De middeleeuwen het ritme van het leven

Het ritme van het leven.

Bij de mensen van de adel werd elke belangrijke gebeurtenis in het leven omgeven met een feest of ceremonie. Ze vierden vele uitgebreide feesten. Maar ook aan de3 armen moest gegeven worden.Zij kregen meestal broden.

Zwangerschap en geboorte

Als een vrouw een kindje kon krijgen, dan was dat een grote deugd. Vooral mannelijke baby’tjes waren erg gewild. Zij zorgden voor het voortbestaan van een familie. De vrouwen van adel zoogden hun kinderen niet zelf. Daar stelden zij een voedvrouw voor aan. Vaak bleef de voedster sterk betrokken bij de verdere opvoeding van het kind.

Doopfeesten en doopgeschenken

Als een kind net geboren was moest het zo snel mogelijk gedoopt worden, want anders zou het na overlijden geen plekje in de hemel krijgen. In noodgevallen mocht de vroedvrouw een nooddoop verrichten. Bij een doopplechtigheid werden veel mensen uitgenodigd als: familie, vrienden en kennissen. Er werden geschenken gegeven, en er werden een peetoom en peettante gekozen uit (aangetrouwde) familie. Zij gaven extra waardevolle geschenken zoals sieraden, een zilveren bekertje of andere geschenken van zilver.

Het huwelijk

Het huwelijk was voor een jong meisje de enige manier om niet in het klooster terecht te komen. De jonge meisjes werden grondig op het huwelijk voorbereid, de moeder leerde het meisje niet alleen het huishouden te besturen maar ook gehoorzaam te zijn aan hun echtgenote. De jongen verliet vanaf (ong.) zijn tiende het ouderlijke huis, om te gaan rondtrekken of ergens een beroep te leren.

De bruiloft

De dag waarop een zoon of dochter in het huwelijk trad met iemand van een andere adellijke familie was een van zo’n feestdagen. Nadat alle zakelijke regelingen van het huwelijk waren getroffen konden de feestelijkheden plaatsnemen. Bij hoge adel bestond de bruiloft uit twee feesten. Bij de bruid thuis gingen het bruidspaar voor het eerst met elkaar naar bed. Dit gingen samen met een feest. Later werd de bruid uitgenodigd op het kasteel van de bruidegom en weer vond er een feest plaats. Voor beide feesten moest men deftig gekleed gaan, en daar werden dure stoffen voor gekocht.

Eten en drinken

De adel had uiteraard meer eten dan de armere mensen onder het volk, maar toch was het niet elke zo uitgebreid als op de grote feesten. Tijdens grote feesten werd er wild gegeten dat zelf gevangen was (de adel had het jachtrecht). Verder werd er Varkensrund, schapenvlees, gevogelte of voor dagen waarop geen vlees mocht worden gegeten vis. Daarbij werden broden of pannenkoeken gegeten van rogge of van tarwe, dat duurder was. Net als voor het gewone volk was bier een normale drank dat ook werd gedronken zonder dat er een feest of ceremonie was. Wijn werd ook gedronken, maar dat was meestal alleen bij speciale gelegenheden, zoals de ontvangst van gasten en op feestdagen.

Het begrafenismaal

De kerk was voor een begrafenis de voornaamste plaats. Niet alleen op de bij de begrafenis zelf waren vele voorname mensen aanwezig, ook een week na de begrafenis (“het zevende”) gingen opnieuw genodigden naar het graf om te treuren, maar hadden daarna weer een uitgebreide maaltijd. Zo was er ook nog “het dertigste” dertig dagen na de begrafenis, en het “jaargetijde” een jaar na de begrafenis.