De val van het Romeinse rijk

Arianisme is een gedeelte van het christendom). In 408 verspreidden zijn vijanden het gerucht dat Stilicho Alarik land zou geven in Gallia.

De troepen in Ticinum, begonnen een opstand in Ravenna, de hoofdstad van het West-Romeinse Rijk. Hierna werden de vrouwen en kinderen van de foederati , barbaren in Romeinse dienst, afgeslacht. Op 24 augustus 410 trokken de Visigoten(een Germaans volk) Rome binnen, waar ze drie dagen gaan plunderen. Voor het eerst sinds 387 v. Chr. zijn er vijandelijke legers in de stad en dit zorgt voor een geweldige schok. Hoewel het Rijk nog een halve eeuw zal blijven bestaan, zien veel historici de plundering als het einde van het Romeinse Rijk.

Volgens een legende zou Honorius deze gebeurtenis niet helemaal begrepen hebben. Toen boodschappers hem in Ravenna kwamen vertellen dat Rome "ten onder was gegaan’’ dacht hij dat zijn favoriete kip, die ook Rome heette, was overleden, waarover hij zich verbaasde omdat hij haar pas gevoed had.

Later dat jaar trok Honorius de Romeinse legioenen terug uit Britannia. Naar de bewoners van Britannia stuurde hij een brief waarin hij hun vertelde dat ze zelf maar hun provincie moesten besturen. Voor de rest van zijn regering had Honorius problemen met de Visigoten die, na de dood van Alarik in 410, een rijk hadden gesticht in het zuiden van Gallia.

In 423 stierf Honorius.

Hoofdstuk 2 – De val van het West-Romeinse Rijk

Er zijn een aantal oorzaken en gebeurtenissen die leidden tot de val van het West-Romeinse Rijk:

• Het rijk was veel te groot

Het gehele rijk werd bestuurd door één keizer (soms vier, dan weer twee, zie hiervoor: ongeschikte keizers en hun strijd om macht). Maar dat rijk was zó groot dat het onmogelijk was voor één man om dat gehele rijk goed te besturen. Bovendien was er veel te weinig geld om zo’n enorm rijk goed te besturen en het leger te onderhouden. Daardoor was het leger ook niet groot genoeg om zo’n enorm rijk te beschermen.

• Het West-Romeinse Rijk werd continu aangevallen door allerlei stammen

Vanaf de 4e eeuw waren er steeds meer stammen en volkeren, zowel van binnen Europa als daarbuiten, die het Romeinse Rijk aanvielen. Zo kwamen rond 370 de Hunnen, een ruitervolk uit Mongolië, naar Europa. Daardoor werden de volkeren die in Europa leefden en zich bedreigd voelden, gedwongen een andere leef plek te zoeken. Dit staat bekend als de Grote Volksverhuizing.

In 406 trokken verschillende Germaanse stammen het Romeinse Rijk in. De Vandalen trokken via Spanje naar Noord-Afrika, en stichtten daar een eigen rijk. De Visigoten trokken op naar Italië en plunderden in 410 zelfs Rome.

Voor de Romeinen was het een onvoorstelbaar idee dat Rome was geplunderd door de barbaren: “het helderste licht op aarde is gedoofd. Het hoofd is van zijn romp geslagen. Met Rome is de gehele aarde ten ondergegaan.”

Maar ook de Hunnen bleven het Romeinse Rijk aanvallen. Onder leiding van Atilla de Hun kwam het in 451 in Frankrijk tot een enorme veldslag. Niemand kon winnen, maar beide legers waren helemaal knock-out geslagen. De Hunnen trokken zich terug, en voor de Romeinen was het de genadeslag; zij konden het West-Romeinse Rijk niet meer beschermen, het West-Romeinse Rijk werd overgenomen door Germaanse stammen en Rome had geen macht meer.

De laatste keizer van het West-Romeinse Rijk, Romulus Augustulus, werd in 476 afgezet door de Longbarden.      Keizer Romulus Augustulus

• Ongeschikte keizers en hun strijd om de macht

Al bijna 200 jaar vóór de uiteindelijke val van het Romeinse Rijk is er een continue strijd om de macht tussen verschillende heersers: de één zet de ander af, diens zoon wordt vermoord door weer een ander waarna zijn moeder waarneemt, er zijn vier heersers tegelijk, dan weer twee, dan weer één, enz... Dit draagt niet bij tot een juiste besturing van zo’n enorm gebied.

Halverwege de 6e eeuw leefden er nog maar 50.000 Romeinen in Rome. De gebouwen werden verwaarloosd en aan de natuur overgelaten. Onkruid groeide op het Forum Romanum en op het Capitool. “Waar eens keizers en senatoren hadden gewandeld, liepen nu herders met hun schapen. Rome leek meer op een boerendorp dan op de stad die over de wereld had geheerst.”

Hoofdstuk 3: De val van het

Oost-Romeinse Rijk.

Het Oost-Romeinse Rijk heet ook wel het Byzantijnse Rijk.

