbon daarna gewoon het rijtje. In Iconium werd hij opgewacht door de Byzantijnse keizer Isaäk II Angelos die met Saladin een deal had gesloten, hij moest Frederick een halt toeroepen in ruil voor zijn rijk veiligheidswaarborg. Op 18 mei 1190 nam het Duitse leger Iconium in met succes, Iconium is de hoofdstad van de Sultanaat van Rûm. Op 10 juni 1190 werd Frederick van zijn paard geworpen bij de rivier Saleph (nu de Göksu) Frederick verdronk bij die actie. Na zijn dood trokken de meeste mannen terug, maar een klein groepje van 5.000 man trok verder onder leiding van Fredericks zoon Frederick VI.

Messina
Richard en Philips vertrokken samen vanaf Marseille naar Sicilië. Op Sicilië had Tancred van Sicilië de macht gegrepen en een zus van Richard gevangen genomen. Op 8 oktober 1190 wist Richard Messina te veroveren en zijn zuster te bevrijden. Philips vertrok na een ruzie tussen hem en Richard meteen naar het heilige land. Philips kwam ongeveer halverwege mei 1190 aan in de plaats Tyre daar sloot hij zich aan bij het beleg van Akko op 20 mei 1190 Richard ging niet eerder dan 10 april 1190 weg van Sicilië. Een tijdje na Richards vertrek van Sicilië raakte hij met zijn honderd schepen in een storm, veel schepen zonken of raakte vast. Isaäk Komnenus van Cyprus had Richards schat gevonden. Op 20 mei 1190legde Richard aan bij Limassol. Richard sloot een deal met Isaäk maar verzette zich uiteindelijk tegen Richard. Richard moest Cyprus veroveren wat hem lukte in 6 dagen.

Guy de Lusignan werd vrijgelaten door Saladin rond 1188 – 1189, Guy nam een paar pogingen om Tyrus over te nemen. Koenraad van Montferrat had dar de macht en wist alle aanvallen af te slaan. Omdat dat niet lukte richtte Guy zijn ogen op Akko, Guy wist uiteindelijk een leger te vormen dat trouw aan hem was, dit leger werd aangevuld door soldaten van Philips. Dit leger was lang niet groot genoeg om het leger van Saladin in één keer te verslaan, dus ontstonden er belegeringen. Er ontstonden Epidemieën in Akko waardoor de huidige koningin stierf uiteindelijk eiste Koenraad de troon op. In Akko de winter van 1190-91 ontstonden er meer ziektes zoals koorts, enkele mannen overleden hieraan. In de lente kwam Leopold V van Oostenrijk aan en nam meteen de leiding over de overgebleven manschappen. Philips kwam in april/mei aan. Op 8 mei 1191 kwam Richard aan. De stad Akko werd op 12 juli 1191 ingenomen.

Na Akko was Richard van plan om naar de stad Jaffa te marcheren, van daaruit moest een geplande aanval op Jeruzalem ontstaan. Op 7 september 1191 werd Richard in de buurt van Arsuf aangevallen door Saladin, Arsuf ligt 50 kilometer ten noorden van Jaffa. Uiteindelijk wist Richard de aanval af te slaan, Saladin trok zich terug.


Na zijn overwinning nam Richard Jaffa in en stichtte daar zijn hoofdkwartier. Richard besloot op nieuw te onderhandelen met Saladin, dat werd niks en hij trok naar Ashkelon. Koenraad had een afspraak met Saladin die ervoor moest zorgen dat Tyrus niet ingenomen werd door Richard. Na een tijdje werd Koenraad koning van Jeruzalem maar nog voor zijn kroning werd hij vermoord in Tyrus. Op 12 juli 1192 werd Jaffa heroverd door Saladin. Een paar dagen later arriveerde Richard bij Jaffa, maar hij durfde nog niet aan land. Op 31 juli veroverde Richard Jaffa weer, uiteindelijk was er een definitieve slag op 5 augustus.

Conclusie
Hoe verliep de 3e kruistocht?
Het hoofddoel van de 3e kruistocht was om Jeruzalem te bevrijden. De 3e kruistocht begon in het jaar 1189 en eindigde in het jaar 1192. de belangrijkste betrokkenen waren Koning Richard van Engeland, Barbarossa uit Duitsland en Philip uit Frankrijk. Zij moesten de kruistocht leiden. De kruistocht was opgezet door de aartsbisschop van Tyrus, die een tocht opzette nadat Saladin Jeruzalem had veroverd. Hij vond dat Jeruzalem van de christenen was. Barbarossa begon in Vienna en eindigde dood in de rivier de Saleph vlak bij Iconium. Richard en Philip vertrokken samen vanuit Vezelay en splitste op in Marseille en kwamen weer samen in Messina. Philip vetrok in maart uit Messina en Richard vertrok in April. De tocht van Philip verliep heel rustig, maar die van Richard een stuk minder. Toen Philip in Tyrus aankwam was hij van plan om met zijn neef Koenraad Akko binnen te vallen. Ze wachtte immers wel op Richard. Akko werd op 12 juli 1191 ingenomen. Na Akko ging Richard naar Jaffa, veroverde dat en stichtte daar zijn hoofdkwartier. Richard probeerde Jeruzalem te veroveren maar werd terug gedrongen door Saladin. Saladin veroverde Jaffa weer, maar Richard versloeg hem weer. Uiteindelijk sloten Richard en Saladin een deal, Jeruzalem bleef van de Moslims, maar de christenen mochten er wel komen. De uiteindelijke conclusie is dat het hoofddoel van de 3e kruistocht niet gehaald is, Jeruzalem was nog steeds in handen van de Moslims. Maar de christen mochten er wel weer komen, dus de 3e kruistocht is niet helemaal mislukt.