Na de plundering van Constantinopel(de hoofdstad van het Oost-Romeinse Rijk) in 1204 door de Latijnse kruisvaarders(mensen die kruistochten doen), werden drie erfgenamen van het Byzantijnse Rijk gesticht: het Keizerrijk Nicea, het Keizerrijk Trebizonde en het Despotaat Epirus.

 Epirus en Nicea konden het makkelijkst Constantinopel heroveren omdat zij zo dicht bij lagen. Het Niceaanse rijk moest het eerste paar decennia een zware strijd voeren om te kunnen overleven en halverwege de 13e eeuw was een groot deel van Zuid-Anatolië (klein-Azië) verloren gegaan.

 Epirus en Nicea konden het makkelijkst Constantinopel heroveren omdat zij zo dicht bij lagen. Het Niceaanse rijk moest het eerste paar decennia een zware strijd voeren om te kunnen overleven en halverwege de 13e eeuw was een groot deel van Zuid-Anatolië (klein-Azië) verloren gegaan.

Omdat het sultanaat van Rûm verzwakte na de Mongoolse invasie van 1242-1243, stichtten veel Beyliks en Ghazi’s hun eigen vorsten dommen waardoor de Oost-Romeinse macht verder afnam in Antolië. Uiteindelijk zette Osman I een rijk op dat Byzantium voorgoed zou overmeesteren. De Mongoolse invasie zorgde er ook voor dat Nicea voor even verlost was van aanvallen van de Seltsjoeken, waardoor het kon vechten tegen het Latijnse Keizerrijk en het rivaliserende Epirus in het noorden.

Het lukte Nicea om Constantinopel in juli 1261 te heroveren en Epirus te verslaan. Hierdoor kwam er een kortdurende comeback van de Byzantijnen met als leider Michaël VIII, maar het rijk had veel oorlogen en was daardoor niet sterk genoeg voor zijn vijanden. Om met zijn campagnes tegen de Latijnen door te kunnen gaan haalde Michaël troepen uit Anatolië en eiste hele hoge belastingen van de bevolking, die veel weerstand veroorzaakte. Gigantische bouwprojecten werden gestart om de schade van de Vierde Kruistocht te repareren, maar geen van deze initiatieven droeg bij aan de veiligheid van de boeren in Anatolië die regelmatig te maken kregen met plundertochten van Ghazi's.

In plaats van te zorgen dat zijn bezittingen in Anatolië veilig waren, koos Michaël ervoor om zijn Rijk uit te breiden, wat alleen een tijdelijk succes was. Om een nieuwe plundering van de hoofdstad door de Latijnen te voorkomen, dwong hij de Orthodoxe Kerk zich Rome aan te sluiten, alweer alleen een tijdelijke oplossing die het volk erg kwaad maakte. De inzet van Andronikos II en zijn kleinzoon Andronikos III waren de laatste serieuze pogingen om Byzantium weer normaal te maken. Het gebruik van huurlingen door Andronikos II zou vaak juist tegen hem werken, waaronder de Catalaanse Compagnie die het platteland ruïneerde. Rond 1390 viel Philadelphia, de laatste Byzantijnse militair verstevigde stad in Anatolië, in de handen van de Turken

Sociaaleconomisch gaat het slecht met het Oost-Romeinse Rijk. Van de contacten met het Westen krijgen ze meer haat dan nuttige dingen. De Kruistochten leiden in 1204 tot inneming van Constantinopel door de Latijnen die er een Latijns keizerrijk stichten, het Byzantijnse Rijk valt terug op Epirus, Trebizonde en Nicea. In 1261 wordt vanuit Nicea een basisrijk met Byzantium als hoofdstad hersteld.

Financieel verzwakt, sociaal en religieus nutteloos, schrompelt het rijk daarna langzaam ineen. Rond 1350 hebben de Osmaanse Turken heel Klein-Azië veroverd, en ook in Europa dringen volken binnen, zoals de Bulgaren en de Serviërs. Begin 15de eeuw veroveren de Turken ook nog wat van het Europese grondgebied van de Byzantijnen, totdat ze in 1453 uiteindelijk de hoofdstad Constantinopel veroveren. Het Oost-Romeinse Rijk is gevallen.

Conclusie

Veel dingen tegelijk die samen leidden tot de ondergang van het I.R.

Ik vind de Romeinen persoonlijk niet erg interessant maar ik was wel benieuwd hoe zo’n “geweldig rijk” nou tot een einde kon komen. Dat kwam dus omdat ze veel verkeerde beslissingen maakten en het rijk eigenlijk eigenlijk te groot was om goed te kunnen besturen. Ik vond het zeker leuk om dit werkstuk te maken en ik heb er ook zeker wat van geleerd!

Bronvermelding

http://nl.wikipedia.org/wiki/Romeinse_Rijk

http://nl.wikipedia.org/wiki/Val_van_het_West-Romeinse_Rijk

http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/27692-de-vroege-middeleeuwen-de-val-van-het-west-romeinse-rijk.html

http://nl.wikipedia.org/wiki/Byzantijnse_Rijk

    Wikipedia verschillende keizers die ik genoemd heb.(voor illustraties)

    www.isgeschiedenis.nl

    Geschiedenis werkplaats, paragraaf 4.5

Google afbeeldingen/ invasies in het west Romeinse rijk.